Zeebrugge is verdeeld in drie wijken: de strandwijk, de stationswijk en het centrum. In het centrum van Zeebrugge zijn de oude vismijn en de jachthaven gevestigd. De stationswijk, de naam doet het al vermoeden daar komt de trein toe en in de zomer rijdt die door tot de strandwijk zodat de vakantiegangers bijna rechtstreeks op het strand toekomen!

De strandwijk heeft een korte zeedijk maar een enorm groot strand dat ontstaan is naar aanleiding van de uitbreiding van de haven van Zeebrugge. Dat enorme strand schrikt de mensen wel een beetje af. Je moet al een grote afstand afleggen vooraleer je de waterlijn bereikt en met kleine kinderen is dit nu niet zo leuk.
Voor de sporters is het een ideaal strand.
De korte zeedijk is de laatste jaren aan een heropleving toe en er zijn een paar goede restaurants ( bv Sea and Sand gespecialiseerd in visgerechten, huwelijksetentje van oudste kleindochter was daar)en op de zeedijk zelf is er een houten chalet “‘t Zandlopertje” waar er ruim plaats is om te genieten van het uitzicht op zee en waar je ook buiten op het terras kan zitten.
Op het strand zelf zijn een paar rustige strandbars ingericht ,die comfortabel zijn maar niet de vergelijking kunnen aangaan met de strandbars in andere kustgemeenten.
De kleinkinderen hebben regelmatig  rondgerend in de duinen tegen de zeedijk! Nooit parkeerproblemen gekend wanneer we daar naar zee trokken!
Wie van rust en ruimte houdt en van een immens strand…

Mijn vriendin en wandelden een tijdje geleden in Zeebrugge-strandwijk.
Het was niet echt strandweer en dat merkte je aan al de gesloten strandcabines.

Er waren strandspelen geweest en nu mochten de kinderen
die hadden deelgenomen een geschenkje uitkiezen.

De gocarts stonden er die dag verlaten bij.
In de verte zie een donkerbruine chalet staan aan de rand van de zeedijk .
Dit is  tearoom ” ‘t Zandlopertje”

Vanuit het ‘t Zandlopertje heb je een mooi zicht op de enkele strandbars die gelegen zijn op het strand zelf.
Ook aan de kinderen is gedacht met een piratenschip en allerlei spelletjes errond.

.

De vriendin vond het te fris buiten dus gingen we binnen zitten.
De dokter zei onlangs tegen me je moet terug alles leren eten ,
ja waarom niet beginnen met een wafel 🙂

Mijn vriendin had het weekend oppas voor een jongetje van 10 jaar. Waar kan je met een kind van die leeftijd en met zo’n mooi weer naar toe gaan ? Inderdaad naar zee. Het probleem was voor haar dat ze met een wervelbreuk niet zo erg ver kan wandelen en om op 21 juli nog parkeerplaats te vinden dicht bij zee is een utopie. Ik stelde voor om naar Zeebrugge te rijden en daar de duinen over te steken . Parkeerplaats genoeg.

We hadden alles in de koffer van de auto gestopt om het ons op dat immense strand gemakkelijk te maken. Daar zijn er geen strandbars en het is al een flink eind wandelen om aan een ijsje te geraken of op een terrasje te zitten. Dus zorgden we zelf voor drank en wat snoep.
Wat we niet wisten is dat er sedert dit seizoen een mooi terras is geplaatst aan de surfclub waar de zeedijk eindigt en de duinen beginnen. Hoewel we geen surfers zijn denk ik wel dat we daar welkom zouden zijn.  Dat weten we nu voor een volgende keer. 🙂

Via de duinenovergang liepen we langs een zoet water meer
( jawel een” zoet” water meer), zagen rozenbottels bij de vleet
( heel lekkere gelei kun je daar van maken)
en staken dan een flinke brede duinenrug over.
Ik herinner me die niet meer zò breed, gegroeid met de jaren …
Ik ben met de jongen naar zee gewandeld,
hij heeft wat gespeeld in het water en
toen we terug kwamen waren  we één uur weggeweest.

Er was veel zeewier aangespoeld.

Surfen, kiten en strandzeilen konden de liefhebbers ongestoord doen!

Mijn vriendin hield de wacht bij onze spullen
ik sleurde een berg schelpen mee in mijn topje

Geen scherpe foto’s, teveel ingezoomd.
Maar je krijgt  toch een idee hoe immens dit strand ligt.