Maand: september 2020

Familiebezoek

kinderenenkleinkinderen familie, kleinkinderen , ,

Begin september kwam de familie uit Luxemburg op bezoek. Ze hadden hun vakantie in het voorjaar moeten uitstellen wegens de lockdown zowel in België als in Luxemburg. Het nichtje ( schoondochter van mijn man zijn zuster)  kwam samen met haar dochter , schoonzoon en haar kleinkind een weekje naar Cadzand(Nl)waar ze een villaatje huren  in  het  Roompot-vakantiepark. Dat doen ze nu al verschillende jaren.
Het waren gelukkig niet de hittedagen maar normaal zomerweer en ze genoten van het strand en de duinen , wandelden in Knokke-Heist en gingen ook naar Sluis . Ze vinden dit zo’n schattig stadje.
Een dagje kwamen ze bij mij thuis en op het menu stonden er verse garnalen. Ik heb er uren aan gepeld want  op dat ogenblik waren ze eigenlijk nog wat klein. Maar dat vergeet je  vlug als je zag hoe het hen smaakte. Ze sloten die dag af met een wandeling met een ijsje van De Post . Ik heb hen zo zot gemaakt dat ze nergens anders in Knokke-Heist  ijs willen eten dan daar,hahahaha.

Maar er was ook een namiddag Brugge ingepland. Ik wilde hen trakteren op een rondje varen op de reien. Alleen toen we daar kwamen zag de dochter het niet zitten om met haar kindje van 2 jaar in een boot te stappen. Hij zou er eens uit moeten vallen. Ik denk eerder dat zij schrik had. Tja dan maar niet. Ze troosten zich met een warme wafel en we wandelden via het Simon Stevinplein waar we even halt hielden om iets te drinken ( en voor mij om even te kunnen rusten want dat was op dat ogenblik toch een hele inspanning voor mij) en om via de winkelstraat terug naar de parking te wandelen aan het station.

.

De dag dat ze bij mij thuis kwamen werden een paar oude albums van opa bovengehaald. Opa vertelde weinig over zijn familie en nichtje heeft op veel foto’s namen kunnen plakken. Joëlle , haar dochter, heeft veel foto’s  genomen  van foto’s in het album die ze voordien  nooit hadden gezien. Niet alleen voor hen een mooie souvenir maar ook voor mijn neef ( die niet was meegekomen) . Want die had een hechte band met opa. Cédric was afgekomen omdat hij ook mooie herinneringen heeft aan de vakanties bij de familie in Luxemburg.

Gezien Joëlle het niet zag zitten om een boottochtje te doen  keken we over de reling naar de heen en weer varende bootjes!

Kleine Leo keek vol bewondering naar de paarden en kreeg er maar niet genoeg van. Erg druk was het die dag niet in Brugge.( geen auto’s in de binnenstad! )

De snoepwinkels trokken hen erg aan en ze kochten een rijkelijk gevulde wafel om uit het vuistje te eten.

Na een rustmomentje op het Simon Stevinplein( geen foto ,was te moeilijk om een mooie foto te maken omdat we moesten zitten blijven) wandelden we door de Steenstraat terug naar de parking. Het zonlicht viel zo mooi op de St Salvatorskerk en gezien het ook niet zo druk was kon ik het niet laten om dit stukje Steenstraat te fotograferen..

Door de pittoreske straatjes van de West- en Oostmeers  kwamen we aan het Albertpark uit .
We hadden afgesproken om langs te gaan bij de zoon die in de omgeving woont om daar iets te eten . Hij herinnert zich maar al te goed de gezellige ontvangsten in Luxemburg en wilde hen eens bij hem thuis ontvangen. Het werd een gezellige avond en de tijd ging veel te vlug voorbij.

In elk geval een mooie herinnering in een jaar dat corona alles overheerst. Met de nodige voorzichtigheid hebben we gehandeld en het knuffelmoment met de kleinzoons mag je zien als horende bij mijn bubbel!

