Genieten van het goeie weer..

Begin deze week reden we naar de aardbeienboerderij in Moerkerke. Verser kunnen ze niet zijn. Ze worden geplukt en onmiddellijk in de automaten gestopt waar je ze kan uitkiezen en kopen. Bij dit warme weer zijn die automaten zeker een pluspunt. Maar zo’n bezoekje koppelen vriendin en ik altijd aan iets anders zoals een wandeling , een halte bij de ijshoeve, even binnenkijken in een kunstgalerie in Damme of een ommetje naar Maldegem waar veel warenhuizen dicht bijeen liggen.

Na de koffer volgeladen te hebben met aardbeien reden we verder naar de ijshoeve. Waar een speelplein is voor kinderen ,waar je ijs ter plaatse kan eten en ook en een frisdrank of een warme drank kan kopen. Heel eenvoudig . Je haalt het in de boerderijwinkel en je kan aan plaatsnemen onder een grote parasol aan een paar ronde tafels. Naast een eenvoudige kiezelparking zie je paarden lopen in de de weiden. Deze keer liepen ze tamelijk veraf maar het was enig om twee merries met elk een veulentje te zien ronddraven . En de hengst hield voortdurend toezicht en spoorde de merries aan om rondjes te lopen met hun veulens.


Bij het heengaan kiezen we meestal voor de Natiënlaan richting Moerkerke en terugkeren doen we over Damme. Deze keer wilde ik in Damme “de Haringmarkt” eens terug zien. Ik kon me er niet veel meer van herinneren. Het ligt in hartje Damme maar je moet er echt naar toe wandelen door een straatje dat eindigt op een pleintje. De huisjes zijn opgeknapt en worden nu verhuurd als vakantiewoningen. Het is er zo stil en rustig. Jammer dat er een auto geparkeerd stond( heb die bewust uit beeld gelaten 🙂 )Je waant je echt in een vorige eeuw.
Een beetje geschiedenis:
Typerend voor het pleintje zijn de witgeschilderde voormalige armenhuisjes met hun wit/groene luiken. Centraal staat een linde: de vrijheidsboom die hier in het begin van de vorige eeuw werd aangeplant . Als herinnering aan het oude waterverdelingssysteem, is hier een oude waterpomp blijven staan. De naam “Haringmarkt” verwijst naar de stapelrechten die Damme in de Middeleeuwen had.  Van op het pleintje heb je een heel mooi zicht op de kazemat waaronder de Lieve de stad binnenstroomde. Op het pleintje staat het Verbroederingsmonument van Damme en de Duitse stad Damme-Oldenburg, gerealiseerd door de kunstenaar Jef Claerhout (°Tielt, 1937).

Maar om daar te geraken moesten we door de hoofdstraat wandelen. En wat zagen we . Hier en daar en een paar beelden zoals op een open terrein, rond de kerk , op een wandelpad rond Damme. Vanaf 1 juli is er een kunstroute met beelden en installaties in en rond Damme. We wisten dit omdat we bij een vorige wandeling door Damme de kunstenaar van de beelden op de tweede foto gesproken hadden . De uitleg wat de beelden betekenen en wie de kunstenaar is staat nog niet vermeld. Dus zullen we nog eens moeten teruggaan begin juli 😉

Brocante langs de waterkant…

…zo noemen ze in Sluis de jaarlijkse rommelmarkt die plaats vindt de eerste zondag van juni .Ongeveer 250 kramen staan naast elkaar en vormen samen een looproute van 2,5 kilometer langs de Damse Vaart. Altijd de moeite om daar eens te lopen slenteren. Het weer viel mee al was de wind ,die ons nu al een hele tijd geselt , koud zeker als de zon even achter de wolken verdween. Dat merkte je ook aan de lege kraampjes die de hele dag in de schaduw stonden. De “bewoners” waren reeds vertrokken in de vroege namiddag.
Het was druk , maar een gezellige drukte. Niemand had haast en je wandelde langs de vaart tot aan het bruggetje waar je dan over kon om langs de andere zijde terug te keren. Op de vaart een paar pedalovaartuigjes die vervolmaakten de vakantiesfeer!
Je wandelde ook langs de Steenen Beer , de restanten van de Westpoort van Sluis om terug te komen in het centrum van Sluis.

Klik op de foto’s om te vergroten.

Het binnenkomen van Sluis was die dag verboden terrein voor auto’s en dat maakte de sfeer nog eens zo gezellig!

Het aanbod op de kraampjes was groot en verzamelaars van bepaalde zaken konden er zeker hun gading vinden. Zo waren er de wijwatervaatjes en de wandelstokken waar er erg dure tussen zaten( 150 euro vind ik toch wel duur voor een mooi bewerkt exemplaar). Waar is de tijd dat velen Hummeltjes spaarden. Hier kon je ze voor een fractie van de originele prijs kopen met certificaat van echtheid. Zo’n bergère stoel vind ik altijd al mooi. Heb de prijs maar niet gevraagd 🙂
Je garderobe kon je hier ook wel aanvullen , voor groot en klein. De bakken en dozen met platen hadden veel aantrek.
Toen zag ik verschillende snijboon machientjes . Kostprijs 7 euro en dat is zeker zijn p rijs waard. Heb er zelf nog eentje van mijn moeder . Die plastiek gevalletjes deugen aan geen kanten en ik ben maar wat blij dat ik zo’n stevig snijmachientje heb . De mijne is in het rood.
Opvallend waren de houtsnijwerk beelden van negerfiguren .

