Ik heb een buurman die elk jaar zijn tuin in een Halloween sfeer steekt!
Ik hou het tegenwoordig bij bloemen en pompoenen!
Happy Halloween
Maand: oktober 2021
Verdwenen Zwinhavens
Zaterdag namiddag ben ik met een schoolvriendin uit Brugge naar het Zwin gereden. Het was al een paar keer uitgesteld maar nu de tentoonstelling begin november afloopt gingen we weer of geen weer er toch naar toe. Maar als de wind “uit het zeegat” komt dan is het scherp en koud . We beperkten ons die namiddag tot twee tentoonstellingen , eentje over de verdwenen Zwinhavens en eentje over het leven van de vogels in en rond het Zwin . Maar die laatste is permanent en die namiddag liepen we er enkel eens door.
Behalve de tentoonstelling bezoeken kan je ook een aangepaste fietsroute volgen waar vroeger de Zwinhavens waren. Onderweg is er mogelijkheid om op bepaalde plaatsen door een kijker in Virtual Reality de evolutie te volgen.
De vogels zaten te ver af om foto’s te maken. 
de zicht bepalende knotwilgen 
lege ooieveaarsnesten 
het grote gebouw van het Zwinpark
bestaande uit tentoonstellingszalen ,
open recreatie ruimtes ,educatieve ruimtes…
…. en een groot cafetaria en restaurant
Wij hadden geen geluk die namiddag de vogels en de runderen en schapen zaten ver af en de ooievaars waren al naar het zuiden afgereisd. De knotwilgen zijn niet alleen in de omgeving van het Zwin waar te nemen , maar overal in de lanen zie je knotwilgen staan. Het is bijna een symbolische boom op het hele grondgebied.
de ruime ingang en in de verte de balie 
op de eerste verdieping mooie scenes over de verdwenen Zwinhavens in VR 
op een tafel zie je de evolutie van het Zwin door de eeuwen heen .
aan de wanden in VR hoe de havens er uitzagen van het Zwin tot in Brugge
In een aparte ruimte zie je in VR ontstaan en werking van die verschillende havens met als eindpunt de Van Eyckplaats in Brugge waar de boten toekwamen.
van Eyckplein
In kijkkasten zie je voorwerpen die in de havens gevonden zijn en boeken over de werking in de havens
ballast steen 
valenciaanse schotel 
boek over het zeerecht van Damme 
pluimen van de lepelaar worden
gebruikt voor de badminton pluimpjes
Even liepen we nog de zaal door waar je allerlei te weten komt over vogels die aan de kust zijn aan te treffen.
Ik schreef het al dat het die dag niet zo’n schitterend weer was en omdat we een mooi uitzicht hadden vanop het uitkijkplatform op het park besloten we geen wandeling te maken want we wisten niet of we het droog zouden houden en de wind was ook niet zo uitnodigend.
de toren van waaruit je de ooievaarsnesten op gelijke hoogte kan zien 
achteraan zie je de Haas van Flanagan “Hospitality”.
‘t Keun in de volksmond.
zicht op de vier granietrotsen
van Ulrich Rückriem
een speelplein 
vanuit het kijkplatform zicht
op het water in de zwingeul
uitgewaaid op het kijkplatform 
Als afsluiter nog even napraten in de ruime cafetaria-restaurant ” the Shelter”
Zin om het zelf eens te gaan bekijken, Nog tot 7 november kan je in het Zwinpark terecht.
Boswandeling op een zonnige oktoberdag
Ik was onlangs gaan wandelen in het Domein Beisbroek in Brugge St Andries (klik) in de hoop veel paddenstoelen aan te treffen zoals een paar jaar terug. Behalve ” keien” ( een soort paddenstoel) zag ik er niet veel . Ook geen verkleurende bladeren aan de bomen. Daarenboven was het zo’n zacht weer dat een licht jasje al volstond . Precies een zomerdag..
Nu zijn we een paar weken verder en ik was op bezoek bij een Brugse vriendin en na een lekkere lunch stelde ze voor om in een klein bos niet ver van haar woning een wandeling te maken.
