een koude maar zonnige dag

Het is officieel nog geen winter maar de temperaturen zijn er wel naar. Deze nacht vroor het tot min 6 graden. Het gras lag wit, het water in de schaal voor de vogels was centimeters dik bevroren. Ik had een flinke kan kokend water nodig om het ijs te ontdooien. De buitenpoes , Flappie , had gebruik gemaakt van het tentje dat ik gemaakt had rond een tuinstoel. Zij zit er in elk geval lekker droog in een mand met een dik dekentje in . Die stoel had ik volledig ingewikkeld  met zeilen.
Poes mag binnenkomen en dat doet zij ook zolang de achterdeur blijft openstaan . Het is nu echter geen weer meer om de achterdeur open te laten !

Ik liep rond het huis en zag in de groentetuin  nog rodekool en rode bieten. Die zal ik maar vlug binnenhalen. Prei kan tegen een winterstootje. Verder is de groentetuin leeg. Volgend voorjaar beginnen we opnieuw…
De klimrozen bloeien nog steeds en de klein trosroosjes  eveneens. Maar als het zo blijft vriezen zal het vlug gedaan zijn met bloeien.

De magnolia staat volop in de knop , veel te vroeg en nu maar hopen dat de vorst niet teveel schade aanricht. Zelfs het krulhazelaartje toont al  katjes en de winterjasmijn staat al volop in bloei. Toch  wat vroeger dan andere jaren.
De half gesnoeide treurwilg( ik vrees ervoor dat de tuinman zich niet meer zal tonen om de rest te snoeien en dat ik zal mogen wachten tot in het voorjaar) is zijn laatste blaadjes aan het verliezen. Nog een keertje alle bladeren bijeen harken en dan mag het winteren.

rode-kool winterzon

Toen ik vandaag boodschappen ging doen reed ik langs een veld waar de bieten netjes gestapeld lagen. Als je die overal ziet liggen zeg dan maar dat de winter eraan komt.
Maar een winter zonder snijdende wind en zonovergoten zoals vandaag en gisteren …dat mag wel ! Goed gekleed een wandeling maken doet deugd in zo’n weer. Dat heb ik gisteren samen met een oud collegaatje gedaan en onze wangen gloeiden toen we terug thuis waren!

bieten

Als de dijken breken…

Vanavond kijk ik naar de eerste aflevering van de Nederlands-Vlaamse zesdelige serie ” Als de dijken breken.”  In Nederland zijn ze al aan deel vier.

Dat doet me denken aan de overstromingen  in 1953 in Nederland . Ik postte hierover op mijn vroegere blog.
Hieronder de tekst van de schooltv. Nederland die ik toen samen met een filmpje postte:
“Het is 1953… In de nacht van zaterdag 31 januari op zondag 1 februari. Het stormt heel hard, maar dat gebeurt vaker in die tijd van het jaar. En het is hoog water, maar ook dat komt vaker voor. Daarom gingen de mensen die zaterdagavond gewoon naar bed.
Die nacht wakkert de Noordwesterstorm aan tot orkaankracht. Het is ook springvloed. Dat betekent dat het water nog hoger staat. De ramp gebeurt in enkele uren. Het water stroomt over de dijken heen. De zeedijken breken door. Het water slaat met enorme kracht tegen de binnendijken. De polders lopen vol en het water bereikt weer een volgende dijk, die ook weer doorbreekt.
De meeste dijken breken tussen drie en zes uur midden in de nacht. Vloedgolven van soms twee meter hoog rollen de polders in. Dit hele gebied in Zuid-Holland en Zeeland komt onder water te staan. De verbindingen, zoals telefoonlijnen, zijn verbroken in de zwaar getroffen gebieden. Daarom heeft de rest van Nederland nog geen enkel idee hoe erg de mensen en dieren in Zeeland er aan toe zijn.