 

Fort van Beieren

kinderenenkleinkinderen bezienswaardigheden, bos, wandelen , ,

Het was een zonnige dag  met redelijk veel wind. En naar de windrichting te oordelen veel wind aan zee. Dus kozen we voor een uitstapje landinwaarts. We reden naar Koolkerke bij Brugge en gingen wandelen in het Fort van Beieren niet zover  gelegen van de Damse Vaart. Niet erg groot maar groot genoeg voor een gezellige wandeling. We waren niet de enigen en blijkbaar wordt dit domein ook veel bezocht door joggers. Er is ook een stuk van het domein afgebakend als loopweide voor honden waar ze naar hartelust vrij kunnen rondrennen.

 

 

De originele ingangspoorten staan wijd open. Je kan er altijd binnen!

Je wordt door een banner vlak bij de ingang uitgenodigd om blootvoets te wandelen. Dat zagen we niet zitten want er lagen immens veel hazelnoten op de grond.

Op de bovenste foto zie je restanten van een moestuin en serres.

Wij wandelden eerst tot de restanten van de moestuin . Daar kon je wel op blote voeten lopen. Heb ik ook gedaan :-). Het paard bleef ons volgen terwijl we rond de weide liepen.

Hier en daar staan nog héél oude bomen.

We trokken het kleine bos is .Ik was er jaren geleden eens met de kleinkinderen en toen was er nog veel te doen om het bos wandelvriendelijk te maken. Dat had wel iets en  de kleinkinderen vonden het  zelfs avontuurlijk. Nu zijn er mooie paden aangelegd en midden het  bos is er een bmx piste aangelegd voor de jeugd.

Een klein deel van de fietspiste deden we te voet. Best vermoeiend dat dalen en klimmen!

Je kan er ook genieten van de stilte op een open terrein. Er zat iemand naast haar fiets op het gras een boek te lezen. Je ziet tamelijk links op de foto de rug van de vrouw( donkere plek) die aan het lezen was.

Het oude houten verhakkelde brugje was er niet meer. Een nieuwe stevige brug lag over een uitgedroogd beekje.

We slenterden terug naar de ingang en  trakteerden onszelf in de gezellige cafetaria vlak ernaast ,een geklasseerde 17de -eeuwse langgevelhoeve.

foto internet. Ik vergat zelf een foto te nemen. Nu is er wel een volledig overdekt terras waar het lekker koel was ,want er was ook een terras buiten in de volle zon. Véél te warm !

Shuttledienst in de badstad, laatste deel

kinderenenkleinkinderen Knokke-Heist, wandelen ,

We naderden het einde (of begin) van de Kustlaan  en waren halverwege onze wandeling.

Op het Vanbunnen plein stapten we vanuit de Kustlaan de trappen op en zagen mooi vlinders op de zijkanten van de trappen.

Op het plein zat er behoorlijk volk op de verschillende terrassen te genieten van de zon. Even wandelden we naar de zee toe en  zagen op het plein een mooi kunstwerk van Philippe  Aquirre y Otegui (klik) een man en een vrouw die elkaar steunen en een poort vormen en als symbolisch gebaar de passage vormen van de binnenstad naar de Zeedijk of omgekeerd. Deze kunstenaar heeft op de speelplaats van de school ” de Pluim”  iets speciaals gebouwd  een soort toren waarin ruimte is om te bezinnen, uit te rusten of samen met de leraar les te krijgen. Eerstdaags maak ik er een foto van!

Op de zeedijk één van de vele mooie bloembakken die een grens vormen van de zeedijk met de rijweg. Over de ruim 6 km lange zeedijk zijn overal zo’n mooi bloembakken te zien.
In een strandbar is het druk maar rustig. Geen storende muziek dit jaar!

Maar het werd zo langzamerhand tijd om de Lippenslaan af te wandelen want we moesten nog een flink stuk wandelen. Een deel van de Lippenslaan is in één rijrichting afgesloten en in het midden zijn plankenvloeren gelegd waarop enorme plantenbakken staan  , hier en daar onderbroken om terrasjes neer te planten voor de handelaars. Kwestie om hen in coronatijden meer ruimte toe te bedelen. Er werden hiervoor planken vloeren aangelegd zodat je niet het gevoel had op een vrijgekomen parkingplaats te staan. Toevallig was het die dag sluitingsdag voor veel zaken zodat de terrasjes leeg bleven.

