een tussendoortje

29 april 202229 april 2022 kinderenenkleinkinderen Knokke-Heist Knokke-Heist

Van samenwerking gesproken!!

Op een dag worden er in de straat hier vlakbij langs de hele straat verkeersborden gezet dat er niet mag geparkeerd worden van 19 april tot …

Ik lees in het krantje van de gemeente dat er werken zullen plaatsvinden op twee kruispunten in de Kalvekeetdijk en dat er moet omgereden worden. Zoals het in het krantje staat klopt er iets niet . Maar verder besteed ik er geen aandacht aan .

Op een morgen wordt de Kragendijk (de oude baan van Westkapelle naar Knokke )dicht bij mijn woning afgesloten en moet er opnieuw omgereden worden via de Natiënlaan. Dat doen we dan maar. Ik doe mijn boodschappen en rij langs de Kragendijk terug maar ter hoogte van het kruispunt met de Kalvekeetdijk staat midden over de weg een grote container. Dus moet ik het hele eind terug rijden en aan het station van Knokke terug de Natiënlaan op tot aan de balkonrotonde in Westkapelle waar ik kan terug draaien richting Knokke om dan aan de eerste zijstraat die ik tegen kom naar huis te rijden!

De nieuwe rotonde Natiënlaan-Kalvekeetdijk is onlangs geopend en iedereen was opgelucht dat het eindelijk gedaan was met maandenlang om te rijden. Konden deze werken niet in die periode uitgevoerd worden ,we waren het toch al gewoon !?

Ik moest naar de apotheek en die ligt precies op dit kruispunt enkel te bereiken met de fiets of te voet! Ik ging te voet en maakte een paar foto’s van de werken.

Met veel en groot materiaal zijn ze bezig aan het wegdek en de voet -en fietspaden!! De hinder is nu nog groter dan tijdens de werken aan de rotonde omdat we de Kragendijk niet kunnen gebruiken en we nog meer moeten omrijden. Aan het tempo dat er gewerkt wordt zal de hinder wel geen maanden duren 😉

Ik weet dat ik aan het “zagen” ben en vernieuwingen gaan nu eenmaal gepaard met hinder, maar het blijft duren …Jaren hinder bij de aanleg van de A11 en de balkonrotonde , nu jaren hinder voor deze rotonde . De voorbereidende werken hiervoor waren ook niet van de poes. En er staan nog een aantal grote werken te wachten op de Natiënlaan nl nog een rondpunt( voor de ontsluiting van de nieuwe golf in Duinenwater) en bij het binnenkomen van Knokke wordt een wandelboulevard aangelegd.

Erfgoeddag

27 april 202227 april 2022 kinderenenkleinkinderen bezienswaardigheden, Knokke-Heist erfgoeddag, Knokke-Heist

Zondag 24 april was het erfgoeddag. In mijn eigen gemeente heb ik door de jaren heen bijna alles gezien wat die dag opengesteld werd voor het publiek.
Dit jaar werd een prachtig herenhuis opengesteld . In dat herenhuis was de zeevisserijschool gevestigd. In 2005 werd het gesloten en dienden de leerlingen naar Oostende te gaan als ze een opleiding in het visserijmilieu wensten.
Daarna stond het lange tijd leeg. Een tijdje werd het nog gebruikt als afdeling van een school (SBSO )uit Brugge .

Maar heden staat het opnieuw leeg. Welke bestemming eraan zal gegeven worden is een vraagteken. Het is een prachtig herenhuis gelegen in het centrum van de deelgemeente Heist

Het Kasteeltje is een eclectisch herenhuis, gebouwd in 1921 . Gustaaf Dejonghe liet in de Bondgenotenlaan in Heist-aan-zee een herenhuis bouwen in neo-rococostijl. Dejonghe was een aannemer van bouw- en waterwerken en heraanleg van wegen die zijn fortuin had gemaakt bij de heropbouw van de oostkust na de Eerste Wereldoorlog. Omdat de eigenaar de eerste Heistenaar was die zich een dergelijk herenhuis kon veroorloven kreeg het bij de inwoners de naam van ’t kasteeltje (van Heist).

