Maand: februari 2020

Lente in stormweer!

kinderenenkleinkinderen lente, tuin ,

Is het nu Lente tijdens stormweer, gezien  de hoge temperaturen voor de tijd van het jaar?
Ik zit nu al dagen lang binnen gekluisterd met een serieuze verkoudheid. Twee dagen te ziek om rond te lopen en de andere dagen te mottig om iets te doen.
Mijn lieve apothekeres bezorgde me siroop en keeltabletten. Ze kent mijn recente ziekteverleden met massa’s verschillende medicamenten maar al te goed en zij was nu mijn toeverlaat want mijn huisdokter is met vakantie. En waar moet je anders naar toe? Spoed  of huisartsenpraktijk. Ach het is maar een verkoudheid hé en als je daar mee afkomt kijken ze wat meewarig naar je. Maar niet verzorgen daar heb ik ook geen boodschap aan.
Het weer is nu bepaald ook niet zo aanlokkelijk om naar buiten te gaan. Veel wind en regen en die ene keer dat ik inkopen voor een heel regiment heb binnengeslagen moest ik het achteraf bekopen met vreselijke hoestbuien en een gerafelde keel. Ik weet het wel  moest het maar vragen aan de kinderen , maar ze hebben in de voorbije tijd al zoveel voor me gedaan en de Colruyt is amper vijf minuten rijden van mijn huis.

Maar tussen de buiten ,regen en hagelvlagen was er af en toe ook eens een zonnetje. Goed ingeduffeld ( je had me moeten zien: ingepakt , alleen het mondkapje ontbrak maar dat werd opgevangen door een sjaal tot juist onder mijn ogen! ) trok ik de tuin in om foto’s te maken!
Het resultaat zie je hieronder

 

 

een weekje verschil tussen beide reeks foto’s van de bloesems van de kerselaar.

De tuinman had bij het snoeien van de kerselaar wat takken laten staan'(“saptrekkers” noemen ze dat in tuinjargon.) Die paar takken bloeien nu overdadig! overweldigend mooi op de kale knot.

Ik heb in het najaar geen bollen geplant omdat ik dat nog niet aankon. Maar dat is geen probleem want overal in de tuin zie ik hoge, lage,  kleine, dubbele paaslelies bloeien! Zelfs de blaadjes van tulpen piepen al boven tussen het mos dat ik gewoon in plakken kan afscheppen en laten drogen.

 

Een grote verrassing is de magnolia die op een paar dagen tijd volop in de knop staat.

Verleden jaar stond die pas  op 10 maart volop in bloei. Eén nacht vorst en de bloemknoppen vielen massaal uit de boom! Hopelijk dit jaar niet hetzelfde scenario

De kraai houdt vanop de gesnoeide treurwilg alles in de gaten. Wees maar zeker dat de andere vogels  als eksters en merels en zeker de kleine meesjes uit zijn buurt blijven! Neen het is geen kauw die vliegen hier ook genoeg rond, maar wel een pikzwarte raaf
Het eten voor de kleinere vogels hangt in de gesnoeide kerselaar open en bloot. Ze durven er niet massaal op af komen en daarom heb ik onder de aucuba plant de graankorrels gestrooid.

In het najaar was ik vergeten om de tulpenbollen te planten en die heb ik onlangs in bloempotten gestopt en zie ze komen al boven. Onder de rozen heb ik nog een toef wildemanskruid gevonden. Die plantjes zijn al straatoud en sommige jaren bloeien die niet eens!  Het zijn echt geen anemonen. al doet het bloemetje daar aan denken. De wilde aardbeien struikjes dragen al bloemetjes! In een hoek van de tuin heb ik tussen de nog “dooie” takken van de forsythia al gele bloemetjes ontdekt.

