De springprocessie van Echternach.

Ik was op Pinksteren afgereisd naar de Luxemburgse familie om (na meer dan 50 jaar dat ik naar Luxemburg ga!!! ) eindelijk eens de Springprocessie te aanschouwen!

Jaarlijks op Pinksterdinsdag vindt in het Luxemburgse stadje Echternach een spring processie naar het graf van Sint-Willibrord plaats. Willibrord ( °Northumbria, omstreeks 658 – † Echternach, 7 november 739) was een (rooms-katholieke) aartsbisschop en missionaris van Britse afkomst die ook bekend staat als de ‘apostel der Friezen’.
De heilige Willibrord gold als een genezer van de Saint-Guy-kwaal: epilepsie. Groepjes pelgrims, ieder met zijn eigen muziekkorps, verzamelen zich bij de lindeboom van de heilige in de omgeving van de basiliek.
Sinds de Middeleeuwen vindt deze processie van Echternach al plaats. De deelnemers houden tussen hen in een witte zakdoek en springen( het lijkt meer op line-dansen) in de maat van de processiemars naar voren, afwisselend op hun linker- en rechtervoet. Dit is in 1947 zo ingesteld omdat het toenmalige ritme (drie stappen naar voren en twee terug) voor chaos zorgde. De deelnemers begeven zich op de maat van de muziek naar de basiliek. Ze springen de basiliek in aan de rechterkant en dalen af naar de crypte waar Willibrord begraven ligt en komen aan de linkerzijde weer boven en verlaten de basiliek. De muziekkapellen dalen niet af en spelen vòòr het altaar de muziekmars. Alle muziekkapellen spelen hetzelfde deuntje. De rest van de dag blijft het deuntje in je hoofd hangen !!

Heel veel kinderen nemen deel aan deze processie en ook veel jeugdbewegingen uit de omringende landen: Belgisch Limburg, Nederland en grote delegaties uit Duitsland. Ook de  bevolking van Echternach en de omliggende dorpen nemen er massaal aan deel. De  spring processie eindigt met de notabelen van de stad Echternach en de geestelijkheid van verschillende geloofsovertuigingen.
Na de processie blijven veel deelnemers in de basiliek waar dan een herdenkingsmis wordt  gehouden.

Een indrukwekkende processie  gedragen door alle deelnemers in alle eenvoud en sereniteit!

 

Een kleine greep uit de talrijke foto’s die ik heb genomen.

 

Nichtje kreeg ons in de gaten  en RTL maakte filmopnamen. Heel mooi klonk het liedje gespeeld op mandoline en gitaar.

Door een wolkbreuk op het einde van de processie stormden  de notabelen en de geestelijken allemaal de basiliek binnen. Zelf was ik met mijn vriendin al vroeger gaan plaatsnemen in de basiliek( vriendin kon niet zo lang stilstaan na een val een week eerder ). Daardoor kon ik geen deftige foto’s nemen van hen. Hieronder zie je nog de natgeregende notabelen En daaronder de ondertussen met mensen volgelopen basiliek. Op de allerlaatste foto zie je nog een orthodoxe geestelijke.

wordt vervolgd.

 

 

Het is me gelukt!

Na dagen kopiëren is het me gelukt om mijn oude blog van einde 2011 tot juli 2016 op te slaan in een word document. Dat ging nog het vlugst.  In het begin vlotte het niet goed , maar gaande weg begin je trucjes te kennen om het vlotter te laten verlopen. Je kon het enkel in delen van een paar dagen kopiëren omdat de blog zo was ingedeeld door skynet.
Ondertussen heb ik ook gezocht naar de geuploade  blog van de jaren ervoor. Ik ben nl beginnen bloggen sedert einde 2005 ! Op die opgeslagen blog  klikte ik niet zo vlug omdat je als je iets wilde terugvinden het via de bestaande blog rapper terugvond . Gelukkig herinnerde ik me dat je het woordje index moest vinden in die lange lijst en na enig zoeken vond ik het juiste woord(want index staat er meer dan één keer in).