Bij de watersnoodramp van 1953 in Zeeland gebruikten de plaatselijke bevolking en vissers hun boten om mensen te redden. Maar voor velen komt de redding te laat. Ze zijn verdronken. De eerste vluchtelingen komen aan. Ze vertellen over de Ramp. Maar op de tweede en derde dag wordt pas duidelijk wat de storm heeft aangericht.
Vanuit vliegtuigen is duidelijk te zien hoezeer het water het Zuidwestelijk deel van Nederland heeft geteisterd. Tientallen dorpen zijn overstroomd en van de buitenwereld afgesloten. De hulpverlening komt nu pas goed op gang.
Ook het buitenland komt te hulp. België, Frankrijk, Engeland en Amerika komen met vliegtuigen, boten en helikopters naar het rampgebied. Vliegtuigen werpen levensmiddelen op de onbereikbare dorpen. Boven afgelegen huizen worden rubberboten afgeworpen. Helikopters vliegen af en aan naar de dorpen en kunnen nog veel mensen redden. Ze worden opgevangen in scholen, kerken en café’s.
Veel dorpen en steden in Zeeland blijken zwaar te zijn getroffen. Huizen zijn weggevaagd of zwaar beschadigd. Vaak staat er in de huizen een meter modder. Die moet eerst worden opgeruimd.
Veel mensen kunnen pas na een half jaar terug naar hun woning. Meer dan 1800 mensen zijn verdronken tijdens deze watersnoodramp.”

En als je op (klik) drukt kun je een film zien over de overstroming in 1953  ! En op deze (klik) kun je het logje lezen dat ik indertijd hierover schreef.

 

De laatste voormiddag in Lissabon

De laatste voormiddag gingen we in de buurt van ons hotel nog wat rondwandelen en inkopen doen. Het vliegtuig vertrok om 14.15 uur (lokale tijd) en gezien het met de aerobus ruim een half uur rijden was naar de luchthaven bleef ons niet zo héél veel tijd over .

In de luchthaven nog even door de freeshops lopen,  daar waren veel verkoopstandjes te zien bekleed met azulejos. We aten ook nog iets want we zouden pas om half negen in Brugge toekomen.
In het eerste logje over Lissabon vertelde ik al dat ik toch even mijn hart heb vastgehouden bij de terugreis want de controles waren strenger. Maar het liep  allemaal goed af.

freeshop1

Toen, we op tram 28 zaten ontmoetten we een Russisch meisje  waarmee we een hartelijk gesprek hadden. Wij hebben haar in die dagen nog driemaal ontmoet! Zonder af te spreken( zoals bij Emmy) !
De eerste paar keer nam ik geen foto maar we naar Sintra reisde zagen we haar terug en toen wij het paleis da Pena boven op de berg verlieten , kwam zij ertoe met haar vriend!  Zij komt uit Moskou en werkt voor l’Oreal Russie. De foto’s zijn onderweg naar haar! Ook onze tuktuk chauffeur die Nuno noemt,  heb ik de foto’s die zijn vrienden van ons namen toegestuurd. Leuk om op die manier in contact te komen met mensen uit een totaal andere streek.

russische

Tijdens al de dagen die we in Lissabon doorbrachten heb ik hier en daar foto’s gemaakt van mensen die op de een of andere manier de aandacht trokken. Hier een paar voorbeelden.
Linksboven één van de vele mannen die op een bankje hun dag doorbrachten. Deze man had een gehaakt mutsje op . Ik had gevraagd of ik een foto mocht nemen. Overal in de stad staan verkopers kastanjes te poffen, onderaan links een vrouw die erbarmelijk krijste zodra ze toeristen zag naderen en dan die man met zijn kleurige jas aan ,die probeerde ons armbandjes en kettingen aan te smeren. Ze zouden ons geluk brengen. ‘t Is hem niet gelukt maar hij wenste ons toch nog een mooie dag toe.

mensen

Of de reis mooi was ? Ja ja en nog eens ja en met de foto’s die ik heb gemaakt zou ik gerust nog enkele logjes kunnen maken. Maar het mooiste heb ik nu wel al getoond.  Dat de reis mooi was kan ik het best tonen met een foto die ik maakte van al die smileys in een souvenir winkel!

