Maand: april 2018

De babyborrel

kinderenenkleinkinderen familie, kleinkinderen , ,

Gisteren waren familie  en vrienden uitgenodigd voor een babyborrel . De geboorte van Maxime, mijn tweede achterkleinkind, mocht niet onopgemerkt voorbijgaan !Het was barslecht weer en we konden geen gebruik maken van de mooie tuin waar we bij de geboorte van Margaux wél allemaal buiten zaten. Het was daarom niet minder gezellig in de grote binnenzaal.  Als je zelf de handen uit de mouwen wil steken is dit hier een ideale plaats. En handen uit de mouwen steken dat is geen ijdel woord bij Elsbeth en Tom en bij zoon en schoondochter.

Er werd gestart met een drankje en je kon dan zelf  een hamburger, die voor jou gebakken werd op een groot houtvuur  ” aankleden” . Uiteraard werd die buiten gebakken onder een overdekt terras. Voor de kinderen was er een groot springkasteel voorzien. Regen of niet de kinderen amuseerden zich daar  uitstekend.
Wat later kon je aanschuiven aan een uitgebreid dessert buffet . Alle taarten , donuts en ijstaarten waren gemaakt door de  ouders en oudste zoon en schoondochter. Kiezen was moeilijk !
Een superleuke dag , ook omdat je velen van de genodigden kent door vroegere gebeurtenissen en dat is dan toch altijd een blij weerzien.

een verrassingsmoment

kinderenenkleinkinderen maandelijkse reunie, Uncategorized, vrienden ,

Ik heb jullie -evenals de betrokkene   🙂 – lang genoeg in spanning gehouden. Maar ik wilde eerst het verhaal erachter vertellen.
Het gaat nl over een blogger die in Oostende woont en voor zijn werk alle dagen naar Brussel moest. Hij was dat kotsbeu en andere redenen zullen ook wel meegespeeld hebben. Hij zocht een werk in zijn eigen omgeving. Op een dag was het zover. Einde 2017 deed hij de stap en begon een eigen zaak in Oostende.
Wij bloggers hadden het raden ernaar. Maar  hij lichtte zelf een tipje van de sluier toen hij op een dag een foto postte van drie bevallige etalagepoppen  in een winkel vlak vòòr zijn deur en de naam van de winkel stond er op. Dan was het niet moeilijk om op internet dit adres te vinden. Toen heb ik in een reactie geschreven dat ik bij mijn eerste bezoek aan Oostende die winkel èn zijn zaak zou vinden. Ik zou hem goedendag komen zeggen.

Op zoek naar Street Art deze week kwamen we in de buurt van de winkel met de drie etalage poppen . Mijn vriendinnen vonden het  spannend of ik daadwerkelijk zijn zaak zou vinden. Wat denken jullie!!!
Ik ben de winkel binnenstapt en heb gevraagd of hij Pieterbie was ! Inderdaad het was Pieterbie en na een aarzeling zei hij mijn naam .Tja dus moet ik nog altijd gelijken op de 2 jaar oude foto op mijn blog. Hij vond het volgens mij héél leuk om een blogger te ontmoeten . Er werd  een hartelijk woordje gewisseld en met de belofte dat ik nog eens zou langskomen wanneer ik in Oostende kom( zal ik zeker doen Pieterbie ! )  vertrokken mijn vriendinnen en ik verder op zoek naar muurschilderingen.

Pieterbie gefascineerd door het Verenigd Koninkrijk heeft wel een heel toepasselijke winkel!

Crystal Ship Oostende (2)

kinderenenkleinkinderen bezienswaardigheden, maandelijkse reunie ,

Met het plan in de hand (en Oostende is geen onbekende stad voor ons drietjes ) trokken we door de centrumstraten van Oostende. Beschut zag je overal mensen zitten op terrasjes of op bankjes zoals op het Wapenplein. Ook veel wandelaars in de winkelstraten. We kwamen niet om te winkelen dus volgden we het plannetje op zoek naar muurschilderingen.