Ik heb nu bij de Favorieten kunnen toevoegen: ” kinderen en kleinkinderen archieven” en daar heb ik àlle jaargangen van 2005 tot 2016 teruggevonden en het werkt nog ook!!  Ik had me dus de moeite kunnen besparen maar dat wist ik niet op voorhand. Maar ik moet maand per maand openen . Nu heb ik het jaar per jaar vanaf 2012 tot 2016 .

Ik heb copie-paste gedaan en per jaargang opgeslagen( om eventuele problemen met de grootte te vermijden). Zo heb ik nu vijf jaargangen( van 2012 tot en met 2016 ).
Het is nog enkel zoeken om het juiste woordje “index” te vinden  zodat ik gewoon mijn blog zie van 2005 tot 2012( de laatste keer dat ik die heb geupload) zoals die nu nog te zien is op skynet.

Val niet om dat zijn in totaal 6369 pagina’s en 329 904 woorden !!!!

Bye bye Skynet , ik heb met plezier geblogd op jullie site tot je mij om een of andere voor mij onbekende reden hebt buitengesloten!!

Even er tussenuit geweest…

 

…en nu toch al een paar dagen thuis. Zoals ik schreef in een reactie van Mizzd , ben ik al een paar dagen bezig met mijn oude blog te kopiëren. Ik kreeg nog eens een herinnering dat de skynetblogs opgeheven worden. Maar toen ik de eerste keer diezelfde email heb gekregen , heb ik die blijkbaar niet goed gelezen. Ik heb geen toegang tot mijn eigen oude blog en hoewel ik het nog eens geprobeerd heb lukte me het niet. Toen besefte ik plots dat ik een gewone “lezer” was en dat einde mei de blog  zal verdwenen zijn. Zij die wel nog op hun blog kunnen,  hebben tot einde juni nog de kans om die over te zetten. Gelukkig heb ik indertijd telkens skynet het voorstelde mijn blog geüpload
Nu ben ik al een paar dagen bezig om de blog vanaf 2016( toen ik buiten gesloten werd) tot en met 2012 te kopiëren. Dat gaat vlot maar het vraagt tijd en mijn hoofd staat er niet naar om na uren kopiëren met foto’s bezig te zijn en  logjes te schrijven. Nog twee jaar te gaan…Het enige positieve is dat de foto’s die gekopieerd worden groter en mooier zijn dan op de oude blog zelf!! Nog een duwtje en ik ben er en dan mag skynet gerust de stekker uittrekken!!

 

wandeling …bis

 

Klaar om verder te wandelen?
We lieten “Langhals” achter ons en in het straatje op weg naar de volgende installatie zagen we dit “kunstwerk ” dat op de eerste verdieping een raam bedekte.  Nergens een vermelding te vinden wellicht een kunstuiting van de bewoner.

 

We zagen het mooie gebouw van het Rijksarchief.

Vlak ervoor lag het roze paviljoen. We konden er niet op want de toegang was aan de andere kant van de Coupure. Toen we op de brug stonden om de andere kant te bereiken zagen we veel jachten liggen aan de ene kant en het roze paviljoen aan de andere kant.

We keerden niet meer terug naar het paviljoen maar zetten onze weg voort om via het mooie Astridpark terug de draad van de wandeling op te pikken.

 

Het ‘Lucashuis’, naast het park, valt op door de houten 19de-eeuwse gevel.

Toen kwamen we aan de Vismarkt waar de kraan staat om de brug -iets verder gelegen- af te werken. Nog een blik op de vele torentjes van dit gebouw en we gingen verder.

We bereikten de Rozenhoedkaai waar het ontzettend druk was. Veel mensen zitten op de  stenen omheining . Je hebt er een mooi zicht en de bootjes varen er ook af en aan. We hadden toch al een lange wandeling achter de rug en even zitten op een terrasje was welkom. Iets drinken en een dame blanche eten kikkerde ons weer op..

