Vandaag is met een sobere plechtigheid aan het Stadhuis van Knokke-Heist afscheid genomen van Burgemeester Graaf Leopold Lippens . Het Schepencollege condoleerde de familie en de Last Post werd gespeeld. Enkele kransen lagen op de trappen van het stadhuis en één grote krans van het Gemeentebestuur Knokke -Heist werd bevestigd op de lijkwagen. Een beeltenis van wijlen de Burgemeester hing op de pui van het stadhuis.
De plechtigheid voor de begrafenis gebeurde verder in intieme krijg ( wegenis de corona maatregelen) in de Kapel Kristus Koning in Duinbergen .
Morgen eindigt de week van rouw afgekondigd door het Gemeentebestuur op het middaguur met een minuut stilte en het luiden van de kerkklokken en het afgaan van de sirenes van de Brandweer.
De bevolking had een manier gevonden om elk op zijn manier hun burgervader eer te betuigen. In de dreef die naar zijn woning leidde werden honderden papieren bloemen in de berm tussen de
bomen geplant (Vlaanderen heeft onlangs de strandbloemen aan de kust erkend als immaterieel erfgoed )
.
Rust in Vrede Graaf Leopold Lippens .
Hij was gedurende 40 jaar Burgemeester van Knokke-Heist.
Dus toen we terug op de Boslaan kwamen na een wandeling in een ander gedeelte van het bos met zicht op de golf staken we de straat over en gingen we het Koningsbos is.
Dit gedeelte is zo genoemd toen Koning Boudewijn 25 jaar Koning was .
Het is een bos met veel hoogteverschillen en dat spreekt kinderen wel aan. Ik heb van mijn eigen kinderen pas later vernomen dat ze me wijs maakten dat ze gingen fietsen in onze omgeving waar het toen nog een speelparadijs was voor kinderen, maar in feite naar dit bos kwamen om er rond te crossen !!
Langs een langzaam omhooggaand paadje ben ik boven geraakt maar Sébastien kreeg me niet zover dat ik langs steile paadjes tot helemaal in het diepe zou gaan !
Toen we terug uit het bos kwamen moesten we nog een heel eind terug om tot bij de geparkeerde auto te geraken.
Zouden we nog een ander wandelingetje erbij doen? Ja waarom niet ! Nog eentje waar hij en zijn broer altijd eens willen gaan wandelen als ze bij oma zijn. Dus reden we naar de Oosthoek en stapten het knuppelpad in! Officieel heet het pas sedert een paar jaar Wiedauwpad( wilgentenen) gelegen in het natuurgebied Zwinduinen en polders.
Het water was nog gedeeltelijk bevroren toen we daar wandelden woensdag 17 februari.
We wandelden niet rechtdoor maar sloegen halverwege een ander paadje in en zagen waar vroeger nog een duinpanne was dat die nu vol water stond. Moesten we rechtdoor gewandeld hebben kwamen we uit op de grindweg die ons door de zwinbosjes tot aan de Haas van Flanagan leidt of naar het Zwinreservaat. Maar het was voor mij al welletjes voor die namiddag!!
We kwamen in de Zwinlaan uit en wandelden via de Bronlaan terug naar de auto. Maar eerst nog even vertellen waar we op uitkwamen.
Deze oude golfbaan nr 18 is helemaal terug duinlandschap. Jaren geleden was dit deel helemaal overwoekerd met braambessenstruiken en andere planten die daar niet thuishoorden. Dit hele terrein is geplagd en een tijdlang waren er weer duinen en zandpartijen. Heden is er terug duinbegroeiing en je kan er wandelen. .
Met zo’n mooi lenteweer ben ik het tuinhuis ingedoken om een tuinzetel eruit te sleuren en een kussen uit één van de hoezen te halen en nog een klapstoeltje want ik vond zo vlug niet het bijbehorende bankje. Ik heb me dan op het terras achteraan geïnstalleerd en heb een uurtje van het zonnetje genoten(= liggen slapen,). Ik lag op een beschut plaatsje waar de wind niet aan me kon! De zon was zo vroeg in het jaar redelijk fel en na een uurtje kroop ik uit de zetel. Je weet maar nooit voor een eerste keer . Daarna wat beginnen met opruimen in de tuin, dat gaat nog zo goed met zo’n mooi weer. En zeker in het vooruitzicht dat de tuinman deze week komt verticuteren en de tuin klaarleggen voor de lente,
Het is zeker niet aan te raden om dit weekend in het centrum of op de zeedijk rond te lopen. Zeker als je die stromen auto’s de stad ziet binnenrijden. Ik vraag me af waar al die mensen hun auto kwijt geraken! En is het allemaal wel veilig…
Ik woon hier en kan tijdens de week naar strand en zee of bos wat in de huidige corona omstandigheden een luxe is.
