Druiven plukken

Julia en ik hebben dinsdag druiven geplukt  bij de werkgever van de zoon. Er staat daar een enorme boom(jaja geen struik maar een boom) vol met sappige druiven. De druiven groeien als het ware in het wild waarmee ik wil zeggen dat ze niet gesnoeid worden. Ze zijn erg zoet maar de grote trossen dragen te kleine druiven voor echte consumptie. Je moet echt de velletjes uitspuwen. Jammer  want het is een heel goed ras.

Ik heb gevraagd of ik druiventrossen mocht afknippen. Hoe meer hoe liever want de overrijpe druiventrossen vallen zomaar op hun terras. Dus gewapend met snoeimessen en een paar emmers zijn we druiven gaan knippen!!
We hebben samen vier emmers geknipt en daar heb ik in de sapmachine van mijn weckpot 15 liter sap van gekregen!! Aan zoveel liter had ik me niet verwacht. Om niet overhaast te werk te gaan met gelei maken en fruitsap, heb ik al het sap gesteriliseerd . Dan kan het verwerkt worden als Julia en ik daar zin in hebben.

Het was leuk om dit samen te  doen en het was nog leuker in gezelschap van dieren die daar rondlopen: een paar vrolijke donkergrijze konijntjes die nieuwsgierig aan de omheining kwamen kijken en samen de gekste bokkesprongen maakten, een viertal struisvogels die zogenaamd ongeïnteresseerd naar ons keken en de papegaai die bij de minste beweging van ons aan het krijsen sloeg !

Anders bekeken

Een mens heeft zo zijn gewoontes. Zonder nadenken steeds naar dezelfde winkel rijden om je boodschappen te doen en dan beweren dat je geen vaste winkel hebt. Of steeds op dezelfde plaats parkeren hoewel je weet dat de winkel waar je moet zijn toch verder is dan verwacht . Daar denk je pas aan als je met twee zware boodschappentassen terug naar de auto moet.
Laatst kwam ik het tegen toen ik samen met dochterlief in Sluis boodschappen deed. We parkeerden de auto aan de Molen en deden in de nabije omgeving de boodschappen. Plots zegt ze” o ik zou nog vis willen kopen en naar de drogist gaan” Geen probleem we gingen te voet het stadje door want Sluis is niet zo groot  en lieten de auto op de parking bij de Molen staan.
Maar bij het terugkeren met twee zware tassen leek de afstand groter geworden en leken onze armen langer van het sleuren met de zware boodschappentassen .Toen gaf dochterlief ruiterlijk toe dat het nog niet zo’n verkeerd idee van me is om de parking te nemen midden in het stadje. Dan doe je aan de ene kant van het stadje je boodschappen en legt ze terugkerend in de auto en dan ga je naar de andere kant en doet daar je boodschappen. Moeder had een keer gelijk ,hahaha! Maar ja het was ook de macht van de gewoonte bij haar .

Nu was ik met een vriendin nadien ook nog naar Sluis en ik parkeerde op een grote parking dicht bij de winkel waar we moesten zijn, maar eerst had ik toch gevraagd of ze ook nog elders moest zijn ( denkend aan dat zeulen met die boodschappentassen met dochterlief). Neen dus. We gingen na het boodschappen doen nog wat wandelen en ik stelde voor om eens niet de weg te volgen die we gewoonlijk doen wanneer we daar een wandelingetje maken. Niet van rechts naar links maar van links naar rechts. Ze keek me een beetje verwonderd aan. Achteraf zei ze, je hebt wel gelijk. Het blijft dezelfde wandeling maar toch lijkt het anders. Het was nu niet echt een lange wandeling want daarvoor was het al wat laat .

… Anders hadden we die twee spidermannen niet gezien.… en kwamen we dit zicht op het kanaal niet tegen… zagen we deze oude muur met steunberen niet … en zagen we nu het binnenkomen van Sluis vanaf de andere kant… en zouden we amper oog gehad hebben voor dit kanon… en ook niet de geschiedenis van dit kanon gelezen hebben … zou Bonaparte hier ooit langs gekomen zijn? We konden het niet vragen: werken aan de gang.… zouden we nooit gezien hebben dat de kop van de lantaarn scheef staat en niet bij deze lantaarn alleen…zouden we nooit gezien hebben ( de bomen aan weerszijden van het kanaal belemmeren het zicht)
hoe mooi de bovenkant van dit gebouw is en de prikkelnaalden niet opgemerkt hebben
op de vensterbanken op de eerste verdieping( vroeger  Amrobank: soort beveiliging ?)

