Laatste donderdag van de maand…

…en die laten we niet zomaar voorbijgaan. Met ons drietjes (twee oud collega’s en ikzelf) waren we opnieuw op stap.
De ene collega zag ik  twee zomermaanden niet. Zij was op reis en dan oppas voor de kleinkinderen en de zorg voor een dementerende moeder…
Met de andere collega was ik al meer dan één namiddag op stap deze zomer.

We zoeken telkens uit waar we samen een namiddag kunnen doorbrengen. Het is niet enkel bijkletsen en koffiedrinken . Er moet ook iets cultureels bij , zeggen  mijn vriendinnen. We zochten het niet te ver want met de hevige regenvlagen van gisteren dachten we dat het vandaag ook van dat zou zijn. We zouden een spelletjesnamiddag  houden , daar hebben we een vorige keer enorm veel plezier aan beleefd.

Maar deze dag begon stralend en het bleef mooi weer tot ver in de namiddag. Dus géén spelletjes namiddag. We reden naar Lissewege , het witte polderdorp, waar er tijdens de zomermaanden een beeldenwandeling is.

We begonnen in de Paul D’Hondtstraat waar de bewoners elk jaar  een nieuw thema uitwerken . Vorige keer hadden ze al de bomen in een brei- of haakwerk gewikkeld. Dit jaar hadden al de bomen een vogelhuisje. Ik kon niet kiezen en heb maar al de bomen gefotografeerd… Hieronder een deel van de vogelhuisjes.

 

Daarna wandelden we het dorp in om even langs het Vaartje te wandelingen . Het anders zo mooi bebloemd vaartje droeg de sporen van hitte,wind en regen.

Langs het vaartje zie je overal beelden staan   Een mannelijk naakt en een kikker in het Vaartje.


We wandelden niet tot het einde want we hadden ons al flink bezig gehouden bij de vogelkastjes .

Toen we langs het Vaartje wandelden zat er een bejaarde dame in een rolstoel  in haar open deur die ons aansprak en zei dat we ook eens moesten kijken aan de overkant in het huisnummer 28 . Zij had daar vroeger gewoond en daar waren veel kunstwerken te zien. Wij beloofden dat we dit zeker zouden doen.
Het gebouw moet een handelsbestemming gehad hebben want er was een grote inrijpoort met daarachter een héél grote tuin. Deze tuin stond vol kunstwerken.Het bleek een centrum te zijn voor slechtzienden en blinden die daar hun werken tentoonstelden en waar je cursussen kon volgen in half vergane gebouwen .Gedeeltelijk in open lucht en gedeeltelijk in half open bebouwingen. Iedereen kon zich inschrijven om er een of andere cursus te volgen.


De grote tuin met allerlei kunstwerken.


We waren alle drie onder de indruk van deze kunstwerken !


Daarna gingen we verder in de richting van  de Onze-Lieve-Vrouw Bezoekingskerk
Op het  plein vòòr de Kerk staan  beelden


Binnen de kerk waren er ook tal van kunstwerken waar ik hier een deel van toon.

Kunstwerk buiten categorie:
koffie verkeerd en op het bord de restanten van een pannenkoek mikado!!

Leuk bezoek.

Gisteren kreeg ik het bezoek van de oudste kleindochter, Elsbeth . Zij kwam met haar dochtertje Margaux, een 2 jaar en 5 maanden lieve pruts. Het was al een tijdje geleden dat ik beiden nog zag.
Maar voor jonge, werkende mensen met een kind dat overdag in de crèche verblijft is het leven druk en daarenboven hadden ze een paar maanden verbouwingswerken achter de rug. Bezoekjes brengen aan de familie wordt dan gemakkelijk uitgesteld.
Elsbeth had onlangs een berichtje gestuurd  dat overduidelijk was! Geboortejaar van papa, mama ,Margaux en een verrassing voor maart 2018! Leuk als aankondiging dat kleindochter zwanger is van een tweede kindje.
Zij kwam het oma nog eens bevestigen samen met Margaux. We maakten er een gezellige namiddag van.
Oma wordt in maart 2018 voor de tweede maal overgrootmoeder!! joepié !

 

Fietsen met de kleinzoons

De twee kleinzoons kwamen vandaag terug naar oma en het eerste wat er gevraagd werd ” Wat doen we vandaag”. Uiteindelijk kozen ze om te fietsen. Het was over de middag aan mijn achterdeur 30° en geen wind. Niet bepaald ideaal om te starten. Dus hebben we een paar uur gewacht en zijn dan vertrokken. Ze vonden het wel een goed idee om eens naar hun tante en nonkel in Middelburg te fietsen. Die fietsroute hadden ze nog niet gedaan. Dochterlief en haar man waren wel op hun werk maar de oudste kleinzoon was thuis.


