Ook geluisterd naar het Nieuwjaarsconcert  op Nieuwjaarsdag ?
Als passende afsluiter van onze citytrip naar Wenen een paar foto’s van het gebouw waar dit concert( en ook andere natuurlijk) plaats heeft. Een geleid bezoek moet je op voorhand aanvragen en daarvoor ontbrak ons de tijd.

De Wiener Musikverein is het concertgebouw van Wenen, waarin zich de beroemde Grote Musikvereinssaal bevindt. Deze zaal geldt als een van de mooiste en akoestisch beste zalen van de wereld.

In de omgeving van het concertgebouw vind je op de voetpaden tegels met- in een ster -de naam van beroemde namen uit de muziekwereld. Ik heb er een paar in een collage gestopt.

Het einde van onze citytrip kwam in zicht en met de trein vanuit Wien-Mitte reisden we naar de luchthaven. De bagage hadden we ‘s morgens in het station waar een incheck dienst was van de luchthaven al kunnen afgeven en we kregen die in Brussel terug. Wat een gemak!
Onder een winterzonnetje vlogen we terug om in een koud en kletsnat Brussel-Zaventem aan te komen. De mooie dagen zijn een warme herinnering geworden van deze reis en van de vriendschap onder ons zessen!!
Op naar de volgende reis in 2018 !!

Op weg naar die kleurrijke appartementen zagen we veel enorm grote huizen, en dikwijls met kleurrijke gevels. Het is alsof er in het centrum van Wenen geen “gewone” huizen staan!

De Augustijnenkerk is een kerkgebouw  dat onderdeel is van het Hofburgcomplex. De kerk heeft een gotische inrichting welke stamt uit de veertiende eeuw , maar nog in een zeer goede staat, zeker als je de ouderdom van de kerk in acht neemt. Het interieur stamt uit de late 18e eeuw en is een vroeg voorbeeld van Neogotiek. De kerk is ook bekend om de missen van Schubert en Haydn, deze missen worden zondags gehouden.

De kerk heeft een loretokapel ( klik).In deze kapel worden de harten van 54 Habsburgse vorsten bewaard in zilveren urnen. De lichamen van de Habsburgers liggen in de Keizerlijke crypte en die bevindt zich in de kelder van de Kapucijnerkerk in de binnenstad van Wenen. Daar worden de overblijfselen van de familie Habsburg en Habsburg-Lotharingen van 1633 tot 1989 bewaard.

foto van internet: de Augustijnenkerk

indrukwekkende beeldengroep.

Er was een adventsmarkt in de kerk plaats had in een zijkapel en toen we er binnen stapten keken we allen verwonderd naar elkaar. Op en rond een mausoleum lagen allerlei adventskransen te koop. Er stonden kraampjes met drank en je kon er kaartjes kopen. Je kon er ook eventjes uitrusten. Wie daar begraven lag hebben we niet eens bekeken en zijn terug naar buiten gegaan. Alles kan tegenwoordig!

Na een rondwandeling  tussen de verschillende gebouwen in de Hofburg gingen we de keizerlijke appartementen  van Keizer Frans en zijn echtgenote Elisabeth( Sissi)bezoeken. Maar eerst doorliepen we kamers en zalen vol glas en gleiswerk. Porseleinen serviezen met uiteenlopende motieven. Bergen zilverwerk en glazen. Het prachtigste linnengoed…
Een ongelooflijk rijkdom wordt hier tentoongesteld. Glazen kasten  in een groot aantal kamers en zalen .Ik geef er een klein overzicht van zodat je een idee hebt hoe er geleefd werd aan het keizerlijke hof. Het was er ook erg druk en veel tijd om foto’s te nemen had je niet ( vooral als je niet teveel personen op de foto wilde hebben)

Toen kwamen we aan een grote trap die ons naar de eerste verdieping leidde en daar begon de rondgang in de ontelbare kamers van het Keizerlijke paar. En foto’s maken was hier ook verboden. Ik riskeerde het maar niet zoals in de Spaanse rijschool…
Het is me al meer opgevallen in grote paleizen met onnoemelijk veel kamers dat de bewoners in  kleinere kamers woonden  en sliepen. Hier was het niet anders. Sissi beschikte wel over een aantal kamers. Maar ze gebruikte een kleine kamer waar ze haar toilet maakte ( een paar uur was er nodig om haar haren in de plooi te krijgen )en niet enkel een toilettafel stond er maar ook een bureau en een paar turntoestellen . Ze beschikte er ook over een eigen toilet en badkamer ( heel modern voor die tijd)

Koffers vol  bestek in verschillende motieven.

Koffers waarin glas en gleiswerk vervoerd werden naar een ander kasteel.

Enorme tafelstukken .
De twee foto’s beeldden één tafelstuk uit dat bij speciale gelegenheden werd gebruikt.
De vazen waren eveneens erg groot.

