Stap vol vertrouwen
in het nieuwe jaar
Maak elke dag
een tikkeltje bijzonder
Ik wens je al het beste ,
het mooiste wat er is!
En telkens weer opnieuw
een ander wonder…
Maand: december 2017
De Spaanse rijschool in Wenen
Wanneer je Wenen zegt dan denk je ook aan de Spaanse rijschool waar de witte lippizaners als het ware dansen. Wij zijn op een voormiddag naar de oefensessies gaan kijken. Het is niet te vergelijken natuurlijk met een galavoorstelling en daarom heb ik een filmpje opgezocht waar ruiters en paarden in groot ornaat zijn: (klik)en voor meer uitleg over de Spaanse rijschool (klik).
Toch is het indrukwekkend om in zo’n mooi kader de paarden te zien rijden en eenmaal heeft één paard die moeilijke sprong nl de capriole gedaan. Dat moet een enorme kracht inspanning zijn voor het dier om met alle vier de poten van de grond te gaan!
Tijdens de oefensessie mocht er niet gefotografeerd worden. Ik heb enkel bij het binnenkomen van de paarden en bij het buitengaan, een paar foto’s genomen. Kwam op dat moment toch een dame van de rijschool om het hoekje met een vermanende vinger! Ik had juist anderen met grote camera’s stiekem foto’s zien maken en ik met mijn mobieltje werd betrapt 🙁 . Achteraf kwam ze nog eens lang en zei me ” van mij mag je foto’s nemen zoveel je wil maar het mag niet van onze baas omwille van de eventuele flash”. Ik heb dan voor de kleinzoons een prachtig geïllustreerd boek gekocht bij haar.
De paarden verblijven in mooie stallingen vlakbij de barokke zaal waar de oefeningen en voorstellingen doorgaan gelegen in de Hofburg , een paleis in Wenen. Over dat paleis heb ik nog.
Is de opleiding voor de paarden zwaar , het is eveneens zwaar voor de ruiters!
Het Prater in Wenen
Het Wiener Prater is een gigantisch amusementspark tussen de Donau en het Donaukanaal, ten oosten van de binnenstad. Je kunt het park gratis binnen, maar voor elke attractie moet worden betaald. In het park is er een enorm aanbod van vermaaksgelegenheden: speelhallen, achtbanen, draaimolens, restaurants, bars, sportfaciliteiten (o.m. een zwembad, een paardenrenbaan en een golfbaan), een planetarium en een klein museum gewijd aan de historie van het Prater en ook een Madame Tussaud.
De bekendste en populairste attractie is het reuzenrad. Dat werd aan het einde van de 19e eeuw gebouwd . (Het rad speelde een centrale rol in de film ‘The Third Man’ uit 1949).
Vanuit het 65 meter hoge rad heb je een mooi uitzicht over Wenen. Maar toen wij in het rad zaten was het te wazig om ver te kunnen zien.
Zo’n gondel kan je huren voor een receptie of een dineetje. Maar dan zal je toch wel meerdere rondjes moeten meedraaien ,want één ritje duurt een kwartier! 🙂
Tijdens de wintermaanden zijn veel attracties gesloten . Dat hebben we ondervonden en we hebben niet eens de moeite genomen om het attractie park door te wandelen tot het einde. Ten eerste was het die dag erg koud en de avond viel vlug in. Wat loop je dan te doen in een park waar er geen mensen lopen en de attracties dicht zijn!
In elk geval hebben we genoten van een “toertje” op het reuzenrad . Daarna zijn we ons gaan opwarmen in een leuke Italiaanse tearoom -restaurant waar gezelligheid troef was en het personeel je vrolijk bediende. We zijn er meerdere keren naar toe geweest om een kopje koffie en hebben er zelfs eens een middag wat kleins gegeten. Dat was toch de bedoeling maar als je een slaatje bestelt met vlees /geitenkaas of pasta en de porties blijken dan zo groot dat het een volle maaltijd kan genoemd worden. Aan de prijs kon je dat niet vermoeden. Zijn het in Wenen dan allemaal zo’n grote eters!?
Onthou dit adres moest je ooit in het centrum van Wenen iets kleins, groots, zoet (taarten!!)of koud( zoveel ijs dat het moeilijk kiezen is!!)wilt eten (klik) Er wordt lovend over gesproken. Je wordt er bediend met een glimlach, hahaha! ( hij trok eerst een selfie en dan de zes dametjes).
