Maand: juni 2020

De kat uit de boom kijken!

kinderenenkleinkinderen dieren, tuin ,

De kat uit de boom kijken …of beter halen.
Toen ik eergisteren de krant uit de brievenbus ging halen (Ik  lees nog graag ‘ s morgens een papieren versie bij mijn ontbijt, anders wel digitaal) hoorde ik een klaaglijk gemiauw. Ik dacht de stem te herkennen van de poes die elke dag langskomt en al miauwend te verstaan geeft dat ze eten wil hebben ! Maar ik zag ze nergens . De stem begon alsmaar luider te klinken zodat ik toch rond keek of die niet ergens vast zat. Hoe meer ik ” poes poes” riep hoe meer ik “miauw miauw” hoorde.
Ineens kreeg ik haar in de gaten. Zat ze toch in de kruin van de treurwilg rondjes te draaien tussen de nieuwe slingers. De boom is in het najaar gesnoeid maar heeft al een flinke nieuwe kruin.
Terzelfdertijd hoorde ik het scherpe geluid van een merel die rond de kruin vloog. Aha dacht ik ,daar zit wellicht een nest met jonge mereltjes en is de poes daardoor de boom ingeklommen.
Vlug mijn gms gehaald en wat foto’s gemaakt . Poes bleef maar miauwen en de merel bleef maar “roepen” . Ik riep ook tegen de poes van  “alé alé ,kom nu maar uit die boom”
Na wat rondgelopen hebben op die kruin zag ik de slingers van treurwilg heftig heen en weer slingeren en zakte poes zich vastklemmend aan de schors van de boom naar beneden.
Oef ik dacht al straks moet ik een ladder uithalen om haar uit die kruin te halen.

Eenmaal terug op de begane grond kwam ze van tussen de struiken en luid miauwend kwam ze op me af.
Me achterna lopend bleef ze miauwen alsof ze wilde zeggen ” geef nu maar wat kattenbrokken na mijn prestatie”

Wenduine

kinderenenkleinkinderen zee en strand ,

We sloegen deze keer Blankenberge over. We waren al eerder in Blankenberge geweest en we wilden wachten tot er iets speciaals zou zijn. Als er al zomer evenementen  komen deze zomer !
We namen de tram en reden tot even buiten Blankenberge waar we aan de halte Haerendycke uitstapten en de trappen opliepen om dan langs een schelpenpad tot aan Wenduine te wandelen. Aan de ene kan zie je duinen en duinovergangen waar je niet door mag lopen om de natuur zijn gang te laten gaan en ook gedeelten die je aan een bos doen denken. Aan de andere kant heb je een prachtig zicht op de polders . Dat het gewaardeerd wordt blijkt uit het feit dat er op verschillende plaatsen banken zijn geplaatst met uitzicht op het polderlandschap  en  waar er ook niet alleen campingwagens staan maar hoe langer hoe meer vakantiehuisjes zijn gebouwd. . Een opvallende brug die de naam”Wrakhout” kreeg zorgt ervoor dat toeristen veilig en comfortabel de drukke Koninklijke Baan met de drukke tramlijn die van Knokke tot in de Panne rijdt te kunnen oversteken op weg naar het strand en de zee. (mooie foto’s van de brug)

 

De brug noemt  Wrakhout maar het zijn wel stevige nieuwe balken. Van ver krijg je wel de indruk van wrakhout!

Vroegere duinovergangen zijn dichtgemaakt  om de vegetatie in de duinen te laten herstellen.

Een mooi zicht op de polders en op de camping en vakantiewoningen.

Braamstruiken in overvloed en wilde rozen eveneens . Deze gele struikjes lijken op brem, maar zijn het niet.(mijn gsm heeft een app waarbij je door een foto te maken kan weten welke bloem het is ,maar ja die is momenteel stuk)

Een mini stukje bos en een vermelding dat plantengroei in hertel is. Dus verboden daar te wandelen.

Even rusten met uitkijk op de polder en op een kapelletje aan het begin van de weg lopende naar de boerderij links achteraan de foto.

