Wenen

Geen enkele reden…

kinderenenkleinkinderen kleinkinderen, reis ,

….om telkens zoveel dagen hier niet te verschijnen. Ik schrijf graag en er gebeuren regelmatig dingen die je graag aan anderen wilt vertellen of tonen. Maar het lukt me al een tijdje niet om de energie op te brengen om het op papier te zetten. Nu de lange hete zomer voorbij is en het normale leven weer zijn dagelijkse gangetje gaat zal het me wel beter lukken. Ik kon echt niet tegen dat warme weer , voelde er me ook niet altijd zo lekker bij. Na corona in het voorjaar en als gevolg opnieuw een darmontsteking en dan in juli een buikgriep die ik opgedaan heb door een besmetting was het toch weer een inspanning om omhoog te krabbelen. Ik heb de leeftijd niet mee om vlug te herstellen.

toen hij afscheid kwam nemen

Aan de hand van foto’s die ik bij alle gelegenheden trek ga ik de voorbije maanden overlopen.
Wat me voor het ogenblik het meest bezighoudt is het feit dat de oudste kleinzoon begin augustus vertrokken is voor een aantal jaren naar de Filipijnen , meer bepaald naar Manila waar zijn vriendin die hij al een aantal jaren kent woont. Zij wonen in een enorm hoge woontoren “de Trion towers” in de nabijheid van het American Cemetary Memorial park .
Het is voor de hele familie even wennen geweest dat de kleinzoon vertrokken is, vooral omdat er lange tijd sprake was dat zij naar België zou komen. Gespannen wordt er nu uitgekeken naar berichtjes hoe het ginder gaat. Op messenger werd een familieaccount aangemaakt zodat ouders en grootouders het reilen en zeilen kunnen volgen. Er is een tijdsverschil van 6 uur en meestal komen de berichtjes in de voormiddag toe. Dus gsm altijd dicht bij de hand.
De start is moeilijk geweest want hij kwam na een lange vlucht toe en is veertiendagen ziek geweest …hij had corona!! Was daar al die tijd van gespaard gebleven. Maar nu lijkt het beiden goed te gaan . De foto’s tonen een gelukkig stel want corona heeft hen twee jaar gescheiden.
Ik geef toe dat ik toch een tijdje slapeloze nachten heb gehad. Het oudste kleinkind dat zo lang bij oma en opa verbleven heeft.

de Trion Towers waar ze ergens op de 40ste verdieping wonen
Zicht vanuit hun appartement.
te vergelijken met Arlington in de USA.

Het Bierkasteel en de Koekjesfabriek

kinderenenkleinkinderen reis, senioren , ,

Dinsdag was er een lenteuitstap met de senioren.  We hebben de brouwerij het Bierkasteel in Izegem bezocht. Een supermoderne brouwerij en in niets te vergelijken met de oude brouwerijen van vroeger . Wil je  meer over weten over deze brouwerij klik dan op deze link : klik
Een hele belevenis om deze brouwerij te bezoeken en te eindigen in Michelle’s Pub waar je van de verschillende bieren kan proeven. Wij kregen een rondleiding met een gids die ons het maken van bier haarfijn uitlegde. Eerst hadden we een paar filmpjes gezien over het brouwen van het bier, want in feite zie je niet zoveel van dat brouwen zelf. Je wandelt tussen hoge silo achtige ketels en nadien kijk je van op een passerelle hoe de gereinigde flessen met bier worden gevuld om uiteindelijk in kratten opgeslagen te worden  klaar om naar de klanten te gaan.
Héél weinig personeel komt er nog aan te pas. Nadien mochten we in de pub gratis een paar biertjes proeven.

 De busrit naar Izegem verliep vlotter dan gedacht . Geen hinder van wegenwerken . We waren daardoor te vroeg maar mochten genieten van het terras op de eerste verdieping  waar er strandstoelen , tafels en stoelen en barkrukken stonden.

Michelle’s Pub is er nog niet zolang. Het is heel smaakvol ingericht en bulkt van de nostalgie : reuze oude lusters, boeken, radio’s

Wat wil je als je een paar glazen bier mag proeven! En als afscheid kregen we nog een grote fles bier mee.

Toen reden we naar St Elooiswinkel  waar we in een heel mooie zaak een voortreffelijk diner kregen! In het Bierkasteel was de tijd danig uitgelopen dat we na het diner  geen koffie meer konden drinken want we werden in Lo-Reninge verwacht voor een bezoek aan de koekjesfabriek!

