De laatste maand van het jaar!

De laatste maand van het jaar kondigt zich aan. Wat heeft dit jaar ons allemaal gebracht? Tijd om eens achterom te kijken.
Er zijn gebeurtenissen die je niet zo vlug vergeet , maar er zijn ook dingen waar je toch even moet over nadenken Die maanden zijn soms zo voorbijgevlogen zonder dat je er bij stilstond.
Nu bij de kille korte dagen ga ik eens terugkijken op het afgelopen jaar…

Het overlijden van mijn Canadese nicht staat nog vers in mijn geheugen . Opgeschept op het zebra pad bij haar dagelijkse ochtendwandeling door een onoplettende taxichauffeur. Geen hulp kon nog baten. Ik zal de maandelijkse lange babbeltjes per telefoon missen. Ik heb onlangs met mijn neef gebeld en hij kan het nog steeds niet vatten. Zesenzestig huwelijksjaren samen zijn op een fractie weggeveegd. Ze waren nog zo gelukkig samen
Ook het overlijden van een paar oud collega’s doet pijn omdat je jaren hebt samengewerkt en elkaar na-het-op- pensioen gaan niet meer zo dikwijls zag. De familie is telkens dankbaar dat hun geliefde blijkbaar niet vergeten is als ze oud collega’s zien om hen te condoleren.

Een vriendin , als kind waren we buurmeisjes, is in het voorjaar overleden. Ze is er mijn hele leven geweest en plots besef je dat het leven eindig is en moet je -bij manier van spreken -alleen verder…

Zelf kreeg ik in juni corona en als gevolg daarvan belandde ik in het ziekenhuis met een darmontsteking die gepaard ging met een bacteriƫle ontsteking. Ik moest in isolatie en kreeg een cocktail van medicatie die me 7 dagen doodziek maakte. Daarna een soort revalidatie die ik gelukkig thuis mocht doorbrengen samen met een vracht aan medicatie om toch geen terugval te krijgen . Langzaam moest ik die afbouwen.
En nu gaat het weer goed en hoop ik de winter te kunnen doorstaan zonder problemen Ik ben niet meer van de jongste en telkens krijg je fysisch een flinke deuk en moet je weer energie en kracht opbouwen. Het grootste probleem voor mij is dat ik nooit goed tegen traditionele medicatie kan zonder af te zien. Gelukkig heb ik een schat van een apotheker die me zoveel als het kan plantaardige of homeopathische oplossingen aanbiedt.

Maar ik wil toch ook terugkijken naar de kleine dingen die het voorbije jaar de dagen zo mooi kleurden!
Zoals heden de lichtjes van de kerstversiering in onze gemeente. En dit is nog maar het begin!!

Toerist

Voorbije zondag was het open monumentendag. In eigen stad was er niets nieuws te ontdekken want de twee molens die je kon bezoeken hadden we vroeger al gezien en het vernieuwde heemkundig museum Sincfala dat nu gewoon HEY noemt hadden we onlangs bezocht.
Vriendin en ik stelden voor om eens de toerist te spelen in Brugge. We hadden al zoveel gezien in Brugge en daarenboven moest je grotendeels vooraf reserveren om iets te bezichtigen. Neen we wilden gewoon eens een toeristische route volgen.
Het was zondag een mooie zonnige dag . Samen met haar pleegzoon namen we de trein . Met een weekend ticket kost dit per persoon 5.20 euro heen en terug .

We staken in Brugge het grote stationsplein dat er wat verlaten bij lag over en wandelden richting Minnewater. Op het einde van de laan maakte een groot doek ons attent dat het Open Monumentendag was!

PS klik op de foto’s in de collages .Ze zijn mooier in het groot!!

Daar werd een foto gemaakt van het minnewater . Elke toerist maakt hier een foto en eenmaal aan de andere kant wordt er dan opnieuw een foto gemaakt.( foto 2 en 3) Op deze brug worden er talloze foto’s gemaakt en ook wij ontkwamen niet aan de vraag of we eens een foto wilde maken van een koppel of een groep vrienden.