En toen kwamen we aan het einde van het schelpenpad en liepen naar de zeedijk toe. Het eerste wat we zagen was een camion en een aanhangwagen vol met strandmeubilair. Die waren ze aan het uitladen . De zon was gewoonweg verblindend en foto’s maken met mijn nikonnetje(je weet wel mijn gsm is naar de vaantjes. Een nieuwe  komt eraan) was bijna op de tast.

Het eerste wat opvalt als je op de zeedijk komt is een ellenlange zitbank tot aan het andere einde van de zeedijk. Niet erg mooi zomaar in het midden van de zeedijk. Wel praktisch in de huidige coronatijd , plaats genoeg om de nodige afstandsregel toe te passen 🙂

Toen een paar jaar geleden  de zeedijk werd heraangelegd , werd de zeedijk als het ware in twee gesplitst : aan de ene kant een rijweg en aan de andere kant een wandelgedeelte met ruimte voor terrassen. In het midden kwam een stormmuur in het kader van de kustveiligheid in de vorm van een zitbank. En aan de kant van het strand is er een overhellende muur richting strand. Dit allemaal om overslaande golven  tegen te houden wanneer er extreem stormweer zou zijn.

Nog weinig volk te bespeuren. Tentzeilen die dwars geplaatst zijn om “bubbels ” te vormen!

Nog geen strandredders te bespeuren. De hoge stoel waar ze opzitten om de mensen in zee in de gaten te houden ligt nog neer in het zand.

 

Ook op dit strand staat een houten piratenschip.

Op de bovenste foto zie je nog de duinen waar we langs het schelpenpad de zeedijk opwandelden.
De Rotonde ligt aan de andere kant van de zeedijk en is in feite een uitsprong van de zeedijk. Hier gebeuren  er veel activiteiten ,is er een petanqueveld, een sportterrein en een skatepark. Een paar jaar terug ging ik er naar old timers kijken en was er van alles te doen in het kader van de jaren ’50 . Een groot rock and roll gehalte !


Maar onze beentjes waren moe en we namen even plaats op de stormmuur  overhellend naar het strand waar ik het al over had . Neen het is geen gemakkelijke zitbank !! Maar we konden toch genieten van de blauwe bijna wolkenloze hemel en de rustige zee.
Een mooie selfie kon ik niet maken met mijn nikonnetje. Dan maar twee foto’s .

Het meest bekende zicht van Wenduine wil ik jullie niet onthouden nl  de spioenkop op een duin 31 meer boven de zeespiegel( zijn geschiedenis).
We zijn niet meer naar boven geklommen ,we hadden meer nood aan een terrasje waar we iets fris konden drinken om daarna vanuit Wenduine de tram te nemen richting Knokke. Het was een mooie uitstap! En nu op naar de volgende badplaats!!

Zeebrugge

kinderenenkleinkinderen Brugge, zee en strand ,

Jaren terug hebben mijn vriendin en ik bijna elke badstad bezocht in het kader van Beaufort. Dat is ons toen erg bevallen en waarom zouden we deze zomer niet  terug elke badstad aandoen om er  eens te wandelen of kijken wat er te beleven valt ? Want met die corona doet elke badstad zijn best om kleinschalige festiviteiten/activiteiten te organiseren.

Ik las dat ze in  Zeebrugge de strand capaciteiten vergroot hadden en dat de terrassen van de weinige horecazaken op de zeedijk uitgebreid waren. Het zou er zelfs gezelliger zijn omdat je méér plaats hebt.  Daarenboven is  de zeedijk een heel stuk autovrij.

Dus trokken we na de wandeling van Duinbergen naar Heist  nu eens naar het strand van Zeebrugge . Op het strand zelf was er (door een tearoom op de zeedijk)  een strandbar ingericht  zonder veel tierlantijnen met de nodige afstand en gewoon voetjes in het zand! Het piratenschip dat je bijna op alle stranden aantreft was ook al aanwezig.

