Vlak voor we de ene stortbui na de andere te verwerken kregen vergezeld van donder en stortbuien om U tegen te zeggen, had ik op een zonnige dag rondgelopen in de tuin om foto’s te maken. De foto’s zijn een beetje overbelicht. Ik kan ze niet opnieuw maken want ondertussen zijn er veel planten die er wat verzopen bijhangen en anderen die ik maar beter kan afknippen. Een kerselaar lijkt nu meer op een treurkerselaar met al zijn takken naar onder hangend!
Het heeft in het voorjaar veel geregend en de planten vonden dit blijkbaar zeer goed ,want de bloemen en planten zijn zodanig gegroeid en bloeien zo massaal dat de tuin ontploft lijkt. Ik ben nu bezig om de ravage na al die regen wat op te ruimen.
De laatste foto is van mijn groententuin waar momenteel de aardbeien rijp zijn en ik dagelijks een emmertje van 5kg te plukken heb en het zijn dan nog heel veel grote aardbeien. Iedereen die langskomt moet er meenemen en nu komen ook de aalbessen die massaal aan de struik hangen. Verleden jaar was de oogst ook goed maar dit jaar is uitzonderlijk. De groenten doen het ook goed maar groeien meer normaal . Gelukkig maar anders moet ik op de markt gaan staan 🙂
Na het bekijken van de beelden op de canadasquare gingen we naar de zeedijk .
Maar we zagen eerst nog een stuk steen liggen en dat bleek ook een kunstwerk te zijn van de kunstenaar Eugène Dodeigne als aandenken aan Gustave Nellens, casino-uitbater en promotor van Knokke-Heist. “De menselijke figuur, refererend naar de oermoeder, werd door de kunstenaar uit een eeuwenoude Bourgondische steen gekapt.”
De Casino gebruikt ook de bekende “golfkar” Ik vraag me af ze zo hun bezoekers ophalen 😉 Ik heb de tijd nog gekend dat er ‘s avonds rijen mensen stonden te kijken bij diezelfde ingang naar de limousines die kwamen aanrijden en waar je bekende filmsterren of andere artiesten rijkelijk uitgedost zag uitstappen!
Vlak naast de ingang viel me door een speling van het zonlicht een plakkaat op dat me tot nog toe altijd ontgaan is nl waarom deze plaats de naam draagt van Canadasquare . Inderdaad het zijn de Canadezen die Knokke en omstreken hebben bevrijd. Dat uit zich niet enkel met het benoemen van een plein, maar brengt ook de jaarlijkse 33 km mars van Hoofdplaat (Nl) tot in Knokke( klik) dit in herinnering. Dit is nl. de weg die de bevrijders gebruikt hebben om onze streek te bevrijden.. En zelfs na zovele jaren later is er het succesvolle “For Freedom Museum” die ons aan deze tijd doet herinneren.
Een foto van het Casino gezien vanaf de zeedijk mag zeker niet ontbreken!
Op het strand was het nog erg rustig. En overal had je nog plaats op de terrasjes. Juni is de maand waar de schoolgaande jeugd en de hogeschool studenten nog examens hebben.
Wij gingen een ijsje eten ,neen deze keer niet bij De Post maar bij een oudcollega die indertijd zijn job heeft gestopt en samen met zijn vrouw een bekende ijszaak overnam. Het heeft hem geen windeieren gelegd . Ondertussen heeft hij al een tweede goed draaiende zaak.
We verlieten de zeedijk want we moesten terugwandelen naar de auto die in de nabijheid van het cc Scharpoord geparkeerd stond. Dat was nog een flink eindje terugkeren. Tussen de straten met villa’s stapten we naar het Zegemeer. Op een wandelpad rondom het meer is het rustig en aangenaam wandelen. Sedert een aantal jaren wandel je ook vòòr het Hotel La Reserve.( een paar foto’s van la Reserve plaatste ik in een eerder logje toen we met de senioren daar langsliepen) Aan de rand van het meer was het water ondiep en zag je ook vissen zwemmen en liepen er eenden te genieten van het mooie weer.
