Wandelen naar het Zwin

Verleden week had ik onverwachts een paar dagen twee logeetjes, nl de pleegdochter van een goeie vriendin en haar man. Ik viel een beetje uit de lucht toen ik een mailtje kreeg ” mag ik komen slapen bij jou”. Kort en bondig zonder enige uitleg. Ik ben nu wel iemand die niet veel uitleg nodig heeft , ik begreep dat er iets moest gebeurd zijn .
Hoewel ze al 12 jaar samenwoont is ze onlangs gehuwd met haar vriend. Ik was ook uitgenodigd op het huwelijksfeest dat doorging in Hasselt. Maar dat was voor mij op dat moment echt niet haalbaar . Een treinreis van drie uur, een avondfeest en dan de andere dag terug naar huis. Ik kreeg het thuis nog niet gedaan om een hele dag zonder rusten door te komen . Ik moet het tot heden nog steeds doen.
Ik vond het zo erg voor haar en nog veel meer voor mijn vriendin( de eerste stagiaire die ooit bij mij kwam werken en met wie ik tot heden nog contact heb) en voor mezelf ook want ik had graag de hele familie eens teruggezien. Na al die jaren en na menige keren bij haar een feest of begrafenis te hebben meegemaakt en ook een paar jaar mekaar niet gezien te hebben door corona, viel dat erg tegen.

Ik liet haar weten dat ze welkom was en verleden week stond ze precies op die bloedhete dag aan de deur. Toen kreeg ik te horen dat ze een hotel geboekt hadden voor een paar dagen in De Haan . Door ziekte van haar moesten ze de reis uitstellen en omboeken midden in het seizoen is niet zo vanzelfsprekend aan de kust. Dus dacht ze als noodoplossing aan mij. Groot gelijk had ze. Op die manier konden we haar recent huwelijk hier ook een beetje vieren. En voor haar was het een blij weerzien niet alleen met mij maar ook met het huis en al de herinneringen toen ze als kind hier af en toe kwam logeren.

Ik gaf hen tips wat ze konden doen die dagen( een avondmarkt in Sluis,een folklore markt in Heist ,een wandeling in Cadzand en natuurlijk ook naar het strand) en één dag ( het was gelukkig niet meer zo warm) zijn we samen naar het Zwin gewandeld vanaf de Lekkerbek tot aan de Haas van Flanagan ” Hospitality”genaamd.

Toen ze hier vertrokken gingen ze nog twee dagjes naar De Haan en zo hadden ze toch hun week vakantie zoals gepland!

Een prachtige dag om deze wandeling op de versmalde zeedijk te doen. Veel wandelaars en ook veel fietsers

Veel volk bij Surfers Paradise

te voet, met de fiets of met een go cart… auto’s mogen hier niet rijden!

mooi uitzicht op de zee en de duinen

De Zwingeul met in de verte op de eerste foto rechts een strandpaviljoen en daar achter hotels en tearoom. Op de tweede foto het haventje met rechts Air Republic van Sergio Herman.

De Zwinduinen

De Haas van Flanagan. Je moet geduld hebben om een unieke foto te maken. Er is altijd wel iemand die fotografeert of kinderen er bovenop zet…

een stuk van het Natuurpark met in de verte “the Shelter” – en tevens ingang om in het Natuurpark te wandelen en oa de ooievaars te bekijken op hun nesten. Geen denderende foto ( met tegenlicht getrokken)

Met verweerde balken( wrakhout? ) is een soort hoekige omheining gemaakt met op elke hoek beelden van dieren die je aan zee kan aantreffen.

Voor de paardenliefhebbers is een apart parcours gemaakt zodat fietsers ,voetgangers en paarden elkaar niet hinderen.

Heen en terug duurt de wandeling bijna twee uur! Iedereen geniet bij het ‘t Keun toch minstens een kwartiertje van het zicht op de zee, de Zwingeul en het Natuurreservaat !