Veel paddenstoelen hebben we hier ook niet gezien , maar het was aangenaam om nu eens langs brede paden en dan weer door een stuk bos vol verdorde bladeren -waar je lekker kan in scheppen met je voeten -te wandelen. Dan liepen we langs waterpoelen en langs smalle vochtige paadjes. Midden in het bos waren banken in een vierkant geplaatst, wellicht afkomstig van omgewaaide bomen.
Hier en daar zag je bomen waarvan de bladeren lichtjes begonnen te verkleuren. De herfst komt er zeker aan maar nu was het bos nog overwegend groen en de zon gaf nog warmte.
Toen ik thuiskwam werd ik getrakteerd op een prachtige zonsondergang. Jammer dat de woning van de buurmaan het zicht wat belemmerde. De hemel was een bewegend spel van kleuren . In plaats van een foto had ik het beter gefilmd.
schilderwerken van amateurs
Er is in cc Scharpoord altijd een niet zo grote ruimte voorbehouden aan een kleine tentoonstelling . Deze keer waren het amateur schilderijen over het strand en over het Zwin en ook over de ooievaars in het Zwin. Erg jammer dat de ophanging wat saai was in een onderbelichte gang. Er waren héél herkenbare zichten bij waarvan je kon zeggen dat is daar of daar
Ook nog een kleine en leuke tentoonstelling over zeemeerminnen.
De zeemeermin is een van de meest iconische wezens aller tijden. We kennen haar van mythes, legendes, sprookjes en verhalen die teruggaan tot in de oudheid. Zeemeerminnen worden steeds afgebeeld als sterke, bovennatuurlijke vrouwen die macht, schoonheid en zelfvertrouwen uitstralen.
De Gentse fotografe Elisa Maenhout neemt de kijker mee in de (w)onderwaterwereld van zeemeerminnen.
“Ze hebben dezelfde zorgen als gewone stervelingen, maar zodra deze parttime zeemeerminnen én -mannen hun staart aantrekken, telt alleen nog wat zich onder water afspeelt. Voor hen is dit geen rollenspel, zij voelen zich écht zeemeermin of -man.”
Haar onderwaterfoto’s brengen de idyllische droomwereld tot leven.
Ik koos een tweetal foto’s uit die qua belichting meevielen. De andere waren te veel met spots belicht of was de weerkaatsing te groot. Het was een kleine tentoonstelling maar eentje die tot de verbeelding sprak.
Tentoonstelling
Op een dag waarvan je niet wist of het nu zou regenen of de zon zou schijnen ging ik naar het cc Scharpoord . Er waren verschillende tentoonstellingen die je kon bezoeken.
Plots was de zon er even , toch maar eerst een wandelingetje rond het zegemeer maken om vervolgens de tentoonstelling van Karl Meersman met audio door Wouter Deprez te bezoeken.
KarlMeersman is een Belgische redactionele cartoonist , woonachtig in Sint-Niklaas . Hij staat bekend om zijn wekelijkse karikaturen in de populaire tijdschriften Trends en Knack .
“Kwetsbaarheid” zei Karl als mensen vroegen waarover de tentoonstelling zou gaan. “Kwetsbaarheid van het klimaat, van de mens en ook van de kunstenaar.” Meester-verteller Wouter Deprez was gedurende al die jaren de compagnon de route en schreef een eigenzinnige audio-gids. Met deze audiogids loop je door de tentoonstelling. Het is geen opsomming van feiten , het is op een ludieke manier ingesproken.
Een greep uit een hele reeks zeer herkenbare portretten.
Een hele zaal vol bizarre beeldjes.
Cartoonisten hebben enkel als wapen een potlood
Een andere kleinere tentoonstelling toon ik morgen.
werken aan de balkonrotonde !
Onlangs reed ik op het fietspad in de Kalvekeetdijk richting Sluis. Over een honderdtal meter zie je deze pompen staan en waar af en toe water uitvloeit. Op de foto kan je het straaltje water zien. Ik heb me laten wijs maken dat dit is om het water aan de werken voor de balkonrotonde weg te pompen. Terwijl ik daar een foto van nam zag ik in de verte een ooievaar wandelen in de weide en wat verderop een paal met een ooievaarsnest. Misschien is dit zijn “huis”. Gezien het Zwin niet zo ver af is zijn we gewoon om ooievaars te zien wandelen in de weiden. Toen de werken aan het Zwinnatuurpark bezig waren en de ooievaars even geen thuis meer hadden werden overal in de wijde omgeving van het Zwin zo’n palen neergezet. Maar deze beestjes zijn kieskeurig en niet iedere paal is bewoond geworden!