 

smiley

Toen was het de laatste avond in Lissabon

Het leek of Lissabon spijt had dat we de andere dag vertrokken want bij valavond was het een beetje aan het miezeren. Het was helemaal niet koud en het stoorde ook niet.
Dicht bij het hotel zochten we een restaurant  dat héél bekend is nl de Casa  Alentejo , waar voornamelijk de eigen bevolking naar toe ging. Achter een eenvoudige deur en langs een majestueuze trap gingen we naar de eerste verdieping en eenmaal boven kwamen we in een andere wereld terecht, een Oosterse wereld. We gingen nog een trap hoger en vroegen aan een kelner of we er konden eten. Die avond was er een groot banket en zagen we zalen vol mensen. We hadden geen reservatie en het kon bijgevolg niet. We keken nog wat rond en plots konden we toch met zijn zessen eten: Een reservatie was 20 minuten te laat en wij mochten de tafel inpalmen.
De avond was één en al verrassing voor ons. Alles recht toe recht aan, we  bestelden en in een mum van tijd kwamen grote schotels vol eten eraan!! Het voorgerecht was al aan de grote kant en het hoofdgerecht kregen we niet op . Dessert lieten we aan ons voorbijgaan. De kelner vond het blijkbaar leuk dat we wat schuldig keken naar onze nog halfvolle borden. Hij bracht zomaar voor elk van ons een glaasje porto! Ik veronderstel dat hij zei dat het van het huis was. Verwacht geen luxe restaurant , je weet dat het gericht is op de lokale bevolking.
Maar foto’s maken was erg moeilijk niet alleen omdat het er druk was maar vooral door de belichting. Ik  plaats er enkele en raad jullie aan om op de klik te duwen dan krijg je een heleboel  mooie foto’s te zien!(klik)

casa1 casa2 casa3

casa

20161111_223250

Hoewel het al laat was toen we hotelwaarts gingen , zagen we overal nog mensen buiten op terrasjes zitten , er brandden wel gasvuurtjes onder de luifels. Het miezerde niet meer hoewel je dit zou denken bij het zien van die glanzende tegeltjes. De voetpaden en pleinen hebben allemaal dergelijke tegeltjes. Aanvankelijk dachten we dat we zouden uitglijden als we niet voorzichtig stapten 🙂

ps. Een foto van een deel van het eten dat we kregen in dit restaurant! Het is misschien niet aantrekkelijk gepresenteerd maar het was in elk geval lekker  en je mocht een héél grote honger hebben om dit op te krijgen. Geen voorgerecht  nodig(zoals die half leeggegeten grote kom met champignons en gerookte ham, teveel olijfolie voor mij 🙁  )

eten1

Lissabon dag 4

We reden met de bus naar Oriente en stapten uit vlak naast het station .Het oostelijk treinstation van Lissabon is een erg futuristisch gebouw .
“Het station werd in 1998 geopend voor de Expo die in dat jaar in Lissabon plaatsvond. In het gebouw vind je een treinstation (ook voor hogesnelheidstreinen), een metrostation, een bussenhalteplaats, een winkelcentrum en een politiekantoor terug. Het is een van de belangrijkste stations van Lissabon, en ook één van de drukst bezochte van de wereld omdat er jaarlijks zo’n 75 miljoen reizigers langskomen.”

aquarium5

aquarium7

Vanaf de drukke bushalte vlak naast het station wandelden we over brede boulevards, grote pleinen en tussen enorme flatgebouwen richting Océanario de Lisboa.
“Het is de meest populaire attractie van Lissabon én van heel Portugal. De reden is simpel, het is één van de grootste aquaria ter wereld met maar liefst 8.000 dieren van meer dan 500 soorten.
De vijf oceanen staan centraal in dit indrukwekkende gebouw . Let vooral op de centrale watertank met haaien, roggen en bijzondere vissen als de maanvis en enorme soorten baarzen. Het aquarium staat in Parque das Nacoes, het voormalige terrein van de Wereldtentoonstelling: de Expo in 1998.”