Hoewel we toch plekken zagen waar terrasjes gewoon op de parkingplaatsen stonden. Ik schreef het al het was die dag sluitingsdag voor veel handelaars en bijgevolg erg rustig.

Deze foto’s zijn genomen een tijdje vroeger toen we voor de eerste keer op de lippenslaan gingen wandelen en we halverwege terugkeerden omdat ik het fysiek nog niet aankon. Ter hoogte van het Verweeplein( het marktplein)  zat er toen wel veel volk op de terrasjes waar je er hier eentje van ziet. Door bloembakken midden op de weg kon je niet rechts omkeren. Allemaal om het autoverkeer wat te ontmoedigen in het centrum.

Enkele winkels hadden opvallende stukken buitengeplaatst. Ja waarom zou je nu eens niet neervlijen op een kopie van een bekend schilderij. En die reuzehond daar stond je wel even stil voor en zeker door de geur die uit de winkel kwam. Een jonge chocolatier was op dat ogenblik bezig met een workshop chocolade pralines maken voor kinderen. Bedrijvig waren de kinderen!!

Deze zomer bolden er ontelbare scooters door Knokke-Heist. Een handelaar heeft daar op ingehaakt en vòòr zijn winkel en tegen de muur aan de overzijde stonden er een massa op kopers of huurders te wachten.

In het kader van kleinschalige evenementen was er dit jaar een rollerskate piste neergezet op de parking voor de Margarethakerk. Of dit een groot succes is geworden weet ik zo niet. Toen ik de foto’s nam was het er kalm. De piste heeft er twee volle maanden gestaan.

Ter hoogte van het Verweeplein stapten we opnieuw in de shuttlebus en die bracht ons tot vlakbij de parking aan het station! Allebei waren we het eens dat we nog met de shuttle tot ergens in het centrum zouden rijden en te voet terugkeren . Ja we zijn allebei van leeftijd hé; 🙂 🙂 🙂

shuttledienst in de badstad -vervolg

kinderenenkleinkinderen Knokke-Heist, wandelen

Na het bewonderen van de bloemenpracht in de Sparrendreef keerden we op onze stappen terug richting Kustlaan.

De twee shuttlebussen die rondrijden van het Station tot in het Zoute. Foto’s komen van internet.

Maar eerst wandelden we langs het herdenkingsbeeld van Maurice Lippens ( klik ) de grootvader van onze huidige burgemeester Graaf Leopold Lippens vlakbij de Kustlaan gelegen.Dit jaar is er een uitzonderlijk mooi bloemenperk aangelegd.

We wandelden de Kustlaan in maar in dit stuk tot aan het Albertplein was weinig te merken van bebloeming.  Ik had geen zin om al die etalages van bekende merken te fotograferen maar eentje sprong er toch uit  de etalage van L.Vuitton met zijn “vliegende vissen” en welgeteld één handtas daar tussen in. Het golfkarretje ontbrak niet. Eentje maar , waar waren de andere ?

Tegenover de winkels zijn er mooie villagebouwen waar een of ander handelspand is ondergebracht. Oude villa’s en hotels zijn hiervoor afgebroken. En nog altijd verrijzen er grote nieuwe gebouwen .

Eén villapand verkocht de meest bizarre dingen, zoals deze houten fiets en ook kon je er even uitrusten op de banken. En een opvallend en vrolijk beeld stond voor de gesloten deur ! Jammer dat het sluitingsdag was!

Het Albertplein ( de place m’as-tu vu) is  één en al terras geworden. Van het vroegere groene  plein blijft niets meer over. Maar de omgeving is fleurig gemaakt door grote bloemenperken. De rode canna’s steken er bovenuit. De foto’s geven niet echt weer hoe mooi dit allemaal is.