Zeebrugge heeft een immens strand waar maar een klein stukje van gebruikt wordt. Ik geloof niet dat er op dit ogenblik meer strandcabines staan dan vorig jaar. Het was er ook nog erg kalm en terrassen op het strand zelf werden nog klaargemaakt.

Eerst gingen we wandelen op de havendam die zich uitstrekt tot in zee maar waar je tegenwoordig niet tot het laatste stukje ,het originele stukje genaamd de Môle, kan wandelen. In elk geval kan je ver wandelen maar  wij zijn bij de eerste uitsprong van die wandelweg waar een grote half cirkelvormige bank staat wat gaan uitrusten.


Vanaf de havendam zicht op Zeebrugge


Zicht op Blankenberge en iets verder op de havendam is een uitsprong waar een bank staat en je kan genieten van het immense uitzicht

De waterlijn kan soms een km ver van de zeedijk zijn. Je mag alleen in de zomer zwemmen op een bepaald stuk strand als er een reddingsdienst aanwezig is. Nu is zwemmen nog verboden . Einde juni komen dan op alle stranden aan de kust reddingsdiensten in werking.

Er is een  spoorverbinding van Zeebrugge-strand met het binnenland  oa tot in Gent en Mechelen. Zicht op de ingang en de trappenzaal naar de sporen.

Op de achtergrond op de bovenste foto zie je nog de ingang van het station. Zeebrugge was indertijd een bekende badplaats vooral bezocht door Engelsen. Vandaar de woorden van Baron de Maere-D’Aertrycke dd 23 augustus 1895 toen deze badplaats wat in verval geraakte. Ter ere van Baron August De Maere-D’Aertycke werd een kunstwerk gemaakt door de Brugse kunstenaar Renaat Ramon : Zeven opeenvolgende gele letters ,,Z” in oplopende grootte. De ‘Z’ verwijst  naar Zeebrugge en zeven naar elementen die iets met de haven of de zee te maken hebben.

Het imposante Palace Hotel (1914) is hier nog een bewijs van het rijke verleden van de badplaats. Het hotel ligt vlakbij het begin van de havendam en bij het memorial opgericht ter herinnering van de Engelsen die hier gesneuveld zijn in WO I toen ze de Duitsers wilden verdrijven.

Zeebrugge ,een kleine badplaats ,rustig en gezellig met een immens strand en veel duinen vlakbij.

Nog eens de anderhalve meter

kinderenenkleinkinderen Knokke-Heist, zee en strand ,

Na het bekijken van het kunstwerk genaamd “Tower”, die toren met 49 hoofden ,in mijn vorig verslagje gingen mijn vriendin en ik verder wandelen richting Heist. Het was rustig op de zeedijk en de surfclub lag er ook rustig bij. De zon scheen en een briesje deed deugd .

Om op het strand de social distancy te kunnen behouden ,heeft het gemeentebestuur er iets op gevonden nl. “cabriocabines” plaatsen !
Een grappig woord voor strandnetten van 3 op 3 meter die in een vierkant worden opgesteld en telkens vier meter van elkaar verwijderd zijn. Daarin kan je met je eigen “bubbel” plaatsnemen.
Stranduitbaters zijn vindingrijk: ik zag ook vierkanten met strandzeilen ( die nu neergelaten waren omdat er toch niemand was en er bij felle wind ze anders kunnen weggeblazen worden). Het is een oplossing maar mij krijg je deze zomer  niet in zo’n vierkant. Zal wel een rustig plaatsje vinden desnoods even over de grens.

“Op verschillende evenementenzones op het strand zullen alles samen een kleine 200 cabriocabines geplaatst worden. Die moeten een soort oriëntatiepunt vormen voor alle strandgangers. Ons strand helemaal vol plaatsen met eigen materiaal is onmogelijk. We rekenen ook op het gezond verstand van de mensen. Zij kunnen bijvoorbeeld zelf windschermen zetten op andere plaatsen op het strand. De zones bevinden zich telkens op 4 meter van elkaar. Dat is genoeg om zonder problemen van en naar het strand te lopen – op voldoende afstand van elkaar”, zegt schepen van Strand Anthony Wittesaele 

Ook de strandbars liggen er nu nog verlaten bij . Maar je merkt wel aan de indeling dat er ook rekening gehouden werd met de “afstand” regel

Geen volk en bijgevolg geen interesse voor de uitgestalde gocarts! Ook de douche staat er nog werkeloos bij op het verlaten strand.