Het was een mooie genietersnamiddag ,eentje die zich mag herhalen…
…Het is tot nu toe toch nog een vraagteken. en niet alleen wat het weer betreft. De Coronacijfers gaan wel naar beneden maar zullen de vakantiemaanden nu de regels al zoveel versoepeld zijn ons geen parten spelen ? Ik heb absoluut nog geen nood aan verre reizen en zelfs niet aan reizen dichtbij. En zeker niet om naar festivals of bijeenkomsten te gaan waar veel volk bijeenkomt. Eerst maar wat afwachten…
Ondertussen doen veel steden hun best om ontspanning aan te bieden op een manier dat het toch veilig blijft. Zo ook mijn eigenste gemeente.
Op een namiddag waarvan je niet wist hoelang het mooi weer zou zijn en wanneer de regen en onweersbuien zouden losbarsten ,gingen vriendin en ik naar de Canadasquare waar de kunstwerken te bewonderen vielen.
Ossip Zadkine: de Poeët
johan Creten
Mark Manders
valerie Mannaerts
constant permeke
Nadia Naveau
Nadia Naveau
Thomas Lerooy
philippe van Isacker
ook Philippe van Isacker
georges grard
Omdat je een straat moet oversteken om nog beelden op een grasveld te zien werd hiervoor zelfs een stuk weg onderbroken door het plaatsen van betonblokken. Je moet met de auto nu rond het plein rijden en voor het Casino afdraaien en terugkeren aan de andere kant van het plein.
Tegenwoordig kan je bijna het hele jaar door aardbeien kopen en eten. Maar de lekkerste zijn toch deze uit je eigen tuin! Sedert deze week kan ik aardbeien uit eigen tuin plukken en geloof me maar dat ze lekker zijn. Als het weer wat mee wil ( en niet zoals vandaag de hele dagen regenen!) dan heb ik het vooruitzicht om een paar weken elke dag wat aardbeien te kunnen plukken. Op de foto hieronder zie je de allereerste aardbeien een paar dagen geleden geplukt. Vandaag heb ik er minstens een bakje met volrijpe aardbeien meegegeven met de zoon .
Deze aardbeien eet ik liever zelf op of in milkshake , bij een ijsje, op een taart…maar om confituur te maken ga ik kleine aardbeien kopen.
Vorige week ben ik met mijn vriendin naar een aardbeienteler geweest om kleine aardbeien te kopen voor confituur . De prijs viel goed mee nl 2 euro voor een kilo. Het was drukkend warm die dag en met de airco op hoge stand gingen we naar de aardbeienteler in Moerkerke. De fruitboer was juist de automaten terug aan het opvullen. Ik geloof dat iedereen in de omgeving daar hun aardbeien gaat kopen! Je kunt er in feite dag en nacht terecht. Met cash geld of met bancontact.
Terwijl we de koffer van de auto vulden met de aardbeien zagen we een hele rij aardbeienplukkers terugkomen van de aardbeipluk naar de boerderij. Hun dagtaak zat erop. Allemaal jonge mensen en volgens de fruitboer allemaal Roemen.
Wat we al de hele dag verwacht hadden: het begon te spetteren en in de verte hoorden we gerommel. We stapten dan maar op en reden via Damme huiswaarts en nog niet eens in Westkapelle begon het zo erg te regenen dat ik liever wat had gewacht om verder te rijden. Maar parkeren was niet aan de orde, het leek me nog gevaarlijker. Als ik de weg voor mij al niet goed zag dan zal een achterkomende auto die weg ook niet zo goed kunnen zien. Een uitwijkmogelijkheid was er op dat stuk van de weg niet. Dus bleef ik doorrijden aan een gezapige snelheid, zette mijn vriendin bij haar woning af en reed dan huiswaarts onder een stortregen om U tegen te zeggen. Ik had er klamme handjes van. Maar hoe meer ik mijn woning naderde hoe meer de regen verminderde en toen ik de oprit opreed regende het niet meer! Ik heb me die avond bezig gehouden om de steeltjes van de aardbeien te verwijderen. De andere morgen heb ik confituur gemaakt ! De kinderen zeggen niet neen als ik er voor hen klaarzet! 🙂
De volgende wandeling die ik met de senioren meewandelde was richting Zeebrugge. Ik was er al eens met mijn vriendin maar in groep is toch nog altijd anders.
We wandelden in de vissershaven tot aan het voormalige lichtschip de Westhinder dat nu een museum is( een lichtschip is een lichtbaken op volle zee, op de plaats waar een vuurtoren zou moeten zijn, maar waar de bouw hiervan niet mogelijk is) .