Om hygiënische redenen konden we niet het bakken van de koekjes gaan bekijken. Enkel eens door een raam kijken. Opmerkelijk is dat er praktisch geen personeel aanwezig is. Robots sorteren de koekjes en leggen ze in dozen!!
Er is een bezoekerscentrum en een gids toonde ons eerst aan de hand van een paar filmpjes het ontstaan van de koekjesfabriek. Er was ook een klein museumpje . De koffie en een assortiment koekjes wachtten op ons en via een winkel waar je alles kon kopen stapten we weer naar buiten.

Niemand had zin om al huiswaarts te keren. Het was zo’n mooi weer die dag en het voorstel om naar de Rode Berg door te rijden werd unaniem aanvaard. We hebben  het ons niet beklaagd. Heerlijk uitblazen in een nonchalant café op de berg. De tijd had er blijkbaar stil gestaan . Alleen was het jammer dat de stoeltjeslift al gestopt was. De nevel van een warme dag versluierde de horizon!

Verspreid over de verschillende terrassen zat iedereen na te genieten van een geslaagde daguitstap.

 

wist je dat ?

kinderenenkleinkinderen reis

Met de trein reizen is altijd avontuurlijk maar met de tram is het even avontuurlijk. Nog niet zo lang geleden reed ik met een vriendin  naar Oostende. Ik vind Oostende geen gemakkelijke stad om te parkeren, meestal moet je dan nog een flink eind te voet en de tram brengt je tot in het hart van Oostende. Ik parkeer mijn auto naast het treinstation in Knokke en op vijf minuutjes stappen kan ik de tram nemen. De tram rijdt van Knokke tot De Panne. Zo staat het toch aangeduid op de tram zelf. Maar dikwijls hoor je de conducteur in Oostende omroepen “allemaal overstappen op de tram die  hiervoor staat. Dit is het eindstation.
Die keer was het zo enorm druk bij dat overstappen dat ik mijn vriendin uit het oog verloor en als het ware voortgeduwd werd door de massa. Ik dacht dat we op het laatste nippertje afgesproken hadden om dat stukje tot aan de winkelstraat  te voet te doen.
De tram reed weg , ik stond op het perron en ik zag haar op de wegrijdende tram! We belden elkaar op en ik nam 10 minuten later een volgende tram om bij de eerstvolgende halte midden in de stad elkaar terug te treffen.

’s Avonds waren we aan het wachten op de tram (midden in de stad) die maar niet afkwam. De tijd versteek en het leek erop dat de tram niet meer om de twintig minuten reed (wat in feite pas vanaf 20 uur zo is) . Opnieuw enorm veel volk omdat er zogenaamd een tram van tussen was gevallen. Het was werkelijk hangen aan de lussen , maar we dachten dat er wel veel volk zou afstappen aan het station zelf. Niks van, we moesten weer de tram uit en overstappen op een andere  tram die er al vlug aankwam. Er was nogal veel gemor en toen de conducteur de reden zei ” sorry mensen de remmen werkten niet meer en daarom was er zoveel vertraging ” . Kan het nog erger  dacht ik bij mezelf!

Toen we deze week na het Nieuwjaarsconcert de tram namen in de stad zelf , moesten we opnieuw overstappen op een andere tram. ( Met het station bedoel ik de halte in de nabijheid van het treinstation en dit is ook het station waar trams die niet het hele kusttraject doen halt houden , waar je dan moet overstappen en waar ook de conducteurswissel gebeurt)
De tram stond er  maar er was geen conducteur te zien. Het bleek volgens een dame dat de tram pas op een bepaald uur zou vertrekken. Tja dus maar wachten in een duistere tram tot de conducteur kwam. We zijn die avond wel goed thuisgeraakt. Maar we waren er aanvankelijk toch niet erg gerust in omdat de tram een heel eind erg traag reed!! Wie weet waren zijn remmen ook stuk  🙂
Wat ik niet wist was dat er zakjes zand klaar staan om mee te nemen in de tram . Dat zand wordt dan gebruikt in geval van nood als de remmen niet goed werken.Foto genomen vanuit de tram  terwijl we wachtten op de conducteur. Onder een glazen afdak lagen zakjes zand en goed leesbaar een lichtbak erboven met  de vermelding “zand gevuld”

 

Dit zegt een bedrijf dat de zandtanks voor de trams produceert:
“Vooral voor de wintermaanden maar ook om een korte remweg af te kunnen leggen, wordt tijdens het remmen van trams zand op het spoor voor de wielen gestrooid. Elke tram is daarom voorzien van een aantal boxen onder de stoelen welke gevuld zijn met zand. Deze boxen dienen dagelijks gecontroleerd en eventueel bijgevuld te worden. Zand verbetert de grip van banden op de ondergrond en heeft als voordeel dat het niet schadelijk is voor planten (wat ook van belang is als je kijkt waar trams rijden). “