De bloembakken geplaatst door de gemeente zijn al fleurig opgevuld. Een strandbar zocht het bij cactussen om de bubbels van elkaar te scheiden ,hahaha!

Het was een flinke wandeling geweest van de start in het Bosje via Duinbergen ( de plaats waar  de” Tower” nu staat )tot het Heldenplein in Heist. We verdienden wel een drankje ! Als snoepje kozen we één bordje met voor elk drie pralines. We zaten in een pralinewinkel/kleine tearoom !

Het werd donker en het begon te bliksemen en te donderen. Op een loopje naar de geparkeerde auto  die een héél stuk verder geparkeerd stond. Ik kon juist mijn vriendin nog “droog” afzetten en vlug doorrijden naar mijn huis toen de hemelsluizen opengingen. Het stortregende en in geen tijd liep het water van de straat over op de oprit. De riolen konden het niet zo vlug slikken. Nadien kreeg ik een mooie regenboog te zien ( in een vorig logje geplaatst). Na het onweer is het die avond en nacht in een  gezapig tempo blijven regenen! Ideaal voor boer en tuinder !

 

De zomervakantie nadert!

kinderenenkleinkinderen cultuur, Knokke-Heist ,

De zomervakantie komt al dichtbij.Het besef is er ook bij het gemeentebestuur dat er deze zomer geen plaats is voor grote evenementen. Ik denk dat ze goed bezig zijn om het toch voor iedere vakantieganger naar de zin te maken.
Gisteren reed ik tot in Heist en parkeerde de auto vlak bij het ” Bosje ” ( Het Directeur Generaal Willemspark) Het is aangenaam wandelen in dit helemaal opgeknapte stukje bos en duinen. Er is flink in “gekuist” tot ergernis van veel mensen die alles liever bij het oude  wilden laten. Maar met een beetje geduld en tijd ziet het er nu toch fris en opgeknapt uit. Snoeien van bomen en struiken was zeker eens nodig( klachten over exhibitionisten ) en terzelfdertijd is er ook een en ander aangepast en vernieuwd zoals het speelpleintje , de paden kregen naambordjes  en de zitbanken werden vernieuwd.

We troffen vlakbij het speelpleintje deze twee plakkaten! Omdat het cartoonfestival op het strand in een grote tent dit jaar niet doorgaat heeft de gemeente gekozen om overal  van die humoristische  plakkaten  neer te zetten. Jaren terug ben ik nog met de fiets door de vier deelgemeenten gereden met de 2 kleinzoons om er telkens een foto van te maken. De kleinzoons zijn er nu  niet maar mijn vriendin en ik maakten een foto van elkaar !!

Langs slingerende paadjes bereikten we  de zeedijk  In de verte zagen we  het mooie beeld van de twee strandredders die over de zee turen. Deze keer klommen we de trappen niet op maar wandelden verder op het brede pad.

Wat verder zagen we al een glimp van een kunstwerk in opbouw. Dat mag je zelfs letterlijk nemen .Op een 22 meter hoge paal – flink in beton vast gezet- werden er per keer vier of 5 bronzen hoofden over de paal geschoven. Op TV hadden ze er de dag ervoor een stukje van getoond maar toen ik er de andere dag aankwam waren ze nog volop verder bezig. De kunstenaar, Thomas Lerooy, kwam zelf even kijken hoe de werken vorderden. 49 hoofden in brons gegoten . Ze lijken allemaal dezelfde maar zijn in feite verschillend. Omdat de kunstenaar de neuzen allemaal in dezelfde richting wilde hebben lijken ze op elkaar. Nu zien ze er nog zwart uit maar het koper verwerkt in het brons zal met de tijd ervoor zorgen dat de hoofden groenig worden zodat ze opgaan in de groene omgeving van het achterliggend “bosje”. In elk geval een imposant werk dat op die plaats zijn vaste stek krijgt.