Ik dwaal nu wel erg af. Ik wilde het hebben over de werken op de Natiënlaan . Er wordt een tweede balkonrotonde aangelegd ( de eerste ligt in Westkapelle dorp) en dit gebeurt op een cruciale plaats waar alle bewoners in de omgeving deze weg gebruiken om naar het centrum te gaan of richting Brugge via de A11 of de expresweg naar Antwerpen. Naar het centrum is niet zo’n probleem omdat we de oude weg nl de Kragendijk kunnen gebruiken ( evenwijdig met de Natiënlaan )In de andere richting moeten we vanuit de Kragendijk een bocht nemen op de Natiënlaan en aan het voorlopige verkeerslicht terugdraaien en dat is niet altijd gemakkelijk omdat de lichten hiervoor niet zijn afgesteld. Iedereen is hier een beetje kamikaze en hoopt op de goodwill van de andere bestuurder die je moet laten invoegen!
hier gaan fietsers en voetgangers onder natienlaan 
De kraanarm in de verte staat op de Natiënlaan dichter geraakte ik niet want het was afgesloten met grote hekken!
rechts op de foto de weg bovengronds voor auto’s naar de balkonrototnde 
veel ijzerwerk … 
dat is de weg die nu afgesloten is en waardoor we een ommetje moeten maken om op de Natiënlaan te geraken.
Tijdens de vierdaagse van de wielerkampioenschappen ben ik het weekend te voet naar de werken gaan kijken. Foto’s kunnen het gigantische van deze werken niet tonen temeer dat je er ook niet zo dichtbij kan geraken. Je rijdt er wel langs op versmalde stroken maar kijken naar die grote putten zit er niet in en te voet geraak je daar niet. Behalve dan bij dit stukje Kalvekeetdijk waar nog bewoonde huizen staan en deze bewoners kunnen enkel te voet naar hun woning. De auto moeten ze elders achterlaten.
Omdat het toch niet duidelijk zal zijn met de foto’s, dan maar een foto vanuit de lucht ( stad Knokke-Heist). Waar die rode vlek is daar stond ik. Nog veel werk voor de boeg !! De put is er al, maar de rest moet nog komen. Eerlijk , het zijn gigantische werken en er wordt bijna dag en nacht gewerkt.
Eén jaar duren deze werken al en het einde is nog lang niet in zicht. En daar heb ik al dikwijls over ” gezanikt” want je moet nu méér tijd uittrekken om ergens op tijd te geraken. Nu maar hopen op een milde winter zodat er kan doorgewerkt worden. Je went nooit helemaal aan de ongemakken die dit met zich meebrengt maar eenmaal af gewerkt zullen we het vlug vergeten zijn. Het was ook zo met de aanleg van de A 11 ,toen duurden de ongemakken twee jaar!
Beisbroek
Oktober de maand bij uitstek om eens in een bos te wandelen. Na de drukte bij de Rally van de Zoute Grand Prix wilde ik eens genieten van de stilte en de rust in een bos . Daarom reed ik naar het kasteel Beisbroek in St Andries-Brugge ( gebouwd in 1830). Binnen in het kasteel vind je het Natuurcentrum en de Volkssterrenwacht. Je leert er alles over de natuur en over de sterren .
Het was een zonnige dag en het viel erg mee met de drukte. Er waren veel jeugdverenigingen die met de kinderen bosspelletjes en zoektochten deden. Maar dat stoorde niet. Het bos is groot genoeg( 98 ha groot groendomein)
de voorkant 
de achterkant
Er is ook een tearoom en blijkbaar hadden veel mensen de weg gevonden om daar op het terras te zitten, zomaar of na een wandeling . Ik zag mensen met een rollator en ik denk niet dat die in het bos zijn geweest. Ach het is een mooie rustige plaats en met zo’n mooi weer ook heerlijk om op het terras tussen de bomen en de grote perken met kruiden te zitten genieten.