In 1947 deed de weduwe Dejonghe afstand van de eigendom. In het huis werd de Rijksvisserijschool “de Golfbreker” onder beheer van het Ministerie van Verkeerswezen ondergebracht, vanaf 1983 omgedoopt naar “Visserijschool van de Vlaamse Gemeenschap”.

In 1995 werd het kasteeltje als monument geklasseerd

Het hele gebouw zowel buiten als binnen is goed bewaard en de materialen die binnen gebruikt zijn, zijn van superieure kwaliteit : marmer ,eiken parket, enorme hoge eikendeuren, prachtige ramen en sierlijke gebogen vensters.

Ik heb geprobeerd om foto’s te maken zonder publiek op maar dat was echt niet gemakkelijk. Ik denk dat de bevolking van Heist massaal aanwezig was. Het vissersverleden leeft nog sterk in Heist.
In de inkom is een keramieken herdenkingswand aan gebracht met daarop al de namen van vissers die omgekomen zijn op zee en die hier nog les hebben gevolgd ( door de lichtinval en de drukte kon ik geen betere foto maken)

Voor animatie werd er gezorgd: regelmatig waren er demo lessen en veel mensen gingen nog eens in een bank aanschuiven om te “luisteren naar de meester”. Zelf wilden we in een andere klasje ook eens in een bank aanschuiven maar we pasten er niet in. Dus gingen we maar òp de bank erachter zitten 🙂

Je kon ook met een gids een wandeling maken van een uur in Heist maar daar pasten we voor. We kennen allebei Heist goed ( door ons vroeger werk)

Een grappig moment was toen de directeur samen met zijn stijve secretaresse op zijn hielen( waren acteurs) elk uur de vlaggengroet gingen brengen vooraan het (school)gebouw zoals het indertijd bij het begin van de dag ook gebeurde. Hilarisch om te zien. Maar ik kon door de drukte er geen foto’s van maken.

De directeur en zijn secretaresse op weg om de vlaggengroet te brengen!

Hier werd elk uur de vlaggegroet gebracht.

Ook was er een tentoonstelling waar je van alles ivm de zeevisserij kon kopen.

Het oorspronkelijk Coudekerke kerkje van Heist

Even waanden mijn vriendin en ik ons als de bewoners van dit mooie gebouw

Een geslaagde erfgoeddag en de gemeente mag fier zijn dat ze het gebouw voor een keertje opengesteld hebben en binnenin aangekleed hebben zoals in de tijd dat er hier echt een zeevissersschool was.

Een kunstwerk

24 april 2022 kinderenenkleinkinderen cultuur, kleinkinderen, Knokke-Heist cultuur, Knokke-Heist, wimTellier

Na de wandeling met Sébastien en zijn vriendinnetje reden we niet recht naar huis. We gingen nog even kijken naar een kunstwerk in de omgeving van het AZ Zeno . Ik had nog niet kunnen uitvissen waar precies dit kunstwerk lag want het AZ Zeno grenst aan de Natiënlaan maar ook aan de Kalvekeetdijk. Het moest ergens in een weide liggen tussen het ziekenhuis en de parkbegraafplaats. De zoon liet ons met een drone foto weten waar we moesten zijn.

Wim Tellier stelt momenteel nabij AZ Zeno in Knokke-Heist zijn kunstproject CLOSER voor. Een gigantische en loodzware canvasafdruk van 105 x 68 meter en 3 ton van een man in een brandwerend pak. “Je ziet één individu, een man in vuurpak, in een zeer zelfzekere houding”, legt Tellier uit. “Hij lijkt onoverwinnelijk, alsof niets hem kan overkomen. Maar dat is slechts schijn want in een tweede stadium krijgt de man-in-beschermpak een volledig andere gedaante. In mei wordt het pak geperforeerd en zullen er zonnebloemen door groeien als tegenpool van die zelfzekere man. De biologische bloemenzaadjes gaan hem overmeesteren en uiteindelijk overwoekeren.” Wim Tellier koos voor de zonnebloem als symbool voor bescheidenheid en als knipoog naar de zon. In een derde stadium wordt de hele stof gerecycleerd. Het zal gebruikt worden als zeildoek voor strandzetels!

