Het snoeien is gedaan. Het heeft wat langer geduurd dan gepland . Door de hitte kon de tuinman niet een hele dag doorwerken .’s Middags stopte hij er mee ,het was dan 33°. Geen weer om nog verder te werken. Dit jaar is de laurier haag een flink stuk korter gemaakt en de dikke stammen die uitstaken zijn met een kettingzaag bewerkt. Een serieuze karwei.
Ik heb geholpen met het bijeenharken van de bladeren . Heel veel zakken zijn al naar het recyclage park. Er wacht nog een hele lading! Het enige wat ik niet veel moet doen is gras afrijden !!
Groenten tussen de bloemen. Ja je leest het goed. Ik had van de kleinzoon plantjes gekregen zoals courgette, komkommers, pompoen, minipaprika’s, tomaten… De groententuin lag er zo droog bij dat ik moeilijk plantgaten kon maken voor al die plantjes. Maar geen nood ik heb de meeste tussen de bloemen geplant ! Groeien doen ze en bij de hitte stonden ze nog wat beschermd ook. Links boven een physalis plantje, links onder mini tomaatjes in een bloembak!
Dat de natuur wat door elkaar is zie je aan de bloemen die allemaal terzelfdertijd bloeien. Andere jaren volgen ze elkaar een beetje op. Nu bloeien, rozen, reukerwtjes, phloxen, zelfs bepaalde hostas die pas in augustus bloemstengels dragen … allemaal in één keer.
Ik reed deze namiddag langs een prachtig graanveld met lange stelen en grote aren. We zijn nog niet eens einde juni en de gerst is oogstrijp ! Of het een rijke oogst zal zijn met dikke graankorrels is maar de vraag. Normaal wordt gerst begin augustus geoogst.
De boeren zorgden ervoor dat de graanoogst ( gerst ,tarwe ,haver) binnen was tegen half augustus en als dat gelukt was(zonder al teveel tegenslag met het weer )dan werd het oogstseizoen afgesloten met een groot feest. Zo heb ik het als kind nog meegemaakt op de boerderij van tante Regina en nonkel Clement waar ik al mijn vakanties heb doorgebracht.
Vroeger werd het graan afgemaaid met een zeis, daarna samengebonden in schoven en die schoven mocht ik dan helpen rechtzetten tegen elkaar. Op die manier stond het graan te drogen en dan werd het op een kar geladen en naar de boerderij gebracht waar het gedorst werd in de schuur met een dorsvlegel. Allemaal handenarbeid.
Later kwam er geen handenarbeid meer aan te pas en kwam een maai- en dorsmachine het werk doen. Deze machines reden van de ene boer naar de andere. Op korte tijd was overal het graan geoogst! Maar het oogstfeest bleef bestaan!
Nu, einde juni stond ik voor een opvallend geel gekleurd gerstveld ! Een magisch moment want ik beleefde die mooie vakantietijd opnieuw.
Vandaag was het in vergelijking met gisteren een koele dag. De hele morgen was het wat bewolkt en dat scheelde al vlug verschillende graden, ook Vlekje voelde het verschil. Terwijl ze gisteren niet eens haar mand uitkwam om te eten of te drinken en ook niet even naar buiten wilde, stond ze deze morgen al aan de achterdeur te wachten om haar inspectieronde te doen in de tuin!
De lucht was zuiver zeiden ze in het weerbericht , alleen oppassen voor de uv stralen en de ozon. Dus dacht ik ,we zullen maar eens een dagje overslaan met werken in de tuin en eens genieten van zo’n gezonde dag.
Want al de dagen van de voorbije week had ik ‘s ochtends in de tuin gewerkt: snoeien van de zijkanten van de laurierhaag( zolang ik maar niet op een ladder moet staan) en het opruimen van de bladeren .’s Avonds was het dan mijn ronde doen om water te geven aan bloemen en planten. Mijn neef was gekomen om in mijn plaats ( 😉 )op de ladder te staan en te snoeien. Maar die verdween zodra de middag naderde , hij zag het niet meer zitten bij die hitte vooral als hij dan in volle zon bezig was.
Dus werd de vriendin vandaag opgetrommeld en zij mocht beslissen waar we gingen wandelen. Zij koos voor Cadzand.
Toen we uit de auto stapten waaiden we bijna omver ! Zo’n sterke wind en dan nog koele wind . We trokken allebei een licht jasje aan! En kozen een laag pad richting het haventje van Cadzand. Zo bleven we even uit die heftige wind.