aquarium6

Ik heb het nog niet verteld maar overal in Lissabon zijn de straten bekleed met kleine siertegels en meestal ook met figuren erin verwerkt.  Het Océanario toont in een wirwar van donkere ruimtes  alles wat in het water leeft. Héél mooi! Vooral die centrale  tank waar je van alle kanten de vissen kon zien zwemmen( gelijkvloers en op de verdieping).

aquarium4

aquarium-3

aquarium

vissen

s’Middags wandelden we terug richting station waar we in een enorm groot winkelcentrum  gingen eten. In de Food Corner ( een hele verdieping) kon je overal aan standjes eten kopen en dan gelijk waar kon je plaats nemen om te eten. Wij zochten een buitenterras op. ‘t Was daar rustiger ,want binnen was het een drukte van jewelste( middaguur ! ).  Touwen hadden ze boven de tafels gespannen om de meeuwen en duiven tegen te houden die anders het eten uit je bord kwamen pikken!
Daarna nog wat rondgelopen in de winkelgalerijen , maar echt winkelen hebben we niet gedaan.Wel even een voedingswarenhuis bezocht omdat één van ons daar iets wilde kopen voor een kennis. Een enorm groot warenhuis met een enorme keuze aan eetwaren ! Mij is oa de bacalhau opgevallen die er met hopen lag uitgestald : gedroogde en gezouten kabeljauw.( sorry voor de slechte kwaliteit van deze foto’s door het overwegend witte licht in het warenhuis )

shoppingcenter

Daarna namen we de bus naar het nationaal Museum van Azulejos . Het is gevestigd in een schitterend klooster (Madre de Deus) uit de 16e eeuw. De vele plafond- en wandschilderingen van heiligen en koningen zijn zeer indrukwekkend. Er werd op geen gram goud gekeken!!! De siertegels zijn even indrukwekkend en goed bewaard.

20161111_154438

20161111_155612

In deze duistere kamer worden in de kasten rondom relikwieën bewaard.

20161111_154556

Het museum zelf is even spectaculair. Hier leer je alles over de historische, technische en kunstzinnige ontwikkeling van deze geglazuurde tegelpanelen.

muse-azulajos

Toen namen we de bus richting ons hotel. Die avond zijn we niet in het hotel blijven eten maar in een prachtig gebouw , Casa Alentejo,  overwegend bezocht door inwoners van de streek! Maar wij geraakten er ook binnen!!!! 🙂 🙂

Lissabon dag 3

20161110_094836

De derde dag vertrokken we met de trein vanuit het station  Rossio. Een prachtig station met Moorse invloeden. (klik) Een half uur later stonden we in het stadje Sintra. Het kleine station van Sintra ontvangt de reizigers in stijl !!  Het plaatsje bij Lissabon staat vol met  fantastische kastelen en paleizen. Sintra ligt 30 km ten westen van Lissabon en staat sinds 1995 op de werelderfgoedlijst.  Het is heel goed te bereiken met de trein die regelmatig rijdt naar Sintra.

sintra

Wij bezochten die dag twee paleizen en dwaalden ook rond in het pittoreske centrum. Het ene is het Palacio Nacional(klik) en het andere op een berg gelegen het Palacio da Pena(klik) . De beide paleizen bulken uit in rijkelijk versierde kamers en met  prachtig meubilair. Zelfs een Vlaams wandtapijt tref je er aan . Een waar doolhof  waar je zeker ( in beide paleizen) een weekje naar elkaar kunt zoeken ;-).
Met een tuktuk reden we naar de bergtop naar het Palacio da Pena. ( met die gele op de tweede foto). Erg comfortabel is het niet en de chauffeur duwde het gaspedaal nogal flink in,we werden dooreengeschud en toen we na een paar uur werden opgehaald door dezelfde chauffeur dachten we dat we er zouden uitvliegen bij de afdaling!

tuctucdsc_0859

We kwamen heelhuids en met een zucht van opluchting weer beneden.Een foto mocht niet ontbreken. Eén van zijn vrienden nam de foto. Knappe gast hé! Het werd hem vergeven dat hij zo ” wild ” reed  🙂

Geheel in lijn met de buitenkant is ook het interieur van het Palácio da Pena weelderig. Het paleis omvat onder meer een ruime  slaapkamer voor de koning, een eigen kapel, een Arabische zaal met fraaie fresco’s en een flinke balzaal. Ongetwijfeld zijn hier flinke feesten gehouden!