De servetten werden minutieus geplooid . Het linnengoed was overwegend in het wit.

Op de trappen die naar de eerste verdieping leidden
hing een mooie luster en in een vensternis hing een draperie met het silhouet van Sissi!

Nu gaan we verder Wenen verkennen !
Ik schreef dat de oefensessies met de Lippizaner doorgaan in de barokke zaal gelegen in de Hofburg. Dit is een paleis gelegen in het hartje van Wenen.
De Hofburg was de winterresidentie voor de vorsten, terwijl Schloss Schönbrunn de zomerresidentie was. Sinds 1945 is het de officiële residentie van de Bondspresident van Oostenrijk.

-Het is een immens groot paleis en je kunt er de keizerlijke vertrekken bewonderen en het Sissimuseum. -De mooie Augustijnenkerk met een  interieur dat stamt uit de late 18e eeuw , een vroeg voorbeeld van Neogotiek. De kerk heeft een Loretokapel (is een kapel die gebouwd is naar het voorbeeld van het Casa Santa (Heilige Huisje) in het Italiaanse bedevaartsoord Loreto.) In deze kapel staan zilveren urnen met de harten van de Habsburgers.
-In de keizerlijke schatkamer bevindt zich de belangrijkste kroonschat uit de middeleeuwen: insignes en juwelen uit het Heilige Roomse Rijk met de keizerlijke kroon en de Heilige Lans. Andere hoogtepunten zijn de keizerlijke kroon van Rudolf II, kostbaarheden van de Orde van het Gulden Vlies, een van de grootste smaragden ter wereld …
-Ook de Spaanse rijschool bevindt zich in de Hofburg ( zie een vorig logje )
-De Hofbibliotheek, nu de Österreichische Nationalbibliothek. Deze wetenschappelijke bibliotheek telt bijna 8 miljoen boeken.
-De Schweizertor een rood-zwarte renaissance poort in de Hofburg in Wenen. De poort verbindt de grote binnenplaats met de kleinere binnenplaats het Scheizerhof, het oudste deel van de Hofburg. Zij is gebouwd in 1552. Boven de poort is het wapen van de Habsburgers te zien. Het wapen wordt omringd door de ketting van de Orde van het Gulden Vlies.

Maar laat ik beginnen met tonen hoe groot dit Paleis wel is. De voorgevel is al indrukwekkend( op dat ogenblik niet helemaal zichtbaar door de kerstmarkt en geparkeerde auto’s en koetsen. Als je de grote poort binnenstapt word je overweldigd door prachtig plafonds en zuilen. Je kunt er met een auto doorrijden en dan kom je op binnenpleinen met rondom prachtige gebouwen.

de Schweizertor

De Schatkamer  waar we even zijn binnengegaan en naar een kleine tentoonstelling hebben gekeken.

Het had ‘s nachts gesneeuwd en in de voormiddag was het hier en daar buiten  de Hofbrug een papperig gedoe. Het was oppassen geblazen om niet uit te glijden.

Wanneer je Wenen zegt dan denk je ook aan de Spaanse rijschool waar de witte lippizaners als het ware dansen. Wij zijn op een voormiddag naar de oefensessies gaan kijken. Het is niet te vergelijken natuurlijk met een galavoorstelling en daarom heb ik een filmpje opgezocht waar ruiters en paarden in groot ornaat zijn: (klik)en voor meer uitleg over de Spaanse rijschool (klik).
Toch is het indrukwekkend om in zo’n mooi kader de paarden te zien rijden en eenmaal heeft één paard die moeilijke sprong  nl de capriole gedaan. Dat moet een enorme kracht inspanning zijn voor het dier om met alle vier de poten van de grond te gaan!
Tijdens de oefensessie mocht er niet gefotografeerd worden. Ik heb enkel bij het binnenkomen van de paarden en bij het buitengaan, een paar foto’s genomen. Kwam op dat moment toch een dame van de rijschool om het hoekje met een vermanende vinger! Ik had juist anderen met grote camera’s stiekem foto’s zien maken en ik met mijn mobieltje werd betrapt 🙁 . Achteraf kwam ze nog eens lang en zei me ” van mij mag je foto’s nemen zoveel je wil maar het mag niet van onze baas omwille van de eventuele flash”. Ik heb dan  voor de kleinzoons een prachtig geïllustreerd boek gekocht bij haar.
De paarden verblijven in mooie stallingen vlakbij de barokke zaal waar de oefeningen en voorstellingen doorgaan  gelegen in de Hofburg , een paleis in Wenen. Over dat paleis heb ik nog.

Is de opleiding voor de paarden zwaar , het is eveneens zwaar voor de ruiters!

