Het gaat niet zo goed met de gezondheid, een kleine opstoot.
Ik was nochtans zo goed op weg!
Maand: oktober 2018
Club Brugge
Toen ik zondag na het vervullen van mijn kiesplicht weer huiswaarts reed, heb ik mijn auto aan de kant gezet en heb een paar foto’s genomen van de werken die begonnen zijn om voor Club Brugge een gigantisch nieuw oefencomplex te bouwen. De voorbereidende werken zijn al een tijdje bezig maar nu begint de structuur zichtbaar te worden.
De senioren spelen ‘s zomers buiten pétanque en vanaf het najaar koersbal binnen. De hele zomer hadden we zicht op de werken die bezig zijn. Lawaai en fijn stof gratis!
Een enorme lap landbouw grond is opgeofferd geworden! De boerderij ernaast staat er nog. Daar lopen de koeien momenteel nog rond in een grote weide.
“Palend aan het bestaande sportcentrum Molenhoek bouwt Club Brugge in de Knokse deelgemeente Westkapelle een gloednieuw oefencomplex voor de A-kern, beloften, U19 en ondersteunende diensten. Dagelijks zullen hier tot 100 mensen aan de slag zijn. Niet enkel de variëteit aan functies en faciliteiten maar ook het uitgepuurde ontwerp van architecten Goedefroo + Goedefroo stelde specifieke eisen aan het ontwerp van de speciale technieken.”
Meer lezen ( klik)
. De koeien genieten van de zon en storen zich blijkbaar niet aan het voortdurende lawaai.
.Aan de overzijde is er het industriegebied , ‘t Walletje. In deze gebouwen zijn veel diensten gehuisvest van het gemeentebestuur en van de politie. En in het ruime gebied errond hebben allerlei handelaars van oa.tuinaanleg, schilderwerken, brouwers, loodgieters, elektriciteit, garages… een stek. Het gemeentebestuur heeft ervoor gezorgd dat het centrum van de stad langzaamaan gevrijwaard werd van deze handelszaken.
Ik ben dan via deze laan door gereden naar de grote weg. Rechts op de foto een glimp van de parkbegraafplaats.
Elk jaar is er een opendeur dag in het industrieterrein dat massa’s volk lokt. De inrichters zorgen ervoor dat mensen die niet zo mobiel zijn( of geen auto hebben) met een golfkarretje worden opgehaald en teruggebracht.
Gemeenteraads-en provinciale verkiezingen
Nu zijn alle verkiezingsbureaus gesloten zowel daar waar nog het potlood werd gebruikt en waar het met de computer gebeurde!
Ik hoop dat iedereen tevreden mag zijn met de uitslagen. Meer kan je als kiezer niet doen.
Een bloemetje voor allen die ervoor gezorgd hebben dat alles vlekkeloos verliep! (Ik kreeg dit mooie boeketje van een vriendin die langskwam uit Lokeren om me beterschap te wensen)
Mijn kiesbureau was in de sporthal van Westkapelle . In de zomer wordt daar door ons pétanque gespeeld aan de andere zijde van het gebouw. Sedert een week wordt er nu koersbal gespeeld binnen( we konden niet weten dat het mooi weer zou blijven. En dat moet op voorhand aangevraagd worden om een lokaal te gebruiken )
Er is een grote parking naast de sporthal en op de foto boven zie je rechts tussen de boomkruinen de vensters waar we deze winter koersbal spelen! Het was nog behoorlijk druk toen ik er om halftwee toekwam!
scharpoord Knokke Heist
Op een namiddag begin oktober ging ik samen met mijn vriendin naar het CC Scharpoord.
De bloemenweide rond Scharpoord stond terug in volle bloei , nog mooier dan tijdens de droge periode.
Het was fris die dag en niemand maakte gebruik van het gezellige terras.
We gingen een fototentoonstelling bezoeken van een Knokse dame die elke dag foto’s maakt
van de zee, het strand , de zeedijk .
Ze plaatst die op FB en dikwijls komen haar foto’s ook op tv bij het weerpraatje van Frank Deboosere.
Tevens is ze de huisfotograaf van de gemeente en overal aanwezig waar er iets te doen valt.
Een kleine greep uit de talrijke foto’s :
.
.
.
.
Merchandising.