Vlak vòòr het Hotel Memlinc aan het Albertplein staat of moet ik zeggen ligt er een enorm groot beeld van de zelfde artist als het vorige kleurig beeld.

Aan het reeds jaren onafgewerkte bekende hotel-restaurant Carlton lijkt het erop dat de werken weer zijn gestart.

Een grote bloemenboog aan een zijstraat is echt een eyecatcher. Nu zijn de meeste bloemen ver uitgebloeid.

Op veel hoeken van  straten staan gemetselde bloembakken die altijd mooi zijn opgevuld.

Vanaf hier zijn er grote bloemperken aangelegd. Het Driehoeksplein verraste ons op een mooi  bloemenkunstwerk van de befaamde Daniel Ost( klik ) en op het Lichttorenplein is er eveneens een prachtig werk van Daniel Ost te zien.

We naderen het Van Bunnenplein om dan af te zakken in de Lippenslaan. Morgen meer !

Shuttledienst in de badstad

kinderenenkleinkinderen Knokke-Heist, wandelen ,

De grote evenementen  in onze badstad  zijn omwille van Covid-19 tot het einde van dit jaar allemaal afgelast .  Alles wat een grote volkstoeloop kan meebrengen . Het gemeentebestuur heeft alternatieven gezocht die in de smaak zijn gevallen bij iedereen.
Zo rijdt er sedert begin juli dagelijks een gratis elektrische shuttledienst door de winkelstraten van Knokke-Heist met een start in de omgeving van het Station  tot in het Zoute. Onderweg zijn een tiental stopplaatsen waar je kan op- en afstappen. Deze dienst  loopt tot het einde van het jaar. De shuttle doet  één uur over het volledige parcours (heen en terug en als de drukte van het verkeer het toelaat)

Door het grote succes krijgt het project een vervolg tussen 1 oktober en 15 november in het kader van #ikzomerwestvlaams. Er wordt vanaf dan ook een nieuwe lijn ingelegd naar het Zwin. Zo zal het mogelijk zijn om vanaf het Station met een shuttle tot in het Zoute te rijden om daar dan over te stappen op een andere Shuttle die met een paar stopplaatsen tot aan het Zwin rijdt!

Gezien de afstand Station-het Zoute heen en terug voor mij nu nog niet haalbaar is , kozen we vorige week voor  een “reisje” tot aan de Minigolf in het Zoute en keerden we te voet terug om na driekwart van de afstand de shuttle op te stappen richting station.

De bedoeling was om de bebloemingsactie  in de winkelstraten te bekijken. Hieronder start ik in het Zoute.

Vlak vòòr het kerkje van de Paters Dominicanen , in de volksmond ’t Paterskerkje , is een gekende bloemenwinkel.
De uitbaters zijn ingegaan op het voorstel van de gemeente om mee te doen aan de bebloemingsactie . Zij hebben samen met andere handelaars in hun buurt de straat opgewaardeerd met prachtige duurzame bloemenarrangementen.
Sommige zijn echte kunstwerkjes en zullen ook blijven staan , zoals het prieel met de twee zitbanken die aan de overkant van de winkel op een hoek zijn geplaatst.

De bloemenwinkel op de hoek heeft aan beide kanten arrangementen gemaakt met bloemen en (vermoedelijk) wilgentakken.

Ook een winkel met mooie snuisterijen heeft een versierde gevel. De bloemen zijn nu echter  uitgebloeid. Maar de korven met planten en bloemen aan weerszijden van de etalage staan er nog altijd fris bij

Bij een vis en traiteurszaak suggereren de bloemstukken zeilen van een boot

De etalages van de winkel zijn zo mooi dat je er met bewondering naar kijkt en van geniet.

wordt vervolgd

Naar het Zwin

kinderenenkleinkinderen Knokke-Heist, wandelen, zee en strand , ,

Alle dagen van deze week ben ik op wandel geweest. Het kan elke dag de laatste zonnige dag zijn en dus moet er geprofiteerd worden van elke dag. Ik verzamel alle foto’s en zal ze tonen als het wat rustiger wordt. Ik moet eerlijk zijn ik heb de kracht niet meer om daar ’s avonds nog aan te beginnen. Ben allang blij dat ik me kan beperken met wat rusten ’s middags en er dan tegen kan tot de vooravond.
Vandaag was het zo’n mooie dag dat mijn vriendin en ik naar het Zwin zijn gereden en een wandeling hebben gemaakt op de vernieuwde Zwindijk. Een stukje maar want de totale lengte (nieuwe Zwindijk samen met de Internationale dijk zijn) is bijna 7 kilometer .