Het Wiener Prater is een gigantisch amusementspark tussen de Donau en het Donaukanaal, ten oosten van de binnenstad. Je kunt het park gratis binnen, maar voor elke attractie moet worden betaald. In het park is er een enorm aanbod van vermaaksgelegenheden: speelhallen, achtbanen, draaimolens, restaurants, bars, sportfaciliteiten (o.m. een zwembad, een paardenrenbaan en een golfbaan), een planetarium en een klein museum gewijd aan de historie van het Prater en ook een Madame Tussaud.
De bekendste en populairste attractie is het reuzenrad. Dat werd aan het einde van de 19e eeuw gebouwd . (Het rad speelde een centrale rol in de film ‘The Third Man’ uit 1949).
Vanuit het 65 meter hoge rad heb je een mooi uitzicht over Wenen. Maar toen wij in het rad zaten was het te wazig om ver te kunnen zien.
Zo’n gondel kan je huren voor een receptie of een dineetje. Maar dan zal je toch wel meerdere rondjes moeten meedraaien ,want één ritje duurt een kwartier! 🙂
Tijdens de wintermaanden zijn veel attracties gesloten . Dat hebben we ondervonden en we hebben niet eens de moeite genomen om het attractie park door te wandelen tot het einde. Ten eerste was het die dag erg koud en de avond viel vlug in. Wat loop je dan te doen in een park waar er geen mensen lopen en de attracties dicht zijn!
In elk geval hebben we genoten van een “toertje” op het reuzenrad . Daarna zijn we ons gaan opwarmen in een leuke Italiaanse tearoom -restaurant waar gezelligheid  troef was en het personeel je vrolijk bediende. We zijn er meerdere keren naar toe geweest om een kopje koffie en hebben er zelfs eens een middag wat kleins gegeten.  Dat was toch de bedoeling  maar als je een slaatje bestelt met vlees /geitenkaas of pasta en de porties blijken dan zo groot dat het een  volle maaltijd kan genoemd worden. Aan de prijs kon je dat niet vermoeden. Zijn het in Wenen dan allemaal zo’n grote eters!?

Onthou dit adres  moest je ooit in het centrum van Wenen iets kleins, groots, zoet (taarten!!)of koud( zoveel ijs dat het moeilijk kiezen is!!)wilt eten (klik) Er wordt lovend over gesproken. Je wordt er bediend met een glimlach, hahaha! ( hij trok eerst een selfie en dan de zes dametjes).

We bezochten ook een paar mooie kerken,  maar je vindt ze niet om de paar honderd meter zoals in Sevilla. 😉
Een grote tegenvaller was de Stephansdom( klik). Een enorm grote kerk met een heel speciaal dak maar binnenin was het aarde donker en op bepaalde momenten moest je echt opletten waar je stapte. Er waren  werken in de kerk maar dit kan toch niet de reden zijn dat het er zo donker was. We hebben er even rondgelopen en verlieten al vlug de kerk .
Ik plaats enkele foto’s van de binnenkant die ik echt veel heb moeten verhelderen om iets te kunnen zien.

Het dak van de Dom is versierd met meer dan tweehonderdduizend geglazuurde tegels. Ze vormen enorme mozaïeken die een tweekoppige arend (symbool van het Heilige Roomse Rijk) en de wapenschilden van Wenen en Oostenrijk afbeelden.

 Altijd druk rond de Stephansdom, zowel overdag als ‘s avonds!

foto  van internet

Vlak bij de Stephansdom ligt een andere kerk met een prachtig interieur nl.de Peterskirche(klik). Het rijkelijk versierde interieur is overweldigend. Een overvloed aan marmeren pilasters, vergulde standbeelden, verfijnde stucco en indrukwekkende fresco’s maken van het interieur een groots kunstwerk

Om te besluiten nog één kerk die zeker een bezoek waard is! De Karlskirche (klik) in de nabijheid van het Stadspark. Een glazen lift brengt je naar de koepel waar je de plafondschilderijen van dichtbij kunt bewonderen.

wordt vervolgd.

De enige dag dat het een groot deel van de dag zachtjes regende was toen we naar Schloss Schonbrünn gingen. De metro bracht ons tot vlak bij het Schloss. Niettegenstaande het slechte weer was het erg druk. Natuurlijk verwachtten we niet dat de tuinen bloemenrijk getooid zouden  zijn. Daarvoor was het wel laat in het jaar. Maar de miezer en de mistige lucht waren toch niet van aard om “wow” te zeggen. Tot overmaat van ramp ontdekte ik toen pas dat het veiligheidsglas van mijn camera stuk was. Ik kreeg die ring niet open en kon die  bijgevolg niet verwijderen .( Ik wilde ook niet prutsen aan het gebarsten glas om de andere ring niet te beschadigen en mezelf niet te kwetsen . Het was nu bepaald ook de plaats niet om daaraan bezig te zijn)
Dus camera maar opgeborgen en de hele reis foto’s gemaakt met de gsm. Echt inzoomen met een gsm geeft je geen mooie foto’s maar ik vind ze toch aardig gelukt. (camera zelf is niet beschadigd en er kan een andere veiligheidsring op)