Maar vriendin en ik trokken eerst het bos in en daarna zouden we even op dit terras neerstrijken. Dat is niet gelukt wegens alles bezet en alsof ik een voorgevoel had , had ik een tasje meegenomen met wat drank en zachte chocolade cakejes om ergens op een bankje in het bos te eten /drinken.
jeugdvereniging 
planetenwandeling 
hier mag je fietsen
Hat was windstil in het bos en op open plekken was er een heerlijk zonnetje. Hier en daar zag je op brede paden mensen wandelen met kinderwagens . Er waren ook paden waar je mocht fietsen en ook ruiterspaden. Maar wij zochten al vlug de kleine wandelpaadjes op. Veel rustiger en avontuurlijker. Want daar moest je toch wel opletten waar je stapte door dikke pakken afgevallen bladeren en wortels van bomen die bovengronds kwamen. Op een bepaald ogenblik kon je lekker de bladeren voor je uitschoppen zoals we als kind deden. Tja als je oud wordt, word je weer een kind 🙂
een grote en zeer beweeglijke geelgroene rups 
een paar lange paddenstoeltjes 
“Hout niet meenemen.
De natuur ruimt het wel op”
keivormige paddenstoelen 
wilde kastanje bolsters 
mos 
veel varens 
grote plakken mos 
buiten de paadjes heel veel droge bladeren
Maar wat we misten waren de paddenstoelen. Behalve hier en daar van die witte tegen de grond geplakte bollen die meer aan stenen deden denken en een paar frêle slanke paddenstoeltjes vonden we niets. Veel mossen, varens, bolsters van kastanjes en een grote en dikke geelgroene rups die zich snel uit de voeten maakte. Te vroeg voor paddenstoelen? Het was ook erg droog en nog warm.
picknicken in een grote weide 
omgewaaid door stormweer? 
hier en daar ontwortelde bomen 
midden een heel grote weide een enorme brede boom… 
…en schapen die graasden
Aan één rand van deze weide stonden tafels en banken en kon je uitrusten en daar hebben we wat gedronken en gesnoept, zodat het niet zo erg was dat er geen plaats was op het terras van de tearoom.
Het was een mooie namiddag en op de terugweg zagen we rijenlange auto’s die weg reden van de kust. Wij reden naar de kust toe en hadden géén file!
zee en strand in oktober
Niettegenstaande de Zoute Grand Prix ( van 7 tot 10 oktober) was de zee en het strand prominent aanwezig. Met het mooie weer waren er veel mensen die blijkbaar meer oog hadden voor zon en zee ! Het strandmeubilair was met mondjesmaat nog aanwezig en daar werd gretig gebruik van gemaakt! Want binnenkort moet het strand helemaal weer leeg zijn voor de komende winter: geen strandbars meer ,geen ligstoelen, geen kinderspelen….
om niet te vergeten dat de zoute grand prix daar ook was 
zelfs de strandbedden zijn weer even tevoorschijn gehaald
Op de zeedijk zijn er veel kunstgaleries. Eentje sprong er deze keer in het oog. Kijk maar:
Zoute Grand Prix anno 2021
Verleden jaar was het een Grand Prix in mineur door corona, dit jaar is nog niet helemaal zoals vroegere jaren om geen grote massa volk bijeen te brengen maar toch nog druk genoeg . Vier volle dagen waarin er op gebied van auto’s van alles gebeurt.
In het Prado Zoute ( Prado staat voor Premium Automobile Dome) kunt u in immens grote luxueuze tenten op het strand bij het Albertplein de nieuwste modellen ontdekken. In het Prado Bruges staan de exclusieve oldtimers tentoongesteld.
Er is ook een Rally voorbehouden aan klassieke wagens .Snelheid van uitvoering, technische stuurmanskunsten en respect voor de wegcode staan centraal en beleving er boven op. Naast deze competitie is er ook een tourrit voor chauffeurs die liever op hun eigen tempo het parcours doen.
Dan is er ook nog de GT tour. Een tocht langs bochtige wegen met uitdagende snelheidstesten door unieke sportwagens .
De Zoute Concours d’elegance gaat door in Royal Zoute Golf Club met een spectaculaire tentoonstelling van 75 unieke classic & vintage cars op de fairways van de Royal Zoute Golf Club.
