Museumavond

Tijdens de zomermaanden is er in Sincfala, het Museum van de Zwinstreek, gelegen in een oude school te Heist elke donderdagavond een muziekvoorstelling en kan je ook een tijdelijke tentoonstelling bezoeken. De tijdelijke tentoonstelling deze zomer gaat over de Romeinen in de Zwinstreek en je komt er ook meer te weten over recente archeologische vondsten uit de Romeinse tijd  oa. gevonden bij de aanleg van de A11.
Elk jaar gaan we met de senioren één keer naar die tentoonstelling en daarop aansluitend een muziekoptreden. Dit jaar was het op 15 augustus omdat het deze keer een optreden was met gitaarmuziek.

De gids wist ons heel veel te vertellen over al de vondsten die tentoongesteld waren. Veel van die scherven  laten ons zien  hoe de Romeinen eeuwen geleden  woonden ,werkten en leefden. Het leuke was ook dat op het einde van deze kleine tentoonstelling je een foto kon maken met een passende achtergrond en eventueel kledij van lang geleden . We kregen de voorzitter zover dat hij samen met zijn vrouw een foto liet maken. De VR bril gaf dan leven aan hetgeen verteld was in een mooi gebracht filmpje. Een paar voorbeelden hieronder.

Na een uur was het tijd om naar de tent te gaan op de speelplaats van de school die vlak achter Sincfala ligt. De grote tent zat stampvol en we konden een tweetal uur genieten van mooie gitaarmuziek in al zijn facetten.  Er was een optreden van drie gitaristen “los del tré”. Hun muziek werd zeer gesmaakt door het talrijk aanwezige publiek . (klik) en je kunt het verhaal lezen van deze drie talentvolle mannen en ook hun muziek beluisteren.

 

‘t Molentje

Toen we “de Grote Wateringhe” verlieten, keerden we niet terug op onze stappen maar reden verder langs de smalle landweg in de richting waar we de hoge bomen van de twee kanalen zagen nl het Leopold kanaal een het Schipdonkkanaal , in de volksmond de Stinker en de Blinker genaamd. De weg bleef maar kronkelen en iedere keer dat we dachten aan het kanaal te komen was er weer een bocht die ons niet naar het kanaal bracht.

Eindelijk zagen we tussen de bomen langs de twee kanalen  de brug. Maar ik zag een paar honderd meter ervoor een kapelletje zoals je er zoveel tegenkomt in dit landelijk gebied. Damme is een streek waar er door de volksdevotie vele kapelletjes zijn te vinden: een 40 tal over de verschillende deelgemeenten ! Ik weet dat ze in deze streek zelfs bedevaarten doen naar enkele van die kapelletjes. Dus even op de rem gaan staan en een foto maken.

 

“De Waterhoek is een straatnaam die verwijst naar het gehucht “Waterhoek” in Moerkerke, gelegen ten zuiden van het Leopold- en Schipdonkkanaal. Op tweehonderd meter van de Molentjesbruggen richting Damme treffen we dit kleine gebouwtje aan. Het eenvoudige, mooi witgeschilderde kapelletje, met rode dakpannen op het schuine dak heeft de tand des tijds goed doorstaan. Aan de noordkant wordt het overschaduwd door de eindeloze rijen populieren aan de kanalen. Aan de zuidkant hebben we een prachtig panorama op het dorp en de kerk van Moerkerke. Het werd gebouwd als bescherming tegen de moeraskoorts, die de streek tot het midden van de 19e eeuw regelmatig teisterde “
Toen reden we over de brug waar in de tweede wereldoorlog op die plaats een waar slagveld is aangericht onder de geallieerden en onder de Duitse soldaten en waar ook veel burgers het leven lieten.

Een herdenkingsmonument doet aan dit bloedig gebeuren herinneren . Wil je meer weten over deze slag in september 1944 druk dan op (klik). Ik  heb als kind  vele verhalen over” de slag bij het molentje” mogen aanhoren.De familie langs moederskant was afkomstig uit Middelburg (B) en de familie woonde verspreid in deze streek.
Eenmaal over de brug en vlak naast het herdenkingsmonument staan  bijen-en bloemenpaaltjes te wiegen in de wind( Damme profileert zich als bijenvriendelijke stad). De lange weg naast de kanalen brengt je naar  het bekende restaurant” Siphon “en van daaruit kan je richting Damme rijden.

