Een speciale dag

8 maart 20238 maart 2023 kinderenenkleinkinderen winter vrouwendag, winter

Vandaag 8 maart is het de Internationale Vrouwendag. Jammer dat er daarvoor een speciale dag bestaat. Het zou vanzelfsprekend moeten zijn dat vrouwen gelijkwaardig zijn aan mannen. Maar dat is overal ter wereld in meerdere of mindere mate niet zo. Dus blijven we die dag maar verder aanhouden!! Jaren ver heb ik er al uitgebreid over geschreven. Ik hou het deze keer met een afbeelding genomen van internet.

Maar precies vandaag heeft 8 maart ons getrakteerd op een fikse sneeuwbui en aan de kust is het de eerste keer dat de sneeuw toch een aantal uren is blijven liggen deze winter. Dus we zullen 8 maart niet alleen linken aan Vrouwendag 2023 maar ook aan een pak sneeuw die alles veranderde in een mooi wit landschap!

Vrouwtjesdag !

7 maart 20237 maart 2023 kinderenenkleinkinderen Brugge, Feest, vrienden Brugge

Naar jaarlijkse gewoonte komen de afgestudeerden van het Koninklijk Lyceum op de 1e zondag van de maand maart bijeen. Van een jaarlijks koffietje in een tearoom is dit uitgegroeid tot een jaarlijks etentje. Gemakshalve gebeurt dit nu al héél lang in Brugge zelf. Indertijd was de bijeenkomst in die stad waar iemand woonachtig was en dan het andere jaar in een andere stad waar weer iemand woonde. Maar dat werd een hele klus om dat bepaalde restaurant te vinden als je de stad niet kende. En Brugge kennen wij al van het ogenblik dat we er school liepen.
Dus dit jaar was het zondag voor de 64ste keer dat we bijeenkwamen .
En zolang we tevreden zijn over het gekozen “restaurant De Koetse” “gaan we daar ook elk jaar terug. Het voornaamste is dat we kunnen bijpraten , maar het mag ook gezegd dat we daar erg verwend worden door de uitbaters.

We zijn gestart met 14 afgestudeerden. Aanvankelijk kwam iedereen , maar dan vielen er enkelen door allerlei omstandigheden af :werk, gezin ,te ver . Ondertussen zijn er ook jammer genoeg een paar overleden.

We kregen bij de aperitief extra hapjes van het huis zoals een oester in champagne saus , verse garnalen om zelf te pellen en gamba’s.
Als voorgerecht was er volop keuze en het hoofdgerecht werd niertjes en skrei. Ook het dessert sloeg niemand af.

Toen werd het tijd om afscheid te nemen en beloofden we elkaar volgend jaar op de zelfde 1ste maart terug te zien in hetzelfde restaurant! Dat deze belofte waar mag worden!
Hoe ouder we worden hoe meer we elk jaar uitkijken naar deze bijeenkomst.

Waarom we die dag vrouwtjesdag noemen? Mijn kinderen wisten dat ik er alles voor zou doen om die dag zeker naar de bijeenkomst te kunnen gaan. De eerste zondag van maart moesten ze met geen andere plannen afkomen .

Update :Kasteel Ryckevelde

3 november 2022 kinderenenkleinkinderen Brugge, wandelen Brugge, kasteel, wandelen

Er is blijkbaar iets misgegaan met de foto’s van het kasteel zelf. Toen ik het log postte waren de foto’s er wel.
Ik wilde dit aanpassen maar er is telkens een foutmelding. Ik wil de foto’s van dit mooie kasteel toch tonen.
Het Landhuis moet gerestaureerd worden maar het Kasteel zelf is helemaal in orde.

Voorzijde van het Kasteel

Achterzijde van het kasteel gezien vanuit het Landhuis

Op zoek naar die ene…

3 november 20223 november 2022 kinderenenkleinkinderen Brugge, herfst, wandelen bos, Brugge, vriendin, wandelen

Omdat ik bij boswandelingen nooit eens een rode paddenstoel met witte stippen tegenkwam ,stelde een Brugse vriendin voor om eens te wandelen in het Domein Ryckevelde. Op de grens van Brugge, Damme en Beernem ligt het Ryckeveldebos, natuur met een eeuwenlange geschiedenis. Het domein is 180ha groot.