De tentoonstelling is ondertussen afgelopen en op de laatste dag was Anne-Marie Maertens aanwezig
en kon je uit de tentoonstelling zo’n grote foto onder glas kopen!
Er was ook een tentoonstelling van een fotoclub en daar zag ik oa.twee foto’s
genomen van een oud collega die indertijd op reis is geweest naar Cuba!
En deze is genomen door mij. Zou die daar ook mogen hangen ?
Cadzand
Toen ik de werken aan het Zwin ging bekijken samen met mijn vriendin zijn we daarna doorgereden naar Cadzand-Bad. De zon was er niet en het was wat frisjes die dag. We gingen eerst een kijkje nemen naar het vakantiepark “de Roompot” waar mijn Luxemburgse familie begin september verbleven in één van die mooie huizen aan het water. Mijn vriendin had jaren geleden de opbouw van dit vakantiepark meegemaakt en wilde wel eens het resultaat zien. Het was maar een kort bezoekje want er was niet echt tijd genoeg om daar eens te wandelen. Het is er zo uitgestrekt.
Die pompoenen gaan zeker gebruikt worden bij Halloween: gevuld met kaarsjes om er de sfeer in te brengen!
Maar wij wandelden richting het strand. Druk was het niet deze keer. Ietwat te fris.
Walcheren en meer bepaald Vlissingen met zijn duinen en zelfs de haven met hoge gebouwen waren heel goed te zien.
Toen zochten we het strandpaviljoen op om iets warms te drinken .
Ik dacht opeens aan Mizzd die regelmatig op haar wandelingen een kop warme chocolade melk en appelpunt bestelt.
Gelukkig niet te veel kaneel op de appelpunt want daar ben ik niet zo gek op.
Soms is de appelpunt één en al kaneel. Ik denk dat er veel Belgen zijn die daar niet zo gek op zijn. 😉
Door het raam zagen we een strandjutter bezig. Af en toe raapte hij iets op. Ik kon niet zien wat hij gevonden had.
Naast het paviljoen staat een piratenboot. Héél bekend bij ouders met kleine kinderen!! Het
zag er naar uit dat de boot een likje verf had gekregen.
Eenmaal op de wandeldijk keken we aan op een immens gebouw.
Ik vind het zo jammer dat er in dit gezellige plaatsje aan hoogbouw wordt gedaan.
De wandeldijk ligt zo hoog dat je via een echt lange trap naar beneden moet gaan.
Tenzij je verkiest om via het haventje terug te keren langs een hellend vlak.
In elk geval kan je hier niet met een kinderwagen of fiets naar beneden.
de werken in het Zwin
Op een winderige grijze dag reed ik (3 oktober ) naar Cadzand. Ik wilde eens een blik werpen op de werken die nu al een paar jaar aan de gang zijn om de Zwingeul groter, breder en veiliger te maken tegen stormen . Er is jarenlang hevig protest geweest van de landbouwers die achter de Internationale dijk hun landerijen hadden. De trap die naar boven leidt en waar je een uitzicht hebt op het Zwin is er nog altijd. Alleen het fiets/wandelpad achter de dijk is verdwenen en nadat de zwingeul groter is gemaakt gaat er na de afwerking terug een fiets/wandelpad komen waar je een half uur langer zal moeten fietsen om rond de dijk vanaf de Belgische kant hier aan het restaurant de Witte Koksmuts( Retranchement NL ) te geraken
“De huidige Zwinvlakte krijgt een uitbreiding met 120 hectare. De werken startten al in 2016 en gebeuren ook voor 10 hectare op Nederlands grondgebied. De uitbreiding moet de verzanding van het Zwin tegen gaan en het overstromingsgevaar voor het achterland beperken. Concreet wordt de zwingeul verbreed en verdiept, komen er nieuw struikgewas, nieuwe poelen én worden nieuwe uitkijkpunten voor fietsers gecreëerd. Pronkstuk daarbij is het 4,5 meter brede vlonderpad. Het looppad, twee meter boven het maaiveld, rust op 179 palen en eindigt op een ovaal uitkijkpunt waarop 11 zitbanken staan. Ideaal voor bezoekers om een tijdje te verpozen en van de uitgestrekte natuur te genieten.” bron HLN
Bovenaan de trap staat er een bankje waar je kan uitpuffen na de klim
op de hoge trap en tevens om te genieten van het mooie uitzicht
op de Zwingeul en de werken die aan de gang zijn.