Zo reden we rond Sluis langs rustige wegen.

Vroeger toen we met de kleinkinderen naar de Ardennen op vakantie gingen kropen de jongens altijd op zo’n hooibollen.


Oma is niet meer zo lenig om op die strobollen te klauteren.


We kwamen opvallend veel proefvelden tegen met bonen die geoogst worden als ze helemaal droog zijn.
Dat het proefvelden zijn zag ik aan de plakkaatjes die in de velden geplant staan.

Na even goedendag gezegd te hebben aan Kevin reden we terug naar huis. Maar even een rustpauze aan één van de kreken die deze streek rijk is en waar je een mooie wandeling rond het dorp kan maken.

Een mooi zicht op de kreek van op het terras met zitbanken .

Hier verlieten we Belgisch grondgebied om over Heille en Sluis(Nl) terug naar huis te fietsen. Een tochtje van twee uur.

De Bloemenstoet in Blankenberge

 

Er staat staat hier een grote titel maar ik heb zelf geen foto’s. Hoe dat komt ? Ik had mijn camera niet mee en zelfs niet mijn gsm die ook mooie beelden maakt.
Toen ik op het punt stond om te vertrekken werd er aangebeld. Ik legde camera en gsm naast mijn handtas om de deur te openen. Het bleken Jehovah’s te zijn. Ik heb ze beleefd afgewimpeld . Ze overhandigden me nog een foldertje en wensten me verder een fijne dag.
Ik heb mijn handtas gegrepen, ben in de auto gesprongen en naar Knokke gereden waar ik de auto op de parking naast het station zette ( heb een parkeerkaart voor één jaar) en de tram nam naar Blankenberge. Want op een dag als vandaag is het hopeloos zoeken naar een parkeerplaats!

Ik wilde mijn camera uithalen in Blankenberge en toen besefte ik dat ik die niet meehad . Ik  had die niet onmiddellijk in de handtas  gestoken toen er werd aangebeld.

Mijn lieve Blankenbergse vriendin heeft me getroost door het opsturen van een paar foto’s die zij had genomen zodat jullie een idee hebben hoe mooi de stoet was. Behalve praalwagens waren er veel dansgroepen en enkele drumbands. Het thema was dit jaar Animahlia, een Zoo van Bloemen.

Dank je wel lieve Pauline!!

 

Met de fiets op de A11

Hebben jullie het nieuws gezien? Na jaren werken aan een gigantisch project om de haven van Zeebrugge beter bereikbaar te maken vanuit Brugge komt de voltooiing in zicht.  Na jaren verkeersproblemen om de Oostkust te bereiken kunnen de bewoners straks weer opgelucht ademen. De werken zijn verre van gedaan want er moeten nog veel verbindingswegen in orde gebracht worden , ook om de N49 vanuit Westkapelle te ontsluiten als expressweg naar Antwerpen.

De A11 is enkel vandaag opengesteld voor  fietsers .
Massaal zijn de fietsers vandaag aanwezig geweest om  deze verbindingsweg tussen Brugge en Zeebrugge in te rijden. Ik schrijf wel massaal, het was ongelooflijk hoeveel fietsers  er waren. Ik was ook bij de fietsers die deze weg inreden. Alles verliep nog redelijk tot op de fameuze brug die open kan als er grote zeeschepen moeten doorvaren!  Iedereen stapte van de fiets om een blik te kunnen werpen richting Brugge met de windmolens en richting Zeebrugge  waar je in de verte schepen ziet liggen in de achterhaven.
Op die plaats stonden er ook tentjes waar drank werd aangeboden en dat sloeg bijna niemand af want dan had je er toch al een flink fietstochtje op zitten. Hoe hoog die brug is weet ik niet zo precies maar als je de grootte van de fietsers ziet onder de brug dan zal het wel hoog zijn.
Ik heb me niet meer door het kluwen van fietsers geduwd om nog het einde van de weg af te fietsen , maar ben teruggereden tot in Westkapelle waar een animatieplein was opgesteld onder een nieuw viaduct. Daar was ook een parkeerplaats voor onnoemelijk veel fietsen voorzien. Voor hen die naar het animatieplein wilden gaan maar ook voor diegenen die verkozen het 12 km nieuwe traject af te leggen met een treintje die enkel reed tot over de twee kanalen of een pendelbus die tot Brugge reed.

Rijd je even mee!? Het was vandaag  ideaal fietsweer!