Ik heb genoten van dit onverwacht vakantiebezoek . Lang ontbeten en bijgebabbeld , tegen de middag trokken ze er op uit en ‘s avonds samen warm gegeten en nog herinneringen opgehaald.
Ze hebben een logeerkamer zeggen ze. Ik heb de hint begrepen 🙂

Hoe is het met “Closer” ?

Een tijdje geleden schreef ik hier dat er een nieuw kunstwerk te bewonderen viel van Wim Tellier. ( klik).
Er waren in een reuze groot canvas gaten gemaakt en daarin werden zonnebloemen gezaaid. Wanneer die zonnebloemen zouden boven komen zou het beeld van een fireman een heel andere vorm aannemen.
Ik ben onlangs eens gaan kijken en ik moet eerlijk toegeven dat het me ontzettend tegenviel.
Dat heeft niets te maken met de kunstenaar , maar alles met de droogte en hitte van de laatste weken! Ik denk niet dat het mooier gaat worden. De meeste zonnebloemen doen het niet en de andere staan er verwelkt bij. Het project voorziet in het derde stadium-na de bloei van de zonnebloemen -om het canvas te recycleren en te gebruiken om strandzetels van te maken. Ze kunnen er al aan beginnen !
Het had zo mooi kunnen zijn…

wandelen in Knokke

Voor deze wandeling in eigen gemeente hadden we geen tram nodig , maar we gebruikten een ander vervoermiddel nl de gratis shopping shuttle die van april tot half oktober om de 20 minuten rijdt vanaf het Verweeplein tot aan de Sparrendreef( met verschillende tussenstops om op en af te stappen). We hadden eentje met een balkonnetje achteraan. Ideaal met mooi weer om de straten die je doorrijdt op je gemak te bekijken en …om foto’s te maken..

foto van internet

De drie eerste foto’s tonen de Lippenslaan. De vierde is het kunstwerk ” de Kameleon-glijbaan” op het Van Bunnenplein waar de jongere kinderen graag in kruipen en naar beneden glijden. De volgende foto is het Driehoeksplein dat dit jaar is aangekleed door de bloemenkunstenaar Daniel Ost ( heeft in Knokke-Heist ook een bloemenwinkel in de Dumortierlaan), dan een mooi bebloemd rondpunt in de Kustlaan en de laatste grote foto is een zicht op de -op dat ogenblik- rustige Kustlaan.

Daar was het eindpunt en we gingen te voet terug wandelen door een van de lanen waar de eerste grote villa’s zijn gebouwd op grote stukken grond nl de Fochlaan. Vele villa’s zijn ondertussen gerestaureerd met behoud van hun oorspronkelijke charme .
Maar eerst even wandelen tot een mooie bloemenzaak die altijd zo’n mooie boeketten in de etalage staan hebben en op het trottoir vóór hun zaak een pergola bouwden vol met bloeiende planten.

Wat velen niet weten is dat er een eindje verder in de Sparrendreef een klein straatje is genaamd Oud-Zoute, ( waar je niet met een auto door mag). Vroeger waren het allemaal kleine huisjes maar die zijn allemaal verdwenen en nu is het een sfeervol straatje geworden met nieuwe huizen. Vóór het ene huis staan grote potten met planten , bij een ander staan een paar ligstoelen en eentje heeft aan weerszijden een minituintje gemaakt. En dan kom je terug uit op een grote laan waar je in de verte nog juist een glimp kan opvangen van die mooie bloemenzaak.

We wandelden voorbij een pleintje met een mooi beeld en sloegen dan de Fochlaan in waar de grote villa’s deels verborgen waren achter grote omheiningen. Je kon toch nog de grandeur zien die deze villa’s indertijd uitstraalden maar nu in een gerestaureerde versie..