We wandelden tot aan de eerste stopplaats waar je rondom beschermd door lage muurtjes en waar zitbanken staan  kunt genieten van het uitzicht.
Weinig wandelaars maar des temeer fietsers! We moesten netjes aan de kant blijven of ze zouden ons overhoop gereden hebben. Eigenlijk wel een leuk zicht om al die fietsende mensen te zien  niet gehinderd door autoverkeer.

Ne een hele poos genoten te hebben met een drankje en een zelfgemaakte muffin, want hier is er nergens een cafetaria of zo te bespeuren alleen maar puur natuur , zijn we terug gewandeld ! We gingen nog een koffietje drinken in de bistro-restaurant ” de Shelter”. Het was er zo heerlijk zitten dat we niet veel zin hadden om huiswaarts te rijden.

 

Een informatiebord met alle nodige uitleg.

Een prachtig zicht van het Zwin waar de “Zwinneblommen” al zijn uitgebloeid. Veel wandelaars in het zwinreservaat maar de afstand was te groot om er mooie foto’s van de maken.

Onafgebroken zie je grote containerschepen voorbij de zwingeul varen.

Ontelbare fietsen reden af en aan.

Onze stopplaats en daar hebben we lange tijd genoten van het uitzicht( en van onze muffin 🙂 )

Op verschillende plaatsen waren fotografen bezig sommigen met enorme lenzen om de vogels op de kleine zandbanken te kunnen fotograferen. Hier op  de foto zijn die kleine zandbanken niet te zien.

Voor voetgangers is een trap voorzien naar de Zwindijk. Veiliger dan langs de helling naar boven gaan door al die fietsers die met een rotvaart naar beneden komen. Achter de rij knotwilgen  in de verte vind je” de Shelter” een bistro-restaurant…

…waar je binnen en buiten iets kan eten of drinken. Natuurlijk namen we ons koffietje buiten bij zo’n mooi weer.

Strandstoelen waar je heerlijk kan uitrusten staan op je te wachten ,met zicht op de weiden ( waar momenteel geen dieren rondlopen).

De bovenste foto is richting de Zwindijk en de tweede foto is richting de Zwinbosjes en naar de Haas van Flanagan.

Een aangeduide wandelroute waar nesten van ooievaars te zien zijn!