Toen zagen we dat de klok op het Belfort 18 uur aanwees en er geen tijd meer overbleef om bij Jopie iets te drinken! We moesten huiswaarts!

Een stralende dag…

…en daar moet je tegenwoordig echt van profiteren. Dus alle werk laten vallen ( ik ben al een paar dagen intens bezig om de tuin winterklaar te maken), strijken moet ik ook nog maar dat kan later gebeuren.
Ik heb de fiets genomen en ben naar zee gereden. Het was ideaal weer met een blauwe hemel en een stralende zon en een zacht briesje. Zo mooi verdeeld hadden we het niet zo dikwijls de voorbije zomer. Ofwel overdreven warm ofwel erg veel wind  ofwel was het om de haverklap aan het stortregenen.
Niets van dit alles vandaag. Je had niet eens een jasje nodig. Ik had er wel eentje bij want het kan snel fris worden en wie weet hoelang ik onderweg zou zijn… Ik genoot zodanig dat ik vergat  een ijsje te halen bij  mijn geliefkoosde  glacier Post in Duinbergen!

Het was behoorlijk druk op de zeedijk en ook op bepaalde plaatsen op het strand. De zeilbootjes lagen al in rust of werden binnengetrokken met een tractor. Geen opgejaagde drukte , iedereen genoot. Tot ik mijn naam hoorde roepen. Bekenden van bij de Senioren. Op een bankje op de zeedijk hebben we rustig wat zitten bijpraten. Ik reed daarna nog een eindje door .Ik zag de  redders in de duinen , maar ze hadden volgens mij geen werk want   er werd niet gezwommen.
Eenmaal in Heist verliet ik de zeedijk en bracht een bezoek aan mijn schoonzus . Later reed ik langs het fietspad te midden de polders naar huis.
Nu de berg aarde weg geschept is kan je het nieuwe Ziekenhuis AZ Zeno zien. De laatste fase van afwerking is begonnen zowel in het ziekenhuis als de omgeving errond. Ik ben benieuwd wanneer  dit- als het ware zwevend gebouw- zal in gebruik gnomen worden !

 

Het fietspad richting Knokke……met rechts zicht op de landerijen waar het afgemaaide
gras ligt te drogen. Dat dient als hooi voor de dieren tijdens de wintermaandenBij het binnenkomen van Knokke de grote rotonde  met een groot bloemenperk nieuwe stijl.
Geen geraniums mee, wel  veel bloemen en grassen.
Ik reed niet ver van de zeedijk langs een in aanbouw appartementsblok.
In het afgebroken gebouw heb ik 6 jaar gewoond met man en drie kinderen.
Onlangs zei de zoon ” jammer dat je er nooit een foto van gemaakt heb”.
Tja dat was vòòr het digitale tijdperk en toen was je wat zuiniger met foto’s maken.

Weinig wind want de windbroeken wapperden amper. Op één van de strandbars was er een feestje aan de gang! Vlak ernaast werd er van de zon genoten : luierend en spelend!Fietsen en trapauto’s  : je zag er genoeg op de zeedijk!geparkeerde catamarans en er werden er nog binnengereden! De redders hielden nog altijd een oogje in het zeil!

 

‘t Berkenhof in Kwadendamme (Nl)

 

Na de lekkere mosselen vertrokken we  voor een bezoek aan ‘t Berkenhof in Kwadendamme. Na een half uurtje rijden kwamen we in een klein dorpje waar wellicht de enige bezienswaardigheid ‘t Berkenhof was met een Tropical Zoo, een Dino Expo, een Vlindertuin, een fossielenmijn en voor de kinderen  een indoor Kidsjungle en een Buitenspeelbos.