Ik kon verder geen foto’s meer nemen want ik had vergeten mijn gsm op te laden. We kwamen terug op de Lippenslaan waar we met de shuttle gestart waren! Dit was eens een heel andere wandeling door lanen waar we anders niet zo vlug gaan wandelen.

wandelen in Heist

We zijn onze “tram”wandelingen gestart in Wenduine met aankomst in Blankenberge. De volgende wandeling deden we in Heist( Knokke-Heist ) naar aanleiding van de heropening van een vernieuwde winkelboulevard.
In Heist zijn er verschillende grote werken aan de gang om de doortocht van deze gemeente méér aantrekkelijk te maken . Zo is er oa de Heldentoren gelegen aan het Heldenplein.( klik), wordt er ook een groene doorgang door Heist gemaakt (waar al volop aan gewerkt wordt), en worden de straten breder gemaakt voor de trage weggebruikers . De Heldentoren is een imposant gebouw waar de bewoners rond deze toren niet zo gelukkig mee zijn ( geen uitzicht meer, veel schaduw…) . Tja alle vernieuwingen hebben ook dikwijls een keerzijde…

Maar het was ons deze keer niet te doen om deze toren( waar je echt niet naast kunt kijken 🙂 ). We waren te vroeg voor de officiële opening van de winkelboulevard. Maar dat was niet het belangrijkste voor ons. We wilden gewoon zien hoe de vernieuwing er nu uitzag nadat het zolang er als een puinhoop bij heeft gelegen. Want het is nooit zomaar vernieuwen er wordt dan ook geprofiteerd om alle nutsvoorzieningen aan te passen.

Het was kermis op het Heldenplein en zo te zien is er vooral aan de jonge kinderen gedacht. Geen spectaculaire attracties waar je kan bij griezelen.

We gingen eerst een wandeling maken op de zeedijk. Niettegenstaande het mooie weer was het niet erg druk op de zeedijk evenmin in de strandbars. Zelfs de gocarts stonden te wachten op kinderen.
Met een paneel waar je je hoofd kan doorsteken werd er reclame gemaakt voor het Cartoonfestival. Daar ga ik zeker nog naar toe in het CC Scharpoord. Niet drummen hé voor een gratis hug 🙂

En volgens mijn vriendin heeft Panaché héél lekker ijs, dus dat hebben we geprobeerd. Inderdaad !

Waar vroeger het openlucht zwembad de Raan was is er nu een speelplein in een zanderig duinenlandschap. Erg mooi en passend in de omgeving van de zeedijk en het strand.

De wandeling had langer geduurd dan we van plan waren en natuurlijk misten we het lintjesknippen van de burgemeester. Maar de wandeling langs de mooie “boulevard” zoals de inwoners deze straat noemen was leuk. Allerlei attracties en standjes waar je iets kon eten of drinken. De banken in kleurrijke mozaiek zijn weer bovengehaald( In totaal heeft de gemeente er indertijd 15 aangekocht en regelmatig verhuizen ze van locatie). De perken met beplantingen zijn nog jong.
Terwijl er nog een briesje was op de zeedijk was het in deze straat op die bewuste vrijdag erg warm. We bleven nog even kijken en luisteren naar dit vrolijke bandje en stapten dan terug naar de tram om huiswaarts te rijden.

wandelen van Wenduine naar Blankenberge

Tijdens de zomermaanden gaan mijn vriendin en ik dikwijls op stap met de tram. Er is om de tien minuten een tram en met een jaarlijkse betaling van een goeie 50 euro kunnen we als senioren onbeperkt reizen met tram en bus van de lijn.
Dit jaar zijn we wat later gestart omdat ik het fysiek niet aankon. Nu het weer beter gaat zijn we regelmatig terug op weg met de tram. Een van de eerste keren reden we tot Wenduine waar we via de zeedijk terugstapten richting Blankenberge. Hoewel het al vakantie was ( 9.7.2022) was het nog kalm aan zee.