 

Omdat de driebubbel bloeiende en geurende paasbloemen geknakt lagen heb ik ze samen met een takje bloesem binnen in een vaasje gezet!

carnaval

kinderenenkleinkinderen carnaval ,

Het stormweer is een beetje spelbreker geweest vandaag. Overal in het land zouden er vandaag carnaval stoeten zijn. Vele stoeten zijn afgelast of ingekort. Blankenberge had een verkort parcours en op sommige plaatsen mochten er geen karren rijden en in Heist is de stoet ook ingekort geworden. Aalst deed de stoet een uurtje later starten. Iedereen was benieuwd of die stoet zou starten want er was al zoveel te doen over de  beelden van de Joden verleden jaar en iedereen was er bijna zeker van dat er repliek zou zijn vanuit de carnaval groepen! Al die controversie is de beste reclame voor dit gebeuren. Al is het er soms over het is en blijft kolder  en satire .

Ik ga graag kijken naar de carnavalstoet in Heist . Er waren 48 groepen ingeschreven.
Maar dit jaar heb ik forfait moeten geven. Ik was zo erg verkouden met hoesten en keelpijn dat ik twee dagen mijn bed mocht houden. Ik ben er zeker van dat ik dit heb opgedaan toen we dinsdag een carnaval namiddag hadden met oliebollen à volonté ,en muziek en dans. Het was er warm en nadien moest ik toch een paar stappen  zetten naar mijn auto die op het marktplein stond.
Die namiddag ging door in Heist in een ontmoetingscentrum. Carnaval leeft enorm in Heist en velen waren verkleed gekomen naar die oliebollen namiddag! Ambiance verzekerd. Ik was niet verkleed maar al vlug stond er een feesthoed op mijn hoofd. Natuurlijk was er weer niemand die aan foto’s nemen dacht , hoogstens een paar voor hun eigen vrienden. In een zaal met 80 mensen heb ik dan maar fotograaf gespeeld ( doe dat graag hoor 🙂
Zo kan ik toch iets meegeven van het carnaval .

 

Even achterom kijken…

kinderenenkleinkinderen herinnering, wandelen ,

Woensdag was het precies 1 jaar dat ik ontslagen werd uit het ziekenhuis na een zware operatie.( klik) .Ontslagen is een groot woord, de chirurg liet me de keuze, ” nog wat blijven of toch proberen naar huis te gaan op voorwaarde dat ik opgevangen werd” . Ik moest toen niet lang nadenken. Hoe goed ik ook verzorgd werd en hoe lief iedereen ook was ,niks gaat boven thuis. Het was echter nog wel een harde dobber , niet enkel de eerste dagen en weken maar zelfs de volgende maanden. Het ging met ups en downs. Heden ben ik nog niet helemaal hersteld en de ene dag gaat het beter dan de andere. Maar dat is niet meer te vergelijken met verleden jaar. Ik moet enkel nog altijd leren dat ik alles wat rustiger aan moet doen en ook wat meer moet rusten. Tja dat is nu niet de aard van dit beestje en dat moet ik wel eens bekopen. De chirurg had het voorspeld “minstens een jaar”. Ik heb in een vroeger log uitgebreid verteld over het verloop van mijn ” ziekte”.( klik)

Lange tijd durfde ik niet alleen de deur uit, want ik had regelmatig van die zwakke momenten alsof je door je benen ging zakken. Die zwakke momenten worden nu minder en minder.
Ik ben woensdag in mijn eentje gaan wandelen op de omwalling in Sluis. (Niet aan zee =Veel te veel wind  )  Ik had het nodig om alleen met mezelf te zijn . Om alles op een rijtje te zetten en de woede te ventileren door een flinke wandeling.  Bijna twee jaar is het geleden dat een verkeerde diagnose is gesteld die me bijna het leven heeft gekost . De vitaliteit van weleer krijg ik nooit meer terug. Ellendige maanden heb ik gekend. Niet meer aan denken , zeggen ze dan , het is voorbij.  Je bent weer goed en dat is het voornaamste. Het kon eenvoudig opgelost worden  had de specialiste haar werk gedaan zoals het hoorde. Ze is ondertussen ontslagen .