 

Zo zie je maar waar je terecht kan komen als je even naar de aardbeikwekerij gaat!!  🙂

Stiltehoeve

Vandaag was ik met mijn vriendin terug naar de aardbeikwekerij in Moerkerke. Maar ik wilde niet enkel over en weer rijden. Zoals altijd rij ik met een omwegje terug naar huis.
Deze keer ben ik op zoek gegaan naar het maisdoolhof dat in de omgeving Damme-Moerkerke zou liggen. Geen sinecure om die te vinden. Een boerderij helemaal te velde te bereiken via  kleine wegen. Ik heb het gevonden maar ik wil er een uitstapje van maken met de twee vriendinnen bij onze maandelijkse bijeenkomst. Dus nu nog geen foto’s.
Ik ben dan maar verder blijven doorrijden langs smalle wegen waar je in een inham van de weg moet rijden om een tegenligger te laten passeren!

Op een bepaald ogenblik kwam ik een B&B tegen nl de Grote Wateringhe . Wil dat nu niet die hoeve zijn waar we niet geraakt zijn toen we met het treintje op 11 juli naar Damme reden. De bestuurster van het treintje zag  het niet zitten om langs die smalle wegen te rijden. Toen hebben we voor de taart met koffie  halt gehouden in de omgeving van Damme

Na enige aarzeling zijn we het erf opgereden  en stapten we op de hoeve toe. We werden er onmiddellijk hartelijk ontvangen maar kregen te horen dat het zomerterras wegens de regen vandaag en morgen niet open was.( Het heeft vandaag gedonderd, gebliksemd en gestortregend in onze omgeving).
Gedurende de twee zomermaanden is er in de namiddag een zomerterras maar enkel bij goed weer.
We mochten wel even rondwandelen.  Er zijn grote grasvelden rond de  helemaal verbouwde hoeve en weiden met schapen en er is zelfs een doolhof.

Eenmaal thuis heb ik op internet gezocht en gevonden: Het is niet zomaar een tearoom en B&B. Deze hoeve heeft een voorgeschiedenis en was en is nog steeds een stiltehoeve  (klik) met als achtergrond een sociale inslag.
Ik zou er graag eens een paar dagen willen verblijven te midden van de natuur, ver weg van de drukte van het leven.

  

 

Een impressie van…

De Nacht van het Zoute.

“Tijdens deze VIP laatavondshopping, op de eerste vrijdag van augustus, palmen modeshows en andere animaties de bekende badplaats in. De mooiste boetieks van Knokke openen hun deuren om jou de nieuwste collecties te tonen en je te verwelkomen met een hapje en een drankje, terwijl dj’s zorgen voor de juiste beats. Op het programma: verschillende voordelen in elk van de deelnemende boetieks langs de fashionroute, maar ook goodie bags met mooie geschenken!” (Gemeentebestuur Knokke-Heist).

Het was jaren geleden dat ik eens die avondshopping had gedaan en ik wilde wel eens zien hoe het er nu aan toe ging!
Samen met mijn vriendin wandelden we  tot aan de kustlaan. Mijn auto had ik op de parking van de carrefour gezet .
Het was 20 uur , dus nog redelijk vroeg voor een laatavondshopping toen we in de kustlaan arriveerden maar het was er al behoorlijk druk. Ik toon jullie een impressie wat we op onze wandeling zagen.

Bij het terugkeren zagen we het allebei niet meer zitten om dat hele eind te voet te doen. De busroute was verlegd( normaal rijdt die door de Kustlaan) en we wisten niet goed waar we die nu konden nemen om terug te keren.
Je zag op de hele route enorm veel fietsen staan. Dat hadden we beter ook gedaan maar ja vriendin fietst niet meer en ik dacht dat het wel zou lukken om heen en terug te voet te doen. Het lukte niet en toen zagen we een eindje buiten de drukke Kustlaan een rij taxi’s staan de chauffeurs waren wellicht zeker  dat velen laat op de avond/nacht een taxi konden gebruiken en we zijn per taxi teruggekeerd tot de plaats waar mijn auto stond. De prijs viel echt mee, nog geen nachttarief  🙂

Op een zomeravond.