De zeedijk is niet zo erg lang en algauw kwamen we op een soort schelpenpad met mooi uitzicht op het hinterland. Via  het schelpenpad wandelden we achter de duinen richting Blankenberge. Het is er mooi en aan de ene kant heb je duinen begroeid met helmgras en vegetatie eigen aan de duinen en aan de andere kant staat het vol met egelantiers die nu mooi bloeien en geuren.
Halverwege wandelden we onder de wrakkenbrug door:
De brug Het Wrakhout biedt in de eerste plaats de fietsers, de voetgangers en de strandrecreanten een veilige oversteek. Het bouwwerk slaat letterlijk en figuurlijk een brug tussen polders en duinen en leidt de gebruikers naar een panoramisch hoogtepunt met uitzicht op zee, op het duingebied en de Uitkerkse Polders.

Het was warm want de zeebries was hier niet voelbaar halverwege heb ik toch even letterlijk de beentjes gestrekt.

Omdat we rond de jachthaven moesten wandelen om in het centrum van Blankenberge te geraken namen we op het einde van het pad toch even de tram. Voor mijn eerste lange wandeling ( een vol uur doorstappen) was ik al erg tevreden. De tramrit duurde welgeteld twee haltes 🙂 , maar ja teveel kan wel eens teveel zijn,hé.

Daarenboven wilden we nog eens door Blankenberge slenteren. We namen een straatje dat werkelijk nieuw leven is ingeblazen. In elk geval de gevels waren mooi opgefrist en de straat was ook autovrij gemaakt.

We kwamen een meeuw tegen in de omgeving van een restaurant en wellicht had hij een overschot van frieten gekregen. Hij week geen cm van waar hij stond en keek ons dreigend aan. Ik liet hem maar gerust na toch even op het knopje van de camera gedrukt te hebben.

In één van de straatjes was er vóór een handelszaak een travestieshow. De ene playbackte Witney Houston en de blondine Laura Lynn. Ik filmde een paar fragmentjes. Alleen het tweede fragment krijg ik hier niet goed op. Veel bekijks voor dit straatevenement.

Plukboerderij en ooievaars

Ik had na het weekend van 1 juli samen met Luc en Ingrid de smaak te pakken om korte uitstappen te maken. Vooral omdat ik er nadien geen grote fysieke problemen aan overhield. Maar het was wel een feit dat ik ‘s avonds pompaf was en de foto’s -met een verhaal erbij-liggen bleven. Nu met die hitte dagen wordt er niet gewandeld of op stap gegaan. Dus heb ik rustig de tijd om terug te kijken op de twee voorbije weken!

Op een middag zijn vriendin en ik naar een plukboerderij gereden in Retranchement( Nl). Mijn vriendin wilde niet naar zee gaan omdat toen in de schaduw de noordenwind haar geen deugd deed. Zij heeft al een tijd last van haar hals en had een inspuiting gekregen en moet ook kine volgen.
Wij zorgen goed voor elkaar dus kozen we om landinwaarts iets te doen en de plukboerderij leek ons wel een fijn ideetje.
Er staat al veel te bloeien en je kunt zelf mooie boeketten samenstellen voor een zeer schappelijke prijs.( er staat een plankje met drie gaten in van klein naar groot en daaraan kan je zien hoeveel je voor een boeket moet betalen.( van 5 euro tot maximaal 15 euro). Het grootste boeket moet je bijna met twee handen vasthouden! Te betalen in een ijzeren koffertje met wisselgeld want de uitbaters zijn er niet altijd.
De aanhoudende droogte was merkbaar in de pluktuin., maar er was nog keuze genoeg.

Daarna reden we door een mooi poldergebied en gezien de wegwijzers ons niet echt hielpen sloegen we af en toe zomaar een weg in. Verdwalen zouden we wel niet en ik vind het altijd leuk om als het ware ” op de tast” in zo’n weids landschap te rijden. Wat zou ik dit graag doen op de fiets maar vriendin durft niet meer fietsen.

We kwamen op de grote weg Sluis-Breskens uit. Breskens was ons nu te ver dus sloegen we af richting Sluis en gingen wat drinken in het Populierenhof (met een mooi terras en wat verwijderd van de drukke winkelstraten).
Kijk wie daar parmantig wandelde en zich niks aantrok van mij noch van andere mensen die een foto wilden nemen. Een andere ooievaar ( wellicht zijn partner stond op het dak van het Populierenhof geduldig te wachten).