Dus als ze me vragen “oe ist met je?” dan zeg ik “goed” . Zoals het ook goed gaat met de ooievaars op hun broednest, de  langhorns in de weide en de grazende schapen !
Een uurtje doorstappen. Het is me gelukt zonder zwakke momenten  ! Nog een paar boodschappen gedaan en dan terug naar huis …om te rusten 🙂 

.

Het ooievaarsnest aan het kanaal was bewoond. Later zag ik het mannetje met serieuze takken af en aan vliegen. Nest in wording!!

Ik wandelde niet tot aan het bruggetje waar je dan aan de overkant terug naar het centrum kan wandelen.
Ik draaide links af om op de omwalling te wandelen. Je hebt er een mooi zicht tot aan de grote weg rond Sluis.

Het waterpeil stond hoog en in de wei aan de binnenkant van de omwalling stond er overal water in het gras.
De langhorns liepen rustig te grazen

De storm had hier en daar een boom gespleten en doen omvallen.

Mooi zicht op de torens van Sluis.: de kerk, het raadhuis en de molen. Het ooievaarsnest was deze keer leeg.

Een kudde schapen graasden tegen de omwalling , maar hier was het spreekwoordelijke zwarte schaap een wit schaap !

 

 

Lentekriebels

kinderenenkleinkinderen tuin

Er zijn dagen dat ik echt al lentekriebels krijg. De zon komt je als het ware wakker schudden( al is het tegenwoordig niet voor lang) en dan heb ik zin om eens naar een tuincentrum te kijken wat er al te vinden is . De twee  kerstrozen in de hall hadden hun mooiste tijd gehad. Weggooien ga ik  niet doen , ik ga die in een nieuwe pot aarde zetten en laten staan in het tuinhuis tot ze naar buiten kunnen verhuizen. Als het weer wat mee wil kan ik er twee mooie groene planten aan overhouden.

In Intratuin gelegen tegen Maldegem hebben ze altijd een mooie keuze van kamerplanten. Dus reed ik naar het tuincentrum . Het was koud en grijs ,maar ‘s morgens had de zon toch even om het hoekje gekeken.. Eén serre in het tuincentrum had al vrolijke voorjaarsplantjes , maar daar waag ik me toch niet aan. Eén nacht vorst en ik kan opnieuw beginnen.

Wat er wel was : een grote voorraad witloof wortels. Ach waar is de tijd dat mijn broer een grote baal van die wortels meebracht en ik die in de grote tuin en ook in een grote tobbe in het tuinhuis plantte. De lekkerste witloof ooit !
Ook al een grote voorraad plantaardappelen. Daar begin ik niet meer aan. Ik heb twintig jaar lang  aardappelen geplant in een grote tuin . Drie soorten : vroege oogst ,wat latere oogst en nog wat later. Ik kon mijn man maar niet aan het verstand brengen dat het veiliger was om verschillende soorten te planten. Want als één ras ziek werd dan had je toch nog altijd de andere soorten aardappelen.

Wat wordt er toch geprutst : aardbeien die naar ananas smaken!! En planten waarvan je de blaadjes als spinazie kon bereiden en de vruchtjes die smaken naar aardbeien. Ik heb van die laatste twee wortelstokken gekocht. Ben benieuwd. Maar ik wacht nog wel even om die al te planten.

Dahlia knollen in alle kleuren , maten en groottes.

De bloesemplanten staken de ogen uit.  Eén nacht vorst en vergeet het maar. Toch nog veel te vroeg. Buiten was er keuze genoeg voor de buitenplanten. Maar dat interesseerde me nu niet.

Zoveel zakken kippenvoer!. En dan die bakken vol gedroogd mos.
Ik ga in mijn tuin ook eens mos verzamelen en drogen. Ik kan er  hele plakken van de bodem plukken in de bloementuin..