Toen we binnenstapten met 76 mensen werden we naar een mooi cafetaria geleid waar we koffie/thee met een typisch Hollands appelgebak met enorm veel slagroom kregen. Het appelgebak was  lauwwarm, alleen jammer dat er geen bolletje ijs bij was (hihihi).  We kwamen in feite pas van een uitgebreid maal met mosselen en frieten en we zaten alweer aan tafel. Het was me wel het smoefeldagje want ‘s morgens kregen we al koffie met vers gemaakte cake zoveel als we wilden en een bord met verschillende  soorten kaas . Die avond heb ik echt niets meer gegeten thuis, alleen een glas karnemelk om de spijsvertering te bevorderen!

Na de koffie/thee kon elk van ons op eigen tempo rondlopen. Sommige mensen deden het uitgebreid anderen gingen liever  na een korte wandeling op één van de zonnige door hoge hagen omzoomde terrassen zitten. Ik hoorde niet bij die laatsten 🙂

Ik had mijn grote camera niet meegenomen en dat was echt een flater van me( niet helemaal wakker toen ik die morgen vertrok 🙂  ). De omstandigheden in ‘t Berkenhof waren met het glazen dak en de zon inval niet zo ideaal om met een gsm foto’s te maken. Een vriend heeft me zijn foto’s doorgestuurd waarvan ik er enkele van gebruikt heb zoals de fossielen en sommige dino’s. Dank je wel JP.


Na de koffie/thee en het gebak konden we vrij rond wandelen in de grote serres.

 
Veel dieren die ik niet bij naam ken en er zo al historisch uitzien zoals die reuzenpad!


Zo’n glad velletje  en die gleed zomaar over je handen heen
maar je moest die laten glijden niet vasthouden.
Toch griezelig.

  Ik zou die niet graag tegenkomen!Fossielen: een heel mooi ingerichte ruimte.
Maar de belichting maakte het zo dat ik geen mooie foto’s kon nemen met mijn Gsm

In de kidsjungle is er een ruimte waar er kinderfeestjes kunnen gehouden worden.


Heel veel vlinders waren er niet meer. In een afgesloten ruimte hingen de poppen.
Heel veel groen en vijvertjes met vissen en kronkelende paadjes en bruggetjes.
Ik kan hier onmogelijk alles op mijn blog zetten.

Een bezoek overwaard en bij een volgende keer neem ik zeker de grote camera mee!!

De Kaasboerderij

Vooraleer we dinsdag naar Yerseke reden om mosselen te eten, hielden we eerst halt in Biervliet(Nl). De buschauffeur heeft halsbrekende toeren uitgehaald met zijn dubbeldekker om op de smalle weg midden de polders de afslag te kunnen passen naar een lange inrit tot de kaasboerderij zelf. Hij verdiende een applausje.
We werden al opgewacht door de uitbaters van de boerderij. We werden in twee groepen gesplitst . De eerste groep mocht eerst om de  koffie met cake en kaashapjes  en naar een filmpje kijken hoe de kaas gemaakt werd.
Ik zat in de tweede groep die onmiddellijk op stap ging. Het was wat benepen om foto’s te maken maar ik heb er toch enkele kunnen nemen.

Het had blijkbaar de vorige nacht flink geregend
want overal lagen er nog plassen en  lag er veel water op de landerijen.

Bereiding van kaas:

De eerste stap in kaasbereiding is het toevoegen van stremsel en zuursel aan de melk. Hierdoor gaan de eiwitten, vooral het caseïne, in de melk samenklonteren (coaguleren), waarbij het vet en vocht ingesloten wordt. Zo ontstaat de wrongel. Het zuursel bevat de melkzuurbacterie Lactococcus, de ‘bolvormige melkbacterie’.

Vervolgens wordt door snijden en verwarmen zo veel mogelijk vocht uit de wrongel geknepen. Het afgetapte vocht heet wei. De wei bevat nog waardevolle stoffen en wordt bijvoorbeeld in dierenvoeding gebruikt, maar ook in sommige frisdranken toegepast.

De wrongel wordt in een vat gedaan en verder samengeperst. Vervolgens wordt de wrongel in zout water gedompeld (het zogenaamde pekelbad). Het zout dat in de kaas dringt bevordert de korstvorming, de stevigheid, de smaak en ook de houdbaarheid
Dit werd ons allemaal verteld door de boerin, maar zo exact kon ik het toch niet meer navertellen.(  een samenvatting hoe kaas wordt gemaakt. Bron:internet)

De vormen liggen klaar : De ene dag zijn het 14 grootte vormen en de andere dag zijn het meer dan 200 kleine vormen waar de toekomstige kaas wordt ingedaan.