We wandelden eerst door de bossen op zoek naar die ene paddenstoel ! Genoeg paddenstoelen, maar niet die ene die ik met eigen ogen wilde zien! Bijna op het einde van de wandeling heb ik er toch eentje gezien, hoewel die al over zijn gloriedagen heen was!

De rode met witte stippen.
Had zijn beste tijd achter de rug!

Het allerleukste na het zoeken van paddenstoelen vond ik het bladertapijt waar je heerlijk kon in schoppen! Heb dat altijd al graag gedaan. Ach de andere wandelaars glimlachten eens als ze me bezig zagen ,maar ik ben zeker dat ze dit ook eens graag hadden gedaan.

Madonna van Banneux, midden in het bos
restant van het verblijf op het kasteel door de kapucijnen

Naast het Kasteel van Ryckevelde ligt een landhuis met hoeve . De komende jaren zullen de gebouwen alsook het terrein errond volledig geherwaardeerd worden. Hoe minimalistisch alles nog is, het schrikt de bezoekers niet af en massaal zitten ze buiten in ligzetels, op barkrukken en rond tafels en stoelen met een grote luifel boven zich. Het was die dag eigenlijk nog op het kantje af om buiten te zitten: af en toe een spetter !

de vier bovenstaande foto’s van het landhuis zijn van de vriendin. De mijne waren mislukt. En ook deze waar ik zelf op sta 😉

Mijn eerste namiddag op stap.

28 juni 202230 juni 2022 kinderenenkleinkinderen Brugge, vrienden Brugge, vriendin

Ik voelde me vorige zaterdag in staat om in de namiddag eens tot mijn Brugse vriendin te rijden in gezelschap van mijn allerbeste vriendin die over me waakt als een engel. Het was meer dan een maand geleden dat ik echt eens op stap was en ik begon me gekooid te voelen.
De kinderen deden de boodschappen en wat kleine boodschappen haalde ik zelf in de Colruyt op amper vijf minuutjes rijden van mijn woning. Voor de rest was het rusten en slapen en continu vechten tegen pijn en misselijkheid . Reactie op de zware antibioticakuur die ik heb moeten ondergaan.

Op zich was de uitstap leuk. Alleen het weer was spelbreker: Het heeft de hele namiddag geregend . De ene bui volgde de andere op. En tussen twee buien door wandelden we met ons drietjes tot aan de kinderboerderij “Zeven torentjes” gelegen vlakbij haar woning . Even in het bos wandelen het bos kon niet met zo’n weer.
De cafetaria was goed bezet want op de terrassen voor- en achteraan kon je niet zitten wegens de regen. Ook op het speelplein waren bijna geen kinderen aan het spelen. Druk maar eens op (klik) dan kan je zien hoe leuk het daar is voor ouders en kinderen bij mooi weer. De wandeling op het domein tussen geiten ,schapen, kippen…. heb ik maar overgeslagen door …de regen.

Toen het even lichtjes miezerde ben ik naar buiten getrokken om wat foto’s te maken.

Jammer van het weer die namiddag maar de warmte van het gezellig samen zijn maakte veel goed ! En het was de start voor nog korte namiddagjes er op uit trekken..

Lenteweer

3 mei 2022 kinderenenkleinkinderen Brugge, lente Brugge, lente, vriendin

Was het op 1 mei in de voormiddag nog frisjes , dan was de koude wind in de namiddag ” gevallen”. Ik reed met één vriendin naar een Brugse vriendin om daar een wandeling te maken. Mooi zoals de natuur rondom in bloei stond van de bloeiende bremstruiken , gouden regen , de grasvelden vol madeliefjes, de bloesemstruiken , de talloze boshyacinten en ik spotte er ook een paar roze tussen…….

We dronken samen iets op de kinderboerderij de Zeven Torentjes. Het was er erg druk , de terrassen voor en achteraan zaten stampvol. Grote families met kinderen , misschien al een communiefeestje ? We namen dan maar plaats in de binnenruimte waar alle deuren openstonden en je het gevoel had dat je toch buiten zat.

Het leukste was wel hoe al die kinderen klein en groot in de speeltuin rondrenden en hoe de allerkleinsten met de ouders op het domein wandelden tussen de schaapjes , kippen, geiten, konijnen… Altijd mooi om die verwondering en bewondering van de kinderen te zien en zeker als er ook jong leven ronddartelt zoals de geitjes. Zelf loop ik graag ook eens tussen al die dieren ( ja wat wil je ik bracht alle vakanties als kind doorbracht op een boerderij) maar één vriendin zag het niet zitten. Dus deed ik het ook maar niet. Maar toch een paar fotootjes terwijl ze op me wachtten.