Lichtstraat en Kerstdorp in Oostende
Om nog wat in de kerstsfeer te blijven : zaterdag was ik in Oostende om de lichtstraat te bewonderen en het kerstdorp in het Leopoldpark te bezoeken. De lichtstraat is een lange lichttunnel die om het uur een vijftal minuten omslaat in een licht en muziekshow. Een mooi spektakel dat enorm veel volk lokt.
Het Kerstdorp gaat voor de eerste maal door in het Leopoldpark en is zo te zien een schot in de roos als je ziet hoeveel mensen er zaterdag rondliepen. Een groot aantal chalets staan er in het park opgesteld en de vijver is omgevormd tot een schaatspiste.
Het was er zo ontzettend druk dat mijn vriendin en ik na een tijdje verkozen om rechtsomkeer te maken. Je werd door de mensen als het ware gedragen. De sfeer was opperbest, niemand die klaagde ,maar tè is werkelijk tè. Ik ga liever eens terug als het niet zo druk is.
Op het wapenplein staat een houten chalet en daar ontvangt de Kerstman ouders en kinderen. Ze stonden in de rij aan te schuiven om bij de Kerstman op bezoek te gaan. Op het plein was er nu en dan een spektakel te zien : zoals jongens die hun kunstjes toonden en steltlopers. De lichtslingers in de grote kerstbomen op het wapenplein veranderden telkens van kleur wat een mooie effect gaf.
De Christmas Carol Singers maakten de Kerstsfeer nog mooier met hun werkelijk prachtig gezongen liedjes. Ik heb er een kerstkaart van gemaakt die ik gisteren plaatste 😉
Op de laatste foto staan de mensen te kijken naar de lichtshow. Wij wachtten op de tram om huiswaarts te rijden. Neen niet met het verlichte trammetje. Die deed enkel plezierritjes. Maar de tram liet ons wat in de steek en toen die met enorm veel vertraging op het Marie Josée plein toekwam was het een overrompeling om in de tram te geraken. Tot overmaat van ramp moesten we er allemaal weer uit aan de volgende halte ( het station van Oostende ) want de remmen van de tram werkten niet goed en dat was de reden van de enorme vertraging. Daar moesten we allemaal overstappen op een andere tram die een heel eind op kousenvoeten reed. Wellicht een kwestie van veiligheid door de grote vertraging voor de tegenligger. Uiteindelijk geraakten we op de eindbestemming na een rit van meer dan anderhalf uur ( de gewone rit duurt amper één uur).
Ach de mooie namiddag konden ze ons niet meer afnemen. Enne …veiligheid boven alles ,denk ik dan!
Het Ankeruhr en de huwelijksfontein
Niet ver van de Stephansdom staat in een zijstraat op de Hoher Markt het befaamde Ankeruhr : een grote vergulde klok in Jugendstil (de plaatselijke versie van Art Nouveau). De klok overspant een kleine steeg, de Bauernmarkt. De klok werd gemaakt op vraag van de verzekeringsmaatschappij Der Anker – vandaar de naam – en werd gebouwd in 1917 naar een ontwerp van Franz Matsch.
Om het uur verschijnt er een verguld figuurtje dat een belangrijke historische persoon vertegenwoordigt, vergezeld van orgelmuziek. Om 12 uur ‘s middags verschijnen alle twaalf figuurtjes één voor één.
Elke dag op het middaguur komen de mensen kijken naar dit mooi spektakel. Wij waren er ook
Een beetje verder viel een enorme fontein op : De grote Vermählungsbrunnen (Huwelijksfontein) . De fontein werd gebouwd in opdracht van keizer Leopold I die de terugkeer van zijn zoon Jozef van het beleg van Landau wilde vieren. Vandaar dat de fontein ook bekend staat onder de naam Josefsbrunnen.
De barokke fontein toont het veronderstelde huwelijk tussen Jozef en Maria door de hoge priester onder een bronzen baldakijn dat ondersteund wordt door vier grote Corinthische zuilen.
Kerken in Wenen
We bezochten ook een paar mooie kerken, maar je vindt ze niet om de paar honderd meter zoals in Sevilla. 😉
Een grote tegenvaller was de Stephansdom( klik). Een enorm grote kerk met een heel speciaal dak maar binnenin was het aarde donker en op bepaalde momenten moest je echt opletten waar je stapte. Er waren werken in de kerk maar dit kan toch niet de reden zijn dat het er zo donker was. We hebben er even rondgelopen en verlieten al vlug de kerk .
Ik plaats enkele foto’s van de binnenkant die ik echt veel heb moeten verhelderen om iets te kunnen zien.