Het Minnewater
Het Minnewater gezien van de andere kant en rechts het Sashuis
Minnewater gezien van de andere kant

We wandelden verder en liepen langs een stenen restant van de Katelijnevest waar er ons aan herinnerd werd dat daar vleermuizen huisden. Sstt niet storen dus.
Dan maar verder gewandeld tot we een rode brug zagen die de toeristen nemen als ze naar de bussen moeten die daar in de nabijheid een parkeerplaats hebben.
Wij namen de helling naar links . Zo kwamen we in het Minnewaterpark. In dit stadspark is er jaarlijks het gekende Cactusfestival (klik).
Regelmatig wordt op het stenen bord een spelletje schaak gespeeld en de groene stoel die je overal in Brugge in de parken ziet staan nodigen uit om wat te zitten genieten in deze groene omgeving

We wandelden door dit park en kwamen aan de andere kant uit op ƩƩn van de meest bezochte plekken van Brugge nl het Begijnhof en de zwanen en de paardenkoetsen die van hieruit vertrekken voor een rondrit in de stad. Een man speelde onafgebroken het Ave Maria op zijn trompet. HƩƩl sfeervol op die plaats.

Het was er druk en we wandelden maar vlug door om over het Walplein (waar alle terrassen bomvol zaten )door het smalste straatje uit te komen in de vernieuwde Katelijne straat. Het was er ook druk en bij ƩƩn bepaalde chocoladewinkel stond een lange rij aan te schuiven om pralines en andere zoetigheden aan te kopen. En dan zie je rondom de ene chocoladewinkel na de andere . Ik vergat een foto te maken. Wellicht ƩƩn bus toeristen die allemaal diezelfde winkel wilden . Het enige dat door de vernieuwing aangenaam was ,was het feit dat de straat op bepaalde uren autovrij was.

Een straatmuzikant trok de aandacht van alle mensen die langs wandelden. Het was ook een mooi tafereeltje.

Door het slenteren raakten we alle drie wat moe en zochten op het Simon Stevinplein een vrij plaatsje op ƩƩn van de vele terrassen. Dat lukte ons , maar we kregen de dienster maar niet te pakken. We zijn uiteindelijk opgestapt en zochten een ander terras op waar juist een tafeltje vrij kwam. Ik heb wel geduld maar te is te…

Toen kwamen we terug op het stationsplein en namen we opnieuw de trein richting huiswaarts!
We hebben alle drie genoten van een namiddagje toerist zijn!! šŸ™‚

Avondwandeling

Op ƩƩn van die warme dagen ben ik ‘s avonds gaan wandelen samen met vriendin. Het was nog altijd behoorlijk warm en dat merkte aan al de overvolle terrasjes in de winkelstraat en op de zeedijk. Ook nog veel wandelaars op de zeedijk

De strandcabines waren bijna allemaal al gesloten en de gocarts stonden er werkeloos bij. De dagtaak zat er op. De kinderen zullen de andere dag weer opnieuw rondtoeren op de zeedijk. Op het strand zat nog een gezin met kinderen te genieten nu er plaats genoeg was.

Een roze streep van de ondergaande zon brak het grijs van het zeewater en de lucht en fietsen stonden nog te wachten om huiswaarts te keren. Waar zijn de bestuurders gebleven?

Ik denk dat ze aan het aanschuiven waren om nog een plaatsje te bemachtigen in restaurant Rubens. Ongeveer een 50 tal mensen waren geduldig aan het aanschuiven ( het was toen al 20.30 uur! ). Maar de buitenterrassen van andere restaurants zaten ook propvol!

Van vuilnis gesproken. De vuilnisbakjes op het strand puilden uit en de vuilnis werd er dan maar tegenaan gezet . De meeuwen waren in grote getale bezig de boel uiteen aan het scheuren!