Het prachtige paleis da Pena is niet in een paar foto’s te vatten. Je moet het echt zelf zien en beleven! Binnenin is het één en al luxe. Maar moeilijk in beeld te brengen wegens veel volk. ( en zonder flits is het evenmin gemakkelijk op bepaalde plaatsen)

paleis-pena

paleis-pena7

paleis-pena2

 

paleis-pena5

paleis-pena1 paleis-pena2 paleis-pena3 paleis-pena4  paleis-pena6   paleis-pena8

 

Midden in het oude stadje ligt het Palácio Nacional de Sintra. Het paleis heeft een paar opvallende melkfles vormige torens die schoorstenen boven de keuken blijken te zijn. De zwanenhal is vernoemd naar de mooie schilderingen van vogels op het plafond. Het grootste deel van het palácio Nacional stamt uit de 14e eeuw en werd gebouwd door koning João I. In de 16e eeuw werd het paleis uitgebreid met bouwsels en elementen in Moorse stijl door koning Manuel I. Tot 1880 was Palácio Nacional de zomerresidentie van de Portugese koninklijke familie.

paleis

paleis1 paleis2 paleis3

Het centrum van Sintra is erg gezellig en in de smalle bergop-bergaf straatjes kun je overal wat kleins eten en souvenirs kopen.

sintra1

sintra

Sla bij een bezoek aan Lissabon  het stadje Sintra niet over!! Het is zeer de moeite waard.  Het was voor ons een dag om in een doosje te steken!! Als ik me niet van dag vergis dan zijn we  die avond gaan eten in ons hotel niet in het gewoon restaurant maar in het dakrestaurant. Mooi zicht over de stad van uit deze plaats. Geen foto kunnen nemen, niet te doen van achter het raam.

Lissabon dag 2bis

We wandelden vanuit het kasteel dat ons een mooi zicht gaf op de stad en de Taag terug naar beneden. We namen opnieuw de tram en reden tot bij een groot plein Praça do Comércio in het centrum van Lissabon, vlak bij de Taag.  Op het plein werd in 1775 een standbeeld onthuld van de toenmalige koning Jozef I van Portugal . In 1974 was dit plein het toneel van de Anjerrevolutie.(klik)

20161109_143955

Op weg naar het grote plein waar in de verte al het standbeeld van Koning Jozef I te zien is.
20161109_145032

20161109_144754

We bleven niet lang op dit immense plein maar namen een andere tram die ons na een lange rit tot bij het  Mosteiro dos Jéronimos brachtIn 1987 werd het klooster toegevoegd aan de werelderfgoedlijst van UNESCO.(klik). Het is een indrukwekkend gebouw zowel van buiten als van binnen.

 

20161109_154723

20161109_164155

20161109_162327

 

20161109_160004

20161109_155827

20161109_155504

De dichter Pessoa ligt hier begraven in de gang van het aanpalende klooster.( weliswaar 50 jaar na zijn overlijden)

20161109_161250

Een prachtige binnentuin.

20161109_164742

We staken vlak vòòr het klooster een groot plein over volledig belegd met azulegos . Wondermooi. En wandelden richting de Taag.

 

20161109_165411

20161109_164909

Aan de rand van de Taag doemde het enorm groot monument op  van Hendrik de Zeevaarder. Jammergenoeg niet te bezoeken en volledig in de stellingen voor restauratie.(klik).

20161109_165732

We waren in de nabijheid van de Toren van Belèm en die wilden we toch zien voor de avond inviel. Dus wandelden we langs de Taag verder richting  Torre van Belèm  . We werden niet meer binnengelaten hoewel het nog geen sluitingstijd was. Maar toch te laat om de toren te beklimmen blijkbaar. De avond viel ook vlug in. De foto’s zijn gemaakt met hoogstens een verschil van tien minuten tijd .  (klik) Op de tweede foto schitterde de toren in volle pracht met het licht van de ondergaande zon als decor.

dsc_0701

dsc_0700

20161109_171925

Met een prachtige avondhemel reden we met de tram terug tot op korte wandelafstand van ons hotel. Moe en tevreden na een prachtige dag.