Deze week ben ik met Sébastien oa naar het bos geweest. Hij moest hier zijn om iets te regelen met de bank. Hij is 18 jaar geworden dus meerderjarig en oma heeft ( ook voor de andere kleinkinderen ) gespaard voor hem. Toen dat geregeld was zijn we die namiddag naar het einde van de zeedijk in Heist geweest om daar foto’s te maken van de drie vuurtorens en we maakten daar ook een wandeling.( zie vorig logje)
De andere dag reden we richting bos.. Het bos in Knokke is van omvang niet erg groot maar toch vrij uniek omdat het lang geleden aangeplant is op duinengrond.
Hij vond het een goed idee want het was toch al lang geleden dat we daar nog eens wandelden. Ik had bij het begin van de Boslaan gezien dat er opknappingswerken geweest zijn. Maar het kwam er maar niet van om daar eens te wandelen( je weet wel operatie en herstel en dan nog eens operatie en weer herstel) en de keren dat Sébastien hier een paar dagen was ,was het telkens vreselijk slecht weer.
Vroeger ging ik met mijn drie kinderen naar die bepaalde plek in het bos waar je nog echt duinen en zand aantrof. Ook scouts en ksa trokken naar die plek om er heerlijke speelnamiddagen door te brengen. Met de jaren zijn de duinen grotendeels verdwenen onder stapels braambessenstruiken en verloederde die plaats. Sedert een aantal jaren wordt er over het hele gebied werk gemaakt om alles te herstellen. Jammer genoeg zijn zand en duinen verdwenen en groeien er daar bomen . Tot mijn verrassing zag ik bij het binnenkomen op het paadje dat er grondig gesnoeid is en de bramenstruiken grotendeels verwijderd zijn. Het wandelpad is wat meer begaanbaar gemaakt maar de paadjes lopen nog steeds omhoog en omlaag en kronkelend langs de bomen . De ondergroei is serieus opgekuist en maakt ook dat het luchtiger aanvoelt.
Een nieuwe omheining werd er geplaatst als afscheiding met de golf en je hebt een mooie inkijk.
Je hebt een pad beneden en hier lopen we op een pad boven op de helling.
Het pad beneden.
zicht vanop het paadje boven, zoals je merkt is de ondergroei ferm gesnoeid en kan je weer kriskras door het bos lopen. Op een gegeven ogenblik was het zo volgroeid dat het niet meer leuk was om daar te wandelen.
Op het einde van het pad moet je nog een straat doorlopen om terug op de Boslaan te geraken. Daar staan villa’s die jaren geleden zijn gebouwd en die nu niet alleen aangepast worden maar waar er nog heuse woningen worden tegen aangebouwd.
Terug op de Boslaan zagen we aan de andere kant van de straat een plakkaat ” Welkom in het Koningsbos”
“Oma gaan we daar ook eens wandelen”
Wisten jullie dat Knokke-Heist vroeger vier vuurtorens had waarvan er nu nog één werkzaam is.
Hieronder drie vuurtorens in de deelgemeente Heist die op één lijn liggen!
De Hoge vuurtoren van Heist (helemaal achteraan) is gebouwd tussen 1905 en 1907. Samen met de Lage vuurtoren van Heist (helemaal vooraan)vormen ze één lichtenlijn voor schepen die de haven van Zeebrugge wilden binnenvaren. De hoge vuurtoren was een van de allereerste volledig betonnen constructies in België en was verfraaid met Jugendstilelementen en baksteenmotieven.
In de toren brandde er een bestendig wit licht dat tot elf mijl uit de kust zichtbaar was. De lichtlijn was zichtbaar voor schepen die de goede koers van 136 graden hadden, zodat het licht van de lage vuurtoren en dit van de hoge vuurtoren zich op één lijn bevonden. Door de uitbreiding van de haven van Zeebrugge verloor de vuurtoren zijn functie en werd het licht in 1983 gedoofd.
In 1998 werden er plannen gemaakt om de beide vuurtorens te restaureren en dit werk was in 2004 klaar. In april 2005 werd de gerestaureerde Hoge vuurtoren van Heist officieel ingehuldigd.