De kaas wordt in zoutbaden gedompeld.


De kazen liggen te rijpen in lange rijen in een speciale ruimte. Naargelang de grootte  van de bol  kan dit van 5 dagen  tot  enkele  weken  of maanden durenToen we terug buiten kwamen werden we er op gewezen dat onder de dakgoten meer dan 20 zwaluwnesten hingen.
De zwaluwen waren reeds naar zuidelijke oorden vertrokken. Nu waren we op weg om de koeien te zien die zorgden voor de melk  om kaas te maken. Meer dan 300 koeien van kalfjes tot melkkoeien!
De grote bergen bedekt met autobanden achteraan op de foto hierboven : daar lag het droogvoer voor de koeien.
In een halfopen schuur stonden jonge melkkoeien. De weiden waren te drassig om ze buiten te laten . Ze moesten in de stal blijven en  kregen gedroogd voer .Opvallend was dat al deze dieren een glanzende vacht hadden alsof ze dagelijks geborsteld werden. Ook waren ze niet vuil . De stallen lagen er heel netjes bij .

Hier zijn we beland  in de materniteit. Al deze koeien die hier staan moet binnenkort bevallen. Deze koeien hebben meer ontlasting . Een robot schuift achter de koeien door en schuift de rotzooi voor zich uit waar het door de kieren in een soort tank onder de vloer valt.  Koeien die vermoedelijk  binnen de vier dagen zullen bevallen worden in een dik met hooi bestrooide ruimte gestoken. Toen wij er langsliepen was een koe een paar uur ervoor bevallen van een kalfje. Koeien worden ook dagelijks gemolken en dat gebeurt al lang niet meer manueel. Een goede melkkoe levert per dag 30 liter melk!
Zij worden in een soort gang geduwd en telkens ze niet meer verder kunnen gaat een poortje achter hen dicht en worden ze gedwongen wegens gebrek aan ruimte om met hun uier naar de binnenkant te staan. Op den duur weten de koeien  uit zichzelf dat ze een kwartslag moeten draaien.
De boer zit in een ruimte  tussen de twee  rijen en zorgt ervoor dat de melkmachine over de uier van de koe wordt geschoven en het melken kan beginnen. Een ruimte die ongelooflijk proper  is.De melk die teveel is om kaas te maken,wordt in een silo opgeslagen en om de paar dagen opgehaald door Campina . Regelmatig wordt deze melk gekeurd.Toen was het onze beurt om een kopje koffie te drinken en daar kregen we heerlijke verse cake en stukjes kaas met verschillende kruiden in.
Geef mij maar de gewone Goudse kaas  ,ik heb het niet zo voor netels ,look ,paprika, mosterd… Alleen de komijnkaas eet ik supergraag en die vind je niet in Belgie. Geen probleem, ik ben zo over de grens als ik die kaas wil eten. De deur stond al open. Ik denk dat dit een vroegere keuken van de boer was  ingericht om bezoekers te ontvangen. De dochter des huizes hielp om de koffie te maken en de vaat te wassen en even later troffen we haar ook aan in het
winkeltje waar je allerlei gadgets kon kopen tot klompen toe. Maar er werden overwegend bolletjes kaas gekocht.
( het binnenvallende licht speelde me een beetje parten om foto’s te maken)

Het huis van de boer verscholen in het groen omgeven met prachtig groen en een vijver

Foto van de boerderij op hun website.

Mosselen!

Met een dubbeldekbus  deden we vandaag een super mooie uitstap . Het was de jaarlijkse uitstap met de senioren naar Yerseke om mosselen te  eten. We waren met 76 mensen! Het restaurant kan dit grote aantal aan. De bediening was vlot, het personeel vriendelijk en de goedgevulde mosselen waren lekker . Vanuit onze gemeente is het toch dik anderhalf uur rijden om in Yerseke te geraken. Enkel om te eten denken jullie? Neen neen, de dag werd goed gevuld omdat we in de voormiddag nog een bezoek brachten aan een Kaasboerderij en in de namiddag een Vlindertuin en Fossielen museum. Maar daar later meer over want de dag begon vroeg en eindigde laat!