Onder toeziend oog van zijn ouders verkocht een kleine jongen mooi gesneden schijven hout. En hij kon er wat van om zijn waar aan te prijzen. De omstaanders kochten voor het plezier alleen om hem bezig te horen schijven hout. Zelf heb ik er eentje gekregen bij het huwelijk van een kleindochter als aandenken. Zij hadden er hun namen en huwelijksdatum ingebrand. Wordt bij mij gebruikt als onderlegger voor een bloemetje .
Die strijkijzers doen me aan mijn moeder denken. In de winter warmde ze zo’n strijkijzer op de kolenkachel en wikkelde die in een dik doek. Op die manier werd het bed opgewarmd voor mijn broer en ik gingen slapen. Ik heb mijn moeder nog weten de was strijken met zo’n ijzers. Ik heb er een vijftal geërfd van haar.
Wie haalt het tegenwoordig nog in zijn hoofd om zo fietszadel te kopen. Gegarandeerd heb je na een fietstocht een blaar op je gat!

De poppen om poppenkast te spelen waren allemaal mooi . Of ze verkocht raakten betwijfel ik. De vraagprijs lag nogal hoog of je moet een echte verzamelaar zijn.
Ik heb nog geweten toen mijn kinderen ook eens op een rommelmarkt stonden dat dergelijke valiezen zoals ik ze daar zag staan in een mum van tijd verkocht waren. Die rage lijkt voorbij. Ik zag verschillende kraampjes met zo’n valiezen.
De hoeden konden me wel bekoren. Ze waren allemaal nieuw. Wellicht een zaak die stopte. Iets voor toneelgezelschappen ? Het is al lang geleden dat ik bij speciale gelegenheden een hoed droeg . Ik heb nog een sportief hoedje gedragen om naar mijn werk te gaan in de winter.
Ik werd wat weemoedig toen ik al die ere medailles zag. Er zal toch iemand fier geweest zijn wanneer hij een eremedaille opgespeld kreeg. En nu liggen die te grabbel op een rommelmarkt. Mijn vader kreeg er ook een paar maar die liggen bij de familieboeken die de oudste zoon heeft aangelegd.

Er was nog zoveel te zien maar ik zal het hier bij laten.

Je hebt van die dagen…

…dat het allemaal tegengaat maar evengoed dagen waar je gewoon doorwalst. Deze week had ik zo’n dag dat je bij het einde ervan die zou willen vasthouden.
Na maanden allerlei kleine tegenslagen zowel op psychisch als fysisch vlak( na een operatie) en allerlei tegenslagen die je niet verwacht, begon de dag zonnig ( al blijft de NO wind ons hier aan de kust geselen).

Vriendin en ik zouden eerst tot aan de aardbeienboerderij rijden in Moerkerke . Ik wilde confituur maken voor mezelf en de kinderen. Daar zijn ze dagvers en ook goedkoper dan in de winkel. Er lagen van die “ongesnoekte” grote aardbeien voor een zacht prijsje. Je moest er wel vier kilo kopen. Die heb ik gekocht en ik moet zeggen dat ik er thuis ongegeneerd een bakje heb opgegeten. Ze waren nog zoeter dan de aardbeien met een normaal uitzicht.

Daarna reden we door naar Vivenkapelle waar ik indertijd mijn plooi-e-bike heb gekocht. Toen kon je in onze streek nog niet in alle fietsenwinkel een plooi ebike kopen.
Ik heb lange tijd na elke operatie niet mogen zwemmen of fietsen. Dus stond de fiets daar te wachten

tot ik opnieuw mocht fietsen. Ik vreesde er al voor : de batterij laadde niet meer volledig op. Waar lag het aan : de lader of de batterij? Daarom moest ik beide meenemen en naar de handelaar gaan. De eerste zou 70 euro kosten de andere minstens 400 euro. Ik heb geluk gehad ,het was de lader die kapot was.

Daarna reden we naar Damme want dat moest toch gevierd worden. Hoewel de fiets al een aantal jaartjes telt had ik in feite weinig kilometers op de teller staan en ik zou het er ook wel voor over gehad hebben om een nieuwe batterij te kopen. Tenslotte kostte die fiets ook een pak geld en om die dan zomaar aan de kant te laten staan….
In Damme deden we eerst wel een wandeling vooraleer ergens iets te gaan drinken.

Op de terugweg naar de parking moesten we langs een enorme camion wandelen die half op het trottoir stond (anders konden de auto’s er niet meer langsrijden). Er lag een reuze blok bewerkte steen op. Toen zagen we in een open ruimte een paar beeldhouwwerken staan.
Het bleken monumentale beeldhouwwerken te zijn die in het kader van een komende beeldenroute tijdens de zomermaanden in Damme voorlopig in die open ruimte gelost werden.
De beeldhouwer en kunstenaar van deze beelden die aan origami doen denken is Sylvain Patte , samen met een begeleidster gaven ze tekst en uitleg en er werden foto’s genomen.

De streek rond de Damse Vaart in het Brugse Ommeland trapt de zomer van 2023 af met een nieuwe, unieke culturele belevenis. Te voet, met de fiets of met de nostalgische boot de Lamme Goedzak, je begeeft je tijdens een state-of-the-art kunstroute tussen meer dan 25 kunstwerken van gerenommeerde Belgische en internationale kunstenaars

Dus allen vanaf juli tot oktober naar Damme om de beeldenroute te volgen en te bewonderen.