De sierlijke brug vlakbij de vuurtorens die van het strand over de drukke Elizabetlaan loopt richting naar een natuurgebied noemt … lichtenlijnbrug !!
De huidige lichten (1987)zijn buismasten in rode en witte geschilderde horizontale banden en uitgerust met automatische, zelfregelende, gecombineerde en geprogrammeerde dag- en nachtlichten met een merkelijk sterkere lichtenlijn.
Over de lichtenlijnbrug wandelden we naar de Hoge vuurtoren. Op het einde van een mooi aangelegd en ‘s avonds verlicht pad kun je tot bij de vuurtoren wandelen. Deze is gelegen in een natuurgebied genaamd “de vuurtorenweiden” zijnde lage vochtige weilanden waar je beter niet kan inlopen en op het aangelegde pad blijft.
Momenteel staat er veel water in de weiden, water dat hier en daar er nog wat bevroren erbij ligt.
Mooie wandeling om vanaf de Elizabetlaan tot aan de vuurtoren te wandelen. Bij schemer sfeervol om op het verlichte pad te wandelen. Je kan de vuurtoren echter niet beklimmen.
(groep: Knokke vroeger en nu)
De deelgemeente van Knokke-Heist nl Knokke heeft indertijd ook een vuurtoren gehad : De vuurtoren van Knokke stond van 1872 tot 1952 op de plaats van het huidige kantoor van de gemeentelijke toeristische dienst op de Zeedijk bij het Lichttorenplein. Het is een replica van de oude vuurtoren., om meer over de woelige geschiedenis van deze vuurtoren te weten klik op meer over deze vuurtoren
De hele week werd met spanning gewacht of er groen licht zou komen om oa. op de Damse vaart te kunnen schaatsen. Het is geleden van januari 2009 jaar dat de gemeente Damme en Sluis toestemming gaven om op de Damse Vaart te schaatsen. Meteen was dat echt een massa spektakel. Duizenden mensen schaatsten en wandelden op de Vaart. Maar dat zat er dit jaar niet in. Misschien op kleine grachten en ondergelopen weiden. Daarom was alle hoop gevestigd op de meersen in Ver-Assebroek( Dit gebied ten zuiden van Ver-Assebroek is een geheel van laaggelegen vochtige weiden en hooilanden omringd door knotwilgen en populieren van 82 hectare)
Maar ook daar werd geen toestemming gegeven om te schaatsen. Wel zagen we kinderen en volwassenen op enkele bevroren weiden rondlopen.
Maar er werd vooral gewandeld soms op slijkerige weggetjes of op grotere asfaltwegen. In de omgeving waar je kon starten stonden alle straten vol geparkeerd met auto’s. Ongelofelijk zicht. De tearoom vlakbij de start deed gouden zaken( vooral warme afhaal drankjes en versnaperingen).
Wij hadden geluk dat er plaats was vòòr een grote camion- dicht bij een startplaats paadje -waar je gemakkelijk aan voorbijreed eer je het opmerkte. Maar wij waren wèl bij de pinken 🙂
zicht vanaf de straat op de bevroren kleine plassen met spelende kinderen
winterpret op kleinere bevroren plassen, geen schaatsen te zien enkel een slede.
Op de grote ondergelopen weiden hing er een duidelijk verbodsteken. Toch waren er waaghalzen die er op wandelden.
Kleine grachten die het gebied doorkruisen liggen er bevroren bij .
Paadjes genoeg om dit gebied te doorkruisen.
Op de asfalt weg kan je gemakkelijker wandelen en wordt er ook veel gefietst.
Schapen in een weide , er zijn grote stallingen vol hooi waar ze de nacht kunnen doorbrengen.
Bij één van de startplaatsen staan rustbanken, worden fietsen geparkeerd om van daaruit een wandeling in de meersen te doen. Kleine groepjes rusten er uit en hebben van daaruit een prachtig zicht op de meersen.
Bij het begin van de wandeling even achteruit gekeken. Links de witte muur van de tearoom en vlak voor de twee witte camions zie je een witte auto staan( eigenlijk zilvergrijs). Een dik uur later kwamen we terug aan de auto!
Mooie wandeling in dit natuurgebied, waar ik al eens eerder wandelde maar dan in een ander seizoen !