Een fijne wandeling zonder franjes maar heel gezellig. Meer moet dat niet zijn zoals op die zonnige 1 mei dag !

Een korte wandeling

2 april 2022 kinderenenkleinkinderen Brugge, vrienden, wandelen Brugge, Lissewege, vriendin, wandelen

Terwijl ik huisarrest heb met die zware verkoudheid en wat orde aan het brengen ben in de paperassenberg ( ik heb een schuif waar ik alles ingooi om dan na een tijdje betalingen en zo in de juiste mappen te steken) vond ik nog een mapje met foto’s van een korte wandeling. Begin maart had vriendin last van lumbago en kon een tijdje niet buiten. Maar toen het al wat beter ging wilde ze een kort wandelingetje maken. Niet langs de zeedijk want het was daar nogal veel wind. Naar Sluis waren we pas geweest op boodschappen en toen dacht ik om eens een winterse wandeling te maken in Lissewege. Dat zag ze wel zitten.
We reden met de auto naar Lissewege waar we vast stelden dat het blijkbaar een sluitingsdag was voor veel tearooms en restaurants .We hadden Lissewege bijna voor ons alleen! Praktisch geen fietsers en ook geen auto’s, behalve een man die met paard en koets op de kasseien voorbij denderde. Je hoorde hem al van ver afkomen. We wandelden langs het Vaartje dat er nu maar kaal bij lag. Straks staan de boorden weer vol met bloeiende planten en staan er weer beelden langs de huizen. Kijk maar eens hoe het er verleden jaar uitzag (klik)

Zelfs het snoepwinkeltje waar je ouderwetse snoepjes kon kopen was dicht. En slechts twee tearooms waren open! Allen daarheen natuurlijk! Zelfs daar kon je niet van grote drukte spreken !
De enige echte warme bakker van Lissewege was open en daar stonden de mensen in de rij aan te schuiven. Ik had geen brood nodig en heb dus niet aangeschoven. Deze bakker bakt nog zoals onze voorouders deden!!

Jaren terug heb ik samen met de kleinzoons deze kerktoren beklommen. Een weergaloos uitzicht tot aan de kust en tot voorbij Brugge. Maar daar krijgen ze me geen tweede keer op. Ik heb me boven bijna letterlijk neergelegd om te bekomen van de klim!

De volgende keer gaan we terug tijdens de zomermaanden omdat het dorp dan een openlucht tentoonstelling is van beelden. Nu zag ik een mooie bewerkte , koperen brievenbus. Een doodsimpele brievenbus met een lieve heersbeestje erboven en een bronzen beeld aan de gevel van rest. Goedendag.

We gingen een koffietje drinken in Huize Saeftinghe vooraleer terug te wandelen waar de auto geparkeerd stond.. Op het pleintje vòòr de tearoom staat een standbeeld van Willem van Saeftinghe

Vlakbij de kerk van Lissewege tref je een beeld van Willem Van Saeftinghe aan, een creatie van Jef Claerhout.
In de nabije abdij Ter Doest leidde deze lekenbroeder een vredig bestaan, tot hij in 1302 de abdij verliet om in Kortrijk mee te strijden in de Guldensporenslag. Naar verluidt was hij het die de aanvoerder van het Franse leger, Robert II van Artois, zou hebben gedood. Zes jaar later vermoordde hij tijdens een oproer van de lekenbroeders de bejaarde keldermeester en verwondde de abt. Van Saeftinghe werd in de ban van de kerk geslagen en vond een schuilplaats in de toren van Lissewege, waar zijn vroegere wapenbroeders Breydel en de Coninck hem kwamen bevrijden. Uiteindelijk schonk paus Clemens V hem vergiffenis, zij het wel op voorwaarde dat Van Saeftinghe intrad bij de hospitaalridders.

Tot ziens deze zomer Lissewege !

Fort van Beieren

30 maart 2022 kinderenenkleinkinderen Brugge, vrienden, wandelen Brugge, vriendin, wandelen

Na een paar dagen flink ziek te zijn geweest, trekken de nevels wat weg uit mijn hoofd. Ik waag me nog niet buiten want dat is vragen op hervallen. Deze morgen hoopte ik dat de zon door de nevel zou breken maar integendeel. De zon verdween helemaal en het is een sombere en frisse dag geworden.