Er wordt ook gezorgd in het tuincentrum (en liefst op het einde van de “wandeling ” )dat er mooie hoekjes zijn met een heleboel ideetjes om je interieur een nieuw en vrolijk uitzicht te geven
Maar ik hield het bij twee groene kamerplanten om de hall weer wat op te vrolijken!( die onderste had ik al)

Een dan terug naar huis via Sluis. Kijk toch eens naar dat sportkarretje geparkeerd langs de kaai in Sluis. Neen dat is niet mijn auto maar deze doet denken aan een blogvriendin die ook zo’n auto heeft en er leuke uitstappen mee maakt.

Na een kopje thee en een pannenkoek reed ik naar huis in mijn onopvallende , grijze wagen!

Voor de liefhebbers…

kinderenenkleinkinderen cultuur, Gent, Reis , ,

Donderdag bezocht ik samen met nog drie vriendinnen de tentoonstelling  in het Museum voor Schone Kunsten in Gent over Van Eyck, An optical Revolution. Er wordt storm gelopen voor deze unieke tentoonstelling die maar een drietal maanden duurt ( tot einde april 2020 )..
Stormde het niet letterlijk die dag dan regende het met tussenpozen des te meer.
We wandelden er droog naar toe maar kwamen verregend terug in het station Gent St Pieters.
Foto’s maken in de tentoonstellingszalen zat er niet in en daar keken de zaalwachters oplettend op toe. Ach in feite is dit ook niet te doen al die zalen doorlopend in het halfduister en met overal spots. Je krijgt wel genoeg informatie met de gratis audiofoon en de teksten op de muren en specifieke inlichtingen( je audiofoon voor een zwarte knop houden) naast de schilderijen gaven je nog meer duiding.
Wij hadden gekozen voor een bezoek over de middag en dat was ideaal . Niet te druk en genoeg ruimte om op je gemak alles te bekijken. Twee uur later kwamen we terug in de ontvangsthal: Een beetje versleten door het slenteren en in de laatste zalen was het toen al  druk en werd het moeilijker om alles van dichtbij te bekijken en te beluisteren. Niet iedereen houdt er hetzelfde tempo op na hé.

We gingen dan een hapje eten in het aanpalende restaurant . Geen uitgebreid menu  “Only Menu” stond er . Een Van Eyck Menu met keuze uit voor- en hoofdgerecht of  hoofdgerecht en dessert , of alles. Lekker maar ik denk niet dat Van Eyck dit zal gegeten hebben: Stoofvlees met krieltjes en gesnipperd witloof,  als toetje ( wat dacht je wel 🙂 ) een ijsje met een muffinachtig stukje taart. Allemaal lekker. Nog vermelden:  water en een glas wijn gratis erbij.
En wat doen vriendinnen dan ? Gezellig bijpraten! Dan terug naar huis met een voorbeeldige trein ! Op tijd vertrokken en op tijd terug in het eindstation.

Voor liefhebbers een must!

 

Wij hebben een ideaal moment uitgekozen ,want kijk eens hoe druk het was toen we om half vier het museum achter ons lieten. Een lange sliert wachtenden buiten en binnen dubbel zoveel. Je bent verplicht om mantels en jassen achter te laten in de vestiaires en handtassen die niet pasten in een bakje (als standaard ) mochten ook niet mee binnen! Niemand die tegenpruttelde en alles verliep vlot. Ook het weer ophalen van kledij en tassen aan een aparte balie. Gratis service.

 

Stadsmuseum in Lokeren

kinderenenkleinkinderen bezienswaardigheden, marc ,

Bij mijn bezoek aan Lokeren voor de verjaardag van Marc zijn we achter het gezellig diner in een mooi restaurant nog eens een wandelingetje gaan maken. Zo schitterend was het weer niet om een lange wandeling te maken, het was die dag grijs en frisjes . Daarenboven kreeg Jessica, de vriendin van Marc , die slecht te been is en daardoor meestal in een rolstoel zit ,het ook koud.
Maar Myriam de vroegere begeleidster van Marc  had er iets op gevonden. We zouden het Stadsmuseum bezoeken en daar zou ik antwoord krijgen op mijn vraag wat die drie Hazenbeelden betekenden die op een pleintje staan!

