Vrouwtjesdag !

Naar jaarlijkse gewoonte komen de afgestudeerden van het Koninklijk Lyceum op de 1e zondag van de maand maart bijeen. Van een jaarlijks koffietje in een tearoom is dit uitgegroeid tot een jaarlijks etentje. Gemakshalve gebeurt dit nu al héél lang in Brugge zelf. Indertijd was de bijeenkomst in die stad waar iemand woonachtig was en dan het andere jaar in een andere stad waar weer iemand woonde. Maar dat werd een hele klus om dat bepaalde restaurant te vinden als je de stad niet kende. En Brugge kennen wij al van het ogenblik dat we er school liepen.
Dus dit jaar was het zondag voor de 64ste keer dat we bijeenkwamen .
En zolang we tevreden zijn over het gekozen “restaurant De Koetse” “gaan we daar ook elk jaar terug. Het voornaamste is dat we kunnen bijpraten , maar het mag ook gezegd dat we daar erg verwend worden door de uitbaters.

We zijn gestart met 14 afgestudeerden. Aanvankelijk kwam iedereen , maar dan vielen er enkelen door allerlei omstandigheden af :werk, gezin ,te ver . Ondertussen zijn er ook jammer genoeg een paar overleden.

We kregen bij de aperitief extra hapjes van het huis zoals een oester in champagne saus , verse garnalen om zelf te pellen en gamba’s.
Als voorgerecht was er volop keuze en het hoofdgerecht werd niertjes en skrei. Ook het dessert sloeg niemand af.

Toen werd het tijd om afscheid te nemen en beloofden we elkaar volgend jaar op de zelfde 1ste maart terug te zien in hetzelfde restaurant! Dat deze belofte waar mag worden!
Hoe ouder we worden hoe meer we elk jaar uitkijken naar deze bijeenkomst.

Waarom we die dag vrouwtjesdag noemen? Mijn kinderen wisten dat ik er alles voor zou doen om die dag zeker naar de bijeenkomst te kunnen gaan. De eerste zondag van maart moesten ze met geen andere plannen afkomen .

Rommelmarkt en kermis

Het was de bedoeling niet om naar de kermis en rommelmarkt te gaan. Wij gingen het heropende Erfgoedmuseum bezoeken en daar ging het vorige logje over. Maar nu we toch daar waren liepen we door de straat en genoten van de ambiance die er heerste. Er was niet alleen rommelmarkt voornamelijk van de bewoners van de straat zelf. Die rommelmarkt gaat samen met een wijkkermis, De Oosthoek genaamd. Er wordt een burgemeester en schepenen en een raad aangesteld . Op de eerste foto zie je de burgemeester in een trapauto door de straat rijden al zwaaiend met de “sleutel” van de stad ! Op een pleintje zag ik een schepen die zich bereidwillig liet fotograferen. En onder een tent was een bandje aan het spelen. De grootste drukte was wel op het pleintje vòòr het “cafe de Oosthoek”.

Het was erg warm die dag en de terrasjes in deze straat waren meestal aan de zonnekant. Mijn vriendin en ik verlieten de drukte en wandelden richting zeedijk. Daar was het heerlijk door het zeebriesje. Het was er ook erg rustig en dit voor een weekend. Met zicht op de Baai van Heist en de haven van Zeebrugge installeerden we ons op een terras .

Ik was tevreden over mezelf dat ik toch al een redelijke wandeling kon doen. Want ik moet het echt weer opbouwen. We hadden de tram genomen naar Heist want met de aanleg van een wandelboulevard en bouwwerken vind je niet zo gemakkelijk een parking. Het voordeel is dat we niet op onze stappen hoefden terug te keren naar de halte waar we waren uitgestapt. We namen gewoon twee haltes verder de tram om terug te keren naar Knokke waar de auto naast het treinstation geparkeerd stond( ik heb een jaarkaart gekocht dus parkeren is in bepaalde zones door die parkeerkaart dan gratis ).

De smaak hadden we te pakken en de andere dag deden we nog eens een wandeling . Want er werd nog mooi weer voorspeld en dan moet je ervan profiteren.

Nog eens feest….