Zo vanuit de lucht ziet het er wel imposant uit. De poorten van de weide stonden wagenwijd open en aan de ingang stonden aan weerszijden grote panelen met de uitleg.
In de weide zelf was er een platform gebouwd en van daarop kon je de figuur zien. Jammer genoeg was het platform niet hoog genoeg om een duidelijk beeld te krijgen . Er was ontzettend veel wind op dat ogenblik en ik verkoos maar om vlug weer naar beneden te gaan.

In de weide zag je overal hoopjes aarde liggen. Ik herinnerde me gelezen te hebben dat het AZ Zeno bezig was om in die weiden een biologisch voedselbos aan te leggen. In beginfase vooral bomen met fruit en noten om te gebruiken in het ziekenhuis zelf !

Wim Tellier is niet aan zijn proefstuk. Hij heeft enkele jaren geleden op het strand vòòr het Casino de reusachtig krab van 3000m² met foto’s van landschappen uit de vier windstreken gelegd en het bloemenkunstwerk om aandacht te vragen voor de bij .

Meer over deze kunstenaar en zijn werk: (klik). Daar kan je lezen waar hij oa zijn werken heeft tentoongesteld!
Zodra de zonnebloemen boven komen zal ik nog eens gaan kijken om de evolutie met eigen ogen te zien! Wil je dit ook eens zien ? Links afslaan bij de nieuwe rotonde op de Natiënlaan richting AZ Zeno en een paar honderd meter verder zie je de panelen op de weg al staan. Tot september kan je dit nieuwe kunstwerk van de landschapskunstenaar Wim Tellier bekijken;

de dagen vliegen voorbij(bis)

21 april 202221 april 2022 kinderenenkleinkinderen kleinkinderen, Pasen familie, kleinkinderen, Pasen

Donderdag

De poetshulp komt en met twee is poetsen gezelliger dan alleen. Die dag zei ze me dat er nogal veel vliegen zaten boven en dat ze die naar buiten gejaagd had. Ze poetste de bovenverdieping en daar hoorde ook ramen wassen bij. Ik gaf er niet zoveel aandacht aan en zei nog” dat komt wellicht omdat het ene na het andere raam wordt opengezet”. Maar toen ik ‘s avonds alle (rol)luiken ging dichtdoen vond ik het niet helemaal normaal dat er nog zoveel van die dikke vette vliegen op alle ramen boven zaten. Ik wapperde wat met de gordijnen om ze door het geopende raam naar buiten te jagen en dacht ervan af te zijn.

Vrijdag
Toen ik opstond zag ik in mijn kamer (waar drie ramen zijn) opnieuw een aantal van die vliegen. En ook op de andere ramen op de bovenverdieping. Maar toen ik de kamerdeur opende waar de dag ervoor de meeste vliegen zaten ,schrok ik . Eén volledige muur zag zwart van de dikke vliegen. Honderden en meer…ik overdrijf echt niet. Het venster openzetten en ze met een swiffer op stok buiten jagen hielp niet. Zodra je ze aanraakte vielen ze op de grond en lagen daar te spartelen. Ik ben echt niet zo vlug in paniek maar ik wist het eerste moment niet wat ik moest doen. Het eerste was de kamerdeur dicht doen zodat ze zich niet op de verdieping konden verspreiden. Daarna ben ik naar beneden op zoek gegaan of ik nog een spray had tegen kruipende en vliegende insecten Oef dat had ik nog. Flink gespoten in die kamer en raam en deur dichtgedaan. Toen ik na een halfuur terug ging kijken lag de vloer bezaaid met dode dikke vliegen. Ik had ze maar bijeen te vegen…
Ik heb het raam een paar dagen moeten openlaten ( met de rolluik half dicht) om de geur van die spray kwijt te geraken) en de eerste dagen vond ik hier en daar nog een verdwaalde dikke vlieg. Nu lijkt het voorbij , maar toch kijk ik elke morgen alle kamers boven na op dikke vliegen. Tot nu toe geen enkele meer gezien.
Ik vertelde dit aan mijn dochter en die keek zo verbouwereerd naar mij. ” Ik ben blij dat te horen”. Je zou voor minder denken dat er iets haperde bij haar. Zij had een paar dagen ervoor hetzelfde meegemaakt en wist ook niet hoe dit kon gebeuren. Ze woont nochtans toch een 10 km van mij vandaan! Zouden nog mensen dit meegemaakt hebben , vraag ik me af. Een soort tijdelijke plaag zoals je kan hebben met vliegende mieren.