“‘Tower’ is meteen de eerste permanente sculptuur van Lerooy in de openbare ruimte. Ze bestaat uit 49 bronzen bustes die alle recht naar de zee kijken. De gezichten werden zodanig gemanipuleerd – de neuzen, ogen, oren, kinnen en oren staan allemaal op eenzelfde verticale as – dat ze allemaal op elkaar lijken. Het brons kreeg een zwarte patine. Het zal mettertijd groener worden onder invloed van zon, regen, zeezout en de zeewind en zo volledig integreren met het groene plein waarop het kunstwerk staat geïnstalleerd. Het werk weegt in totaal zo’n 13 ton. “( bron HLN)

 

De kunstenaar Thomas Leeroy gaf de omstaanders uitleg over dit kunstwerk.
De zee en het achterliggende landschap zijn horizontaal en eindeloos. Zijn sculptuur reikt als evenwicht verticaal naar de hemel en hij laat ook alle neuzen in dezelfde richting kijken nl naar de eindeloze zee.

 

Er is deze zomer ook opnieuw een beeldenroute gespreid over de kustlijn van Knokke -Heist tot Heist West (27e Sculpture Link Knokke-Heist). Dit jaar zijn het werken van Antoine Leclerq.
Toen we langs de rustige zeedijk richting Heist wandelden kwamen we een werk tegen van deze kunstenaar. Willen we alle beelden zien dan zal het een flinke wandeling langs de zeedijk worden. Ik denk dat ik dit ga doen met de fiets op een rustige weekdag!

Fijne dagen achter de rug

kinderenenkleinkinderen familie, Feest ,

Neen ik heb niet het eerste vliegtuig genomen om ergens in het zuiden op vakantie te gaan. Ik ben héél tevreden met  mijn langdurige en zonnige vakantie in “El Jardiniero”!
Nergens mooier dan tussen de bloemen die nu door het warme weer massaal bloeien rondom mijn woning . Het is momenteel héél gezapig aan het regenen. Hopelijk blijft het zo en komen er geen stortvlagen en bliksem en donder aan te pas. De natuur heeft het broodnodig. En de mensen ook want als je leest wat er allemaal gebeurt met mensen die zo agressief reageren als iets hen niet aanstaat, dan zal de regen hen misschien wat afkoelen.

Neen de reden dat ik geen logje schreef komt omdat ik vorige week vrijdag jarig was. Met de corona is er geen sprake van een feestje te bouwen met verschillende mensen samen. Zonder eigenlijk af te spreken heb ik mijn verjaardag over drie dagen gespreid en met het mooie weer kon dit telkens doorgaan in El Jardiniero!
Een namiddagje de oudste zoon Luc met schoondochter Ingrid als complete verrassing  en de dag erop een Nederlandse vriendin met wie ik jaren na elkaar samen avondschool heb gevolgd  en vriendschap voor het leven heb aan overgehouden.
En dan vergeet ik mijn allerbeste vriendin die me al zoveel heeft geholpen toen ik erg ziek was.
Het sluitstuk was dan dochterlief  met echtgenoot en zoon Serge met echtgenote. Geen kleinkinderen die zitten in de examens.
Een beetje overweldigd heb ik vergeten foto’s te maken . Het was ook zo gezellig . Helemaal anders dan Moederdag  waar ik me tevreden moest stellen met  telefoontjes en dochterlief die vlug een bloemetje kwam afgeven.