Mei en juni zijn in de familie feestmaanden. Veel verjaardagen vooral. Nu was het wel een speciaal feest van het op één na jongste achterkleinkind

Oskar werd 1 jaar.

Hij is geboren midden in de corona periode, we konden niet eens een bezoek brengen in het moederhuis. In dat jaar heb het ik kindje slechts éénmaal gezien in levende lijve! ( met uitzondering van verleden week op het communiefeest Margaux)

De ouders wilden iets speciaals maken van die eerste verjaardag. Ze organiseerden voor de hele familie een koffietafel in het Fort Napoleon in Oostende. Die koffietafel was in feite een uitgebreid dessert buffet en je kon van 15 tot 18 uur je bedienen van allerlei lekkers. Een ongedwongen en leuke sfeer in een mooi kader.

Een vriendin had een speech in mekaar gestoken en we werden allemaal uitgenodigd om plaats te nemen op de stoelen die klaar gezet werden in een soort halve cirkel. Een woordje van lof voor de jonge ouders en een overzicht van dit eerste levensjaar. Ook de overleden vader van kleindochter Emma werd betrokken met een witte hartvormige ballon . En de twee zusjes van Emma spraken ook een woordje. Ontroerend.

Daarna werden de stoelen bij de tafels gezet en kon iedereen naar hartelust proeven en smullen van het uitgebreide dessert buffet! Kijk maar even mee en ze bleven maar nieuwe dessertjes aanbrengen.

Jong en oud heeft zich te goed gedaan aan al die lekkernijen . Vandaag mag het wat soberder 😉

ps de foto’s zijn niet zo goed gelukt door de spots die in alle richtingen schenen!!

De familie vierde feest !

Voor mij was het vorige zondag wel een bijzonder feest. Het was het communiefeest van de oudste achterkleindochter. Even heb ik gevreesd er niet bij te kunnen zijn. De naweeën van corona zijn nog steeds niet helemaal verdwenen. Ik was dus blij dat ik het kon meemaken. De dienst in de kerk sloeg ik over om het mezelf toch niet te zwaar te maken en dochterlief kwam me ophalen tegen de middag voor de receptie en de barbecue. De meeste genodigden kwam pas tegen de middag.
Het was een stralende dag en een blij weerzien met familieleden die ik de hele coronaperiode niet had gezien. Ook een emotionele dag . Dan pas besef je tenvolle dat je al die contacten hebt gemist.

Het feest ging door in een prachtige zaal dichtbij de kerk van Lissewege. Het was een origineel feest. De oudste kleindochter, Elsbeth, had samen met haar vriendin die ook een communiecantje had geopteerd voor één feest. Dat is enorm meegevallen zeker en vast voor al de kinderen van beide families.

Een traiteur verzorgde de barbecue en de twee vriendinnen zorgden samen met bereidwillige helpers dat niemand iets tekort kwam van spijs en drank. Wat in het oog sprong was het feit dat de verhuurders van de zaal er ook voor gezorgd hadden dat er een aparte babykamer was waar je baby’s en kleine kinderen kon te slapen leggen. Daar werd gretig gebruik van gemaakt!!

Aan de ingang werd je verwelkomd door twee verlichte ballonnen met elk de naam op van de communicant. De tafels waren gedekt met een placemat waarop foto’s stonden van de communicantjes.

De geschenkjes waaruit de genodigden mochten kiezen en de spaarpot waar een envelopje kon ingestoken worden. Dit geld zal gebruikt worden om later een uitstap te maken. Beide kinderen vonden dit een prima idee .

Een paar foto’s van de receptie die doorging op het terras en hieronder enkele kinderen . Een ballonman was ingehuurd en die zorgde ervoor dat alle kinderen een speciale ballon kregen!

Zelfs volwassenen waagden zich aan een sprongetje in het springkasteel !

Een dag om niet te vergeten !

1 mei 2022

Een bescheiden groet vanuit mijn tuin.

De invoering van de achturige werkdag is de grondslag
van de 1 mei-viering van de arbeidersbeweging.
Laat 1 mei niet meer enkel een viering zijn voor “de dag van de Arbeid “
maar ook een dag van solidariteit voor alle mensen op de hele wereld.
Er is indertijd gevochten voor Sociale Vooruitgang
Laat ons nu vechten voor Gelijkheid en Vrede.

