Vandaag was het de laatste donderdag van de maand en ik had mijn twee vriendinnen uitgenodigd op een feestelijke namiddag bij een van de twee seniorenverenigingen. Eén maal in het jaar worden we getrakteerd door het bestuur op een shownamiddag. Niet echt mijn ding maar kom de ene vereniging steunt de andere en dus was ik aanwezig. Elk jaar is het al een fijne namiddag geworden en nooit beklaagde ik het. Het zijn ook allemaal bekende gezichten die aanwezig waarmee je een babbeltje kunt slaan . Maar deze keer was het een flop. De moppen begrepen we niet want de twee mannen spraken een voor ons onbekend dialect . De micro was daarenboven niet goed ingesteld en de liedjes die ze zongen spraken niemand aan. Ik hoorde iemand fluisteren “dat is animatie voor een rusthuis publiek”. En zo voelen deze senioren zich niet 🙂
Gevolg je zag na een tijdje hier en daar iemand verdwijnen uit de zaal. Mijn twee vriendinnen en ikzelf hielden het vol tot een beetje na de pauze en toen verdwenen we met tussenpauzes zogenaamd naar het toilet om het niet te veel te laten opvallen.
We maakten langs de zeedijk een flinke wandeling en genoten van de warmte van de zon. De wind die onze haren dooreen waaide was zelfs warm! Het was nog rustig op de zeedijk en op het strand. Veel strandcabines stonden er al en hier en daar zag je al zonnekloppers. Strandclubs moeten nog het lint doorknippen voor de start van de Paasvakantie! De Invasie van toeristen kan beginnen!!
Toen we een foto wilden maken bij het beeld van de Redders kwam er een meisje aangelopen, ze klauterde vliegensvlug langs het laddertje omhoog en ging tussen de twee redders zitten! Een durvertje!! Haar vader riep haar maar we deden teken dat we dit best leuk vonden. Leuk toch?
Deze twee foto’s hierboven zijn niet erg scherp omdat ik teveel heb ingezoomd. Bij de eerste foto zie je in e verte het baggerschip dat nog aan het werk is! En op de onderste foto kun je zien dat het strand wel opgevoerd is met zand maar de vloedlijn komt veel hoger dan voorheen! De foto geeft niet zo goed weer dat er een ferme helling is van het droge zand naar het natte zand.