We wandelden langs de ABC toren oa een terminal voor cruise passagiers en en waar niet enkel kantoren zijn maar op een van de hoogste verdiepingen een mooi restaurant is ( met de zelfde uitbaters als van het bekende ” Hof ter Doest ” in Lissewege) . Het was rustig in de haven. Op een doordeweekse dag varen er niet zoveel jachtjes uit. We zagen een vissersboot uitvaren met de typisch netten die ze aan weerszijden van het vaartuig in zee laten zakken om te vissen.
ABC toren
Het lichtschip de Westhinder
achteraan de vroegere vismijn
vissersboot
een booreiland
politievaartuig
het visserskruis waar rondom op de sokkel de namen van de verdronken vissers aangebracht zijn
In een ander deel van de jachthaven was er geen beweging te zien.
Bij het terugwandelen zijn we het torengebouw binnengestapt en met de lift tot boven gegaan. Jammer genoeg konden we niet op het open terras zodat we niet rondom konden lopen om zowel de zee als het achterland te zien. Enkel groepen en op afspraak konden van dit uitzicht genieten. Maar we zagen toch genoeg
de marinebasis
de marinebasis
de oude havendam met torentje
De Vandamme sluis met open bruggen richting zee dan mag je weer een stuk verder rijden naar de twee andere bruggen om over de sluis te rijden;
Een duifje zat te broeden vòòr het raam op de hoogste verdieping.
Het was wel terrasjesweer maar dit terrasje bleef nog leeg. Ze startten maar om 17 uur was er vermeld op de foodtruck die er tegenover stond en het was nog niet zo laat.
Gelukkig moest ik die vis niet echt vasthouden,bbrr!. Juist koppie door het gat in dit paneel steken
Het themapark was niet open!
Een leuke wandeling , maar we waren wel blij om op een terras te kunnen plaatsnemen onder grote parasols ,het was die dinsdag een beetje te warm en de wandeling verliep onafgebroken in de volle zon.
Zaterdag was het de hele dag sms -jes ontvangen en telefoontjes en een paar bezoekjes. Ik zit al een tijdje niet op FB meer bepaald sedert de eerste ernstige operatie met erna een jaar out en dan de tweede ernstige operatie en weer maanden out. Maar als je dan toch nog meer dan 100 verjaardagswensen binnenkrijgt dan ontroert je dat en denk ik er aan om opnieuw te starten. De brievenpost wordt slechts 2 maal in de week besteld maar de postbode was zo attent( echt een lieve man) dat ik elke dag wenskaarten in de brievenbus vond. Niet moeilijk als je sommige versierde enveloppen zag. Soms stond er enkel op ” oma” en het juiste adres. Kleinkinderen denken wellicht dat dit mijn naam is 😉
Toen het fris was ging iedereen huiswaarts en genoten we onderweg van een fantastische prachtige zonsondergang. Ik reed nu deze keer niet zelf maar het lukte me toch niet om die ondergaande vuurbol te fotograferen.
In de tuin bij de oudste zoon is het altijd genieten een gemetselde bbq en waterpoelen voor de eenden en kippen, een hangzetels onder de druivelaar. Poes kijkt rond en zag dat het goed was. En wanneer de kleinkinderen( mijn achterkleinkinderen) van de zoon weer kunnen langskomen is hij nu al bezig met klimrekken en schommels te installeren en wordt het kinderhuisje uitgebreid
Hij is ook de artiest in de familie. Kijk maar eens hoe hij de muren in huis vol schildert met spreuken
Als reden voor een uitstap zondag 6 juni was deze keer “op zoek gaan naar sandalen.” De vorige keer reden we naar de E5 in Maldegem “op zoek naar T shirts/bloezen.” Ik kwam thuis met zeven stuks ! In Heist is er ook een E5 maar door de langdurige werken in het centrum van Heist is het niet eenvoudig om bij die winkel te geraken en Maldegem is maar een kwartiertje rijden van bij mij thuis. Het was promotie: 2 kopen en de derde gratis. Ik kwam in het pashok met 7 Tshirts/bloezen en ik kon echt niet kiezen om er eentje terug te hangen dus nam ik die ene er maar bij. Ik kan nu voort tot ver in volgend jaar.