Ik heb gisteren een wandeling gemaakt in Duinenwater.( Deze film is al verouderd en er is ondertussen al veel meer gebouwd . Het geeft toch een beeld hoe groots dit project is )
Duinenwater is gelegen vlak naast het treinstation van Knokke-Heist . En ligt ook vlakbij het centrum van de gemeente. Je kunt nu al spreken van een nieuw stadsgedeelte want de uitbouw gaat razendsnel. Ik was er al een tijdje niet meer geweest maar ik wilde iets halen in de Aldi (waar ik in coronatijden héél weinig kom en me in feite beperk tot de Colruyt op korte afstand van mijn woning). De Aldi heeft voorlopig een onderdak gekregen in een enorme tent tot ze terug kunnen keren naar hun oorspronkelijke stek vlak naast het treinstation. Er wordt op de plaats van de oude Aldi een gebouw gezet van 17 verdiepingen en op het gelijkvloers komt de nieuwe Aldi. Nu moet je een eindje verder rijden in de nieuwe verkaveling om naar de Aldi te gaan.
Dit enorme project voorziet woningen groot en klein en voor ieders portemonnee( wordt beweerd ) en ook is er reeds een enorm complex voor bejaardenzorg ( wel prijzig) . Er is reeds een apotheek, bakker, sportwinkel , Maison du Monde, een Albert Heyn, een restaurant en wellicht vergeet ik nog enkele nieuwe zaken..
Wat ook reeds gerealiseerd is is het zwembad “Sportoase Duinenwater ” en het jeugdcentrum “‘t Verzet “, ook een jeugdhotel aan het Duinenwatermeer verbonden uitgebaat door “Lakeside Paradise” waar je allerlei watersporten kan beoefenen.
Onlangs is gestart in de omgeving van het duinenwater meer met de aanplanting van bomen om een stadsrandbos te creëren(klik). Er wordt ook gewerkt aan een nieuwe golf en accommodatie rond het golfgebeuren. zoals een hotel… En wie weet wat er nog allemaal bij komt kijken.
De bouwwerven liggen praktisch naast elkaar en het is door het af en aan rijden van grote camions gevaarlijk om daar te wandelen. De bouwmaterialen nemen het voetpad in beslag !
Een blik op gebouwen die afgewerkt zijn en bewoond en andere die bijna bewoonbaar zijn! Er is een grote diversiteit in bouwstijlen.
Mijn vriendin en ik wandelen richting Duinenwater meer
Op dit pad kan je rond het meer wandelen . Het was wel mooi weer maar de wind maakte het erg koud en vriendin zag het niet zitten om de hele toer rond het water te wandelen. Ik eigenlijk ook niet, ken een beetje mijn limiet.
We leefden ons wat uit op de fitnesstoestellen die er rond het meer staan.
Het mooie zwembad dat nu al maanden gesloten is evenals het restaurant met zijn tearoom.
Surfen is in de huidige tijd niet aan de orde!
De terrassen zijn leeg en vissen mag ook al niet.
Aan het kabbelende water kan je zien dat er veel wind was. En op een soort catwalk liepen er geen surfers maar gebruikten de meeuwen dit als rustplaats!
We keerden terug en liepen in een andere straat langs een enorme bouwwerf.
Naast die bouwwerf lag er nog een stuk braakliggende grond te wachten om ook bebouwd te worden.
Hier liepen we langs de eerste gezinswoningen die er een aantal jaren geleden gebouwd werden. Te koop of te huur.
Er komt zeker nog een vervolg want er was nog veel te zien …maar dat is voor een volgende wandeling.
update
Er wordt volop gebouwd aan drie torens bij het begin van Duinenwater gelegen aan de Natiënlaan vlak naast het treinstation( foto gemeentebestuur Knokke-Heist). Nu is het daar momenteel één grote bouwput!
De andere gebouwen vooraan op de foto staan er reeds. Op de foto zie je links midden de wagons met rode deuren van een dubbeldektrein.
We zijn hier niet in de Hoge Venen . Er ligt aan de kust geen pak sneeuw maar wat er ligt maakt alles zoveel mooier.
De thermometer wijst een paar graden onder nul maar als je je neus buiten steekt voelt het veel kouder aan door de ONO wind.
Het is-2° aan de achterdeur maar de gevoelswaarde zou -12° zijn volgends de weerradar.
Deze morgen was het zelfs mistig, geen ideaal weer voor mij ,veel te vochtig. Geef mij maar droge koude , zelfs met vorst en een beetje zon erbij.