Het zijn enkel foto’s van de tuinen en een paar van de kerstmarkt vòòr het Schloss. Ik plaatste in een vorig log al foto’s van deze kerstmarkt. Jammer dat er geen foto van de ingang van het Schloss  kon gemaakt worden vanwege die kerstmarkt. In het Schloss was het ten strengste verboden om een camera te gebruiken. Jammer jammer, maar ja er zouden anders zeker opstoppingen zijn !! Er is maar één woord:  ze leefden daar in grote weelde!!

Animatie in het kerstdorp  🙂

Het was middag en achter deze beeldengroep was de ingang van een erg mooie zaak waar je zowel  iets kon drinken of een kleinigheid kon eten. De meesten van ons namen een croque die werd opgediend vergezeld van een kommetje chips en ketchup.

De verering voor het vroegere vorstenhuis vind je overal terug zelf op de menukaart !

Gisteren hadden we -zoals elk jaar één week voor Kerst – ons familiekerstfeest maar deze keer in beperkte kring ( iedereen kon er niet bij zijn, maar dat doen we in januari nog eens over) .

Fijn om kinderen en de drie kleinzoons samen te zien. Het eten was lekker en de taart /ijs sloot een gezellige maaltijd af. Ik ben nu toch wel vergeten om een foto van het eten te maken! Een gevuld kalkoengebraad en rosbief voor hen die de kalkoen niet zouden lusten( de vulling was nl een vraagteken , maar bleek overheerlijk) .De kleinzoons en schoonzoon speelden later in de namiddag Risk en oma keek toe en zag dat het goed was!

Maar ik zal nog even verder vertellen waar we in Wenen nog zijn gaan eten en waar je ook absoluut moet binnengaan als je ooit in Wenen komt. Het is elke keer een leuke ervaring en hoe chic deze cafés er ook uitzien nergens is het echt duur.
Wij hebben na reservering in Haas und Haas (in de schaduw van de Stephansdom) de high tea genomen. Deze zaak bestaat uit een winkel en restaurant. Het is niet groot en reserveren is een must, in de zomer kan je ook in een binnentuin zitten maar nu wordt het enkel gebruikt als een soort bar in openlucht. Hoe later in de namiddag hoe meer volk er komt samengestroomd in die binnentuin om iets kleins te eten maar vnl om te drinken..

Op de bovenste foto moet je door een gang lopen , kom je op de binnentuin en pas dan kan je in de tearoom. Op de onderste foto zaten wij met ons zes aan de tafel in het midden van de foto. Beide foto’s komen van internet.

Nog zo’n unieke ervaring is Café Central.( klik) Omdat het begin de week was , moesten we niet lang wachten om een tafeltje toegewezen te krijgen. De dame die aan het poetsen was in het toiletgedeelte vertelde ons dat we veel geluk hadden want dat er tegen het einde van de week soms 50 m ver mensen buiten staan aan te schuiven om een plaatsje te bemachtigen. Wij amper 10 minuten!!

Ik koos uit de typisch Weense gerechten : kalfslever in reepjes gebakken met spek en appeltjes en bovenop in frituur gebakken flinterdunne reepjes spek en aangevuld met gekookte aardappels. Zalig! De Café glacé sloot het menu af.

Je waant je in Café Central( what’s in a name! )  in de jaren van Sissi! De adoratie voor Sissi is hier overal groot!Een pianist speelde voortdurend Weense muziek.
Ik heb hem bedankt toen we weggingen en mocht met hem op de foto

Wat ook een must is als je in Wenen in een typisch restaurant wilt eten is de Landtmann. Daar hebben we wel even mogen aanschuiven . Maar eenmaal je naar een tafel wordt begeleid ,kan je er zolang blijven zitten als je wil.  Ook daar heb ik uit de Weense gerechten gekozen: een typisch kom groentesoep met een gekookte aardappel erin. Een kalfschnitzel ( een van ons koos voor verse zalm)en als dessert een Apfelstrüdel met een lichte vanillepudding saus.( geen sauce Anglaise). De porties waren zo groot dat ik maar de helft van het vlees heb opgegeten en ook maar de helft van de Apfelstrüdel.

Café Landtman is gelegen aan de grootste kerstmarkt van Wenen aan de Rathausplatz .
Het Rathaus zelf is erg mooi verlicht.

Toen wij er waren werden er kersliederen gespeeld door muzikanten uit Tirol.

wordt vervolgd.

ps. Ik kom binnenkort terug lezen bij jullie allemaal. Het had zijn reden dat ik geen blogrondes deed. Dat leg ik wel uit.