Kasteel van Loppem Lifestyle beurs

Ik heb dit Kasteel al meer dan één keer bezocht . Eén keer de binnenkant en twee keer in de tuinen rond het Kasteel en ook in het doolhof behorend bij het Kasteel bezocht ik met een paar vriendinnen. Als je dit doolhof voor de eerste keer bezoekt dan loop je meer dan één keer verkeerd. Al grappend had de bewaker van het doolhof ons gezegd dat we zijn hulp mochten inroepen moesten we niet tot in het midden geraken. Het scheelde niet veel of we hadden zijn hulp nodig. 🙂

Maar vandaag ging ik met een schoolvriendin naar  de lifestyle beurs in dit Kasteel.  Het is  eigenlijk een tuin-, interieur- en lifestylebeurs.  Een aantal kwekers van planten  tref je er aan , ambachtelijke versieringen voor je tuin en  ook wordt aandacht besteed aan het interieur met eigenhandig gemaakte kasten ,met bankstellen, schilderijen, mooie gadgets… Natuurlijk ook wat werkmateriaal vooral voor grote tuinen .

Overal terrasjes  en een groot terras op het gazon vlak voor het imposante kasteel. De foodtrucks ontbraken niet  . Je kon er koffie, thee en allerhande bier en frisdranken verkrijgen. Ook lekker ter plaatse gebakken taart en brownies en cake ( het rook er zo lekker  aan die foodtruck 😉 ) en dan kon je met je drank en versnapering ergens gaan zitten op één van de terrasjes.

In het rode bakstenen theehuisje even een grapje uitgehaald :mezelf getrokken in de  spiegel. De mevrouw van al die spulletjes zei stilletjes tegen me  ” ik heb  ook al met die spiegel een selfie gemaakt” Even samen giechelen.

Een bezoek aan het Kasteel zelf kon ook  voor de helft van de prijs gedurende de Lifestyle dagen. Dat hebben we niet gedaan omdat we er al eens waren. We wilden meer genieten van het buiten zijn want het was een mooie zonnige dag . De weersvoorspellingen hadden het over 90% kans op regen in het Westen. We hebben geen regen gezien!  Het mag gerust zo blijven de volgende dagen.

Voorzienig waren ze geweest .
Een grote weide bezijden het Kasteel was ingericht als parking.
Een eindje te voet om terug bij de Kasteeldreef  te komen.Eenmaal in de dreef zag je al allerlei standjes Deze reuze paddenstoelen in hout trokken zeker de aandacht. Heel veel eendjes  en andere dieren ook in houtZo’n reuze Allium had ik nog nooit gezien. De poppies ontbraken niet en de paddenstoeltjes waren o zo schattig!Een smid was bezig om ijzeren houtkorven te maken.
Hij gebruikte hiervoor het materiaal dat  70 jaar oud was en afkomstig van zijn grootvaderDe dag ervoor had het enorm geregend zei een standhouder en toen waren die paraplu’s welkom!
Vandaag zal hij er wel geen enkele verkocht hebben.Op de foto komt het niet zo goed over: een dikke laag verf gespateld op doek.
Op  afstand te bekijken en dan zie je contouren van mensen.

grasmaaiers en grasrobots!
Eerst nog een Thaise foodtruck en toen stapten we door de poort het kasteelterrein binnen De ijskar had succes en deze mevrouw was er bij gaan zitten! Veel  ijzeren gadgets om in de tuin te zetten of in de grond vast te prikken.
Tonnen voor van alles en nog wat: mini sauna, zeteltjes, tafeltjes en zelf hondenmanden en -huisjes!

Het Kasteel van Loppem

Een zicht op het theehuisje en een vijver achteraan

Het theehuisje. Als afsluiter een stukje bosbessentaart met een kopje koffie.
En wat genieten van het zonnetje! Onverwachts een fijn dag beleefd.

 

Hoe je foute foto’s kunt maken!