20161109_173241

Lissabon 2e dag

De volgende dag namen we de beroemde tram 28 om naar het oude gedeelte van Lissabon te rijden. Soms had je de indruk dat de tram niet boven zou geraken, maar al slingerend  en scherend langs gevels en geparkeerde auto geraakten we boven. Ik zie  me niet te voet  die steile helling  doen. De tram rijdt letterlijk vlak langs de gevels en in de bochten vreesde je echt dat de hoekstenen van de veelal smalle huizen beschadigd zouden worden.

tram-28

We wandelden een ogenblik door die smalle steile straatjes  en eindigden bij een mooie kerk,  Igresio  San Vicento de Faro (klik). In deze kerk troffen we ontelbare taferelen aan in de bekende siertegels . Ook verschillende taferelen van de Fabels van Lafontaine .

20161109_102423

20161109_110546

le-coq

20161109_111405

le-lievre

20161109_105924

Op de muren onder de bogen van de binnenkoer waren ook allemaal taferelen in azulejos

20161109_113112

Bovenaan de kerk was een breed terras eveneens bekleed met tegels waar je een prachtig zicht had op de Taag

20161109_113215

Na het bezoek aan deze mooie kerk letterlijk van onder tot boven versierd met azulejos liepen we door de smalle straten naar de volgende bestemming.

20161109_101730

 

20161109_101839

20161109_115401

20161109_115516

20161109_115655    20161109_102128

 

Het Castelo de São Jorge of het Kasteel van Sint Joris is het bekendste kasteel van Lissabon. Het ligt op de hoogste heuvel van de stad en kijkt uit over de brede Taag. (klik). We waren niet de enigen die dit Castelo gingen bezochten.

20161109_121223

20161109_121229

Vooraleer we boven waren liepen we langs een terrein waar nog veel moest gerestaureerd worden. Zelf waren we ook toe aan restauratie van onze maag. Op een terrasje vlakbij de ingang bestelden we een broodje ham/kaas en een drankje. Als je denkt dat we elke dag een zelfde soort broodje kregen dan heb je het mis. Het was telkens een verrassing en super lekker. Geen foto ervan ,we hadden grote honger. Maar het kopje koffie stond er nog!

20161109_124748

20161109_140548

Hier het gebouw waar je een toegangsticket kon kopen. Het was er een gaan en komen.

20161109_134518

20161109_134539

Een prachtig zicht op de stad en op onderstaande foto zie je ook de ijzeren lift en de kerk zonder dak…

20161109_133346

20161109_133239

en op de Taag…

20161109_132915

20161109_132855

20161109_140132

20161109_140351

20161109_133642  20161109_133823

20161109_133938

20161109_133735

20161109_132743

20161109_140453

20161109_132834

Een foto van drie van de zes vriendinnen…en we gingen nog een eindje verder want de dag was nog niet ten einde!20161109_135430

 

 

 

 

Lissabon , dag 1bis

Verder wandelend  kwamen we aan een onopvallende gevel  daterend uit de 2e helft van de 16 e eeuw nl .de St Rochuskerk, maar  het interieur daarentegen behoort met haar rijke decoraties tot de de meest bijzondere van heel Portugal. Rondom het centrale deel van de kerk zijn allemaal overdadig versierde kapellen gemaakt. Koning João V liet verschillende onderdelen bouwen in Rome en deze werden vervolgens verscheept naar Lissabon. Geld speelde hierbij geen rol.
Kaal van buiten maar oogverblindend mooi van binnen, dat is Igreja São Roque. (klik)

sint-rochus

St Rochus werd vooral bekend als patroon van de honden en de hondenliefhebbers. Na zijn dood werden verschillende mirakels, en vooral deze die met de pest te maken hadden, aan hem toegeschreven.