Engie Parkies: Tijdens de zomervakantie is het op maandag, vanaf 20 uur, sfeervol genieten van dit muziekfestival in de tuin van het Cultuurcentrum Scharpoord! Als je nu gezellig wil bijpraten met vrienden of volledig wil losgaan op de live muziek, het kan allemaal op dit fantastische gratis festival!( gemeentebestuur Knokke-Heist )

Op een mooie zomeravond ( en het bleef lang helder) ben ik samen met mijn vriendin naar het optreden gaan kijken en luisteren van Mama’s jasje. Heel veel volk. De banken waren volzet en de jeugd zat in kringen op het gras. Wij vonden een plaatsje op een bank in het park zelf. De auto zelf kon we relatief dichtbij parkeren.
De bar deed gouden zaken . Muziek en gezang waren aangenaam. Ahja Mama’s jasje is één van mijn favorieten anders was ik niet gaan kijken en luisteren hé 🙂

Dagje Veurne

Jullie denken wellicht ” ze verschijnt hier weinig en toch doet ze uitstappen die niet vlak naast de deur liggen”. Dat is waar en ik heb al talrijke uitstappen gedaan in juni en juli. Ik word geholpen door mijn vriendin om zoveel mogelijk de deur uit te gaan. Na een jaar binnenzitten  word je bijna bang om nog de deur uit te gaan en zeker als je je nog niet 100% voelt. Je zou eens een appelflauwte krijgen! Ik geniet van die uitstappen en dat verzet zeker en vast je zinnen want het is helemaal niet leuk als je af en toe niet lekker in je vel zit( hoofdpijn, maagpijn, spierpijn, buikpijn…).
Maar eenmaal terug thuis heb ik géén energie meer over om achter de pc te kruipen. De foto’s ( ben een maniak in foto’s maken als ik onderweg ben 🙂  ) worden geüpload en blijven wachten om in een verhaal gegoten te worden. Zelfs op dagen dat ik de deur niet uitga ben ik allang blij dat ik mijn huishouden zelf kan doen en dat ik zelf in de tuin kan werken. Ik geef toe, ik heb af en toe wat hulp. Ik ken een beetje mijn grenzen anders kan ik weer 1 à 2 dagen rust inbouwen.

Deze week was ik met mijn vriendin naar Veurne. Zij moest voor haar pleegzoon op de Jeugdrechtbank zijn om een verlenging te bekomen van zijn verblijf bij haar en haar man. Omdat ze onmogelijk met openbaar vervoer om 9 uur op de Jeugdrechtbank  kan zijn  breng ik haar met mijn auto. Het is niet de eerste keer dat ik dit doe. Het ergste is dat je dan uren mag wachten voor de zaak voorkomt. Wij zeggen hier dan ” ik kreeg een vierkant gat van al dat wachten”. Exact op het middaguur kwamen we buiten. Alles is goed verlopen.

Op de markt in Veurne  gingen we eten , ik koos voor een typische Veurnse schotel met potjesvlees en Beauvoorder paté de anderen verkozen eerder scampi’s.


De pleegzoon wilde graag een paar vrienden van hem uit Veurne terugzien . Ondertussen gingen wij wandelen en ik ken Veurne  een beetje omdat mijn oudste zoon er omwille van zijn werk heeft gewoond. Deze keer wandelden we langs het kanaal en daar was ik nog nooit geweest. Toevallig ging een brug open en konden we een binnenvaartschip volgen op zijn vaart.

Een eindje verder moest het schip nog door een smalle sluis.
Vlak naast deze sluis staat een herdenkingsmonument van de sasmeester van Veurne. De dichteres Maud Vanhauwaert en ereburger van Veurne( zij is er geboren) schreef de tekst op een van de zijkanten.
Iets verderop zagen we kinderen in een insprong van het kanaal spelen en zwemmen
Nog een blik op het kleine haventje en we wandelden verder terug naar de auto en zagen onderweg prachtige gebouwen. Zulke gebouwen zie je meer in Veurne.