Onlangs waren vriendin en ik in Sluis om boodschappen te doen en zagen in een outlet ( wellicht een fabrieksverkoop of een faillissement) waar je spotgoedkoop kledij, handtassen en schoenen kon kopen. Vriendin en ik zagen kleren hangen aan ongelooflijke prijzen . Dus daar wilden we het fijne van weten en stapten binnen. We waren er echt niet alleen en hoewel iedereen een mondmasker droeg vonden we het zeker niet coronaproef en we bleven er maar kort; Ik ben er buiten gekomen met twee zomerbroeken voor de prijs van 16 euro. Mooie kwaliteit en trendy kleuren.
Het was die zondag erg kalm in de winkelstraat . Alleen op de zeedijk liepen er veel mensen en op de terrassen was het behoorlijk druk ,hoewel je overal nog wel een leeg plaatsje kon vinden.
Op het strand daarentegen was er weinig animo en keek je meestal op lege strandzetels en gesloten strandcabines!
de paardenmolen staat er weer
Blankenberge in spiegelschrift
de winkelstraat
Wij zochten een rustig plekje uit in het Leopoldpark voor een koffie met een wafel. met rondom een minigolf, een snookergolf , autobaan voor kinderen, een petanqueveld, een speelparadijs voor kleintjes, een strandplekje met ligstoelen
En daarna weer huiswaarts met de tram… de tram/buskaart voor 65+ is het afgelopen jaar praktisch niet gebruikt wegens corona en is bijgevolg een dure aanschaf geweest . De paar maanden die ons resten voor de vernieuwing ervan zal niet opwegen tegen de kostprijs. Maar kom wellicht halen we de schade volgend seizoen in ( van september tot de volgende september)
eventjes een vissersvrouwtje spelen
In elk geval hadden we een leuke namiddag in een rustig Blankenberge. De stad zal nu wel weer op gang komen na de versoepelingen die vandaag gestart zijn.
“Van 8 mei tot 24 oktober 2021 vormt Brugge opnieuw het decor voor Triënnale Brugge, een uniek kunstentraject waar dertien nationale en internationale kunstenaars en architecten hun installaties aan het grote publiek voorstellen.”
Zo luidt de aankondiging van de huidige triënnale . Het thema deze keer is TraumA.
Met TraumA duikt Triënnale Brugge in de ‘uncanny’ geschiedenis en realiteit van Brugge. Historische lagen worden blootgelegd, vergeten of verborgen verhaallijnen besproken. Deze editie verkent de dunne lijn tussen droom en trauma, tussen paradijs en hel. Het speelt in op de verbeelding, op de pracht en de praal, maar ook op het ‘unheimliche’ dat er ondergronds aanwezig is. Want hoewel Brugge voor velen een droombestemming lijkt, sluimert er in deze picture-perfect-wereld ook armoede, eenzaamheid, vervuiling of angst.
Deze toren is bekleedt met aaneengenaaide stoffen.
De kunstenares,de Amerikaanse Amanda Browder, was aanwezig op het terrein waar een tent stond ingericht als naai atelier. Daar lagen ontelbare stukken stof die ze ingezameld had. .Blijkbaar kreeg ze er veel te veel en stelde ze voor om lappen stof mee te nemen om zelf iets te naaien. Ik nam een stuk jeans stof mee om de broeken van mijn kinderen en kleinkinderen te kunnen herstellen ;-). Behalve de aangeklede toren heeft ze nog drie installaties in de stad.
Amanda Browder
Ook de naaimachine proberen
Na een hartelijk gesprek met de kunstenares die ons uitnodigde moesten we ooit naar NewYork gaan om haar werken te komen bezichtigen, wandelden we verder naar een volgende kunstinstallatie
In het Baron Ruzettepark zagen we al van ver het werk van Gijs Van Vaerenbergh genaamd Collonade. Het houdt het midden tussen een woud met ondoordringbare bomen en een Romeinse zuilengalerij. Je mag er in lopen, je lijkt erin te verdwalen , je stoot je hoofd en struikelt ongewild over al die schuinlopende kolommen. En ik was heus niet de enige !!