De dagelijkse begietingsronde die ik in de vooravond moest doen wil ik nog wat kunnen genieten van de bloemen en planten, nam ook veel tijd in beslag. Het zal toch véél en lang moeten regenen eer de grond meer dan een paar centimeter diep vochtig wordt. Gelukkig heb ik boomschors tussen de aardbeien gelegd zodat de grond langer vochtig blijft nadat ik de plantjes besproeid heb. Het loont want ik pluk momenteel dagelijks een paar kilo aardbeien. Van de kleintjes maak ik confituur. De rest is voor de kinderen , een paar vriendinnen…en zelf eet ik er natuurlijk ook. Eigenlijk wel jammer dat ze allemaal zo vlug rijpen. Zo’n grote opbrengst en dat allemaal op een lapje van 2 op 2 meter.
Dat is ook het leuke aan tuinieren en doet je vergeten dat je er ook werk insteekt. Momenteel staan de kropjes sla mooi en staan er nu bloemetjes aan de boontjes( die leken het eerst niet goed te doen) en kan ik ook al denken aan het plukken van peultjes. De aalbessen kleuren ook al rood . Ik vreesde dat de jonge vruchtjes het zouden laten afweten na een paar vriesnachten indertijd, maar al zal de opbrengst niet zo groot zijn als verleden jaar er hangen er nog genoeg aan.

Mooi om af te sluiten. Gisterenavond kregen we behalve een paar spetters geen regen wel in de verte  zwarte lucht en plots kwam er een mooie regenboog te voorschijnen. Ik kreeg die niet helemaal op de foto. Het was een dubbele regenboog.

De anderhalve meter in Sluis

kinderenenkleinkinderen corona, Nederland , ,

Even over de grens geweest voor een essentiële boodschap 😉
Sluis heeft zijn les goed geleerd.
Geen auto van ‘s middags tot ‘s avonds in de twee winkelstraten om de mensen  ruimte te geven.

Terrassen zijn merkelijk vergroot met het oog op de anderhalve meter afstand. Om de haverklap verschijnen plakkaten in beeld om je eraan te herinneren.

IJsjes kan je kopen zonder in lange slierten te moeten aanschuiven. Zelfs “coureurs” lusten er eentje!
La Spezia is ook aan te treffen in Cadzand-Bad waar ze een enorme keuze hebben aan pizza’s, ter plaatse eten of om mee te nemen.

Parking aan het Belfort voor de helft vrijgemaakt om terrasjes te kunnen zetten.


Op de Beestenmarkt verboden te parkeren.


Ter hoogte van de kaai werd een terras gezet van het nabij gelegen restaurant.


Een kledingzaak heeft een ludiek plakkaat vòòr de winkel gezet! En in de etalage van een andere kledingzaak staat een supergrote regenjas. Verwijzing naar de coronatijd waarin er meer gegeten en gedronken wordt ?

 

Geen auto’s langs de kaai maar wel terrasjes. Mag van mij best zo blijven.

Op het plein vòòr de kerk is ook een groot terras gezet.

En zoals ik al eerder schreef nog een plakkaat voor de anderhalve meter afstand. Je kan het gewoon niet vergeten in Sluis

En nu maar wachten op de toeristen en de Belgen , want het was er erg kalm gisteren.

…en nu oogsten!

kinderenenkleinkinderen tuin

Al het werk in de tuin wordt nu beloond. Aardbeien à volonté. Ik heb er reeds confituur van gemaakt.
En zoals je merkt staan er nog veel te plukken. Gelukkig is er door het minder warme weer een adempauze.
Anders rijpen ze massaal en behalve voor confituur wil ik er toch graag wat uit het vuistje eten.

Zo zagen ze er een tiental dagen geleden uit.

Veel potjes aardbeien hebben al een andere bestemming gekregen! Kinderen kwamen langs 😉

Een minitomaatplantje en die draagt nu ook zoveel heerlijke snoeptomaatjes.

Dit zijn bosaardbeien. Daar komen niet zoveel vruchten aan zoals bij een aardbeiplant maar het is een heerlijk vruchtje en door het mooie weer van de laatste weken bloeiden ze uitbundig  en verschijnen nu de vruchtjes!

Voor de andere groenten is het nu wel even wachten. Door de droogte- en niettegenstaande dagelijks begieten -blijven ze allemaal wat achter.