Een piramide van knaagdieren  door Roa(B)

Een grote bloemenkrans als kader en twee portretten van middeleeuwse boeren, Pixel Panco( It)

Of dit gewoon reclame is of niet  , ik vond het mooi op de achterkant van een woning.

 Dit lijnenspel  komt helemaal tot zijn recht als je er van op afstand naar kijkt, door Elian (Cuba)
Van dichtbij zie je geen recht lijnenspel.(linksonder de kleine foto)

We zagen in een zijstraat in de verte de ” rock strangers ” van Arne Quinze  dus wandelden we even naar de zeedijk. We zagen de werken aan het Westerstaketsel en wandelden langs de visserskaai en keken naar Lange Nelle en het veranderend uitzicht van  de Oosteroever. Die lange “buizen” …misschien onderdelen voor het windmolenpark op zee?

Jammer dat de paardenmolen niet draaide 🙂

Nog een mooie muurschildering van Gaia( B):  een reddingsvest  als ode aan hen die hun leven lieten op zee.
Op een leegstaand pand waren deuren en ramen met planken dichtgespijkerd.
Er was een tekening aangebracht met allemaal beschilderde repen papier. Mooi toch !


We waren al een paar uur onderweg en snakten naar een koffietje. Het mocht ook wel iets méér zijn 🙂


Toen we terug buitenkwamen was de zon weg en was het gewoonweg koud.

Op weg naar het tramstation nog een muurschildering :
Een man uit Oostende  door Eversiempre (Argentinië )
Na een uurtje trammen  waren we  thuis.

 

ps. Waar blijft het verrassingsmoment? Kom morgenvoormiddag maar kijken. Dan zal het beter tot zijn recht komen dan na dit lange log.

 

Crystal Ship Oostende (1)

kinderenenkleinkinderen bezienswaardigheden, maandelijkse reunie ,

De fiets blijft nog even op stal!!

Gisteren was het de laatste donderdag van de maand en met de twee oudcollegaatjes trokken we er weer op uit. Deze keer was het doel de Crystal  Ship wandeling maken in Oostende. Met de kaart in de hand wandelden we door de stad. De zon was er maar het was fris en gelukkig moesten we  niet op de zeedijk zijn want daar was de wind nog een tikkeltje  frisser. Het was ons er niet om te doen om alle muurschilderingen te vinden want dat betekende een wandeling van 13 km!  Gelukkig waren er veel in het centrum van de stad. De buitenkanten doen we dan een ander keertje. Hoewel we er toch een drietal  gezien hebben vanuit de tram!! Ook de muurschilderingen van vorig jaar bekeken we nog eens nu we daar toch waren!

De dienst Toerisme Oostende had een plannetje toegestuurd via email, maar de uitleg stond er zodanig klein op dat geen van ons drie het goed kon lezen. Niet ver van de tramhalte bevindt zich het toerisme bureau en dus gingen we daar een origineel plan halen.

Boven het Bureau Toerisme zagen we  al een portret gemaakt uit gerecycleerd hout van Strook(B)

De grappige vuilnismannetjes  van Jaune(B) kun je op de meest onverwachte plaatsen terug vinden.

Bué the Warrior(B) doet je in de stad zoeken naar vogels.

En wat denk je van deze meeuwen getekend op een kastje dat aan een paal hangt. Ik kon de maker ervan niet achterhalen.

Het was onmogelijk om met één foto deze gevel in beeld te krijgen. Ik maakte er dan maar twee foto’s van. Het is van de hand van Dourone (B) dat volgens hem vrijheid, respect en diversiteit uitstraalt.

Toen we op de tram huiswaarts reden kon ik nog een paar foto’s nemen: De bovenste is van  Zoer&Velvet (Fr =It) en verwijst naar de tribune in de sporthal De Spui. Bij de onderste foto kon ik niet achterhalen wie de makers zijn.

Morgen verder en dan toon ik ook een verrassingsmoment!!