Camions rijden af en aan met het zand van de bestaande Internationale dijk
.
Midden in het Zwin zie je een grenspaal staan :Het Zwin behoort toe aan België en een stuk aan Nederland.
Achter de dijk grazen koeien vredig zich niet bewust van al die werken.
Zoals je merkt was ik niet de enige die hier kwam kijken. Alleen was ik niet met de fiets maar wel met de auto.
Volgend jaar als de werken klaar zijn neem ik de fiets !
Zoute Grand Prix- vervolg
Vrijdag was ik gaan kijken naar de Flying Mile. Gisteren was ik met twee vriendinnen naar de Kustlaan waar de aankomst was van de sportwagens die deelnamen aan een balade( een rustige rondrit die vooraf is uitgestippeld ). Om 16 uur werden de wagens terug verwacht aan het Albertplein. Wij wilden de sfeer eens gaan opsnuiven en ondertussen kijken naar de super de luxe wagens die er opgesteld staan in boxen.
Van donderdag tot zondag is er zoveel te doen dat je bijna onmogelijk alles kan meemaken. Zo kan je auto’s op de terreinen van de Royal Golf club gaan bewonderen. Er wordt ook een luxe wagen geveild. Er zijn snelheidsproeven op een heel korte afstand zoals de Flying Mile ( zie vorig logje) . Er is ook een concours d’ elegance. In 19 boxen staan er super de luxe wagens opgesteld in de Kustlaan ,Albertplein en Zeedijk. Het motorengeronk klinkt door de hele stad want de auto’s rijden af en aan! De omkadering in de straten met balen stro en bomen gewikkeld in een geblokt zwart-wit jasje schept een speciale sfeer.
Het was een utopie om onze auto kwijt te geraken niet zover van de kustlaan. We hebben een flink eind te voet mogen wandelen. Alle villawijken rond de Kustlaan stonden bomvol. Niettegenstaande de drukte die het evenement met zich meebracht waren er toch mensen die een partijtje golf speelden op de oefenvelden en anderen die minigolf speelden.
In de verte hoorden we al het geronk van motoren maar zien deden we ze
niet door de massa mensen die er stonden of zaten op de balen met stro!
Ongelooflijk veel volk en massa’s fietsen ( ik denk dat er méér fietsen stonden dan dat er auto’s rondreden 🙂 )
Op de terugweg namen we een paadje want er was geen doorkomen meer aan op de kustlaan.
Het stond er vol met golfkarretjes! Hadden we er toen maar eentje ,
want we moesten nog een flink eind wandelen naar de auto !
Dit jongetje had alleen oog voor een felrode tractor die vòòr een winkel stond !
Tentoongestelde auto’s in boxen. Het lukte me niet om er méér in beeld te krijgen…veel te druk.
Deze bovenstaande wagens stonden onbeheerd op straat geparkeerd!!
De auto’s die deelnamen aan de rally kwamen binnen.
Deze met opengeklapte portieren met Koen Wauters aan het stuur.
Toen heb ik het opgegeven om er nog te fotograferen. Druk,oliedruk!
Vandaag was de afsluiter van een succesvol lang weekend
en alle wagens waren in de namiddag nog eens te bewonderen op de zeedijk.
Ik heb het motorengebrul gehoord tot in mijn tuin!
Ik zag het echter niet meer zitten…
Zoute Grand Prix
Het hele weekend is Knokke-Heist in de ban van auto’s !
Oa :De Flying Quarter Mile op het voetbal stadion De Taeye( Heist ) in Knokke-Heist.
Meer dan 200 wagens die allen een respectabele leeftijd hebben namen deel aan deze snelheidsproef.
Prachtig weer en een parcours rond het voetbalveld en een deel straten van Heist zorgden voor vele kijklustigen.Twee auto’s vielen in panne en moesten weggesleept orden. Jammer voor de deelnemers. Ze hadden er toen wel al een rit van 250km opzitten
wandelen
Nog een good day !!Ze beginnen zich op te stapelen! Dank aan één van de zware pillen die ik niet meer moet innemen wegens doosje leeg !! Alleen nog wachten op de resultaten van de controle op 8 oktober!