Onderweg zagen we grote bloeiende bereklauwen staan. Hier en daar waren er al struiken gesnoeid. Maar er stonden er nog veel en dan nog zo dicht bij het wandelpad!!
Toen we aan het haventje kwamen kregen we niet alleen te maken met een sterke wind maar sloeg het stuifzand pijnlijk tegen je kuiten.
We zijn een eindje de strekdam opgewandeld maar met zo’n sterke wind was het helemaal niet aangenaam. De weinige wandelaars op de strekdam keerden ook al vlug terug.
Het was erg rustig in het haventje. Het was ook nog niet echt weekend.
In de verte de haven van Zeebrugge .
Het water was woelig en groen van kleur. Onweer op komst, zei mijn vader dan.
Er liggen behoorlijk wat jachtjes en sommige zijn aardig uit de kluiten gewassen!!
We wandelden over de sierlijke brug naar de andere kant
Aarzelende vakantiegangers of ze wel dan niet op het strand zouden gaan. De wind was echt heftig.
Door de hevige wind kozen we liever een terrasje op het plein beneden om een koffietje te drinken
Mooie duinen en achter de duinen bouwwoede!
Even goedendag zeggen aan de Sluiswachter.
We keken nog even of het hoog of laag water was in het Zwin:
Laag water want er was praktisch geen water in de Zwingeul.
Toen stapten we op dit pad naar beneden
waar de auto op een nieuw aangelegde parking stond.
Het was een mooie wandelnamiddag en het deed zeker deugd
(niettegenstaande de felle wind )na al die erg warme dagen.
Op drie dagen tijd naar twee begrafenissen geweest. Een oud collega en een neef. Beiden zijn overleden aan longkanker. De ene had mijn leeftijd , de ander was amper 60 . Beiden zijn gestorven in het volle besef dat hun leven eindig was.
De ene heeft euthanasie aangevraagd omdat zijn lijden ondraaglijk werd , de andere werd enkel nog palliatief verzorgd. De ene was een stil persoon , iemand die je aimabel noemt. De andere was een levensgenieter en liet het ook horen. Beiden hadden veel vrienden die er aan hielden om als eerbetoon aanwezig te zijn .
Het blijft wat nazinderen bij mij en mijn gedachten zijn bij hen die achterblijven met hun verdriet . Op het gedachteniskaartje van mijn neef stond een gedicht waar je troost kunt uit putten
Het is heimwee dat zo zeer doet dat me doet terug verlangen.
Dat de dagen van je ziekte vaak zwaar waren, ben ik niet vergeten maar heimwee doet me zeggen: je was er nog, ik kon je nog aanraken, ik kon nog met je praten.
Het is heimwee, dat me terugvoert naar de dagen van geborgenheid en de dagen die gewoon waren de dagen overvol van geluk, ook al hadden we onze misverstanden en woordenwisselingen.
Het is heimwee dat me telkens weer doet overlopen van verdriet.
Wekelijks ga ik samen met een vriendin naar een kwekerij in Moerkerke om aardbeien . De zoetste die je maar kunt vinden!! We doen bij het terugkeren meestal een ommetje en keren niet langs de Natienlaan terug maar rijden oa.over Middelburg(B) via Sluis terug naar huis. In Middelburg is in een historisch gebouw een praat -en sneukelkroeg. Het is een bekende stopplaats voor veel fietsers. Maar auto chauffeurs 😉 mogen ook binnen. Heerlijk toeven op het grote terras en bij minder goed weer is het binnen alsof je in de tijd terugkeert. Kom je ooit in de buurt en als de poort openstaat , stap dan zeker eens langs achter.
De patron bakt de heerlijkste taarten!! Vandaag had je keuze tussen frambozentaart of rabarbertaart. Ik koos voor rabarbertaart. Oei, vergeten een foto te maken, ik dacht er pas aan wanneer ik die al had binnengespeeld !
Het gaat allemaal zo vlug in de tuin door de grote hitte. De rozen aan de voordeur die massaal bloeiden heb ik al moeten afknippen. De rozen aan de zijgevel eveneens en de rozen aan het tuinhuis zal ik morgen afknippen. Het gaat allemaal veel te vlug , ik schreef het al.