Ik had gisteren voor mezelf het voornemen gemaakt om niet de deur uit te gaan om alles eens op orde te krijgen . Ik had nog een was te strijken. Ik moest nog het sap van de druiven steriliseren want ik had geen plaats om twee liter sap in de diepvries te stoppen en om daar nu nog allemaal gelei van te maken vond ik toch teveel. Ik had al pure druivengelei gemaakt en dan nog een zestal potten confituur van druivensap en rabarber( wat héél goed meeviel). Ik wilde ook het verstelwerk af krijgen en omdat het mooi weer was had ik overdag een wasmachine gevuld zodat die op de waslijn kon drogen. Ik heb dag -en nachttarief voor de elektriciteit en probeer dan ook zoveel mogelijk daar gebruik van te maken ( zowel de vaatwasser als de wasmachine laat ik zoveel als mogelijk ‘s avonds draaien). Bij de afrekening merk ik dan of ik het afgelopen jaar mijn “best” heb gedaan door het nachttarief te gebruiken 🙂

Maar tegen de middag vloog de achterdeur open en stond dochterlief daar. Of ik niet meeging op boodschappen in Sluis. Samen op stap met de dochter dat laat je toch niet aan je voorbij gaan. Ze dacht haar broer nog te zien maar zoonlief had een snipperdag genomen . We hebben eerst samen gegeten. Ik had eten voor twee dagen klaargemaakt ( en dat was dus in één maaltijd op ,hahaha). We reden elk met eigen auto naar Sluis, gek van ons? Welnee nadien moest ze anders terugkeren met mij naar Knokke en ze woont nu amper op een vijftal km van Sluis  nl Middelbug(B).

Dus mijn voornemens liet ik maar varen en samen gingen we boodschappen doen en terwijl ik een ogenblik buiten wachtte met de tassen vol boodschappen terwijl dochterlief nog binnenging in een drogisterij( ik heb een hekel aan die winkel omdat de doorgangen zo smal zijn en je daar niet gemakkelijk kunt rondlopen met boodschappentassen ) bleef ik buiten staan. Ik stond naast een man die zichtbaar ook op wacht stond terwijl zijn vrouw in diezelfde drogisterij was. Plots zei die tegen mij ” O kijk eens daar komen oldtimers”
Dat moet je juist tegen mij zeggen. Ik  grabbelde vlug in mijn handtas om met mijn gsm wat foto’s te maken. Pech driedubbele pech , het was het staartje van een kolonne oldtimers en dan liepen er af en toe ook wandelaars voor de camera zodat het me niet goed lukte om foto’s te maken.

ps. gisteren was het de hele namiddag mooi weer! Vandaag is het de hele dag al aan het regenen. Dus was het nog niet zo mis om op stap te gaan. Vandaag geen weer  om buiten te lopen en dus  ga ik met plezier vandaag de strijk doen en wat opruimen 😉


En dit was de laatste oldtimer  in het korte rijtje die  ik nog gezien heb!
Op internet vond ik dit:

Oldtimers (van voor 1965) verzamelen zich rond 9.30 uur op de Groote Markt .

Om ongeveer 16.00 uur arriveren de ‘oudjes’ terug in Sluis
en rijden ze nog een rondje door het centrum.

 

 

Voorraad opslaan

Wat heb ik geluk gehad deze week! Met het weer bedoel ik.
Er werd alsmaar regen en onweer en donder voorspeld en het zou veel kouder worden…Maar het viel tot vandaag nog best mee.
Daarom waren Julia en ik dinsdag namiddag naar de tuin van de zoon gereden om twee emmers bonen te plukken ,twee emmers blauwe druiven af te knippen en een vracht trostomaatjes op te rapen en te plukken. Ze vielen gewoon van de struiken . Gelukkig nog eetbaar.De courgetten en de paprika’s had de zoon al meegebracht . Dat plukken en knippen is best leuk, maar dan moet je alles ook nog kuisen en verwerken.  Julia nam vanzelfsprekend een deel  mee voor haar maar het overgrote deel bleef hier.
Diezelfde avond ben ik  niet meer begonnen met kuisen van de groenten. Het is geen lolletje om anderhalf uur gebukt bonen te plukken en dat voelde ik die avond ook.
Ik heb nog het  gras afgereden omdat ik vreesde dat het de rest van de week niet meer zou lukken en de wind had gezorgd dat het droog lag.
Die avond moest ik niet in slaap gewiegd worden!!