Cruiseschepen

kinderenenkleinkinderen bezienswaardigheden ,

Mijn fiets hangt niet aan de haak hoor om eventjes een cruise te maken ! Mijn volgende fietstocht volgt nog.
Deze namiddag zag ik  bij het terugkeren van een partijtje bowling ( ieder laatste woensdag van de maand  in de bowling-inn in Blankenberge) terwijl ik voor de rode lichten stond een cruiseschip aangemeerd liggen in Zeebrugge . Ik wilde het schip eens van nabij bekijken. Maar dat gaat zo maar niet , teveel bewaking . Dan maar van ver een foto en ik klom ook via een trap op een container waar je een mooi zicht hebt op de voorhaven en op het cruiseschip. Die container staat daar speciaal zodat je  een eind boven de grond naar de schepen kan kijken. Maar dat viel een beetje tegen omdat ik enkel de voorsteven zag ,de romp was niet zo goed zichtbaar . Ik zag wel dat er twee schepen achter elkaar lagen.
Als ik dan boven op die container landinwaarts keek zag ik twee grote vrachtschepen wachten in de Vandammesluis om de zee in te varen.
De ene bus na de andere kwam een lading toeristen afzetten  en anderen kwamen wellicht van de tram of de trein te voet naar het cruiseschip.
Blijkbaar kwamen ze terug van de citytrips die ze kunnen maken naar steden in het omliggende .

Toen zag ik de bruggen omhoog gaan om de twee grote vrachtschepen door te laten en mocht ik een ommetje maken naar de achteraan liggende bruggen om naar huis te rijden!

Fietsen in de eigen wijk

kinderenenkleinkinderen fietsen, lente ,

Het was lang geleden dat ik in mijn eigen omgeving heb gefietst.  Eens kijken wat er allemaal veranderd is sedert vorige zomer. Met de auto rijd ik wel in de omgeving maar dan meer op de grote verbindingswegen die leiden naar Knokke of naar Sluis. Ik rijd dan niet door al die wijken en straatjes. En dat heb ik vorige donderdag gedaan.

Ik reed  door veel rustige straten met mooie huizen en goed onderhouden tuinen en waar veel bomen momenteel in bloei staan. Het viel me op dat er ook veel woningen te koop staan en toch wordt er nog overal gebouwd.

Waar vroeger een hele grote weide was  werden er een 40 tal woningen gebouwd. Op een groot plakkaat stond dat ze op wandelafstand van de zee lagen!
Goeie genade dan moet je al een flink eind wandelen. Het heeft ook jaren geduurd eer  die woningen verkocht geraakten.
Van op die plaats doe ik er zelf minstens een kwartier over met een gewone fiets. Vlak vòòr deze woningen ligt een groot stuk landbouwgrond  horend bij een groot melkvee bedrijf.

Vlak bij de boerderij werd jaren geleden een kapelletje gebouwd met steun van de Boerinnenbond. Achter dit goed onderhouden plekje in een bocht van de weg lopen -zodra het weer het toelaat -heel veel koeien. Op deze donderdag leken de koeien het warm te hebben want ze lagen te herkauwen  in de weide. Niet eentje kwam eens kijken tot aan de omheining !

 

Ik fietste nog een stukje langs de Kalvekeetdijk ( de oude baan van Knokke naar Sluis). Op die weg is een breed fietspad  en soms rijd ik op dit fietspad  om dan langs een aangelegd fietspad tussen de landerijen richting Knokke te rijden. Op de foto zie je in het  midden  iemand op de fiets op dit paadje en rechts op de foto is de manège. Door ruilverkaveling is de manège  waar je al die villaatjes ziet staan verhuisd naar een meer afgelegen en groter domein. (overlast voor bewoners rond de manège). Tijdens het weekend fietste ik langs dit paadje  naar zee.

Na een hele rondrit reed ik terug naar huis en nam nog een kijkje  in de tuin waar ik gedurende 18 jaar zelf getuinierd heb samen met de eigenaar van de grond. Onlangs heb ik vernomen dat de gezondheid van de ondertussen 90 jarige man plots zodanig is verslechterd dat hij sedert een maand in een rusthuis verblijft. In het vroege voorjaar was hij al begonnen met een deel van die lap grond te bewerken en had hij gezegd dat ik ook dit jaar de aalbessen en blauwe bessen kon komen plukken( ik had die indertijd zelf geplant). Dat zal nu  wel verleden tijd zijn. Het onkruid begint stilaan bezit te nemen van de tuin.