Op de straat lag er de eerste morgen een ferm laagje sneeuw maar omdat er tegen de middag meer regen dan sneeuw viel was het al vlug verdwenen. Nu is het gevaarlijk glad want hier komt er geen strooiwagen langs. Eerst worden alle hoofdwegen en andere meer bereden wegen gestrooid en als het vries /sneeuw- weer blijft aanhouden dan komen ze hier ook eens langs. Overbuurman was zo dapper om deze morgen het kleine laagje sneeuw van zijn stoep te vegen. Dat had hij beter niet gedaan want nu ligt het daar spekglad. Hij heeft geen zout gestrooid en de laag regen van gisteren is aangevroren.
.
.
De vogels en vooral de merels komen nu over en weer getrippeld voorbij de achterdeur. Tijd om eten te strooien. Ik gooi het nu op het pad aan de achterdeur en deze voormiddag heb ik al verschillende soorten zien afkomen. Tja was het dit weekend vogeltellen geweest dan kon ik er een heleboel opnoemen: Merels bij de vleet, een koppel bosduiven en een koppel tortelduiven, een paar eksters, koolmeesjes en een roodborstje.
Morgen moet ik beslist nog wat graan en vetbolletjes halen want mijn voorraad is op. Ik heb ze nu tevreden gesteld met droogvoer die ik nog staan heb van de poes. De vetstaafjes die in de boom hangen zijn keihard door de vorst. Ik heb er al enkele losgepeuterd en kapotgetrapt . Het graansilootje wordt door de koolmeesjes druk bezocht.
Grappig was wel de twee merels die ruzie maakten wie het eerst mocht eten wat aan de achterdeur lag . Hun drinkbad heb ik met kokend water ontdooid. Jammer dat het zo vlug weer toevriest.
Er wordt al volop gedacht aan een mooie zomer met veel toeristen die op het strand komen genieten van het mooie of winderige , of regenachtige weer. Het weer kan je niet kiezen , je moet het nemen zoals het komt. Maar laat ons maar denken dat we een mooie zonnige zomer tegemoet gaan zonder al teveel coronaregeltjes. In elk geval doen de werken die op til zijn aan de rand van de zeedijk daar toch aan denken.
Deze week ben ik eens gaan kijken bij het natuurreservaat ” de Baai van Heist waar enorme buizen geplaatst worden om dan in de nabije toekomst zand vanuit de zee op te spuiten op de stranden. Het gaat maar liefst over 800.000 m3 zand.
foto internet
“De sleephopperzuiger Pedro Alvares Cabral ligt vanaf 26 februari 2021 voor anker in het Brittanniadok in de haven van Zeebrugge. Vanuit het schip vertrekt een persleiding over de Baai van Heist naar het strand van Duinbergen. Hierdoor zijn de zandopspuitingen iets minder afhankelijk van het getij. Uiteraard moet het schip de haven nog steeds verlaten om zand te gaan winnen in de winzone op zee. Het opspuiten zal ongeveer 5 weken in beslag nemen.”
Als alles meezit zal alles afgewerkt zijn tegen de paasvakantie.
Volgend jaar starten de zandopspuitingen vanaf het Rubensplein tot aan het Zoute -Lekkerbek met een kubiek van 2,4 miljoen
Samen met de kleinzoon die kwam uitrusten na een maand examens, reden we aanvankelijk naar Zeebrugge omdat we wilden uitwaaien op de strekdam. Daar kan je een heel eind de zee in wandelen en eens lekker uitwaaien ,dat ging hem wel deugd doen. Maar het verkeer was geblokkeerd aan de kleine Visartbrug en dat is ook de enige weg om verder te rijden langs de kust. We zijn niet blijven aanschuiven en keerden om en reden naar “de Baai van Heist” Om daar te geraken was het ook niet zo eenvoudig gezien de grote werken aan de doorgang van Heist. Niet alleen vlak bij mijn deur zijn er grote werken bij de aanleg van een grote rotonde( werken die 2 jaar gaan duren) maar ook in het centrum van Heist is het echt je weg zoeken. En daar gaan nog wel een paar jaartjes over gaan. Het resultaat zal verbluffend zijn ( wordt gezegd)
We konden moeilijk de grote baan oversteken , dan maar geparkeerd waar we konden en over de lichtenbrug richting zee gewandeld.
Maar eerst liepen we langs een paadje vlak bij het natuurgebied de Sashul. Een favoriet broedgebied voor vogels.