Mag het wat rustiger !

kinderenenkleinkinderen corona, fietsen ,

Pinkstermaandag stapte ik op mijn fiets om rustige wegen op te zoeken. Ik had beelden gezien op het nieuws van overvolle winkelstraten en drommen volk op de zeedijk. En niettegenstaande de drukte overwegend mensen zonder mondkapje!
Ik nam het brede fietspad van Westkapelle richting Retranchement. Zover zou ik niet rijden enkel tot de afslag  Retranchement en het Zoute.  Langs deze weg kan je niet beweren dat je  essentiële boodschappen gaat doen over de grens daarvoor moet je de officiële grens over via Sluis. Op dat ogenblik was de grens enkel open voor familiebezoek of essentiële boodschappen. Wat ik gezien heb tijdens die fietstocht tart elke verbeelding.

Dit brede fietspad vormt een beetje de uiterste grens van Knokke-Heist met Nederland. Het is er altijd erg rustig met aan de ene kant veel weiden waar koeien en paarden grazen en aan de andere kant landerijen en enkele boerderijen.

Op het eind van dit lange fietspad kan je op een voormalige trambedding rechts afslaan richting Retranchement en Cadzand. Blijkbaar reden veel fietsers naar Zeeuws Vlaanderen. De auto’s moeten via een korte slingerende weg rijden om iets verder linksaf te slaan .

Op de tweede foto hierboven loopt het fietspad tot de Oosthoek( een wijk)
Op de eerste foto hieronder is er achter de groene gordel het vergrootte Zwin waar je op een nieuwe dijk helemaal van Cadzand naar de Oosthoek  kan fietsen. En als ik me omdraaide zag ik in de verte de toren van de Kerk in St Anna ter Muiden(Sluis). De toren staat er niet helemaal op ,ik was verblind door de zon.
Ik koos de richting Het Zoute Knokke. Er was veel wind en de vele fietsers maakten het echt niet leuk om te fietsen.
Ter hoogte van de boerderij met dat rode dak kan je hoeve ijs kopen aan een raam. Daar  troepten zoveel mensen samen om een ijsje te likken of schoven ze aan om er eentje te kopen. Ze stonden zelfs op de rijweg! Neen ik ben niet afgestapt maar doorgereden. Een volgende keer als het kalmer is trek ik de remmen wel dicht.


De hele rit tot aan de Oosthoek heb ik met een bang hart gereden , het fietspad is daar erg smal. Het was precies of ik tegendraads reed en de fietsers bleven maar afkomen … Die mensen op hun fiets , gewone fietsen en ebikes en fietskarren  leken allemaal losgelaten wild. Grote bendes na elkaar luid roepend en gevaarlijk slingerend.
Eenmaal in de Oosthoek was het kalmer en kon ik op mijn gemak verder rijden . Mijn goesting om hier en daar af te stappen om foto’s te maken was allang over en bij het laatste stuk op de terugweg kwamen er weer bendes joelende fietsers op me af.
Was er niet gezegd dat je met een drietal mocht gaan fietsen op dat ogenblik ? Ze waren met zovelen dat ik ze niet eens kon tellen en weeral met die tweewielers met een bak voor kinderen tussen het voorwiel en het stuur of bakfietsen. Levensgevaarlijk als je die moet kruisen op een smal fietspad!  De meesten reden met een niet verantwoorde snelheid . Zonder te bellen flitsten ze me voorbij  of kruisten ze mij.
Thuisgekomen moest ik toch even  bekomen! Dat heb ik met mijn jarenlange fietservaring nog niet meegemaakt. Een paar keer vreesde ik in de gracht te duikelen of van het -op sommige plaatsen verhoogde- fietspad te geraken.
Mag ik eens giftig zijn? Ik ben blij dat er dit weekend veel wind is en geen al te mooi weer!

een oude wegwijzer ter hoogte van de vroegere trambedding.