Dus geen buitenweer voor mij en gezien hier alles een aantal dagen stil lag, letterlijk en figuurlijk, ben ik voorzichtig aan het opruimen geslagen en heb na de middag ook eens de pc nagekeken . Ik ontdekte nog foto’s van een korte wandeling samen met de vriendin. Zij had lumbago gehad en kon een weekje niet buiten en wilde op die bewuste namiddag eens naar buiten. Het was zonnig weer en best aangenaam. Ik stelde voor om eens tot Koolkerke te rijden en daar in het Fort van Beieren een wandelingetje te doen.

Het Fort van Beieren is sedert 1998 een Provinciaal Domein . Het fort werd aan het begin van de 18de eeuw door Franse troepen opgericht in het kader van de Spaanse Successieoorlog. In het fort waren vijf Franse bataljons gevestigd, die de stad Brugge moesten verdedigen tegen aanvallen vanuit de Noordelijke Nederlanden. Het fort werd nooit aangevallen en na 1706, toen Vlaanderen door de Engelsen en de Nederlanders werd bezet, had het geen nut meer. In 1715 kwam Vlaanderen onder Oostenrijks bewind. De laatste soldaten vertrokken uit het fort in 1748. Het Fort van Beieren werd in de Tweede Wereldoorlog wel nog een keer gebruikt door de Duitsers. Ernaast stond een kasteeltje, dat in de Tweede Wereldoorlog evenwel zodanig beschadigd raakte dat het nadien gesloopt diende te worden. Van het kasteel blijven enkel een toegangshek, een bijgebouwtje, een ijskelder en een ommuurde tuin over. Er waren ook nog restanten van een serre, maar die zijn in 2012 verwijderd

Veel van het oorspronkelijk domein is er niet meer over , maar de Provincie doet een lovenswaardige poging om dit kleine domein weer leven in te blazen. Zoals de originele ingangspoort te herstellen, de wandelpaadjes gebruiksvriendelijk te maken. De waterloopjes die er zijn te herstellen ,de ligweide netjes te maken. Het is niet groot maar er komen hier veel mensen wandelen. En als pluspunt ligt het ook vlak bij de bekende Damse Vaart.

Na een wandelingetje kan je in de Brasserie iets drinken of eten.

Tot onze ontsteltenis zagen we bij het naderen van dit kleine bos hoe de voorbije storm hier had huisgehouden. Alles was reeds opgeruimd en grote bomen waren al in stukken gezaagd. De ravage was zo erg dat je nu dwars door het bos kon kijken..

Alle wandelpaadjes waren vrijgemaakt en er was geen gevaar om daar te wandelen. Maar leuk was wel anders als we dachten aan de vorige wandelingen. Er was natuurlijk nog niet zoveel groen zo vroeg in het jaar. Maar het leek alsof de ziel er uit was.

Het was die dag echt warm en veel fietsers waren afgezakt tot de Brasserie Fort van Beieren gelegen in een historische 17de eeuwse hoeve aan de ingang van het Provinciaal Domein.

We mogen weer op stap gaan !

25 maart 2022 kinderenenkleinkinderen Brugge, senioren, wandelen Brugge, egelantier, wandelen

De eerste uitstap die we deden sedert het allemaal weer mag is een gegidste wandeling in Brugge . Maar nu eens een hoekje van Brugge waar je niet zo vlug komt. De naam zegt het ook al ” de verloren hoek”. Nochtans is het een mooie wijk die zijn eigenheid van eeuwen terug heeft bewaard . Maar ja het ligt wat buiten het centrum van deze toeristische stad.

Wij startten onze wandeling langs de Vesten , een 7km lange stadsomwalling waar je kunt wandelen /fietsen . Je komt op je weg de drie molens tegen en passeert ook de vier middeleeuwse stadspoorten Je wandelt er grotendeels onder grote bomen , passeert ook de kleine jachthaven de Coupure en het Minnewater…

Maar dat was deze keer niet de bedoeling. We wandelden voorbij een paar molens , klauterden omhoog bij de St Janshuismolen waar we een mooi zicht hadden op de twee grote schuttersvelden : St Sebastiaangilde en de St Joris gilde Beide bestaan reeds meer dan 600 jaar !

Een paar schepen liggen voor anker langs de vesten. Eentje is er blijkbaar te koop.