De sierlijke lichtenburg over de grote kustbaan gaande van het natuurgebied tot aan de zee.
Een mooi zicht heb je bovenop de brug. Hier zicht richting Zeebrugge. In de verte zie je havenkranen en meer vooraan een brug over de Vandamme sluis staat open en dan moet je een eind omrijden om over een tweede brug verder te kunnen rijden. Zeebrugge is dikwijls een pijnpunt voor het gewone autoverkeer met files als gevolg.
Mijn auto staat links op de foto vlak voor een camion geparkeerd..
Vlak bij de zeedijk liggen de buizen waar straks het zand door gespoten zal worden.
De baai is indertijd ontstaan door de uitbreiding van de haven van Zeebrugge. Het is een mooi natuurgebied geworden met vogels en wilde konijntjes en veel mos en helmgras.
Tijdens de zandopspuitingen kan je met een trap over de buizen gaan om te wandelen in het natuurgebied weliswaar op afgebakende paadjes.
De Baai is een geliefkoosde broedplaats voor veel zangvogels en er staan veel zandminnende planten.
Het weer sloeg plots om en het begon te regenen. Ik wilde nog een foto maken van de drie vuurtorens die één lichtenlijn vormen maar daarvoor regende het te veel. Je kan vanaf de zeedijk de drie lichttorens op één rij achter elkaar staand fotograferen, daarom noemt de brug ook de lichtenlijnbrug ! Ik zal het per gelegenheid eens fotograferen en plaatsen.
Zondag was het rustig weer, weinig wind maar toch geen heldere lucht. Ik had zo’n zin om eens een wandeling langs de zeedijk te doen. Vriendin zag het ook zitten , vooral omdat ik met de auto tot aan de zeedijk reed. Nu het geen vakantie is vind je gemakkelijker een parkeerplaatsje in een zone waar ik met een jaarabonnement niet extra moet bijbetalen.
Ik had me goed ingeduffeld want de laatste weken speelden mijn sinussen nogal op, zeker als het geen helder weer en wat nevelig is. Ik hoopte de winter door te komen zonder last te hebben maar dat lukt al een tijdje niet. Gelukkig heb ik een homeopatisch middel dat verlichting geeft ,maar dat wil niet zeggen dat ik dan zomaar in zo’n vochtig weer moet buiten lopen.
We parkeerden in Duinbergen en wandelden zo tot aan het Graaf Willemspark in Heist. Het strand lag er verlaten bij en op de zeedijk waren er weinig wandelaars.
Bovenste foto reeds opgevoerd strand. Onderste foto daar is nog werk aan.
Lekker! De enige plek waar wat volk te zien was … was aan de Cremerie de Post 🙂 . Vriendin en ik konden het niet laten en ik koos voor citroen en zij voor mokka. Deze keer niet met een hoorntje want gezien ze maar de weekends alleen open zijn zouden die niet altijd krokant zijn.
Geen catamarans of zeilplanken of bootjes te zien.
Opkuis bij strandclub Anemos.
Slingerende paadjes van en naar het strand. Vooraan de zee en binnenlands een minigolf.(hier niet te zien op de foto’s)
Zie je wel hoe ingeduffeld ik er bij loop? Staand naast “The tower” 22 meter hoog en een creatie van Thomas Lerooy. De geboren Roeselarenaar ontwierp een soort van totempaal die bestaat uit een opeenstapeling van bronzen hoofden.
Een affiche van de stad Knokke-Heist !
We wandelden terug via de patriottenstraat ,een straat evenwijdig met de zeedijkl
Mooi zicht op een typisch stukje Duinbergen waar veel oude villa bewaard zijn gebleven of gerestaureerd. Veel van die oude villa’s ondergaan een opknapbeurt. Valt zeker toe te juichen
De tweede foto hierboven :nieuwbouw en helemaal niet passend in de omgeving.( maar ieder zijn goesting hé)
Toen kwamen we terug uit op de zeedijk met vòòr ons De Duin Residence gebouwd rond 1936 . Een beeldbepalend gebouw voor Duinbergen. Gedoemd om af te breken niettegenstaande fel protest. Hieronder en vlakbij de Duin Résidence nog villa’s in Duinbergen in de stijl van de oudere villa’s
En al lijkt er veel volk op de zeedijk te lopen , dat is dan optisch bedrog. Het was er heel rustig!
Het was echt genieten.