Het was een mooie tijd toen we jaren geleden met drie buren plus de eigenaar een lap grond van 1000 m2 bewerkten , elk een stuk van 250 m2 ! Ik plantte er aardappelen en alle groenten die een gezin normalerwijze gebruikt. Onderling wisselden we zaden en plantgoed uit en had de een teveel dan gaf die het aan de ander. Ik had ook enorm veel braambessen en wie er wilde kon er plukken. De pompoenen en courgettes werden uitgedeeld aan de buren . Maar bij de pompoenen moesten ze beloven dat ze op Halloween er eentje  uitholden en op hun oprit of muurtje plaatsten. Toen waren er nog veel kinderen in de straat. Mooie herinneringen.

Bloesemtijd

kinderenenkleinkinderen herinnering, lente, tuin ,

Deze kerselaar was de lievelingsboom van opa. Aanvankelijk was het een sprietig boompje met enkele takken  die in  de hoogte groeiden. Opa zorgde ervoor dat er onderaan niet teveel zijtakken kwamen( zoals op de eerste foto). Jaar na jaar groeide hij beetje bij beetje hoger. Toen opa er niet meer was heb ik de bloesems op de stam na de bloei verwijderd . Ik ben zeker dat hij goedkeurend zou knikken als hij zijn kerselaar zo mooi in bloei zag staan. Op twee dagen tijd stonden al de bloesems voluit. Je ziet het verschil op beide foto’s .

fietstocht van eergisteren

kinderenenkleinkinderen fietsen, lente ,

Het was gisteren veel te mooi weer om aan de pc te zitten. Ik kon op het terras blijven zitten tot het schemer werd. Hoeveel keer gaan we dit nog kunnen doen?
Ik deed in de namiddag met de fiets een paar boodschappen in de nabijgelegen Colruyt . Ik was van plan om die dan eerst thuis af te zetten en nog eens  naar de zee te fietsen richting ‘t Zwin. De dag ervoor was ik richting Heist gefietst. Ik ben er niet aan toe geraakt…
Op de parking van de Colruyt werd ik aangesproken door ook een vrouw met een e-bike die op zichzelf aan het foeteren was dat ze vergeten had haar grote fietstassen aan de fiets te hangen. Toen kwam er nog een vrouw bij die haar boodschappen in de fietstassen van haar e-bike aan het proppen was. Ze mengde zich ook in het gesprek dat ging van parkeerproblemen, gedragingen van toeristen, de onvriendelijkheid van verkoopsters in winkels, het gevaar van fietsen in de stad , de hoge prijzen voor de huizen zodat de eigen inwoners uitwijken …

Héél interessant allemaal 🙂 . Na ruim een uur gingen we uit elkaar met ” nog een prettige dag” en eerlijk ik heb me geen moment verveeld . Gelukkig had ik geen diepvries waren mee maar ik constateerde dat door mijn gevulde fietstassen en nog een extra tas aan het stuur het toch te gevaarlijk was om nog veilig te  fietsen zelfs met een e-bike! Ik ben dan maar te voet naar huis gewandeld en ben niet meer gaan fietsen .

Maar nu over de fietstocht van de dag ervoor:   Ik stak de Natiënlaan over om richting Heist te fietsen en even verder hield ik halt om een paar foto’s te nemen van het nieuwe ziekenhuis, AZ Zeno dat einde maart zijn deuren heeft geopend.

 

 Het ziekenhuis is al operationeel maar rondom is de afwerking nog bezig

Een paar  honderd meter verder is het budget hotel Ibis aan zijn afwerking bezig. De bedoeling is om patiënten die een tijdje regelmatig terug moeten komen naar het ziekenhuis daar kunnen logeren of eventueel familie die dicht bij een patient wil blijven.