zeebrugge

kinderenenkleinkinderen zee en strand , ,

Ik ben op een punt gekomen dat ik echt kan herstarten met bloggen. Ik loop zo langzamerhand pijnloos rond en dat is fijn. Want pijn is vermoeiend . Dus geen pijn meer aan de grote wonde door de operatie maar ook praktisch geen pijn meer van dat “net onder de buikwand”  wanneer ik beweeg. Blijkbaar had het tijd nodig om soepel te worden. Alleen kan ik “mijn harnas” niet een hele dag missen. Dat is echt niet zo erg want je went er aan en ’s avonds mag ik die uitdoen. Straks zal ik wel voortdurend een gaine moeten dragen , ik bereid me daar al op voor door zodra dat ” harnas ” uit is een gaine aan te doen. Van Dale noemt gaine een “soepel buikkorset zonder baleinen”. Het wordt me sterk aangeraden door de chirurg omdat de buikbreuk zo groot was.
Ik heb nog af en toe last van hevige spierpijnen en krampen maar daar doe ik nu oefeningen voor , de erge aanvallen van jeuk tussen vel en vlees zijn ook verminderd en sedert kort kan ik beter slapen zonder telkens wakker te worden nat van het zweet of met hartkloppingen. Komt door de operatie zegt de chirurg( =door de narcose zeg ik) . Het is me wat als je zo gevoelig bent voor veel soorten van medicatie . Beter slapen betekent ook dat ik  me fitter voel overdag , al is de ene dag niet de andere. Maar mijn leeftijd in acht genomen mag ik niet klagen, het was  ( dank aan corona) een zware operatie en ik moet wat meer rusten dan vroeger en dat is soms moeilijk voor mij, hahaha!

~~~~~~

Een maand na de operatie had ik echt zin om de deur eens uit te gaan.  Ik zat al zo lang thuis want zelfs vòòr de operatie bleef ik al thuis deels door de corona maatregelen maar ook omdat ik me van de arts  rustig moest  houden tot de operatie om geen erger letsel te krijgen ( de operatie kon niet eerder omdat er zo’n grote achterstand was) .
Mijn vriendin en ik zouden eens naar zee gaan. Maar 15 augustus , een feestdag en razend druk aan de kust , leek nu niet bepaald een goed idee te zijn. Waar zou ik mijn auto kunnen parkeren ? De parking aan het station is nog een halfuur wandelen tot aan de zeedijk. Daar was ik op dat ogenblik niet toe in staat. Geen probleem. Auto geparkeerd aan het station en vlakbij namen we de tram naar … Zeebrugge.
Daar wandelden we langs de vismijn waar die dag allerlei leuke standjes waren. Maar het was die dag zo warm dar er praktisch geen volk liep . We zochten verkoeling in een grote kledingzaak waar je koopjes kon doen en waar ook de herfstmode al aanwezig was, maar op zo’n warme dag denk je echt nog niet aan de herfst. Een bordeaux jasje aan de helft van de prijs kon me wel bekoren!
We stapten daarna terug naar de tramhalte vlakbij  en reden verder naar Zeebrugge-strand. Tien minuutjes wandelen en we ploften ons neer op een klein terras op het  strand zelf. De verkoeling kwam van een onweersbui maar we zaten onder immense parasols met zicht op een strandspeelpleintje zodat we niet moesten schuilen..
Die eerste korte uitstap deed deugd al had ik mezelf wel overschat en mocht ik de andere dag me héél rustig houden. Vanaf die dag ben ik af en toe met mijn vriendin op stap geweest. Ik durfde toen nog  niet alleen op stap omdat ik me plots erg slap kon voelen. Wat een paar keer is voorgevallen en de wandeling moesten inkorten of op een terras gingen zitten om wat te drinken.
Ik ga nog altijd niet alleen op stap  , maar boodschappen doen in de nabije Colruyt en Carrefour lukt me wel. Thuis ben ik “duizend man sterk” ( met   eenmaal in de week een poetshulp) . De tuinman is het zwaardere tuinwerk komen doen en al is het pas september de tuin ligt al klaar voor de komende winter. Straks nog wat voorjaarsbollen in de grond steken.

 

Jammer voor de standhouders maar die dag zal zeker geen succes geweest zijn voor hen. Véél en véél te warm.

Behalve één speedboat was er geen beweging in de jachthaven zelfs de rondvaartboot lag er werkeloos bij. Maar dat zal eerder aan de coronamaatregelen te wijten zijn.

De vissers hadden een vrij weekend.