De tijd gaat zo vlug voorbij als je aan het genieten bent. We merkten dat de zon achter de wolken verdween. Die avond zagen we een van de mooiste zonsondergangen van de voorbije weken. Instagram en FB stonden vol foto’s de ene al mooier dan de andere. Deze aan de zee waren super. Ik moest tevreden zijn met de mooi verkleurende lucht . Het spektakel duurde niet langer dan een kwartiertje.

Juli is goed ingezet

Een tijdje terug was afgesproken dat Luc en Ingrid, de oudste zoon en zijn vrouw een weekend op vakantie zouden komen.

Op 1 juli kwamen ze in de namiddag toe geladen met niet alleen hun bagage maar met eten en drank voor het hele weekend ! “zodat ik niet hoefde te koken”. Ze wilden absoluut niet dat ze een last zouden zijn voor mij nu ik nog niet helemaal hersteld was .
De eerste avond hadden ze een koude visschotel mee om duimen en vingers af te likken en de volgende morgen was er ontbijt met pistolets en koffiekoeken . De zaterdagmiddag aten we een overheerlijke zalmlasagne en ‘s avonds de restjes van de vorige avond en een door haar gemaakte Quiche. En de zondagmiddag trakteerden ze op Thaise gerechten ,afgehaald bij een bekende zaak.

Terwijl ik samen met Ingrid rustte en ook wat bijpraatte , deed Luc allerlei karweitjes die broodnodig eens moesten gebeuren. Hij is echt een handige Harry. Stilzitten kan hij niet.
Luc wilde op zaterdagnamiddag een wandeling doen die samen te vatten is als “Memory Lane”
Dat zag ik ook wel zitten omdat die wandeling geen uren in beslag nam. Ik ben nu al beter maar uren wandelen zit er nog niet in…
We reden naar de Boslaan en parkeerden in een zijlaan waar vroeger een paar oude boerderijtjes stonden ,maar nu volgebouwd is met grote villa’s. Het is nu een wijk waar je in een lus rijdt en terug in de Boslaan komt. Tussen de villa’s is een paadje dat uitgeeft op landerijen. Een vrouw die in de buurt woont heeft in dat paadje handenvol wilde bloemen gezaaid en aan elke boom hangt een bijenhotelletje!

Op het einde van het paadje kom je op velden uit. Héél lang geleden was er een smal paadje dwars door de velden waardoor de bewoners van die boerderijtjes toegang hadden tot hun woning/de weg .De erfdienstbaarheid is behouden en je mag altijd dwars door de velden wandelen tot je aan een aarden weggetje komt . Maar toen kozen we niet voor dat aarden weggetje . We stapten verder langs een smal paadje tot we aan een stuk bos kwamen , er door wandelden en uitkwamen op de baan die dwars door het bos loopt.

Toen kwamen we op de bekende weg uit richting Oosthoek waar de vroegere Siska’s waren( wafelhuizen). We wandelden in de tegenovergestelde richting. We wandelden een tijdje door een van de lanen waar villa’s stonden die kunnen gerekend worden als de eerste die in de omgeving van de Golf ( officiële benaming de Royal Zoute Golf Club) gebouwd werden , en ondertussen al flinke opknapbeurten kregen !

Via een paadje langs één van die villa’s( Je moet het ook weten want anders durf je dat paadje niet in te slaan)kwamen we op een nieuw verbreed bospad terecht en van daaruit heb je een mooi uitzicht op de golf zelf. Het was er niet druk . En al wandelend kwamen we terug op de Boslaan uit waar we de auto in een zijlaan geparkeerd hadden.

Een super start van de zomermaanden! Bijna drie dagen genieten! Voor herhaling vatbaar.

Een tussendoortje.