Minder leuk is dat vlak vòòr het ziekenhuis het nieuwe uitvaartcentrum  ook aan de afwerking bezig is. Het ligt vlak naast de parkbegraafplaats. Lig dan maar in een kamer met uitzicht hierop.

Ietsje verder staat sedert korte tijd een boerderijtje te verkommeren. Het zal wel gesloopt worden passend in het project Duinenwater . Achter dit boerderijtje wordt oa. een nieuw golfterrein aangelegd.
En aan de andere kant van de straat heb ik de foto’s gemaakt van de schapen met hun lammetjes.

Deze lange weg is de ideale verbindingsweg tussen Westkapelle en Heist. Rijdt er liefst niet meer dan 50km per uur
anders een boete ( ik heb het ondervonden. recent is de snelheid van 70 km terugegaan naar 50 km/uur).
De berm tussen het brede fietspad en de baan staat vol paardenbloemen . Ach ik vergat om een overzichtsfoto te maken.

Zicht vanop deze weg op de watertoren van Duinbergen en de flatgebouwen van de Laguna.
Na een stop bij mijn schoonzus in Heist  reed ik naar de zeedijk om terug te fietsen

Ja ja de beachwatchers zitten er nog  (van Aurora cañero )

Zij houden ook dit grote appartementsgebouw Cap Horn in de gaten. Het geraakt maar niet af.
  De duinen en het strand met de opbouw van cabines en het aanvoeren van catamarans

Deze helling doet me terugdenken aan vroeger. Als kind  reden mijn broer en ik met de fiets ,benen wijd gespreid, naar beneden tot ergernis van onze ouders 😉

Toen was het daar nog kalm, nu is het levensgevaarlijk.

Nog een zicht op het rustige strand

Onlangs reed ik met de auto door deze laan waar op de vroegere tramberm nu bloemen zijn geplant. Ik dacht toen “de eerste keer dat ik hier met de
fiets langskom neem ik een paar foto’s.” De plotse hitte heeft ervoor gezorgd dat ze bijna uitgebloeid zijn.

Wat is nu het mooist! Beide kunstwerken zijn veel besproken : links het  kunstwerk  de AVL mannen van Joep van Lieshout( nl) of
rechts de strandcabines van Jean-François Fourtou (FR) in het kader van Beaufort 2018

En op weg naar huis nog een rotonde met mooie zalmkleurige en witte tulpen.
Momenteel staan overal op de rotondes tulpen in bloei.

Deltavliegers en katjes aan de treurwilg

kinderenenkleinkinderen lente, tuin ,

Tijdens het weekend hoorde ik een brommend geluid in de lucht. Ja ze zijn er weer die deltavliegers  met motor. Ik had dit geluid al een paar keer gehoord maar omdat de lucht zo bewolkt was ( het was hier niet zo zonnig als in het binnenland) kon ik ze niet zien.

Nu zag ik er twee overvliegen. De grote camera had ik uitgeleend aan de zoon omdat hij tijdens het weekend voor zijn schoonzusje communiefoto’s zou maken . Dus moest ik me zien te redden met mijn gsm. De foto’s zijn niet denderend want  inzoomen is niet echt ideaal met een gsm.
Als ik dat brommend geluid hoor  dan weet ik dat de lente echt in aantocht is want dan zie en hoor ik ze wekelijks. Je moet het maar doen  want erg comfortbal ziet het er niet uit en wellicht moet je ook nog stevig gekleed zijn !

Toen ik probeerde die deltavliegers in beeld te krijgen  viel mijn oog op de lange slingers van de treurwilg. Ik stelde vast dat er heel veel katjes aan de slingers hingen. Dat was me voordien  niet opgevallen!  Ook de krulhazelaar heeft dit jaar enorm veel katjes gehad  en het minihazelaartje zag ik dit jaar voor de eerste keer vol katjes staan. Blijkbaar een goed voorjaar voor deze bomen .

 En nu maar hopen dat het een zachte  lente wordt en een warme zomer!