dsc_0675

dsc_0649

dsc_0664

dsc_0672

rochus1 rochus

De keramieken tegeltjes , Azulejos genaamd, zijn in deze kerk heel mooi bewaard. De volgende dagen hebben wij talloze gebouwen gezien allemaal bekleed met dergelijke tegeltjes.

rochus3

Meer wereldser was de wandeling bij valavond  naar een drukkere buurt waar we het bronzen standbeeld van een zittende Pessoa op het terras van ‘a Brasileira do Chiado’ aantroffen. Een lege stoel naast hem nodigt uit om plaats te nemen.

pessoa

pessoa1

Het werd avond en we waren toch wat moe ,want de dag was vroeg begonnen en we verkozen om in het hotel eten.  Geen zoeken dus om ergens  in de stad zelf te eten. Het eten was lekker en hieronder zie je op de foto ons voorgerecht . Die avond zaten we op een behoorlijk uur in bed.

eten

Lissabon dag 1

Na een “probleemloze ” reis( mag ik wel zeggen zo zonder identiteitskaart ) reden we met de Aerobus naar ons hotel. We waren niet de enigen die op dat ogenblik incheckten in het hotel dus dat duurde wel eventjes voor we met onze bagage naar onze respectievelijke kamers konden .
Het hotel Mundial in de wijk Rossio is ideaal gelegen om van daaruit overal naar toe te gaan met metro en tram!( en hiervoor hadden we een driedaagse vervoerskaart aangekocht. Misschien prijzig 37 euro per persoon , maar we hebben er zeker gebruik van gemaakt)
Toen we toekwamen zag ik een vriendin uit het hotel komen en ik vertel echt de waarheid, niets dan de waarheid. Zonder dat we van elkaar wisten boekten we dezelfde reis, zaten we op hetzelfde vliegtuig en logeerden we in hetzelfde hotel. Een paar dagen vòòr we naar Lissabon reisden kwamen we dit van elkaar te weten! Van toeval gesproken!!!

p1210630Héél veel hebben we samen niet kunnen doen, want  onze dagindeling was al op voorhand geregeld. Maar samen ontbijten kon nog net!!

hotel-mundial

Hotel Mundial gezien van de voorzijde en vanuit de hoogte toen we een kasteel bezochten.

Vlug onze warme kleren uit om luchtiger kleren aan te trekken en dan het hotel uit om iets te gaan eten. Het was al in de namiddag en we kozen we voor een broodje kaas/hesp . We zouden ‘s avonds wel warm eten. Geen tijd te verliezen want we wilden toch nog iets zien vóór het donker werd.

We trokken naar de Elevator San Justa. (klik) op wandelafstand gelegen van ons Hotel. De constructie is geheel uit ijzer opgebouwd en rondom versierd met neogotische figuren en is 45 m hoog. Eerst werkte de lift met stoomaandrijving en later met elektriciteit. Op het eerste platform had je een prachtig zicht over de stad. Mits betaling kon je langs een wenteltrapje nog iets hoger. Dit hebben we niet gedaan( eentje van de vriendinnen had hoogtevrees en we waren al blij dat ze zover was meegegaan).

 

20161108_160447-kopie

san-justa

Terug beneden( in feite de 1e verdieping) wandelden we door de wijk en zagen de prachtige kerk zonder dak nl het Carmoklooster met kerk. We zouden die later bezoeken maar wegens tijdsgebrek geraakten wij er niet meer. De foto rechtsonder is van internet, de andere foto’s zijn van mij.  De ruïnes van de gotische kerk zijn vandaag het  bewijs van de aardbeving in Lissabon in 1755.(klik)

carmo-klooster

We wandelden verder door een kleurrijke wijk met gezellige pleintjes , huizen in snoepjeskleur of met prachtige tegeltjes bekleed,

carmo

carmo1

met mooie winkeltjes in  smalle straatjes.

winkeltjes

met muzikanten op onverwachte plaatsen en ik heb even binnen gegluurd bij een kapper.

muzikanten

 

Maar het was bijlange nog geen avond en het mooiste moest nog komen…..dat is echter voor morgen .