Langs de Dyver bereikten we het Oud St Jan waar heel veel mensen zaten de genieten op het terras met zicht op een installatie. Op de achtergrond de mooie Onze-Lieve-Vrouwe kerk

.

.

We wandelden onder een mooi poortgebouw en zagen de bekende brug in de verte die leidt naar het Begijnhof.

En toen kwamen we op het Wijngaardplein waar de paardenkoetsen staan die de toeristen een rit door de stad aanbieden, maar ook de vele zwanen die hier verblijven.

De zwanen zijn aan het broeden en om hen wat privacy te bieden staan er rieten matten rond hun nest. Ook wel een beetje om te vermijden dat dieven aan de haal gaan met de eieren( Blijkbaar is daar geld mee te verdienen ). Op de foto hierboven zie je rechts nog een stukje van zo’n rietenmat.

En toen stapten we via het Sashuis en met zicht op de andere poort van het Begijnhof naar het station waar de auto in de parkeergarage stond.

Nog een laatste blik op het Minnewater( zonder het drijvend gebouw )

wandeling in Brugge in het spoor van de triennale

Toen we naar de Triënnale in Brugge gingen kijken zagen we behalve de kunstinstallaties ook het levendige Brugge. En leven was er als je al die wandelende mensen in de straten zag. Dat er veel volk in Brugge was heb ik gemerkt . Twee parkeergarages waren volzet en bijgevolg moesten we wat aanschuiven om binnen te geraken. Bij de parkeergarage aan het station verliep dat nogal vlot. De slagboom ging open zodra er een auto was buitengereden. Met de stadsbus reden we naar het centrum.

De mooie vlaggen boven de staten herinnerden nog aan de H.Bloedprocessie die doorging op Hemelvaartdag.

 

De tribunes ter gelegenheid van de H Bloedprocessie stonden nog op de markt.

De start van de wandeling- in feite kan je overal starten- is aan de Poortersloge( klik)
Maar het is gemakkelijker als je volgens het plan wandelt
De Walvis kijkt uit op het Van Eyckplein en op de Poortersloge.

We wandelden langs de Spiegelrei en staken het bruggetje over naar de st Annarei

Mijn vriendin merkte dit stenen beeld op tegen de wand van de reien terwijl we over een bruggetje wandelden. Ik weet niet wie het is. Hopelijk komt mijn Brugse vriendin lezen en ze zal het ons wel vertellen!!
Ik kreeg een reactie van een bloglezeres die vertelde dat dit beeld een Pater Karmeliet is  met spelende kat die het waterpeil van de reien meet ! Dank je wel Emmy !

Enkele mooie gevels op de Spiegelrei

Even een zijstraat in om binnen te gluren in het oudste café van Brugge “Vlissinghe” (klik)

.

.

Prachtige gevels op de Verwersdijk. Mijn eerste schoollief woonde in het huis  links van de grote rode bakstenen woning. Een gezellig ,typische Brugse woning met veel trappen en kamertjes en tussen etages. Hij zette toen al vogels op en ik walgde van de geur voor de preparatie hiervoor. Misschien is het daardoor nooit iets geworden tussen ons 🙂 🙂 .

Achter veel van die gevels zijn er heel mooie tuinen. Mijn vriendin en ik gluurden via een smal weggetje opzij even binnen in zo’n tuin

Een huis dat indertijd gerestaureerd werd en waar veel kritiek op was. De gevel was zogenaamd te modern.
Gemakkelijk te raden welk beroep de man uitoefent!

.

In een zijstraat zagen we  de St Annakerk gelegen in een volkse buurt. Naast de kerk is een terras opgesteld !
In deze kerk is Guido Gezelle gedoopt. Een kopie uit het doopregister prijkt aan de ingang van de doopkapel.

.

En toen kwamen we aan Langhals gelegen op een klein pleintje waar je uit jezelf nooit zou wandelen.
De bootjesvaarders hebben  er een prachtig zicht op vanaf de reien!