Ik had er in 2014 al een foto van gemaakt en het Stadsmuseum bevindt zich op de achtergrond met een mooie tekst op de zijgevel ( die ik bij mijn laatste bezoek fotografeerde). Wij liepen er niet voorbij maar stapten nu wel binnen! Gratis toegang, dat vind je tegenwoordig niet veel meer. We hadden wel een beetje pech want het hele museum was niet open door omstandigheden maar waar we wel mochten rondkijken dat was voor ons nu het belangrijkste.

Ik laat de tekst op de vele panelen voor zich spreken.

 

En hier komt het verhaal waarom er drie hazen op het plein vòòr het Stadsmuseum staan:
de Haarsnijderijgeschiedenis!  Het slachten van konijnen en hazen voor het maken van vilt voor hoeden en pelsjes .Een vuil en ongezond werk dat vooral door de arme bevolking werd verricht..

 

Dus de drie hazen verwijzen naar het industrieel verleden van Lokeren.
Op het plein vòòr het stadsmuseum staan de drie hazen nu in een geel jasje gehuld. Wij vroegen het voorbijgangers maar niemand wist waarom de hazen verkleed waren. Carnaval misschien of een plaatelijk feestgebeuren?

Een mooi einde van een gezellige dag. Marc en Jessica genoten zichtbaar van dit bezoek aan het Stadsmuseum en aan mijn nieuwsgierigheid was voldaan. 🙂 Bij een volgend bezoek stappen we er nog eens binnen want er was nog véél meer te zien en dan zagen we niet eens de bovenverdieping (die op dat ogenblik niet te bezoeken viel)

Cadzand in de zon!

kinderenenkleinkinderen Nederland, zee en strand , ,

Gisterenmorgen arriveerde Cédric om even uit te blazen bij oma na een paar zware examens waarvoor hij weken had gestudeerd(  heeft vandaag bericht gekregen dat hij geslaagd is. Joepie! ). Hij wilde enkel komen op voorwaarde dat we naar zee gingen wandelen.” hij had nood aan jodium na weken stadslucht te hebben ingeademd. “Ik hoor het mijn oudste zoon ook nog zeggen. wanneer hij na een weekje Gent van de trein stapte” ik ruik de zee en heb op slag geen hoofdpijn meer”  Alsof  Cédric me daarmee kon straffen ,hahaha!
Na het middageten reden we naar Cadzand. Ik weet dat hij daar graag wandelt, het is er  rustig, je kunt er gemakkelijk parkeren ( en de hele winterperiode daarenboven ook gratis).

Vlak naast de parking en achter de duinen van de Zwingeul liepen een drietal wollige runderen te grazen. Geen interesse voor mensen ,hij draaide zijn kont naar ons en graasde verder! We wandelden via een paadje tussen de duindoorn, braambessen ,oude kromme bomen… en kwamen aan de zee uit.

Het eerste wat Cédric deed was op de duinen klimmen en naar de zee kijken. Een prachtige blauwe en rustige zee en een even mooie blauwe lucht. De werkelijkheid was nog mooier dan de foto’s.

De duinen verstevigd met helmgras en houtenkragen waren zo egaal en onbetreden dat het opviel.
Wat bleek :op de tweede foto hing aan het eind van zo’n houtkraag een plakkaatje met de mededeling om deze duinen niet te betreden om het  uitzicht van een golvend duinengebied te vrijwaren! Zoals je merkt waren er enkel voetstappen die naar het strand liepen rechts op de foto!

 

De havendam en de zaak AIRrepublic van Sergio Herman( was gesloten).

In het jachthaventje lagen maar een paar bootjes! Bang voor de storm die eraan komt?