Aan dit tempo vrees ik dat alles veel vroeger zal uitgebloeid zijn dan andere jaren. Bepaalde planten die elkaar opvolgen bloeien al gelijktijdig. Nu is het ook zorgen dat er water wordt gegeven. Gelukkig heb ik het water van het zwembad dat ik het hele jaar door opspaar om aan de planten te geven indien het nodig is. Maar aan het tempo van de laatste weken zal ook dat water binnenkort op zijn.
In de groentetuin moet ik elke dag wat sproeien anders komt er niets van terecht. De spinazie komt onmiddellijk in zaad, de uien en de sjalotten beginnen al te verdorren. Zelfs de rabarberplant vormt bijna geen nieuwe bladstengels. Gelukkig is het aan deze kant van het huis redelijk lang schaduw anders mocht ik de groentekweek helemaal vergeten.
De vorige uitstap was naar Gent en het was ons zo goed bevallen dat we nog eens naar Gent reisden, maar deze keer met een stadsplan op zak. Het was wel leuk zonder stadsplan en we vroegen de weg aan toevallige voorbijgangers die ons allemaal erg vriendelijk hielpen. De contacten waren op zich erg leuk maar we verloren er ook veel tijd mee.
Deze keer kozen we niet voor de Soup Lounge maar stapten we de Hema binnen aan de Korenmarkt. Een mooie zelfbedieningszaak , we aten een bol aspergesoep met een belegd speltbrood erbij.
Daarna trokken we naar de Primark. We wilden met eigen ogen zien wat die goedkope zaak allemaal verkocht. Je vindt er altijd wel iets dat je kunt gebruiken en ik begrijp best dat jonge mensen, aan zeer democratische prijzen hun inkopen doen.
Het is geen rommelige winkel zoals velen beweren maar er ligt enorm veel op de rekken. En de rommel maken de kopers tenslotte zelf door te graaien in de kledij en het gewoon op een hoop terug te gooien.
Na een tijdje schoven we aan om te betalen. Dulle griet
Toen we daar stonden merkten we dat de Soup Lounge
vlak over het nabijgelegen bruggetje was.
En wij de vorige keer maar zoeken waar die primark toch kon zijn 🙂
Na dat winkelen hadden we zin in een kop koffie en we namen er een wafel bij.
Plaats genoeg op de praktisch lege terrassen op de vrijdagmarkt.
De meeste mensen zaten binnen waar het veel koeler was. Het was ook erg warm die dag.
Nu was het tijd om aan het culturele luik van onze uitstap te beginnen. 🙂
We vroegen de weg aan de kelner toen we onze koffie dronken:
De Baudelostraat in tot aan de grote rode bloempotten
We wandelden langs mooi gerestaureerde huizen ,
maar zagen ook zijstraten die er erg verwaarloosd uitzagen.
We zagen de vlaggen waarop stond Holy Food Market. Dat was ons doel.
“De 16de-eeuwse Baudelokapel – voormalige kerk, klooster, bibliotheek en kunstcampus – is nu een eettempel en bar. Je kunt er terecht voor heerlijk streetfood – van een krokettenkraam tot Libanees of Russisch – maar ook voor zeevruchten of oesters. Vegetariërs vinden hier een ruime keuze. De bar verwent je met cocktails en een groot aanbod bieren op vat.”
Zo wordt de Holy Food Market aangeprezen. Holy Food Market is geïnspireerd op voedselmarkthallen zoals in Barcelona, Kopenhagen of Rotterdam , maar dan in miniversie. Lees ook eens wat een foodjournaliste over Holy Food vertelt:klik
Een verwijzing dat het ook een bibliotheek geweest is!
Het felle zonlicht door de kapelramen bemoeilijkte het maken van heldere foto’s . Sorry.
En toen was het tijd om met de tram terug te rijden naar het St Pietersstation om vervolgens met de trein huiswaarts te keren met onze primark aankopen en de bekende cuberdons. Maar eerst wandelden we nog door een verwilderde natuurtuin vòòr het station. Héél rustgevend om op je trein of tram te wachten.
We wandelden de stad Deventer in , het eerste wat we tegenkwamen was dit standbeeld
Het humanisme, als geestesrichting in de 14de eeuw in Italië ontstaan, streefde naar geestelijke ontplooiing van de mens. In Nederland is de dominees zoon Van Vloten van grote betekenis geweest voor de ontwikkeling van het humanisme. Deze ontwikkeling zou in 1946 uiteindelijk uitmonden in de oprichting van het Humanistisch Verbond. In 1996 werd vlakbij een mooi gebouw “de Hereeniging “genaamd een gedenkteken voor Johannes van Vloten opgericht met een tekst van hem: “De maatschappij en de mensheid beginnen bij ieder van ons”. (meer lezen over Van Vloten: klik)
De botermarkt met bovenin een latijnse spreuk: Vide, sed cui vide = Vertrouw, maar zie toe, wie.