Het dak van de Dom is versierd met meer dan tweehonderdduizend geglazuurde tegels. Ze vormen enorme mozaïeken die een tweekoppige arend (symbool van het Heilige Roomse Rijk) en de wapenschilden van Wenen en Oostenrijk afbeelden.
Altijd druk rond de Stephansdom, zowel overdag als ‘s avonds!
foto van internet
Vlak bij de Stephansdom ligt een andere kerk met een prachtig interieur nl.de Peterskirche(klik). Het rijkelijk versierde interieur is overweldigend. Een overvloed aan marmeren pilasters, vergulde standbeelden, verfijnde stucco en indrukwekkende fresco’s maken van het interieur een groots kunstwerk
Om te besluiten nog één kerk die zeker een bezoek waard is! De Karlskirche (klik) in de nabijheid van het Stadspark. Een glazen lift brengt je naar de koepel waar je de plafondschilderijen van dichtbij kunt bewonderen.
wordt vervolgd.
Schonbrünn
De enige dag dat het een groot deel van de dag zachtjes regende was toen we naar Schloss Schonbrünn gingen. De metro bracht ons tot vlak bij het Schloss. Niettegenstaande het slechte weer was het erg druk. Natuurlijk verwachtten we niet dat de tuinen bloemenrijk getooid zouden zijn. Daarvoor was het wel laat in het jaar. Maar de miezer en de mistige lucht waren toch niet van aard om “wow” te zeggen. Tot overmaat van ramp ontdekte ik toen pas dat het veiligheidsglas van mijn camera stuk was. Ik kreeg die ring niet open en kon die bijgevolg niet verwijderen .( Ik wilde ook niet prutsen aan het gebarsten glas om de andere ring niet te beschadigen en mezelf niet te kwetsen . Het was nu bepaald ook de plaats niet om daaraan bezig te zijn)
Dus camera maar opgeborgen en de hele reis foto’s gemaakt met de gsm. Echt inzoomen met een gsm geeft je geen mooie foto’s maar ik vind ze toch aardig gelukt. (camera zelf is niet beschadigd en er kan een andere veiligheidsring op)
Het zijn enkel foto’s van de tuinen en een paar van de kerstmarkt vòòr het Schloss. Ik plaatste in een vorig log al foto’s van deze kerstmarkt. Jammer dat er geen foto van de ingang van het Schloss kon gemaakt worden vanwege die kerstmarkt. In het Schloss was het ten strengste verboden om een camera te gebruiken. Jammer jammer, maar ja er zouden anders zeker opstoppingen zijn !! Er is maar één woord: ze leefden daar in grote weelde!!
Animatie in het kerstdorp 🙂
Het was middag en achter deze beeldengroep was de ingang van een erg mooie zaak waar je zowel iets kon drinken of een kleinigheid kon eten. De meesten van ons namen een croque die werd opgediend vergezeld van een kommetje chips en ketchup.
De verering voor het vroegere vorstenhuis vind je overal terug zelf op de menukaart !
en we bleven eten…
Gisteren hadden we -zoals elk jaar één week voor Kerst – ons familiekerstfeest maar deze keer in beperkte kring ( iedereen kon er niet bij zijn, maar dat doen we in januari nog eens over) .
Fijn om kinderen en de drie kleinzoons samen te zien. Het eten was lekker en de taart /ijs sloot een gezellige maaltijd af. Ik ben nu toch wel vergeten om een foto van het eten te maken! Een gevuld kalkoengebraad en rosbief voor hen die de kalkoen niet zouden lusten( de vulling was nl een vraagteken , maar bleek overheerlijk) .De kleinzoons en schoonzoon speelden later in de namiddag Risk en oma keek toe en zag dat het goed was!
Maar ik zal nog even verder vertellen waar we in Wenen nog zijn gaan eten en waar je ook absoluut moet binnengaan als je ooit in Wenen komt. Het is elke keer een leuke ervaring en hoe chic deze cafés er ook uitzien nergens is het echt duur.
Wij hebben na reservering in Haas und Haas (in de schaduw van de Stephansdom) de high tea genomen. Deze zaak bestaat uit een winkel en restaurant. Het is niet groot en reserveren is een must, in de zomer kan je ook in een binnentuin zitten maar nu wordt het enkel gebruikt als een soort bar in openlucht. Hoe later in de namiddag hoe meer volk er komt samengestroomd in die binnentuin om iets kleins te eten maar vnl om te drinken..
Op de bovenste foto moet je door een gang lopen , kom je op de binnentuin en pas dan kan je in de tearoom. Op de onderste foto zaten wij met ons zes aan de tafel in het midden van de foto. Beide foto’s komen van internet.