We zitten terug in een periode dat het soms te warm is om te gapen. Er is voorspeld dat het afwisselend weer kan worden met gevolgen als bosbranden /overstromingen door hevige regenval..
Er is ook voorspeld dat we een muggen en wespen invasie mogen verwachten. Tot nu toe valt dat nogal mee. Toch heb ik er al iets van ondervonden. Toen begin juli de oudste zoon met zijn vrouw hier een paar dagen logeerden( verhaal komt er nog aan) en we met het goeie weer buiten wilden eten werden we lastig gevallen door kleine wespen. Ambetant dat die waren. We zaten op een bepaald moment met elk een vliegenmepper ze weg te jagen. Jaja makkelijk gezegd dat je dit niet moet doen, maar als ze zo agressief zijn dat ze gewoon in je gezicht vliegen … Het was lachwekkend om zien hoe we aan het eten waren met elk een mepper in de hand.
Ik stak op een gegeven ogenblik mijn vliegenmepper in een lege fles omdat ik beide handen nodig had om te eten en… vreemd maar de wespen verdwenen en lieten ons rustig verder eten .
Tot driemaal toe hebben we die truc geprobeerd en telkens bleven de wespen van de tafel weg.
Zo zie je bij ons op de tuintafel nu een vaas staan met vliegenmeppers in! 🙂 Ik hoop dat het blijft helpen ( de kleuren van die meppers zijn louter toeval)

Tijdens warme zomers kan je plots last krijgen van vliegende mieren . Als dat buiten gebeurt dan hoef je in feite niets te doen maar als ze binnen een halve terrasdeur bezetten dan is het helemaal niet leuk.

Dat doet me terug denken aan een vroegere collega . Ze belde me in paniek op dat ik haar moest komen helpen “die beesten in haar keuken buiten te krijgen”. Ik ben toen met een spuitbus voor mieren en ander vliegend ongedierte naar haar toe gereden. Ik moet eerlijk bekennen dat ik ook griezelde van die dikke laag met vliegende mieren op twee terrasdeuren. De spuitbus werd gebruikt, daarna de keuken afgesloten, en even gewacht in een andere plaats. Daarna de terrasdeuren opengegooid en we konden de gevallen vliegende mieren naar buiten vegen.

Wel ik kwam zaterdag na een wandeling thuis en zag op een terrasdeur in de living honderden minuscule vliegjes met abnormaal lange vleugels op het raam zitten, velen lagen ook al te spartelen op de vloer. Ik heb weer die eerder genoemde spuitbus gebruikt. Living afgesloten want dat spul slaat gewoon op je adem. Nadien deur open en al die beestjes opgeveegd. (Ik kon ze niet naar buiten vegen omdat er een deurdorpel is).
Twee dagen later van hetzelfde toen ik na een uitstapje terug thuiskwam zag ik aan dezelfde terrasdeur weer een hoop kleine vliegjes maar niet in zo’n grote getale.
De zomer is nog lang ,wat staat er nog te wachten…

Een grote klus

Drie dagen na elkaar op stap gaan was al een flinke stap voorwaarts op de curve van zich beter voelen. Maar op de vierde dag mocht ik het toch wat rustiger aan doen en was ik echt moe. De kapper is dan een goed middel om even stil te zitten en te ontspannen terwijl je hoofd lekker gemasseerd wordt bij het wassen, de kapster je haar weer fatsoenlijk knipt , een steuntje in je haar steekt met van die kleine rolletjes en je dan aan de wasbak mag liggen tot het product voldoende is ingewerkt. Dat ontspant me zodanig dat ik voelde dat ik ging snurken. Juist op tijd ging de timer aan en was ik klaar wakker. ” Je was bijna in slaapt hé lachte de kapster. Ik hoorde het aan je ademhaling.”
Dat was een ontspannend namiddagje en als ik mijn koppie zag in de spiegel voelde ik me er ook minder flets uitzien. Ik was ook weken niet meer buiten geweest.