Enorme rotsblokken zullen de storm wel tegenhouden . Op het strand waren vogels strandpieren aan het uitrukken. Een strandlopertje koerste ook over en weer ,maar was te ver verwijderd om een duidelijke foto te kunnen maken.

Het leek wel zomer: volle zon en geen wind. Een rotsblok was even een strandzetel voor Cédric 🙂

De zee leek een spiegel en samen met nog een koppel speurden we het water af naar opspringende zeehonden! Ik heb er eentje gezien maar aan de kreten van mijn kleinzoon en het koppel waren er meerdere.

Wij wandelden daarna terug landinwaarts staken de loopbrug aan het haventje over richting naar het grote hotel waar Sergio Herman ook een zaak heeft, Pure C.

Cédric wilde een pannenkoek eten in het strandpaviljoen ” de Piraat ” maar die bleek tijdens de week nu gesloten. Ik liet hem eerst gaan kijken want ik had geen zin om de helling af en dan weer op te wandelen.. Je zag zo al dat er geen beweging was.

Maar achter de duinen op het pleintje was er een zaak open en daar konden we een reuze pannenkoek bestellen.
Veel wandelaars die we tegengekomen waren stapten hier ook binnen. Niet moeilijk ,er was maar één zaak open in de hele omtrent.

Daarna wandelden we terug naar de auto die op de parking stond even buiten Cadzand.
18 uur was het toen we die mooie zon zagen verdwijnen aan de horizon! Een mooier einde van deze dag konden we ons niet wensen.

Daarvoor doe je het…

kinderenenkleinkinderen Feest, trein, vrienden ,

Marc ,mijn schrijfzoon was jarig in Januari. Door omstandigheden werd het niet zo uitbundig gevierd op de dag zelf. Eén van zijn vroegere begeleidsters wilde dit toch niet onopgemerkt voorbij laten gaan en ze organiseerde een klein etentje in een mooi restaurant in Lokeren. Zij nodigde niet alleen mij uit ook maar de huidige begeleidster en natuurlijk ook de vriendin van Marc. Een prachtig koppel.
Gisteren was het zover. De trein bracht me ( probleemloos  😉 ) naar Lokeren en we beleefden een mooie middag en namiddag.

Kijk eens hoe Marc straalt . Daarvoor doe je dat toch graag hé !

Na het lekker etentje zijn we nog even gaan wandelen in Lokeren
( zonder de huidige begeleidster van Marc want die had nog andere verplichtingen)
en was er nog een fijne verrassing voor mij.
Nog even de foto’s uitzoeken en dat toon ik dan morgen!

 

Sneeuw in Canada !

kinderenenkleinkinderen winter ,

Wij “genieten” hier van een zachte winter. Met grijze dagen en af en toe wat zon en veel wind. We zouden liever een heldere hemel hebben en een pak sneeuw om het plaatje volledig te maken : vriestemperaturen met een zonnetje.  Dat spreekt me wel aan, veel gezonder dan het weer dat we nu hebben. Dan zou ik wellicht minder gewrichtspijnen hebben en zouden mijn vingers niet weigeren om ook maar een kort briefje te schrijven .

Mijn nicht wonende in Canada , in het Noordoosten van Ontario , stuurde me volgende foto’s door en geloof me ik ben er niet jaloers op. Daar kan vanaf einde oktober met tussenpozen zoveel sneeuw vallen dat ze verplicht zijn om een sneeuwruimer  te hebben . Anders kunnen ze niet in hun garage en ook niet de trappen op naar hun voordeur! Deze foto’s zijn vorige week genomen! Wanneer zij zeggen het is koud dan zijn de temperaturen van bij ons maar peanuts!
De meest extreme lage temperaturen  ooit gemeten waren -40C en de meest extreme hoge temperaturen +39 C.  Gelukkig voor hen zijn de gemiddelde temperaturen niet zo extreem.