de groene stoelen die in elk park van Brugge zijn terug te vinden
vriendinnen die genieten van de wandeling
We wandelden daarna verder naar het Museum van O.L.V. Potterie waar tussen de bestaande collectie Laura Splan een soort kaleidoscoop had gemaakt. De twee foto’s tonen een bewegend beeld zoals je in een kaleidoscoop kan zien. Zij heeft een fascinatie voor virussen zoals je goed kan zien op de derde foto. Haar werken noemen Disentaglement
Ik kon het niet laten om deze tafel te fotograferen. Een pronkstuk is deze tafel in het Museum van O.L.V ter Potterie. Wil je er meer over weten dan even drukken op (klik)
Maar we bezochten nog iets waar ik geen foto’ s kon van nemen. Gregor Schneider wil de bezoeker een unieke ervaring schenken. Aan de ingang van de kerk in het Grootseminarie treed je binnen in BLACK LICHTNING; dit is een installatie die je doet ervaren wat blindheid betekent. Je moet door eindeloze gangen ( zo lijkt het toch) in volledige duisternis wandelen tot je aan het eind licht ziet. En als je een verkeerde afslag kiest dan loopt dit in een spits toe en moet je omkeren. Ik kan je verzekeren dat het beangstigend is. De titel van deze Triënnale is niet voor niets TraumA.
We hielden het voor bekeken die namiddag en zochten een terrasje op. De volgende afspraak was gisteren, maar het onweer en de overvloedige regen stak stokken in de wielen. Volgende week proberen we het opnieuw.
De week is voorbij gevlogen en ik stel vast dat ik mijn blog wat heb verwaarloosd. Te veel willen doen en daarbij nog eens gaan wandelen op dinsdagnamiddag. Het was werkelijk een ideale dag ervoor. De afspraak was deze keer in de Oosthoek ( een wijk in Knokke-Heist) . Voornamelijk bekend door de wafelhuizen die er vroeger waren zoals Moeder Siska, Kinder Siska ,Gustaaf Siska, Marie Siska. Nu blijft er nog maar eentje over nl Marie Siska( geschiedenis van het ontstaan)
De Oosthoek ligt ook op wandelafstand van het Zwin Natuurpark. De wandeling startte langs een zandpaadje tot we aan de grote weg richting Zwin kwamen maar daar keerden we eventjes terug om langs het knuppelpad te lopen. Het pad dat officieel wiedauwpad noemt . Het pad waar ik al ontelbare keren met de kleinzoons heb gewandeld. Elke keer weer willen ze daar wandelen om te zien of er veel of weinig water staat. Er stond nu een beetje water in de duinpannen maar het groeizame voorjaar had alles ontzettend doen groeien. Het fluitekruid overwoekerde alles. Wel mooi om al die planten in bloei te zien staan.
Daarna kwamen we op de rechte weg dwars door de duinbosjes. Was ik blij dat ik mijn zonnehoed mee had genomen. Het was erg warm en hoewel we op korte afstand van de zee wandelden was er bijna niets van wind.
We wandelden niet tot aan het Zwinreservaat maar namen een dwarspad om op de grote weg uit te komen (waar we helemaal in het begin gestart waren) Het was lastig wandelen want het wandelpad moet gedeeld worden met fietsers en er waren heel veel fietsers. Ideaal weer ook om te fietsen. Dan maar de straat overgestoken om op een dijk te wandelen. Aan de ene kant een mooi zicht op de opengemaakte vlaktes( alles wat niet streekeigen was is verwijderd en de natuur heeft er nu vrij spel). En aan de andere kant van de dijk zagen we landbouwvelden en hooivelden. Ook fietsers die langs smalle weggetjes rondreden.
zandwegel
knuppelpad
overal veel bloeiende planten
de rechte weg tot het Zwin park
achter de duinen is de zee
links achter de bomen het Zwinnatuurpark
zicht op de “kleine vlakte “waar vroeger een go carting was
een dijk…
..waar wij op wandelden
opengemaakte vlaktes…
…waar schapen en runderen grazen.
hooivelden
fietsers langs boerenweggetjes
een opgeknapte boerenhoeve…
… met rondom een ontzettend groot grasveld…
…en wat verder paarden in even grote weiden
de bermen van de dijk waar we op wandelden vol bloemen!
Toen daalden we de dijk af en langs een grindweg wandelden we recht naar de Oosthoek. Onderweg zagen we een gerenoveerde hoeve met een immens groot verzorgd grasveld rondom en wat verder paarden die in een even grote weide liepen te grazen.
We waren wat blij dat we op een terras in de schaduw konden zitten om te bekomen van een “warme” wandeling! Een fijne namiddag en ik ben al benieuwd waar we volgende dinsdag gaan wandelen