In 1899 naar ontwerp van de gemeente-architect Mulock Houwer, gebouwde overdekte open Markthal. Zeldzaam voorbeeld van gietijzer-architectuur in de op de renaissance geïnspireerde vormen(internet)
Heel veel smalle en gezellige winkelstraatjes . Overal ballonnen gespannen over de straat , soms ook parasols. De terrasjes gelegen in de zon bleven leeg! Veel te warm!
Het was marktdag : veel kramen maar niet zo erg druk.
Het orgeltje speelde typische deuntjes maar het leek de mensen weinig te boeien
naar het commentaar van de man te horen
Iedereen deed vlug zijn boodschappen en verdween dan om ergens de schaduw op te zoeken.
Het was middag en het kwik liep boven de 30° .
Nu een winkelpand, vroeger een joods gebedshuis.
Over de hele stad verspreid staan er prachtige huizen die mooi zijn onderhouden /versierd.
Gedenkstenen voor een huis waar indertijd joden zijn weggevoerd.
Een grappig tafereel vooraan op een terras.
Het was 35 ° in de namiddag en niemand zag het nog zitten om op eigen houtje veel rond te lopen in Deventer. We zijn dan ook een paar uur vroeger de koele bus ingestapt en huiswaarts gereden. Het was nog ruim 5 uur rijden vooraleer we op de eindhalte toekwamen. Onderweg nog een stop in Beervelde waar we stoofvlees met frieten gingen eten in een bekend familierestaurant!
Het was een héél geslaagde driedaagse reis, niet alleen omdat de reis goed uitgestippeld was en de chauffeur ons overal naar toe voerde , maar ook omwille van de discipline van de reisgenoten. Hou maar eens 50 mensen goed bijeen!!Ik heb geprobeerd om een overzichtelijk verslag te maken want ik heb zoveel foto’s gemaakt en dan moet je daar uit putten en hopen dat jullie het leuk vinden!
Vlakbij het stadhuis staat de Lebuinuskerk gebouwd tussen 1450 en 1525. Aanvankelijk een katholieke kerk maar later omgevormd door de Calvinisten tot een protestantste kerk . Het mooie orgel werd in 1839 in gebruik genomen. Van de vele muurschilderijen zijn er nog weinig overgebleven.
In de kerk hangen stokken met buideltjes op het einde en op een rek hangen gelijkaardige buideltjes met korte stokjes. Ik herinner me als kind dat die lange stokken met een buidel dienden om geld in te stoppen voor het gebruik van een kerkstoel tijdens de mis ! Wellicht zijn de korte stokjes voor hetzelfde doel en werden ze doorgegeven door de kerkgangers zelf. Tijdens de oorlog werd deze klok geroofd.
De Romaanse crypte is bewaard gebleven . Heel attent is er een traplift aangebracht om mindervalide personen ook toe te laten om dit te kunnen bezichtigen
In de Magistraatskapel werd in 2012 in de toen geplaatste afscheiding twaalf glas-in-loodramen met expressionistische voorstellingen van profeten en evangelisten verwerkt. Héél mooi met lichtinval van de zon door de kerkramen.
De toren van deze kerk kan beklommen worden (ruim 200 treden). In de vrije namiddag zijn er toch een paar mensen geweest die dit gedaan hebben. Dan kon je ook het carillon zien en had je een prachtig uitzicht over de stad.
Het bovenste gedeelte van de toren, het koepelvormig gedeelte, wordt ook wel de lantaarn genoemd. Op de koepel staan de woorden Fide Deo, Vigila, Consule, Fortis Age (= Vertrouw op God, wees waakzaam en bedachtzaam, handel kloekmoedig) Vanaf de begane grond konden we enkel Vigile lezen.
We wilden op onze twee uur durende wandeling op het einde nog een kerk bezoeken maar dat is ons niet gelukt. Via een wirwar van straatjes en in de verzengende hitte wandelden we naar de Berg Kerk, een van oorsprong Romaanse kruisbasiliek gelegen op een oude rivierduin. Er was op dat ogenblik een tentoonstelling die de hele ruimte van deze kerk innam. We mochten binnen als we 16.30 euro inkom betaalden.pppffff!