…  …

 …
Een groep vrijwilligers wandelden met bewoners van een verzorgingstehuis  het hele traject .
Chapeau!!
 …  …  …  …  …

 

Praalstoet van de Gouden Boom 3

 

In deze stoet wordt een historisch beeld van Vlaanderen opgehangen met accenten op de rol van de stedelijke magistratuur, gilden en ambachten in hun strijd tegen de heersende vorsten.
Het tweede deel is gewijd aan het huwelijk van  Karel de Stoute, graaf van Vlaanderen en hertog van Bourgondië, met de Engelse prinses Margaretha van York. Het huwelijk had plaats in Damme . De honden in de stoet refereren naar het wapenschild van Damme waarin een hond voorkomt. Ter gelegenheid van het huwelijk van Karel de Stoute en Margareta van York werd er in 1468 op de Markt De Wapenpas van de Gouden Boom georganiseerd, een groots toernooi gespreid over meerdere dagen waarbij alle belangrijke ridders aantreden.
Verder is deze stoet een kleurrijk spektakelstuk met zo’n 2.000 figuranten, zes reuzen en twaalf praalwagens .

Haar maagdelijk witte kleed is bedekt met diamanten en edelstenen. Op haar hoofd draagt ze een gouden kroon.

 


replica van de 13de-eeuwse houten havenkraan en
het “vergierrecht ” ( recht van wijnmeten) werd toegewezen aan kloosterorden.


De Brugse zwanen ( klik)


Brugse beer ,symbool van Brugge  (klik)
De blije intrede  van Margaretha van York .

 Na twee uur kijkgenot was de stoet afgelopen en verspreidden de mensen zich over Brugge.

Praalstoet van de Gouden Boom 2


Het is moeilijk kiezen welke foto’s ik hier ga plaatsen. De stoet was van het begin tot het einde mooi. Mooie taferelen en iedere deelnemer was prachtig uitgedost. Het was een overwegend speelse en vrolijke stoet, met veel dans en muziek. De muzikanten staken in aangepaste kledij en vormden één geheel met de stoet. Mooi verzorgde boerenpaarden trokken de karren met taferelen op en veel van de frèle rijpaarden hadden last van de zenuwen en dienden in bedwang gehouden. Ik zat in het begin van de stoet en daar was de rijweg redelijk smal. Ik trok als het ware regelmatig mijn benen bij uit schrik dat ik een trap zou krijgen. Het was ook niet gemakkelijk om foto’s te maken omdat de begeleiders van elke groep ferm in de weg liepen  😉 . De figuranten hadden hun rol goed ingestudeerd  en speelden overtuigend. De dansende groepen overtroffen zichzelf. Doe het maar eens twee uur lang en twee dagen na elkaar!!

 

wordt vervolgd.

Zondag rustdag!

Vandaag was ik letterlijk in de Zevende Hemel . Samen met een vriendin reden we de grens over en hebben we in een  gezellig restaurant genoten van een visschotel. Lekker peuzelen met je vingers ! Er kon geen dessert meer bij enkel nog een kopje lekkere koffie.

Gisteren en vandaag ging de Gouden Boomstoet uit in Brugge. Een vijf jaarlijks evenement ,waar ik jullie  foto’s zal van tonen zodra ik de foto’s heb nagekeken. Tot op het laatste moment werd geaarzeld of de stoet zou uitgaan. Maar na de middag trok de hemel open en toen de stoet om 15 uur startte was er (figuurlijk) geen wolkje meer aan de lucht en was de zon van de partij. Het bezoekersaantal over de twee dagen wordt geschat op 75 000 !

“De Praalstoet van de Gouden Boom trekt sinds 1958 vijfjaarlijks door de straten van Brugge. Het is een betoverend spektakel waarbij de reuzen, praalwagens, dieren en 1700 kleurrijk uitgedoste figuranten schitterende blikvangers vormen.
Hier viert de stad haar bestaan, bevestigt haar identiteit, herdenkt haar geschiedenis.
Het eerste deel van de stoet brengt de belangrijkste momenten uit de geschiedenis van Vlaanderen tot leven. Van de mysterieuze oorsprong van het graafschap in een gevaarlijk bos vol reuzen tot de draak van Constantinopel. Van de brutale vikingen tot de arrogante Johanna van Navarra. Van de laffe moord op Karel de Goede tot de helden van 1302.
Deel twee focust op het huwelijk van Karel de Stoute met Margareta van York. Dat huwelijk werd in 1468 tien dagen lang uitbundig gevierd in Brugge. Naast de vele banketten vond er ook een heus toernooi plaats: de wapenpas van de Gouden Boom. Het is aan deze wapenpas dat de stoet zijn naam ontleent.”( Bron Westtoer)