Còrdoba

kinderenenkleinkinderen Reis, reis, Sevilla, Wenen , ,

Die ene dag in Còrdoba  hebben we veel prachtige historische monumenten gezien. Maar de stad heeft ook een bruisend hart met mooie winkelstraten en prachtige gebouwen. Het was die dag erg warm en af en toe zochten we de schaduw op en dronken we iets koels. Neen geen alcohol maar koele glazen vol ijs met frisdrank.
We zagen hier en daar fonteintjes waar je drinkbaar water kon nemen. Het kleintje wist maar al te goed hoe het water als een bronnetje kon spuiten. Hij hield  zijn “tutter ” tegen het water en wilde per sé dat ik ook eens mijn voet op het pedaaltje zette.
Vlakbij dit fonteintje was een omheining waar je een mooi overzicht had op het lager gelegen park. Aan de voet van de omheining waren slotjes bevestigd. In andere steden zoals Keulen en Düsseldorf hebben we dit fenomeen ook al gezien, daar zag je de omheining bijna niet meer.
Vlak naast de rijweg was een fietspad omzoomd met kleurrijke halve bollen. Je kon er niet naast kijken!

In de stad zagen we veel prachtige gebouwen , grote pleinen en mooie winkels.

Onvermijdelijk zijn ook de winkels waar ze waaiers verkochten. Deze waren allemaal aan de dure kant . Ook winkels met mooi kantwerk en een overvloed aan halskettingen en armbanden.

Op de terugweg naar  het station wandelden we door een park waar op  een eiland een heel groot hok stond onder  palmbomen waar eenden en duiven en andere vogels hun stek hadden. De mensen konden er niet bij . De beestjes waren wel zo slim om buiten “hun domein” aan eten te geraken!

Enigszins verwaarloosd maar deze banken met de azulejos doen  denken aan de banken van Gaudi

Achter die lange cypres  zie je het station van Còrdoba. In een grote vijver vlak vòòr het station speelde een hond in het water en zijn baasje liet hem allerlei truukjes doen. Ik had ook in het water willen springen want het was nog steeds erg warm!

Dit is het einde van het Sevilla-Còrdoba verhaal. Een onvergetelijke reis
ps: een paar foto’s uit deze reeks komen uit Sevilla. Ik heb me vergist van stad.

Afscheid van Wenen

kinderenenkleinkinderen Reis, Wenen , ,

Ook geluisterd naar het Nieuwjaarsconcert  op Nieuwjaarsdag ?
Als passende afsluiter van onze citytrip naar Wenen een paar foto’s van het gebouw waar dit concert( en ook andere natuurlijk) plaats heeft. Een geleid bezoek moet je op voorhand aanvragen en daarvoor ontbrak ons de tijd.

De Wiener Musikverein is het concertgebouw van Wenen, waarin zich de beroemde Grote Musikvereinssaal bevindt. Deze zaal geldt als een van de mooiste en akoestisch beste zalen van de wereld.

In de omgeving van het concertgebouw vind je op de voetpaden tegels met- in een ster -de naam van beroemde namen uit de muziekwereld. Ik heb er een paar in een collage gestopt.

Het einde van onze citytrip kwam in zicht en met de trein vanuit Wien-Mitte reisden we naar de luchthaven. De bagage hadden we ’s morgens in het station waar een incheck dienst was van de luchthaven al kunnen afgeven en we kregen die in Brussel terug. Wat een gemak!
Onder een winterzonnetje vlogen we terug om in een koud en kletsnat Brussel-Zaventem aan te komen. De mooie dagen zijn een warme herinnering geworden van deze reis en van de vriendschap onder ons zessen!!
Op naar de volgende reis in 2018 !!

Hundertwasser

kinderenenkleinkinderen Reis, Wenen , ,
Friedensreich Hundertwasser, (Wenen 1928 en overleden 2000 ), was een Oostenrijks kunstenaar en architect. Hij stond vooral bekend om de door hem ontworpen, kleurrijke gebouwen en was voorvechter van een mens- en milieuvriendelijke bouwwijze.