Ik las onlangs een artikel over op reis gaan en dat mensen het dikwijls ver buiten de grenzen zoeken terwijl er in de eigen omgeving ook zoveel moois is. Na wat rusten na de middag ( zonder gaat het nog niet want het doosje van een tweede zware pil is nog niet helemaal leeg) trok ik er te voet op uit in mijn eigen omgeving. Meestal rij ik door de wijk met de auto of per fiets gewoon met de bedoeling om boodschappen te doen. Nu kon ik eens rustig rond kijken.
Ik wandelde door verschillende dreven ( alle straten noemen hier dreven met namen van bloemen en bomen ) Ik stelde vast dat de bomen erg gegroeid waren en dat er aan veel woningen verbouwingen waren gebeurd. Het gras staat overal weer groen en er zijn nog relatief veel bloemen te zien.
Op het einde van een dreef had ik een klein inkijkje in een tuin waar een fontein met groene armen water sproeide zoals uit een douche!
Aan de andere kant van de straat was het riet dat het hele beekje overdekte helemaal afgesneden. Het is een kronkelend watertje tussen een grote weide en een villa.
Ik sloeg een weg in anders zou de wandeling me te ver leiden nl naar de grote baan richting Sluis. Ik zag er veel koeien bijeen staan aan een schuur. Ik denk dat het tijd was om gemolken te worden. Anders lopen ze verspreid in de verschillende weiden rond de boerderij. De velden lagen reeds geploegd en geëgd. De mais oogst was vroeg binnen dit jaar !
In de omgeving van de boerderij staat een Mariakapelletje. De kapel in de Sacramentstraat is er geplaatst naar aanleiding van het 25- jarig jubileum van de boerinnenbond (1911-1936) en ingehuldigd in oktober 1937. Ter herinnering aan het gouden jubileum kreeg het de vermelding: ‘Dankbaar aandenken – 50 jaar boerinnenbond: 1911-1961’ Jaarlijks is er in mei een bedevaart naar dit kapelletje.
Wanneer ik vroeger met de twee kleinzoons ging fietsen en we kwamen langs dit kapelletje trokken ze allebei de remmen toe gingen rusten en… picknicken op het bankje vóór het kapelletje.
Ik wandelde in een lus terug naar huis. In de verte zie je de auto’s op de Natiënlaan aanschuiven om de badstad te verlaten .
Binnenkijken in tuinen is altijd leuk. Op de bovenste foto een strakke tuin.
Maar ik merk toch dat de kleine kiezeltjes die in cirkels werden getrokken vervangen zijn door tegeltjes! Minder werk .
Op de onderste foto een kinderfiguurtje in een fonteintje.
Ik wandelde langs een tuin waar een heel oude boom stond die erg kort was gesnoeid. Rondom de boom zag je honderden kleine paddenstoeltjes.
De bewoner van het huis stond geleund op een vensterbank te genieten van de zon. Hij was indertijd een collega van mijn vader en hij kwam een babbeltje slaan en nodigde me uit om dicht bij de boom een paar foto’s te nemen.
Jaren geleden stond hier een oude boerderij die heel mooi en authentiek gerestaureerd werd. Een toen bekende persoon in de politiek verbleef er af en toe en de concierge moest zorgen dat het grote domein met een grote vijver en vol oude bomen onderhouden werd! De naam van de boerderij is ook de oorspronkelijke naam van de wijk waar ik woon, Reigaartsvliet. De geschiedenis heeft te maken me Het Zwin zelf. Wil je meer weten? Smeer je kuiten maar in : ( klik)
Nu blijft er niets meer over van deze boerderij en concierge woning. De bedoeling was om de grond te verkavelen voor een tiental villawoningen met zwembad of vijver. Dit is nooit doorgegaan .De promotor kreeg nooit toestemming om te bouwen. Maar jammer genoeg is de oude boerderij en concierge woning allang afgebroken en de vijver is helemaal verloederd.
De vijver paalt aan de grond waar ik indertijd een grote groentetuin had en tijdens de zomermaanden putten de eigenaar van die grond en ik water uit deze vijver om de groentetuin te begieten.
En toen wandelde ik recht naar huis toe …