De dag erna kwam onverwachts de aannemer van dakwerken aanbellen om te zeggen dat hij aan de werkzaamheden kwam beginnen. Twee kanten van het huis hadden een nieuwe goot nodig. Toen ik in het vroege voorjaar contact nam met hem zei hij dat ik wat geduld moest hebben omdat hij zoveel werk had. Ik antwoordde toen dat er geen haast bij was , maar dat ik toch graag had gezien dat de goten vernieuwd waren tegen de volgende winter. De man keek toen zo verbaasd naar me omdat ik niet “zaagde” om er zo vlug mogelijk aan te beginnen ” Dat heb ik nu nog nooit gehoord van een klant”, repliceerde hij en schoot in een lach.” Zodra er een gaatje is kom ik het doen en dat zal zeker ver vóór de volgende winter zijn”

Hij hield woord en einde juni kwam hij samen met zijn zoon stellingen zetten om aan die klus te beginnen. Een karwei dat toch bijna vier dagen in beslag nam. De eerste dag mochten ze tegen de middag al stoppen want het is beginnen water gieten tot ver in de namiddag.
Maar nu kijk ik naar twee kanten van het huis op glanzend nieuwe goten. De twee voorzijden waren nog niet aan vernieuwing toe ( huis is in L vorm gebouwd). Hopelijk blijven die nog wat intact want het kost toch een smak geld.

Wandelen over de grens !

Ver moet ik niet rijden om over de grens een wandeling te maken! Ik ben er vlugger dan in het centrum van mijn eigen gemeente.
Het was nog altijd warm weer en na de rommelmarkt en het erfgoed museum wilden we eens een rustige wandeling maken .Vriendin en ik reden naar Sluis.
Deze keer niet om boodschappen te doen en evenmin naar de winkels om op zoek te gaan naar koopjes, want Sluis is met de solden altijd een maandje vroeger dan bij ons.
Neen we parkeerden de auto en gingen wandelen langs het kanaal. De bedoeling was om op de wallen een rondje Sluis te doen. Maar daar gekomen was het veel te warm en we kozen dan maar om onder het bladerdek van de bomen langs het kanaal te wandelen. Dat rondje duurde toch al vlug een uur met stopplaats aan het Populierenhof met uitzicht op het kanaal. Daar hebben we ons onder een grote parasol geïnstalleerd met een drankje en een dame blanche.

Als je de foto’s volgt :

We wandelden langs de Stenen Beer (klik) tot aan het ophaalbruggetje en staken die over. Op de brug heb je een mooi zicht op Sluis . Op het water beginnen de lelies te bloeien. En het is altijd leuk om op die brug eens een fotootje te maken. Het pad aan de andere kant is heeft een dikke rietkraag aan de waterkant.

We zagen een dametje met een surfplank onder de arm de berm afdalen en in het kanaal probeerde ze op de plank te klauteren. Dit lukte haar maar moeizaam en uiteindelijk keerde ze al peddelend terug naar de kant. Niet alleen wij zuchtten van opluchting maar ook de beide meisjes die zaten te kijken deden teken naar ons dat ze blij waren dat ze behouden terug aan de kant was geraakt ” oef” !

Toen naderden we het centrum van Sluis wandelden voorbij de immer spuitende fontein, liepen de Kaai af en draaiden af over het kanaal en wandelden aan de andere kant terug. Ondertussen zagen we een ooievaar landen op de schoorsteen van een cafe-restaurant. Ooievaars vind je op verschillende plaatsen in Sluis. Zelfs in een etalage van een ander restaurant stonden er een paar naar buiten te kijken 🙂

Overal zaten de terrasjes vol genietende mensen. We wandelden langs een kanonsloop die een rol heeft gespeeld in de geschiedenis van Sluis en wat verder zagen we overblijfselen van de stadsomwalling

Toen vonden we het tijd om te rusten en genoten we verder van het uitzicht en de mooie en soms dreigende wolken boven Sluis met een drankje en een ijsje !