Nog een mooi zicht op het gebouw waar de cruisetoeristen ontvangen worden en waar op één van de hoogste verdiepingen een uitstekend restaurant is .  De Russische onderzeeër Foxtrot die al een kwarteeuw een toeristische attractie was is nu naar de schroothoop, maar de vervanger als toeristische attractie ligt al klaar nl het lichtschip West-Hinder  die een opknap beurt zal ondergaan.

We zochten even verkoeling in een mooi winkelpand en de airco deed het uitstekend. Niet mis de accessoires in de winkel verwijzend naar de zee!

We tramden verder tot in Zeebrugge-strand en genoten vanop een strandterras van zand, spelende kinderen en in de verte  de zee.
Dat was mijn eerste uitstap na de operatie en veel van die uitstapjes zijn gevolgd. Ik zal het hier laten zien nu ik niet telkens meer pompaf ben na een uitstap.

fotos op het strand

kinderenenkleinkinderen bezienswaardigheden, Knokke-Heist

Ik heb veel zomeractiviteiten gemist door ziekte . Ik kom tot het besef dat ik andere jaren veel op stap was in eigen gemeente en nu was dit door ziekte en ook door Corona tot een minimum herleid. Alle grote activiteiten en evenementen waren geschrapt en onze Burgemeester zei van in het begin ” tot het einde van het jaar”. Daar lijkt het tot heden toch op. Maar zaken waar geen grote volkstoeloop voor is zijn er nog wel zoals de beeldenroute ,een aangepast cartoonfestival waar over de hele gemeente verspreid grappige panelen waren geplaatst, ook is er een grote bebloemingsactie in de voornaamste winkelstraten met medewerking van de bekende Daniel Ost( ik probeer die binnenkort toch eens te doen)…

Hieronder heb ik nu het kunstproject van Wim Tellier  ( film terug te vinden op zijn FB )het strand pal tussen Duinbergen en Knokke bezocht. Met dit initiatief vraagt hij aandacht voor bijen als levensnoodzakelijke dieren. Knokke-Heist evenals nog veel andere gemeenten zetten zich in om bloemenweides aan te leggen. Die zijn niet alleen nuttig voor de bijen maar ogen ook heel mooi. Onze Burgemeester heeft zelf twee grote weiden laten inzaaien met bloemen ,ook bij het CC Scharpoord is een bloemenweide en vele boeren doen mee aan deze actie door op de brede rand van landerijen bijenvriendelijke bloemen te zaaien

 

Zes bloemen (500x vergroot ) liggen op het strand . In een video wordt getoond waar deze bloemen vanuit de lucht zijn gefotografeerd zoals op het dak van het ziekenhuis AZ Zeno, in de omgeving van het Zwin , op het Heldenplein, het Rubenplein, in de Golf, Lake side Paradise.

Deze bloemen liggen goed vast geankerd op het strand.
De foto van de  plaats waar de zes bloemen  aanvankelijk in de gemeente lagen hangen op palen. Maar die dag was er zo’n sterke wind dat de doeken dubbeltoe hingen. Trekken om ze goed te krijgen lukte niet daarvoor waren de canvassen véél te zwaar.

De wind was ons een beetje gunstig gezind en  het lukte toch met een paar canvassen: de eerste is het heldenplein met vooraan de blauwe bloem, dan in het Zwin op de foto onderaan de roze bloem en nog eentje met de bloem op het dak van AZ Zeno. De andere kreeg ik niet gefotografeerd. Aan de achterkant stond er telkens een foto van een bloem.

Ik miste de zee

kinderenenkleinkinderen Uncategorized

Ondertussen is het al september geworden en nog ben ik niet helemaal de oude. De pijn bij elke beweging ( van de chirurgische ingreep ) is eindelijk voorbij. Het ” harnas ” moet ik nog een tijdje dragen maar je went er aan en het is ook nog altijd nodig. Alleen heb ik mijn slaapritme nog niet terug en kan ik erg moe opstaan. Ook zie ik me nog altijd verplicht om ’s middags een siesta in te lassen anders haal ik de avond niet. De nasleep van de narcose kan me nog een hele tijd parten spelen. Het ergste is dat ik erg veel spierkrampen heb tot in mijn vingers toe waardoor het typen erg pijnlijk kan zijn. Ik had het na de vorige operatie ook. Ik probeer zo weinig mogelijk medicatie te nemen hiervoor en hoop dat het met de tijd ook zal minderen.