In het kader van de Triënnale in Brugge dd 2021 vind je veel foto’s terug die ik ook op deze wandeling gemaakt heb (klik)

Daarna een wandeling door de smalle straatjes van dit deel van Brugge

De Jerusalemkapel heeft een lange geschiedenis achter de rug. Als je meer wilt weten druk dan op (klik). De moeite om de geschiedenis te kennen. Een kapel is geen kerk en je kunt er niet zomaar in en uit. Het is in privé handen.

Het volksverhaal van” Annaatje van ‘ t Pitje “moet je beslist eens lezen ! (klik)

Achter veel hoge muren zijn er dikwijls prachtige binnentuinen aan te treffen. Hier een voorbeeld van zo’n tuin waar een renovatie van een internaat aan de gang is en de poorten stonden toevallig open. Dat is vragen om eens achter die muur te kijken hé ! Verschillende foto’s zijn niet te gebruiken : te fel licht.

De enige straat in Brugge waar geen straatstenen liggen en ook nooit zullen komen. Staat ergens zo beschreven. Een héél lange straat met aan weerszijden hoge muren( ook tuinen erachter ? )

Nog een weetje van de gids meegekregen:

Zo’n devote muurschilderijen of kapelletjes mogen nooit verwijderd worden . Ook niet als je zo’n huis koopt/verkoopt. Ook moeten de typische huisjes witgeschilderd zijn en mogen de ramen enkel in hout gemaakt worden ( geen plastiek of metaal) De kleur van verf moet donkergroen zijn of rood ( specifiek ossenbloed rood! ) ‘t Is maar dat je het weet als je zo’n huisje zou willen kopen!!

In één van die huisjes is het kantmuseum.

En toen wandelden we terug naar de startplaats waar een paar tafels voor een man of twintig waren voorbehouden. We aten er een pannenkoek en dronken een kopje koffie. Er werd héél wat nagebabbeld . Ik zag mensen terug die ik een tweetal jaar niet heb gezien! En zo vergat ik ook een foto te maken van de tearoom ” Bistro du Phare”.

Beide foto’s zijn van internet. Toen wij er waren zat alles bomvol. Gelukkig hadden we gereserveerd vòòr we met de wandeling gestart zijn.

Hier hebben we genoten van een pannenkoek en koffie

En om af te sluiten een opzet raam in één van de typisch Brugse huisjes.. Wellicht een grote fan van Keith Haring!

Een mooie start van een nieuw seizoen samen met de senioren. Hopelijk mag het zo blijven. Maar de start was het begin van een hele reeks uitstappen ( ook persoonlijke) zodat ik de tijd niet vond om dit hier te tonen en te vertellen. Komt eraan hoor!

hoe zit dat met het weer!

20 januari 2022 kinderenenkleinkinderen januari, winter het weer, januari

Elke morgen is het opnieuw een verrassing als ik de luiken opendoe.. Ik ben dan benieuwd hoe het weer is. Meestal is het grauw en grijs. Maar toch zijn er telkens nuances; De ene keer is het nevelig, de andere keer hangen kleine webjes vol rijm aan de struiken en ook de dauw op het gras is bevroren. De mist kan dingen die je anders ternauwernood opmerkt mooie foto’s opleveren. Op een morgen zag ik de zon die maar niet door de nevel kon doordringen. Het gevaarlijkst is de plots opkomende mist als je met de auto onderweg bent. Het overkwam me toen ik van Brugge langs een gelukkig rustige weg huiswaarts reed. Je rijdt werkelijk tegen een witte muur aan. En dan die mannen die in de mist op het dak werken in de straat achter ons.

In de Ardennen ligt er sneeuw en massaal trekken de mensen naar dit witte land waar ze proberen te skiën ,langlaufen of wandelen.
De familie in Canada stuurde me een paar foto’s op van de overvloedige sneeuw die er vorige week is gevallen. Geen doorkomen aan!! Klik de foto’s maar eens aan. Ter informatie alle collages zijn aanklikbaar

Vandaag is de dag zonnig begonnen! Maar het is van korte duur geweest. Ik was zelfs zo optimistisch dat ik de tuin in dook om wat uitgebloeide en verdorde takken van struiken af te knippen. Het heeft niet lang geduurd .Ten eerste was het ijzig koud (amper + 2° ) en het begon dan nog te regenen ook. Ik had nu eens zin om te werken 🙂