Zaterdag

De dag waar ik allang naar uitkeek. De oudste zoon Luc en zijn vrouw Ingrid hadden ervoor gezorgd dat hun twee oma’s als Paasgeschenk eindelijk eens hun drie kleinkinderen en de vijf achterkleinkinderen zouden zien. Door corona was alles wat in de war gestuurd.
Het is niet zo eenvoudig om drie gezinnen met hun kinderen op dezelfde dag samen te trommelen. Ik herinner het me nog van vroeger met mijn eigen drie kinderen. De agenda’s afstemmen op elkaar is niet zo eenvoudig. Er is ook nog altijd familie aan de andere kant van het koppel.

Maar het is een droomdag geworden en het weer was ons gunstig gezind zodat we de hele dag buiten konden doorbrengen. Paasgrabbel voor de kleintjes, aperitieven en buiten eten en gezellig bijpraten…

Zondag,

Ik was de zaterdagavond nog teruggekeerd naar huis Want op Paasdag zelf was ik uitgenodigd bij de tweede zoon, de papa van Cédric en Sébastien. , en zijn vrouw Marleen.
Opnieuw een heerlijke dag en ook die dag konden we op het achteraan in de tuin gelegen terras zitten. Want vlak bij het huis is er veel te vroeg schaduw

Maandag

Als afsluiter van het Paasweekend kwam dochterlief en haar man de maandag langs. Een niet te lang bezoek want er was afgesproken dat we niet samen iets zouden doen omdat ze de dag erop vertrokken naar Zuid Afrika ,een reis die twee jaar geleden was geboekt en door corona alsmaar uitgesteld werd. Gezien ikzelf nog maar pas flink ziek geweest ben had ze schrik voor eventuele besmetting. Je kan maar niet voorzichtig genoeg zijn.
Maar ze wilde toch niet op reis gaan zonder nog eens langs te komen en gezien het paasmaandag nog altijd zonnig weer was , zaten we ver van elkaar buiten op het terras.
Ze had een bloemetje mee. Lief toch ! We zien elkaar wel als ze terug is van reis.

Behalve met die vliegen heb ik een mooie week achter de rug en zaten er dagen tussen die ik zal blijven koesteren!

De dagen vliegen voorbij.

19 april 202219 april 2022 kinderenenkleinkinderen kleinkinderen, Pasen familie, kleinkinderen, Pasen

Maandag en dinsdag
Vorige week kwam Sébastien samen met zijn vriendinnetje voor twee dagen naar oma en dan ging hij terug naar huis . Het was een onverwacht bezoek en we hebben er allemaal van genoten . Zij deden de eerste dag een fietstocht en de tweede dag gingen we wandelen. We bezochten samen ook nog een kunstwerk in wording maar daar vertel ik in een apart logje over. Ik moet er nog wat gegevens over opzoeken.