En als je me vraagt ” oe ist  ” dan zal ik zeggen ” goed” . Ik moet alleen beseffen dat mijn levensritme nog wat op een laag pitje staat. En wat ik vandaag te veel doe moet ik morgen boeten. Heb het al meerdere keren ondervonden. Omdat ik plots een inzinking kan krijgen durf ik niet altijd alleen op stap. Maar einde augustus ben ik toch eens in de auto gestapt en reed ik naar zee. Op dat ogenblik mochten we met de auto nog niet op de zeedijk. Ik reed bijna naar het einde van de zeedijk richting Zwin.  Gelukkig kon ik vlakbij de zeedijk mijn auto parkeren en ben de Lekkerbekhelling opgelopen . Ik rook de zee en de redelijk felle wind deed deugd. Ik zag al vlug de kites in de lucht zweven. Het was kalm op het strand( dat stuk ligt nogal ver van het centrumstrand) maar voor de kitesurfers is het ideaal gelegen en het was die dag ideaal weer.

Surfers werden opgehaald door een strandwagentje en teruggebracht naar de surfclub.

Veel lege mosselschelpen op het strand.

Ik wandelde een heel eind langs de waterlijn tot aan de surfclub.

Ik stapte richting zeedijk langs een beach bar waar het niet druk was . Er werd op aangelegde veldjes petanque gespeeld.

Veel strandcabines waren al gesloten en veel jachten stonden op het droge . Het was nochtans pas de laatste vakantieweek in augustus !

Ik keerde terug naar de auto via de smalle zeedijk want daar mogen geen auto’s rijden, langs grote villa appartementen en daartussen een nog bestaande dubbelvilla Oosthinder-Westhinder. Nog altijd een mooie villa.
“Deze dubbelvilla werd in 1930 langs de zeedijk in het Zoute gebouwd door de bekende architect Henry Van de Velde. Het is een strak modernistisch geheel met onder andere zichtbaar beton, violetrode baksteen en ijzeren balustrades. De voortuin bestaat uit een stuk duin met een ingebouwd terras. De tweelingvilla werd in 1994 beschermd.”

Jaren terug kwam bij vloed de zee tot tegen de zeedijk en voor de veiligheid van het hinterland zijn er indertijd duinen aangelegd en beplant met helmgras en andere zoutminnende planten.

sedert begin september is deze maatregel niet meer van toepassing. Mondmasker is nu nog enkel verplicht in de rode zone dwz de winkelstraten waar de parkeerautomaten een rode band hebben.

Ik was blij terug bij de auto te zijn. Anderhalf uur weggeweest en ik was uitgeput.

Storm aan zee

kinderenenkleinkinderen Blankenberge, wandelen ,

Na het bekijken van de bloementapijten in Blankenberge konden we ook Art Nouveau huizen bekijken of naar een van die huizen die als museum is ingericht of de  Art Nouveau wandeling langs verschillende van de gerestaureerde huizen doen. Maar we hadden dit allebei al eerder gedaan en we wilden gewoon eens door de kleine straten van Blankenberge wandelen tot aan de reuze rad en terug keren langs de zeedijk. Maar van dat laatste kwam niets terecht de wind was zo strak dat ik met moeite mijn evenwicht kon bewaren, vlug een foto nam van de lege zeedijk en de gesloten strandcabines en  “dekking ” zocht bij de huizen in de straat achter de zeedijk.

Daar was het niet zo stormachtig en zaten de terrasjes van de cafés en eethuizen behoorlijk vol. Voor mij was het hoogtijd om na een uurtje slenteren wat uit te blazen op één van de terrasjes waar de coronaregels netjes werden opgevolgd. Maar niet vooraleer door het Leopoldpark te wandelen en de sprookjes route te bewonderen. Kinderen keken verrukt naar de taferelen en luisterden naar de verhalenverteller aan een kleine kiosk bij elk tafereel. Een mooie toevoeging aan het park in deze coronatijd.

Het stationsplein had niet alleen een mooi bloementapijt maar het hele plein staat vol met bloementorens

In één van de kleine zijstraten stonden de billenkarren te wachten op klanten. Niet te verwonderen dat we er geen onderweg tegenkwamen met zo’n felle wind.

Alleen plaatselijk verkeer toegelaten.

Het reuzenrad op het einde van de zeedijk draaide zachtjes rond maar er was geen volk te bespeuren in  de gondels.

Geen volk op de zeedijk en alle strandcabines gesloten.

Een paar beelden van de sprookjes taferelen.