Ik maakte een foto van het bijzonder mooie orgel achteraan de kerk en vlug nog eentje van de tentoonsteling.
De tentoonstelling Roofkunst voor, tijdens en na WO II vertelt het verhaal van handel, roof en teruggave van kunstwerken uit Nederland voor, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog. Ik had het wel eens willen zien nu we daar toch waren. Maar 16.30 euro was voor iedereen toch té veel! Het was op het einde van de wandeling en iedereen was moe, vnl door de hitte! De klim naar de Berg Kerk was ook niet mals. De Bergkerk wordt gebruikt tegenwoordig voor exposities, bijeenkomsten en concerten.
Wat we tussenin allemaal zagen dat is voor een volgend luchtiger 🙂 logje
Toen we de laatste morgen onze bagage naar de bus brachten en onze kamerkaart afgaven aan het onthaal, zag ik in het onthaal een aantal jonge voetballertjes. De avond ervoor waren ze toegekomen in het hotel en we zagen ze in het restaurant. Wat een discipline: Je zag ze maar hoorde ze niet. Geen gestoei in de gangen en rustig aan tafel. Ze kwamen van Liverpool en hadden ‘s namiddags gespeeld tegen Anderlecht in een tornooi voor jonge spelers. Ik wilde aan hun leiders vragen of ik een foto van hen mocht nemen. Maar ze namen me tussen hen in en lieten een derde een foto maken.
Het was al erg warm van ‘s morgens vroeg. Het zag er naar uit dat we die dag nog méér zouden puffen dan in Zutphen. In de namiddag wees de thermometer op een bepaald ogenblik 35° aan .
In de voormiddag bezochten we de stad onder begeleiding van onze gids. Deventer is een van de oudste steden van Nederland . In de middeleeuwen was het een belangrijke Hanzestad. Met 99.166 inwoners is Deventer de derde gemeente van Overijssel en de op één na grootste gemeente van Salland. De stad is gelegen aan de Ijssel .Deze rivier is een aftakking van de Rijn. De gids heeft ons een heleboel verteld over deze rivier die we praktisch overal tegenkwamen(omdat die zoveel vertakkingen heeft ). De Ijssel kan bij hoge waterstanden op verschillende plaatsen een paar honderd meter breed zijn en het maximale verschil tussen de hoogste en de laagste waterstand ter hoogte van de stad Deventer bedraagt zes meter. Daarom zijn de uiterwaarden hier zo belangrijk. Uiterwaarden zijn de gronden/weiden gelegen naast de rivier en die bij hoog water onderstromen.
De bus bracht ons tot de rand van het centrum want er mogen geen auto’s in het centrum! Met de gids trokken we de stad in. Deventer is bouwkundig een héél mooie stad met prachtige huizen , leuke pleinen, historische gebouwen, kerken…
Die dag was het markt en even zijn we langs de kramen gewandeld. De zon stond tegen het middaguur pal boven ons hoofd en het was zo warm dat er weinig volk op de markt liep. Maar des te meer volk zat er op de aanpalende terrassen.
De rit naar het centrum van Deventer duurde niet zo lang maar te voet zou het toch een heel eind geweest zijn want we logeerden meer aan de buitenkant van de stad. We zagen op die manier nog een stukje mooie natuur.
Deventer is bekend voor zijn Deventerkoek. Jaarlijks is er nog een happening
Voor orde en Vrede.
Gedenkteken voor de slachtoffers van de oorlog in Nederlands Indie 1945-1950
We wandelden langs prachtige gerestaureerde huizen.
“Je leert niet voor school ,maar voor het leven (Seneca)”
Vroeger was hier een school
Het oude stadhuis
Dit gebouw hoort ook bij het stadhuis.
Deze tekst staat op de zijkant van de trappen om naar de binnenkoer van het nieuwe stadhuis te gaan.
Neutelings Riedijk Architechten maakte van het nieuwe stadhuis van Deventer een indrukwekkend palazzo ,zoals het stadhuis ook genoemd wordt. Wij zagen alleen de buitenkant en de binnenkoer. Ik plukte de laatste foto van internet om de binnenkant ook te tonen. Ongelooflijk mooi en voortdurend gefotografeerd . Er staan op de binnenkoer veel zitbanken om op je gemak te kunnen rondkijken . De gevelramen zijn een serie van 2.264 gevelroosters, gevormd naar de vingerafdrukken van bewoners !
Tomaten, paprika, pompoen en courgette.
Dulle griet
Het oude stadhuis 