De Zoute Sale is een prestigieuze internationale veiling van zeldzame verzamelaarsauto’s die gehouden wordt op het strand bij het Albertplein in Knokke-Le-Zoute. In 2019 werd maar liefst 15 miljoen euro aan exclusieve auto’s verkocht op de ZOUTE SALE by Bonhams. Hoeveel wordt het dit jaar ?
Zo zie je dat er meer is die dagen dan gewoon even auto’s bekijken die aan de meet komen. Zin om te gaan kijken ? Dat kan want morgen is de laatste dag met de prijsuitreiking als afsluiter!!
Hieronder een impressie hoe het er donderdag aan toe ging bij de aankomst van de Rally en het parkeren op de zeedijk. Stewards alom en Marchals die de bestuurders begeleidden naar een parkeerplaatsje en tevens de omstaanders in bedwang hielden. Een organisatie om U tegen te zeggen.
Ik heb er in elk geval van genoten en toen viel het met de drukte nogal mee. Het was ook de eerste dag.
Wandelen rond Sluis
Ik ga regelmatig wandelen op de wallen in Sluis.( omdat het dichtbij is voor mij) De ene keer aan de kant waar de restanten zijn van de Westpoort beter gekend als de Stenen Beer. De andere keer een langere wandeling aan de andere kant te beginnen aan de Zuidpoort. Je hebt dan een heel andere kijk op het stadje en op de twee blikvangers zijnde het Belfort en de Molen.
De wallen, van oorsprong verdedigingsmuren van Sluis, liggen er al meer dan 600 jaar. Tegenwoordig vormen de wallen, de grachten en het aanliggend grasland met struwelen een prachtig natuurgebied. En als je de hele wandeling doet kom je al vlug aan een ruime 5 km en dan moet je nog de afstand erbij rekenen waar je je auto hebt geparkeerd .
de molen eens van een andere kant gezien 
het belfort
Ik ben even door de Zuidpoort gestapt en kwam wandelend over een kasseipad en over een bruggetje op het fietspad terecht. Dat fietspad loopt van de Stenen Beer helemaal rond Sluis.
Neen ik heb het fietspad niet genomen maar ben de helling naast de poort opgegaan en heb verder gewandeld op een grind/schelpenpad.
Deze keer liepen de langhorns aan deze zijde van de wallen en een eindje verder waren schapen aan het grazen( de foto is niet zo denderend omdat ik teveel moest inzoomen ).
het kasseipad 
het bruggetje tot aan het fietspad 
achter het fietspad een villawijk aan de rand van Sluis 
Het lijkt erop dat de wandeling over één lang recht pad loopt maar dat is niet zo , af en toe moet je in een flinke bocht wandelen. Vanuit de lucht zie je de wallen in een stervorm .
Op een groot stuk land staan een heleboel serres . Dit zijn de volkstuintjes van Sluis. Vlak ernaast is er een schooltje met een energiezuinig groen dak. Ik heb die toevallig niet gefotografeerd( jammer ) maar naast de school vind je de openbare speeltuin Klein Ravelijn. In een dagelijks digitaal krantje las ik dat er in Sluis naast de school een openbare speeltuin officieel werd ingehuldigd op 3.10.2021. De foto van één speeltuig komt uit dit krantje( Kneistikrant) Het thema van de speeltuin is ridders en kastelen !
fijn wandelen zo hoog en aan weerszijden veel te zien 
naast de wallen zie je heel veel serretjes staan.
Allemaal volkstuintjes
nieuw speelplein Ravelijn in Sluis 
aan de buitenkant van de wallen staat
het omringende water hoog
mooie weerspiegelingen 
even schoven er donkere wolken over 
de Oostpoort 
uitleg bij de Oostpoort 
schapen op de redelijk steile helling. Fietsers verzamelden op een landelijke weg. 
De wandeling liep nog verder
De wandeling liep nog verder maar ik draaide liever af want het was nog een flink eind terug wandelen naar de auto. Ik liep langs een klein maar gezellig dierenparkje. Anders komen de dieren vlug naar de omheining hopend op wat eten ( wat eigenlijk niet mag) maar die dag bleven ze bijna allemaal liggen genieten in het zonnetje. Ze hadden gelijk de dagen ervoor had het flink geregend.
Niet veel animo onder de dieren . Ze hadden geen interesse in publiek.