In de winkelstraat lagen de vuilniszakken en hopen karton op straat gestapeld . (‘s Nachts wordt de vuilnis opgehaald in de ganse badstad). Soms ligt het al op straat van in de namiddag. Echt geen leuk zicht.

Het was bijna donker toen ik op dit plein de beelden van “twee groetende mannen” onder een volledig gekleurde hemel kon vastleggen. Wat een mooie zonsondergang na een snikhete dag en tevens afsluiter van een mooie wandeling .

Iissewege

Een tijdje terug bezochten we het witte dorp ,Lissewege. Daar gaan vriendin en ik af en toe naar toe om een wandeling te maken. Deze keer deden we de Beeldenroute.
Elke zomer is er gedurende de zomermaanden een wandeling waar je allerlei kunstwerken kan bewonderen. De wandeling op zich is altijd de moeite maar het aantal beelden op de wandeling zelf vermindert jaar na jaar. Er komt sleet op de formule denk ik en de inwoners zelf lijken ook niet meer zo enthousiast om een kunstwerk voor hun deur te laten plaatsen. Jammer ,want het is toch promotie voor hun dorp.

Vóór de kerk staan er altijd een reeks beelden waarvan ik er enkele op de foto heb gezet.
Vooraleer door het dorp te wandelen gingen we eerst langs de kerk waar tegen de muur veel stokrozen groeien naar de tuin van de pastoor gelegen achter de kerk. In die tuin staan er elk jaar heel veel kunstwerken.

In die grote tuin staan er uiteenlopende kunstwerken . Sommige ontlokken je wel een glimlach. Hieronder een kleine greep. We ontdekten er ook een boom die vruchten droeg die geleken op frambozen. Uiteindelijk na opzoekingen bleek het een moerbeiboom te zijn met rode vruchten. Ik had er wel een emmertje willen plukken. Niemand zou het merken zoveel gingen er onder de sierlijke bladeren.

Daarna verlieten we de tuin en wandelden aan de overkant langs de kerk en het errond gelegen kerkhof terug naar de plaats waar we gestart waren. We waren met zijn vieren : vriendin en ik en twee vroegere schoolvriendinnen van mij. Eentje vertelde dat haar grootoom indertijd hier pastoor was en hier ook begraven lag. Tegen de kerkmuur lagen oude grafstenen op elkaar en op ƩƩn steen kon je de naam van haar grootoom nog lezen. Op die plaats hangt tegen de muur de gekruisigde christus .
De kerktoren kon beklommen worden maar deze keer liet ik het aan andere bezoekers over. Met de kleinkinderen heb ik dat jaren geleden gedaan en ik kan verzekeren dat het een flinke klim is maar je wordt beloond met een prachtig zicht over de streek .

In de kerk staan er rondom ook veel kunstwerken maar deze keer was er een huwelijksmis en we vonden het niet gepast om daar rond te lopen ( al was het wel aan de zijkanten). In het portaal van de kerk stonden ook wat beelden van een kunstenares die er elk jaar terug is met hƩƩl grappige figuurtjes

We dachten na de huwelijksplechtigheid terug naar de kerk te gaan maar het is er niet meer van gekomen. We deden de wandeling door Lissewege en langs het Lisseweegs vaartje. Door de droogte en de hitte was er niet de jaarlijkse bloemenpracht maar daar heeft enkel het weer schuld aan en niet de organisatoren.

In het Kunstencentrum ‘t Vaartje is het altijd het kijken waard. Daar zijn we echt lang blijven genieten van een concertje en hebben er rondgewandeld om een kijkje te nemen bij de kunstenaars en je kan er ook genieten in de weide erachter waar overal wit-blauwe dubbel zetelkabientjes staan.