Tuin herinneringen 2

kinderenenkleinkinderen tuin

 

 

Hallo, kom het paadje maar op en aan de voordeur rechtsaf . Daar zie je op de derde foto een grote taxus staan die in het najaar een meter korter is gemaakt. Jaaaren geleden heb ik een drietal heel kleine plantjes meegekregen van de moeder van mijn vriendin die in Bocholt woonde ( beiden zijn helaas al een tijdje  gestorven).Eén plantje heeft het overleefd . Telkens ik op bezoek ging vroeg Bomi of de taxus groeide. Ja Bomi die groeit nog steeds! En die komt al zo hoog dat de tuinman al een serieuze ladder nodig had om die te snoeien.
Draai ter hoogte van de kerselaar( ook in het najaar gesnoeid en al flink terug uitgelopen)  maar naar links. De treurwilg op de hoek wil nu niet op de foto. De tuinman heeft  die in het najaar gekortwiekt! Loopt al ietsje uit maar toch geen mooi zicht.
Loop maar door naar achteren.

Of wil je liever aan de linkerkant naar de tuin achteraan? Ook goed. De buxusbol kreeg ik van mijn broer toen we dertig jaar getrouwd waren. Een klein bolletje in een bloempot. Op de foto zou je het niet zeggen maar het is een flinke bol geworden die al vele malen gesnoeid is. Méér dan 25 jaar oud en nog kerngezond! Overleefde al de buxusrups. Na de kleine bocht kom je aan mijn kleine groentetuin. Behalve veel water geven is er momenteel niet veel te doen . De aardbeien op het einde van het tuintje beginnen te rijpen .Veel aardbeien!
Dan kom je aan de achtertuin met links het tuinhuis. Het zwembad dient nog juist om het regenwater op te vangen . Na de wintermaanden staat die vol en als het nu niet gaat regenen zal die einde juni leeg zijn!!

De twee bovenste foto’s is het zicht vanuit mijn keuken. De twee onderste foto’s is het zicht dat ik heb vanop het terras. Daar kun je me bij goed weer aantreffen bij het ontbijt en de andere maaltijden. Ik leef bij goed weer praktisch buiten.

 

Het zicht wat ik heb vanaf het terras achteraan: rechts van me het tuinhuis met de rozen, links een hoekje met aronskelken en een mini appelboom, bosaardbeien ,geraniumstruik ,een fuchsiastruik, karmozijnplanten….
Schuin voor mij de Deutzia( Mizzd had gelijk deze struik is geen Weigelia)  en de Phlomis  planten.

Nog een paar plantjes om af te sluiten. Ik kan blijven doorgaan want nu is de bloeiperiode van veel bloemen die klaar staan om te bloeien. Het gaat allemaal veel te vlug  bij dit warme weer en ik haal het niet meer om alles  met de gieter water te geven. Ik moet ook kraanwater  gebruiken met een waterslang.
Ik heb een verzameling hosta’s staan die verschillende kleuren van blad hebben en die ook op verschillende manieren bloeien. De slakken houden zich gedeisd omdat ik rond de plant boomschors heb gelegd zowel in de bloempotten als in de volle grond.
De stokrozen zijn mijn dada. Vroeger in de grote tuin had ik ze in alle kleuren. Ik probeerde zoveel mogelijk zaadbollen te verzamelen van stokrozen die een andere bloemkleur hadden. Toen ik stopte in de grote tuin heb ik ze hier gezaaid maar met de jaren zijn  de planten gekruist en de meest speciale kleuren zijn verdwenen. Het voornaamste is dat ze groeien en bloeien. Geduld is nodig want het is een tweejarige plant dwz het eerste jaar is het een jonge lage plant en pas het tweede jaar gaat die de lucht in. Campanula hoog en lage zijn dankbare planten die rijkelijk bloeien en druk bezocht worden door bijen!
Ik kan het niet laten om nog een foto van de rozen die tegen de gevel van het tuinhuis groeien te plaatsen. In werkelijkheid nog mooier dan op de foto! Roze als die beginnen te bloeien en zwemend naar zacht wit in volle bloei!

Kom je mee op het terras om een kopje koffie te drinken!