Terwijl ik bonen plukte  knipte Julia de druiven van de ranken. Prachtige zoete trossen maar niet echt om zo te eten. Deze soort is  erg zoet, maar de pel is  redelijk “hard” en moet je uitspuwen. Ideaal om wijn te maken en dat deed de schoonpapa van de zoon. Helaas is de man een paar jaar geleden overleden en er wordt geen wijn meer gemaakt. Maar daar maak ik nu druivensap van en druivengelei. Vandaag heb ik confituur gemaakt van rabarber met druivensap. Lekkere combinatie. En de rest van het sap, nog zeker drie liter , ga ik steriliseren.

Uiteindelijk komt de voorspelling van barslecht weer vandaag uit. De hele dag buien en grijze lucht. Dus heb ik een rustdag ingelast , filmpje kijken en ondertussen wat verstelwerk doen( dat laatste komt altijd terug: zomen inleggen , een scheur zo netjes mogelijk dichtnaaien, een rits vernieuwen, knopen aannaaien… hoe doen  die kleinkinderen dat toch om hun kleren naar de knoppen te helpen ?! )


Gisteren was het echt stormachtig weer met pieken van 6à 7 beaufort aan de kust en zelfs meer op zee zelf.
De takken van de treurwilg zwiepten heen en weer!Afwisselend was er zon en kwamen er dreigende wolken over.
Maar het bleef overwegend droog en ik kon op het terras achteraan rustig de boontjes kuisen.
Dochterlief is er na haar werk omgekomen. Ik heb genoeg boontjes in de diepvries en zoon eveneens.

In het zonnetje buiten is het  leuk om groeten te kuisen.


Bij de zoon is het een super courgette jaar geweest en ook de trostomaten moeten niet onderdoen.
Een paar takjes blauwe druiven heb ik overgehouden ze zijn zo lekker zoet en de pel spuw ik maar netjes uit.


Hier het resultaat van het trekken van sap van de druiven: Een grote soepketel vol . Deze weckketel doet het werk voor jou!

Onderhoudswerken

Neen hier zijn er geen werken aan de gang. Dat zal nog komen als de tuin op zijn winters wordt gezet. Ik wil het hier hebben over werken op straat. Op het voetpad staan in onze wijk esdoorns.
Toen die jaren terug geplant werden na een grondige schoonmaak van de voetpaden met aanleg van nieuwe dallen , vroeg opa zich af of de gemeente besefte dat dit uit de kluiten gewassen bomen zouden worden.
Nu jaren later en hij kan het helaas niet meer meemaken zijn het flinke bomen geworden. Niet zozeer in de hoogte want de takken worden regelmatig gesnoeid, maar onder de grond. Het wortelgestel heeft zich zo breed uitgezet dat over de hele straat de dallen de lucht ingaan en de stoepranden naar buiten worden gedrukt. Het is oppassen geblazen als je over het voetpad wandelt om niet te struikelen over omhooggeduwde dallen.
Een paar ochtenden hoorde ik met tussenpozen een elektrische zaag bezig. Ik vroeg me af wie er nu bomen aan het zagen was . Het is zo’n typisch geluid dat ik het herken. Ik woon nl in een wijk waar de mensen indertijd massa’s bomen hebben geplant  en nu komt de tijd  dat die afgezaagd moeten worden om geen hinder te veroorzaken bij de buren.
Toen kreeg ik in de gaten dat het een man was die in zijn eentje dallen van het voetpad uitbrak en die op een hoop legde. Hij verwijderde dan met een schop het zand en de brokstukken die eronder lagen  en daarna zaagde hij met een soort cirkelzaag  grote wortels rond  de boom af. Daarna voerde hij nieuw zand aan en legde  de dallen terug. Hij was nu al dagen aan het werk eerst  verder af van mijn woning, maar  gisteren was hij vlak vòòr mijn huis bezig. Voor zover ik het zag doet hij per dag een drie à viertal bomen! Dat wordt een werk van lange adem om overal de voetpaden weer effen krijgen! En daarenboven moet ook nog de hopen steenbrokken en wortels  opgeruimd worden.
Ik denk dat dit een zinloos werk zal zijn want die wortels groeien  met de tijd weer zo uitgestrekt met de gevolgen van nu! Is er dan niemand vooruitziend op de gemeente?