Er was een zogenaamde blote voetenpad maar daar zie ik me toch niet over te lopen , zoveel keitjes in bakken ! Er was ook een kunstwerk dat gemaakt was van onderdelen van de Askoy, het zeilschip van Jaques Brel. Het kunstwerk ” de olifant” kon je winnen als je het gewicht van de grote olifant kon raden ( die vóór de kerk stond ).

Een heel mooie namiddag in leuk gezelschap alleen vonden we het vƩƩl te warm om nog eens naar Ter Doest te rijden buiten Lissewege gelegen om ook daar beelden te bekijken bij de eeuwenoude schuur.

Klassiek leeft

Elk jaar is er in Knokke-Heist een concertenreeks meestal in een kerk. Gezien de oudste zoon lange tijd piano heeft gestudeerd en ook zelf kleine huisconcerten heeft gegeven, interesseert dit evenement hem zeer .
Toen hij nog thuis was heb ik menig “privĆ©” concertje mogen beluisteren wanneer hij aan het oefenen was in de pianokamer en ik ernaast in de keuken aan het kokerellen was. Ik mis dit nog altijd nu hij allang het ouderlijk huis heeft verlaten.

Een tijdje terug kocht hij kaarten voor een concert onder leiding van Liebrecht Vanbeckevoort indertijd een laureaat van de Kon. Elisabethwedstrijd voor piano. Samen met Ingrid kwam mijn zoon me ophalen om naar het concert te gaan luisteren in het Dominicanenkerkje in de Sparrendreef.

Het concert ging door in het kerkje zelf. Gezien het zo’n mooi weer was konden we op de binnenkoer ( waar ook misvieringen worden gegeven) nog wat genieten van het mooie weer vooraleer we in de kerk zelf binnen mochten. Anderhalf uur hebben we genoten van het concert gespeeld door een pianokwartet (viool , altviool, cello en piano) . Ik ben geen kenner maar heb er echt van genoten.
Het is wat anders dan die grootse festivals met duizenden toeschouwers.
De tweede zoon is de andere dag naar Oostende gegaan om een optreden van Rammstein te horen en zien…of hoe smaken kunnen verschillen. šŸ˜‰

.

.

.

Een tussendoortje.

We zitten terug in een periode dat het soms te warm is om te gapen. Er is voorspeld dat het afwisselend weer kan worden met gevolgen als bosbranden /overstromingen door hevige regenval..
Er is ook voorspeld dat we een muggen en wespen invasie mogen verwachten. Tot nu toe valt dat nogal mee. Toch heb ik er al iets van ondervonden. Toen begin juli de oudste zoon met zijn vrouw hier een paar dagen logeerden( verhaal komt er nog aan) en we met het goeie weer buiten wilden eten werden we lastig gevallen door kleine wespen. Ambetant dat die waren. We zaten op een bepaald moment met elk een vliegenmepper ze weg te jagen. Jaja makkelijk gezegd dat je dit niet moet doen, maar als ze zo agressief zijn dat ze gewoon in je gezicht vliegen … Het was lachwekkend om zien hoe we aan het eten waren met elk een mepper in de hand.
Ik stak op een gegeven ogenblik mijn vliegenmepper in een lege fles omdat ik beide handen nodig had om te eten en… vreemd maar de wespen verdwenen en lieten ons rustig verder eten .
Tot driemaal toe hebben we die truc geprobeerd en telkens bleven de wespen van de tafel weg.
Zo zie je bij ons op de tuintafel nu een vaas staan met vliegenmeppers in! šŸ™‚ Ik hoop dat het blijft helpen ( de kleuren van die meppers zijn louter toeval)

Tijdens warme zomers kan je plots last krijgen van vliegende mieren . Als dat buiten gebeurt dan hoef je in feite niets te doen maar als ze binnen een halve terrasdeur bezetten dan is het helemaal niet leuk.