Net zoals  Gaudí eerder had gedaan in Barcelona, reageerde Hundertwasser tegen de conventionele saaie architectuur van zijn tijdsgenoten en wenste hij architectuur die dichter bij de natuur stond, zonder onnatuurlijke rechte lijnen maar met felle kleuren en grillige vormen.
Het Hundertwasserhaus, een complex van sociale appartementen  in Wenen is ontworpen met golvende lijnen, aangezien Hundertwasser de rechte lijn ‘goddeloos’ noemde. Hij was zelfs van plan om de vloeren golvend te maken maar om praktische redenen werd dit nooit doorgevoerd. Je moet nu al opletten waar je je voeten zet in de “golvende” straat!
Hij is ook verantwoordelijk voor meerdere gelijkaardige fantasierijke gebouwen in Wenen. Vlak tegenover het Hundertwasserhaus is door de architect een winkelcentrum ontworpen in dezelfde stijl . Het is echt een toeristische trekpleister! Maar in de omgeving zijn ook huizen gebouwd met dezelfde kenmerken . Er is ook ook een museum.

Op weg naar die kleurrijke appartementen zagen we veel enorm grote huizen, en dikwijls met kleurrijke gevels. Het is alsof er in het centrum van Wenen geen “gewone” huizen staan!

Augustijnenkerk in Wenen

kinderenenkleinkinderen Reis, Wenen , ,

De Augustijnenkerk is een kerkgebouw  dat onderdeel is van het Hofburgcomplex. De kerk heeft een gotische inrichting welke stamt uit de veertiende eeuw , maar nog in een zeer goede staat, zeker als je de ouderdom van de kerk in acht neemt. Het interieur stamt uit de late 18e eeuw en is een vroeg voorbeeld van Neogotiek. De kerk is ook bekend om de missen van Schubert en Haydn, deze missen worden zondags gehouden.

De kerk heeft een loretokapel ( klik).In deze kapel worden de harten van 54 Habsburgse vorsten bewaard in zilveren urnen. De lichamen van de Habsburgers liggen in de Keizerlijke crypte en die bevindt zich in de kelder van de Kapucijnerkerk in de binnenstad van Wenen. Daar worden de overblijfselen van de familie Habsburg en Habsburg-Lotharingen van 1633 tot 1989 bewaard.

foto van internet: de Augustijnenkerk

indrukwekkende beeldengroep.

Er was een adventsmarkt in de kerk plaats had in een zijkapel en toen we er binnen stapten keken we allen verwonderd naar elkaar. Op en rond een mausoleum lagen allerlei adventskransen te koop. Er stonden kraampjes met drank en je kon er kaartjes kopen. Je kon er ook eventjes uitrusten. Wie daar begraven lag hebben we niet eens bekeken en zijn terug naar buiten gegaan. Alles kan tegenwoordig!

 

De Keizerlijke appartementen in de Hofburg

kinderenenkleinkinderen Reis, Wenen , ,

Na een rondwandeling  tussen de verschillende gebouwen in de Hofburg gingen we de keizerlijke appartementen  van Keizer Frans en zijn echtgenote Elisabeth( Sissi)bezoeken. Maar eerst doorliepen we kamers en zalen vol glas en gleiswerk. Porseleinen serviezen met uiteenlopende motieven. Bergen zilverwerk en glazen. Het prachtigste linnengoed…
Een ongelooflijk rijkdom wordt hier tentoongesteld. Glazen kasten  in een groot aantal kamers en zalen .Ik geef er een klein overzicht van zodat je een idee hebt hoe er geleefd werd aan het keizerlijke hof. Het was er ook erg druk en veel tijd om foto’s te nemen had je niet ( vooral als je niet teveel personen op de foto wilde hebben)

Toen kwamen we aan een grote trap die ons naar de eerste verdieping leidde en daar begon de rondgang in de ontelbare kamers van het Keizerlijke paar. En foto’s maken was hier ook verboden. Ik riskeerde het maar niet zoals in de Spaanse rijschool…
Het is me al meer opgevallen in grote paleizen met onnoemelijk veel kamers dat de bewoners in  kleinere kamers woonden  en sliepen. Hier was het niet anders. Sissi beschikte wel over een aantal kamers. Maar ze gebruikte een kleine kamer waar ze haar toilet maakte ( een paar uur was er nodig om haar haren in de plooi te krijgen )en niet enkel een toilettafel stond er maar ook een bureau en een paar turntoestellen . Ze beschikte er ook over een eigen toilet en badkamer ( heel modern voor die tijd)

Koffers vol  bestek in verschillende motieven.

Koffers waarin glas en gleiswerk vervoerd werden naar een ander kasteel.

Enorme tafelstukken .
De twee foto’s beeldden één tafelstuk uit dat bij speciale gelegenheden werd gebruikt.
De vazen waren eveneens erg groot.

De servetten werden minutieus geplooid . Het linnengoed was overwegend in het wit.

Op de trappen die naar de eerste verdieping leidden
hing een mooie luster en in een vensternis hing een draperie met het silhouet van Sissi!