De Njord

Tijdens de lange quarantaine periode viel het verenigingsleven stil. Nu het weer kon werd voorgesteld om dit met een etentje te vieren. Er was veel respons en veel mensen zagen elkaar pas na anderhalf jaar weer terug. Hoe konden we in september beter starten dan met een mossel etentje ( en voor de enkelingen die dit niet lusten een groot stuk kabeljauw). Als toetje kon je kiezen tussen ijs en een koffie. Raden wat ik koos :-).

Om het een beetje speciaal te maken kozen we het restaurant Njord uit gelegen in Zeebrugge ondergebracht op de zevende en achtste verdieping in het ABC torengebouw ( ABC een verwijzing naar ‘Artes-Brugge-Cruise )

De ABC-toren is meer dan alleen maar een cruiseterminal of een kantoorgebouw. Het is een polyvalent gebouw met diverse functies. Het gelijkvloers en de eerste verdieping hebben een duidelijke cruise- en onthaalfunctie, met een check-in, bagage-afhandeling, wachtruimtes, het scannen van bagage en passagiers, grenscontrole, winkelruimte, toeristische info en kunst.

Rondom het restaurant zijn hoge ramen en heb je een prachtig zicht op de vissers-en jachthaven, op de marine basis, de oude havendam, de in- en uitvaart van enorme vrachtschepen. Het is genieten van het uitzicht en het eten is er lekker . al moet ik toegeven dat ik er wel meer van verwacht had in dit mooie kader! Ben je in Zeebrugge , ga er een keertje eten ondertussen kan je genieten van het unieke uitzicht! Alle uitzichten zijn van achter glasramen getrokken.

Alle foto’s zijn aanklikbaar!

Verjaardag

Ik kan in feite beter schrijven verjaardagen. Juni is een leuke maand om verjaardag te vieren. De kans dat het mooi weer is en je buiten kan zitten is toch veel groter dan ergens vroeg in het voorjaar of tegen de winter aan. En als er dan een paar verjaardagen vlak bij elkaar liggen dan kan er één groot feest van gemaakt worden. Met corona is dat nu niet zo gemakkelijk maar we hebben het toch voor elkaar gekregen om een feestje te bouwen. Wel niet zo uitgebreid als andere jaren maar de jarigen zelf vonden het toch geslaagd.

Op 12 juni is de oudste kleinzoon , Kevin, jarig en ik ben ook jarig en op 13 juni is de tweede zoon jarig. Vroeger maakten we er één groot feest van met alle kinderen en kleinkinderen. Dat is nu niet mogelijk en we lieten de kleinkinderen en ondertussen ook de achterkleinkinderen thuis. Als de corona toestand blijft verbeteren kunnen we misschien deze zomer een bbq inrichten met de hele familie.

Zaterdag was het de hele dag sms -jes ontvangen en telefoontjes en een paar bezoekjes. Ik zit al een tijdje niet op FB meer bepaald sedert de eerste ernstige operatie met erna een jaar out en dan de tweede ernstige operatie en weer maanden out. Maar als je dan toch nog meer dan 100 verjaardagswensen binnenkrijgt dan ontroert je dat en denk ik er aan om opnieuw te starten. De brievenpost wordt slechts 2 maal in de week besteld maar de postbode was zo attent( echt een lieve man) dat ik elke dag wenskaarten in de brievenbus vond. Niet moeilijk als je sommige versierde enveloppen zag. Soms stond er enkel op ” oma” en het juiste adres. Kleinkinderen denken wellicht dat dit mijn naam is 😉

Zondag was het verjaardagsfeest in de tuin van de oudste zoon. Een heerlijke dag en tot ‘s avonds laat konden we op het grote terras zitten en konden we in de tuinzetels of aan tafel genieten van een hele rij tapas met afsluiter een crème catalan (ipv van crème brulée) en taart en koffie/thee.

Toen het fris was ging iedereen huiswaarts en genoten we onderweg van een fantastische prachtige zonsondergang. Ik reed nu deze keer niet zelf maar het lukte me toch niet om die ondergaande vuurbol te fotograferen.