Dat doet me terug denken aan een vroegere collega . Ze belde me in paniek op dat ik haar moest komen helpen “die beesten in haar keuken buiten te krijgen”. Ik ben toen met een spuitbus voor mieren en ander vliegend ongedierte naar haar toe gereden. Ik moet eerlijk bekennen dat ik ook griezelde van die dikke laag met vliegende mieren op twee terrasdeuren. De spuitbus werd gebruikt, daarna de keuken afgesloten, en even gewacht in een andere plaats. Daarna de terrasdeuren opengegooid en we konden de gevallen vliegende mieren naar buiten vegen.

Wel ik kwam zaterdag na een wandeling thuis en zag op een terrasdeur in de living honderden minuscule vliegjes met abnormaal lange vleugels op het raam zitten, velen lagen ook al te spartelen op de vloer. Ik heb weer die eerder genoemde spuitbus gebruikt. Living afgesloten want dat spul slaat gewoon op je adem. Nadien deur open en al die beestjes opgeveegd. (Ik kon ze niet naar buiten vegen omdat er een deurdorpel is).
Twee dagen later van hetzelfde toen ik na een uitstapje terug thuiskwam zag ik aan dezelfde terrasdeur weer een hoop kleine vliegjes maar niet in zo’n grote getale.
De zomer is nog lang ,wat staat er nog te wachten…

Nog eens een tussendoortje…

Het was hier even stil . Einde maart vertelde ik dat ik geveld was met een zware verkoudheid. Achteraf bleek het toch om corona te gaan , want die zware verkoudheid eindigde in een sinusitis . Gezien ik de medicatie ervoor niet goed verdraag , moest ik wel alternatieve geneesmiddelen gebruiken en dat gaat veel trager… Daarenboven kreeg ik zo dikwijls erge hoge bloeddruk dat ik er misselijk van was en werkelijk niets anders kon doen dan me rustig houden. Ik vreesde terzelfdertijd dat ik opnieuw een navelbreuk had. Allemaal zaken die je nog meer zenuwachtig maken.
Ik heb opnieuw de huisarts opgezocht en die zei dat ik na zo ‘n corona aanval met eerst drie dagen compleet bed houden ( omdat ik niet op mijn benen kon staan) en dan een paar weken met zo’n serieuze sinusitis aanval , dat het wel een drietal maanden kon duren voor ik weer op mijn plooi was. Hij heeft me wel iets gegeven om ( buiten de bloeddrukpilletjes die ik al jaren inneem) die hoge bloeddruk te milderen. Maar ik ben ook naar de chirurg gegaan die me een paar jaar geleden tot tweemaal toe heeft geopereerd. Ik heb geen nieuwe navelbreuk maar een soort luchtbel gekregen als gevolg van de vorige operaties. Niks om me zorgen over te maken zegt hij. Maar de plotse super hoge bloeddruk die kwam en ging wijt hij kordaat aan als gevolg van corona. Twee jaar lang niets van corona ondervonden en nu volle bak!

Het lijkt alsof ik de hele tijd ziek was . Neen dat is het gekke. Er waren dagen dat ik me goed voelde maar dagen dat het helemaal niet ging. Ik beperkte me de hele periode met enkel korte uitstappen op dagen dat het goed ging en dan nog meestal in gezelschap van mijn vriendin. Maar nu lijkt het toch de goeie weg op te gaan. En ook zie ik het bloggen weer zitten.
Gelukkig heb ik mijn tuin waarin ik me al die tijd enigszins kon uitleven en als het niet meer ging kroop ik maar weer in mijn zetel.

Vandaag staat ineens de grote klaproos te bloeien. Mooi toch!

Afwisselend eten!

Nu ik een flinke verkoudheid heb gehad ( en er nog wat last van heb) wordt me van alle kanten aangeraden om flink te eten en veel te drinken. Maar ik heb niet zo veel zin in eten en ik doe mijn best om genoeg tot veel te drinken. Telt dat ook voor afwisselend snoepen? Want daar heb ik geen moeite mee šŸ™‚ šŸ™‚ šŸ™‚