Nog zo’n unieke ervaring is Café Central.( klik) Omdat het begin de week was , moesten we niet lang wachten om een tafeltje toegewezen te krijgen. De dame die aan het poetsen was in het toiletgedeelte vertelde ons dat we veel geluk hadden want dat er tegen het einde van de week soms 50 m ver mensen buiten staan aan te schuiven om een plaatsje te bemachtigen. Wij amper 10 minuten!!
Ik koos uit de typisch Weense gerechten : kalfslever in reepjes gebakken met spek en appeltjes en bovenop in frituur gebakken flinterdunne reepjes spek en aangevuld met gekookte aardappels. Zalig! De Café glacé sloot het menu af.
Je waant je in Café Central( what’s in a name! ) in de jaren van Sissi! De adoratie voor Sissi is hier overal groot!Een pianist speelde voortdurend Weense muziek.
Ik heb hem bedankt toen we weggingen en mocht met hem op de foto
Wat ook een must is als je in Wenen in een typisch restaurant wilt eten is de Landtmann. Daar hebben we wel even mogen aanschuiven . Maar eenmaal je naar een tafel wordt begeleid ,kan je er zolang blijven zitten als je wil. Ook daar heb ik uit de Weense gerechten gekozen: een typisch kom groentesoep met een gekookte aardappel erin. Een kalfschnitzel ( een van ons koos voor verse zalm)en als dessert een Apfelstrüdel met een lichte vanillepudding saus.( geen sauce Anglaise). De porties waren zo groot dat ik maar de helft van het vlees heb opgegeten en ook maar de helft van de Apfelstrüdel.
Café Landtman is gelegen aan de grootste kerstmarkt van Wenen aan de Rathausplatz .
Het Rathaus zelf is erg mooi verlicht.
Toen wij er waren werden er kersliederen gespeeld door muzikanten uit Tirol.
wordt vervolgd.
ps. Ik kom binnenkort terug lezen bij jullie allemaal. Het had zijn reden dat ik geen blogrondes deed. Dat leg ik wel uit.
Eten moet je, ook in Wenen
De feestdagen naderen en de brievenbus steekt vol met reclame met suggesties om feestmaaltijden te maken of af te halen.
Morgen vieren wij hier Kerstfeest . Meestal één week voor Kerst om het wat te spreiden voor de kinderen. Ze hebben ook nog de schoonfamilie. Ze zijn er niet allemaal dit jaar want de oudste kleinkinderen zijn het huis uit en vindt maar een datum om ze bijeen te krijgen. Dat zal gebeuren eind januari als de feestdagen wat voorbij zijn.
Dus wordt het een wat rustiger feest en worden er dit jaar geen meubels versjouwd en tafels en stoelen bijgezet!
Maar over eten gesproken. In Wenen hebben we speciale adresjes opgezocht waar we gingen eten. Zo gingen we op de koffie bij Sacher , bekend voor zijn Sachertorte. We hadden enorm geluk dat we niet lang moesten aanschuiven om binnen te geraken. Je stapt er werkelijk terug in de tijd. Een prachtig interieur . Daar hebben we natuurlijk Sachtertorte gegeten. Vlak naast het Café is er ook het sjieke hotel Sacher . Twee portiers staan aan de ingang van het hotel en lieten zich graag fotograferen.
Een imposant gebouw omvattend het hotel en het Café Sacher. Het houten gebouwtje vooraan en half op de stoep stond nu leeg maar het hoort wel bij Sacher. Misschien wordt het in de zomer gebruikt om taart te verkopen. 🙂
De gevel van het hotel en het Café Sacher
Een impressie van de tearoom . Er zaten teveel mensen om daar discreet een foto te maken.
Op de enige dag dat het regenachtig was gingen we ‘s middags eten op de bovenste verdieping van het sjieke warenhuis Steffl .Het warenhuis is vernoemd naar de naburige Stephansdom, die in de volksmond Steffl genoemd wordt. Het warenhuis telt maar liefst 9 verdiepingen, waarvan de bovenste verdieping een restaurant en bar is. Het gebouw is 137 m hoog en er is een glazen buitenlift die je tot de hoogste verdieping van het warenhuis brengt. Een tweede lift brengt je tot aan de Skybar. Daar heb je bij mooi weer een prachtig zicht over de stad . Nu zagen wij door de regen enkel het dak van de Stephansdom. De Skybar is heel gezellig, het eten lekker , de bediening is perfect en het is er niet duur .
Kaufhof Steffl :foto van internet. Hier zie je de glazen buitenlift.
wordt vervolgd