In de tuin bij de oudste zoon is het altijd genieten
een gemetselde bbq en waterpoelen voor de eenden en kippen, een hangzetels onder de druivelaar. Poes kijkt rond en zag dat het goed was. En wanneer de kleinkinderen( mijn achterkleinkinderen) van de zoon weer kunnen langskomen is hij nu al bezig met klimrekken en schommels te installeren en wordt het kinderhuisje uitgebreid

Hij is ook de artiest in de familie. Kijk maar eens hoe hij de muren in huis vol schildert met spreuken

Het was werkelijk een dagje om in te kaderen!

De feestdagen zijn voorbij

 

Lieve mensen ,ik wens jullie allemaal een goede start in dit nieuwe jaar. En laat ons hopen dat we dit jaar wat meer vrijheid krijgen en elkaar weer kunnen knuffelen!
Zelf heb ik  het op mijn blog een tijdje laten afweten . Laat ons zeggen dat ik een serieus dipje heb gehad door wat lichamelijke kwaaltjes zoals een flinke aanval van sinusitis . Vochtig en mistig weer was de oorzaak. Het was al zolang geleden dat ik daar nog last van had . Tja en dan wat onvoorzichtig geweest ,wandelen bij mistig en regenachtig weer  🙁 Daar bovenop kreeg ik  plots last van hoge bloeddruk wat bij mij nogal duizelingen veroorzaakt. Een beetje teveel kaartjes en brieven geschreven om die toch nog redelijk op tijd in de bus te krijgen. Door corona heb ik gemerkt dat ik méér correspondentie kreeg dan andere jaren en ook veel meer telefoontjes . Dat laatste kwam ook wel omdat je minder op bezoek kon gaan naar elkaar dan andere jaren. Ook heb ik veel koekjes, muffins, oliebollen, pannenkoeken en wafels gebakken. In één woord wat veel hooi op de spreekwoordelijke vork genomen. Ach ja ik doe dat ook graag .
Het enige wat me geholpen heeft om aan die duizelingen te ontsnappen is rusten en wat meer slapen. Dat heb ik ook gedaan . Zo was ik met de feestdagen toch wat fitter .
Ik heb wel mooie feestdagen gehad , alles in mineur natuurlijk want een familiebijeenkomst met alle kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen zat er niet in . Het jaarlijks oud en nieuw gaan vieren bij mijn vriendin in Lokeren zat er  ook niet in. Maar de bubbels die ik heb ,bezorgden me  een leuke kerst- en nieuwjaarsperiode .

Ik heb veel  kerstfilms bekeken al lijken die allemaal wat op elkaar. Feel good films met happy ends . Niet ingewikkeld en met veel misverstanden die op het einde altijd een goede afloop kennen. Op regenachtige en mistige dagen , lekker languit in de zetel , is dat goed te doen.
Elk jaar opnieuw ben ik verslaafd aan kerstfilms en soms zie ik er drie per dag. ( eerst opnemen en dan de andere dag bekijken. Gewoon de reclame doorspoelen en na een dik uur heb je de film gezien :-). Ik kan me dan lekker ergeren aan al die vrouwen met lange pijpekrullen ,die met hoge hakken door de sneeuw ” dartelen” ,gekleed in frivole kleren waarbij ik het al koud krijg als ik ze zie lopen .
Dorpen volgepropt met kerstbomen en kerstlichtjes en sneeuw bij de vleet en dan de obligate kerstboom die midden in het dorp staat en waar met veel ceremonie de lichtjes worden aangestoken onder het drinken van a cup of hot chocolat. Daar wordt wat hot chocolat gedronken. Ik zou er alvast maagpijn van hebben! Misschien zit er ook iets sterker in die cup of chocolat, wie weet!
En de meeste verhalen beginnen met een man of vrouw die vanuit de grote stad naar zo’n kerstdorp reist om er tot rust te komen of hun familie op te zoeken.
En toch kijk ik …elk jaar opnieuw.  Tot ik het zo beu ben als koude pap. Maar ondertussen heb ik wel mijn  Engelse detective films en andere crimi’s opgenomen. Dat is dan voor na nieuwjaar…wanneer ik  mijn kerstmuts weer heb opgeborgen en mijn dagelijks leven weer als voorheen verloopt!