Morgen wandelen we verder !

Triënnale in Brugge

Vorige week ben ik naar Brugge geweest om de triënnale Brugge 2018: liquid city te bezoeken. Het was prachtig weer en het was werkelijk op de koppen lopen in Brugge. Maar door  het mooie weer deerde die drukte ons niet echt want tenslotte waren wij ook toeristen, mijn vriendin en ik:  We liepen als zovelen met een kaart van Brugge in onze handen .

“De Triënnale strijkt voor de tweede keer neer in Brugge. Het driejaarlijkse hedendaagse kunstparcours, met verrassende installaties van gerenommeerde kunstenaars en architecten, is verspreid over de hele binnenstad. De Triënnale onderzoekt de toekomst van een stad als Brugge en wil daarbij een veilig baken zijn. Brugge als een vloeiende stad, open en betrokken, motor van maatschappelijke, culturele en politieke verandering….De vloeibare stad, letterlijk omringd door water, wordt een metaforische Liquid City. “

Er zijn 15 installaties die verspreid liggen in de stad. Op onze wandeling hebben wij er 6 gezien. We gaan nog een keer terug om de andere te zien. Sommige kunstwerken waren te ver verwijderd om het in één wandeling te kunnen doen. Want we wilden ook nog genieten van de stad zelf  , maar dat toon ik in een apart logje.

We startten op het van Eyckplein waar vlak vòòr het standbeeld van Jan van Eyck  een gigantische sculptuur van een walvis uit de Brugse Reien duikt!
Een walvis gemaakt van afval drijvend in zeeën en oceanen om de aandacht te vestigen op het afvalprobleem.( Studiokca USA )

 

Lanchhals John Power.

Een sculptuur die doet denken aan een zwanenhals.
Geïnspireerd op de legende rond Pieter Langhals waarbij de stad 52 langhalzen ( zwanen)
op de reien moest laten leven!

Selgasnao pavilion-Spaans architectenbureau

Een drijvend paviljoen met roze doorschijnende wanden die kleur geven aan het water.
Op deze plek kan je pootje baden en zelfs zwemmen in de Reien.

 Brug- Jarosloaw Kozakiewicz

Brugge is een stad met vele bruggen die de reien overspannen en je toelaten van de ene buurt naar de andere te gaan.
Deze brug laat je enkel toe van de ene oever naar de andere te gaan, verder kan je niet. Alleen kan je nu het beeld van Niobe van Constant Permeke van dichtbij bewonderen( zie tweede foto). Door problemen met de verzending van de onderdelen was de brug nog niet helemaal voltooid. Een kraan staat nog ter plaatse en op d e grond liggen nog een heleboel schroeven…

Infiniti – Peter Van Driessche -Atelier4.
Een verticale leefstructuur.
De architect creëert een plek waar we dichter op elkaar wonen, kleiner behuisd zijn
en mobiel kunnen bewegen op de steeds stijgende waterspiegel.

MGSIII Minne Floating school is de ultieme versie van een drijvende school.
Een mobiel gebouw dat zich kan aanpassen aan de wisselende getijden en
ook stevig genoeg is om overstromingen of stormen te weerstaan.

Na een paar uur rondwandelen in Brugge  zijn we huiswaarts gegaan met het voornemen nog eens terug te komen om de andere kunstwerken met als thema “Brugge ,liquid City “ook te zien. Een aanrader om op een zonnige dag te doen!!