De Hofburg in Wenen

kinderenenkleinkinderen Reis, Wenen , ,

Nu gaan we verder Wenen verkennen !
Ik schreef dat de oefensessies met de Lippizaner doorgaan in de barokke zaal gelegen in de Hofburg. Dit is een paleis gelegen in het hartje van Wenen.
De Hofburg was de winterresidentie voor de vorsten, terwijl Schloss Schönbrunn de zomerresidentie was. Sinds 1945 is het de officiële residentie van de Bondspresident van Oostenrijk.

-Het is een immens groot paleis en je kunt er de keizerlijke vertrekken bewonderen en het Sissimuseum. -De mooie Augustijnenkerk met een  interieur dat stamt uit de late 18e eeuw , een vroeg voorbeeld van Neogotiek. De kerk heeft een Loretokapel (is een kapel die gebouwd is naar het voorbeeld van het Casa Santa (Heilige Huisje) in het Italiaanse bedevaartsoord Loreto.) In deze kapel staan zilveren urnen met de harten van de Habsburgers.
-In de keizerlijke schatkamer bevindt zich de belangrijkste kroonschat uit de middeleeuwen: insignes en juwelen uit het Heilige Roomse Rijk met de keizerlijke kroon en de Heilige Lans. Andere hoogtepunten zijn de keizerlijke kroon van Rudolf II, kostbaarheden van de Orde van het Gulden Vlies, een van de grootste smaragden ter wereld …
-Ook de Spaanse rijschool bevindt zich in de Hofburg ( zie een vorig logje )
-De Hofbibliotheek, nu de Österreichische Nationalbibliothek. Deze wetenschappelijke bibliotheek telt bijna 8 miljoen boeken.
-De Schweizertor een rood-zwarte renaissance poort in de Hofburg in Wenen. De poort verbindt de grote binnenplaats met de kleinere binnenplaats het Scheizerhof, het oudste deel van de Hofburg. Zij is gebouwd in 1552. Boven de poort is het wapen van de Habsburgers te zien. Het wapen wordt omringd door de ketting van de Orde van het Gulden Vlies.

Maar laat ik beginnen met tonen hoe groot dit Paleis wel is. De voorgevel is al indrukwekkend( op dat ogenblik niet helemaal zichtbaar door de kerstmarkt en geparkeerde auto’s en koetsen. Als je de grote poort binnenstapt word je overweldigd door prachtig plafonds en zuilen. Je kunt er met een auto doorrijden en dan kom je op binnenpleinen met rondom prachtige gebouwen.

de Schweizertor

De Schatkamer  waar we even zijn binnengegaan en naar een kleine tentoonstelling hebben gekeken.


Het had ’s nachts gesneeuwd en in de voormiddag was het hier en daar buiten  de Hofbrug een papperig gedoe. Het was oppassen geblazen om niet uit te glijden.

De Spaanse rijschool in Wenen

kinderenenkleinkinderen Reis, Wenen , ,

Wanneer je Wenen zegt dan denk je ook aan de Spaanse rijschool waar de witte lippizaners als het ware dansen. Wij zijn op een voormiddag naar de oefensessies gaan kijken. Het is niet te vergelijken natuurlijk met een galavoorstelling en daarom heb ik een filmpje opgezocht waar ruiters en paarden in groot ornaat zijn: (klik)en voor meer uitleg over de Spaanse rijschool (klik).
Toch is het indrukwekkend om in zo’n mooi kader de paarden te zien rijden en eenmaal heeft één paard die moeilijke sprong  nl de capriole gedaan. Dat moet een enorme kracht inspanning zijn voor het dier om met alle vier de poten van de grond te gaan!
Tijdens de oefensessie mocht er niet gefotografeerd worden. Ik heb enkel bij het binnenkomen van de paarden en bij het buitengaan, een paar foto’s genomen. Kwam op dat moment toch een dame van de rijschool om het hoekje met een vermanende vinger! Ik had juist anderen met grote camera’s stiekem foto’s zien maken en ik met mijn mobieltje werd betrapt 🙁 . Achteraf kwam ze nog eens lang en zei me ” van mij mag je foto’s nemen zoveel je wil maar het mag niet van onze baas omwille van de eventuele flash”. Ik heb dan  voor de kleinzoons een prachtig geïllustreerd boek gekocht bij haar.
De paarden verblijven in mooie stallingen vlakbij de barokke zaal waar de oefeningen en voorstellingen doorgaan  gelegen in de Hofburg , een paleis in Wenen. Over dat paleis heb ik nog.

 

Is de opleiding voor de paarden zwaar , het is eveneens zwaar voor de ruiters!