Het Bierkasteel en de Koekjesfabriek

Dinsdag was er een lenteuitstap met de senioren.  We hebben de brouwerij het Bierkasteel in Izegem bezocht. Een supermoderne brouwerij en in niets te vergelijken met de oude brouwerijen van vroeger . Wil je  meer over weten over deze brouwerij klik dan op deze link : klik
Een hele belevenis om deze brouwerij te bezoeken en te eindigen in Michelle’s Pub waar je van de verschillende bieren kan proeven. Wij kregen een rondleiding met een gids die ons het maken van bier haarfijn uitlegde. Eerst hadden we een paar filmpjes gezien over het brouwen van het bier, want in feite zie je niet zoveel van dat brouwen zelf. Je wandelt tussen hoge silo achtige ketels en nadien kijk je van op een passerelle hoe de gereinigde flessen met bier worden gevuld om uiteindelijk in kratten opgeslagen te worden  klaar om naar de klanten te gaan.
Héél weinig personeel komt er nog aan te pas. Nadien mochten we in de pub gratis een paar biertjes proeven.

 De busrit naar Izegem verliep vlotter dan gedacht . Geen hinder van wegenwerken . We waren daardoor te vroeg maar mochten genieten van het terras op de eerste verdieping  waar er strandstoelen , tafels en stoelen en barkrukken stonden.

Michelle’s Pub is er nog niet zolang. Het is heel smaakvol ingericht en bulkt van de nostalgie : reuze oude lusters, boeken, radio’s

Wat wil je als je een paar glazen bier mag proeven! En als afscheid kregen we nog een grote fles bier mee.

Toen reden we naar St Elooiswinkel  waar we in een heel mooie zaak een voortreffelijk diner kregen! In het Bierkasteel was de tijd danig uitgelopen dat we na het diner  geen koffie meer konden drinken want we werden in Lo-Reninge verwacht voor een bezoek aan de koekjesfabriek!

Om hygiënische redenen konden we niet het bakken van de koekjes gaan bekijken. Enkel eens door een raam kijken. Opmerkelijk is dat er praktisch geen personeel aanwezig is. Robots sorteren de koekjes en leggen ze in dozen!!
Er is een bezoekerscentrum en een gids toonde ons eerst aan de hand van een paar filmpjes het ontstaan van de koekjesfabriek. Er was ook een klein museumpje . De koffie en een assortiment koekjes wachtten op ons en via een winkel waar je alles kon kopen stapten we weer naar buiten.

Niemand had zin om al huiswaarts te keren. Het was zo’n mooi weer die dag en het voorstel om naar de Rode Berg door te rijden werd unaniem aanvaard. We hebben  het ons niet beklaagd. Heerlijk uitblazen in een nonchalant café op de berg. De tijd had er blijkbaar stil gestaan . Alleen was het jammer dat de stoeltjeslift al gestopt was. De nevel van een warme dag versluierde de horizon!

Verspreid over de verschillende terrassen zat iedereen na te genieten van een geslaagde daguitstap.

 

Stad in verandering…

Toen ik maandag na het petanque spel met de fiets huiswaarts reed , zag ik dat er niet ver van het sportterrein Molenhoek in Westkapelle werken  bezig zijn. Ik vermoed dat een stuk van de weiden rond de boerderij verkocht zijn . Er zouden sportterreinen  aangelegd worden voor Club Brugge plus de nodige accommodatie.
Hoelang kunnen we nog genieten van het uitzicht op deze mooie boerderij en de weiden errond ?
Vlak vòòr de boerderij  is er al een groot  industrieterrein met verschillende straten en talloze grote hangars en gebouwen van handelaars. Sommige diensten van de gemeente betrekken er  al een groot gebouw. Zelfs de politie heeft er al verschillende burelen(Gebouwen in de Oosthoek en in Heist waar politiediensten waren worden in de nabije toekomst afgebroken).
Aan de andere kant van de boerderij heb je de Helihaven. Ik denk dat de koeien het lawaai van opstijgende en dalende heli’s ondertussen al gewoon zijn!

En de koe zei meeeuh  en stapte het af !

Achter een berm  zie je nog juist een schroef van een heli. Er ligt een voorlopige weg naast de helihaven
omdat er grote werken op til zijn aan het kruispunt ietsje verderop.

Dit is één van de administratieve gebouwen waar kantoorruimte kan gehuurd worden.