Woensdag
maakte ik met mijn vriendin een wandeling in de gemeente zelf. De bedoeling was om de bloemen die door de gemeente zijn geplant op rotondes en bermen te bekijken. Sedert een paar jaar hebben ze het over een andere boeg gegooid ivm de bebloeming van de gemeente en wordt er afgeweken van de traditionele tulpen en daarna de geraniums. Het is allemaal veel gevarieerder.
Dus we gingen eens kijken.
Bij het binnenkomen van de gemeente zie je een ronde fontein ( die allang niet meer werkt omdat leukerds er waspoeder in ingooiden met alle gevolgen ) Sedertdien worden er in de kuip van de fontein vaste struiken geplant en momenteelt staan er nu hyacinten en korte paarse tulpen. Ietsje verder is er een rotonde vlakbij het station (en naast een hoogbouw in wording) waar er ook een opvallend gekleurd geheel van bloemen is geplant. De overdadig bloeiende boom naast de brandweerkazerne , daar kan je echt niet naast kijken.
En vòòr je de Lippenslaan inloopt is er een rondpunt met prachtige tulpen. En dan spreek ik nog niet eens over het ovale plein bij de kerk waar de paaslelies ver zijn uitgebloeid. Ongelofelijk mooi onder de kruinen van de bomen op dit plein. Maar daar liepen we deze keer niet langs.
Die dag was het wel lekker wandelen aan de zonkant van de winkelstraat maar fris in de schaduw en daarom kozen we voor de terug weg een zonnige laan uit en arriveerden aan het cc.Scharpoord waar de tuin rondom een weelde van bloemen was. Maar ik vergeet te vertellen dat de berm op de Elizabetlaan waar vroeger een tram reed nu gebruikt wordt als middenberm waar bomen staan en in het gras is er een weelde van kleurige bloemen!

En die woensdag als apotheose van de dag was er een zonsondergang om U tegen te zeggen. Ik heb veel foto’s gezien op alle media van die spectaculaire zonsondergang. Je moest er vlug bij zijn want de hemel veranderde zo vlug van kleur.

wordt vervolgd.

Vrolijk Pasen !

17 april 2022 kinderenenkleinkinderen kleinkinderen kleinkinderen, Pasen

Ik weet het dat ik laat ben om deze wensen neer te schrijven maar het is echt en oprecht gemeend.
Ik hoop dat het een vrolijke ,leuke, feestelijke… dag is geweest voor allen die hier komen lezen!

Ik heb twee dagen genoten van de kinderen ,kleinkinderen en….achterkleinkinderen.
In de coronatijden hebben we elkaar bijna niet gezien. Ondertussen zijn er ook kinderen geboren die we amper hebben gezien laat staan in de armen konden nemen.

Ingrid en Luc (de oudste zoon en zijn vrouw )hebben ervoor gezorgd dat op Paaszaterdag hun drie kinderen mèt hun kinderen naar de Westhoek kwamen. En als verrassing nodigden ze de twee oma’s uit.

Hier alvast de foto , later het verhaal van het hele weekend.

Op de foto zie je de twee oma’s met de vijf achterkleinkinderen. Het jongste kind heeft de papa in een draagbuidel omdat die op dat ogenblik een dutje had gedaan..

Paasvakantie

13 april 2022 kinderenenkleinkinderen kleinkinderen, zee en strand kleinkinderen, vakantie, zee en strand

Op een dag kreeg ik een berichtje ” ben je maandag en dinsdag thuis”. Kort en bondig .
Dan weet ik dat Sébastien, de jongste kleinzoon, naar oma wil komen. Mijn hart deed een sprongetje. Ik verwachtte me er niet aan. Hij is het kleine jongetje niet meer van jaren terug die alle vakanties grotendeels bij oma doorbracht samen met zijn oudere broer. Hij is 19 jaar en heeft een vriendinnetje en af en toe is hij een weekend jobstudent in het AZ in Brugge.

De eerste week van de paasvakantie kon ik hen echt niet ontvangen omdat ik me nog te ziek voelde. Deze week lukte het al aardig( nog altijd niet helemaal genezen, als het blijft duren zal ik mijn NKO geneesheer moeten opzoeken).

Maandag hebben ze in hun eentje een mooie fietstocht gemaakt. Wat ben ik blij dat ik de vier fietsen heb gehouden. Zo kunnen logés er gebruik van maken. Zelf verkoos ik thuis te blijven, er was teveel wind en zeker niet goed voor mijn sinussen.

Maar dinsdag was het stralend weer en dan reed ik met hen tot aan het knuppelpad waar ik hen afzette en reed ik zelf door tot aan de zeedijk om daar de auto te parkeren en hen op te wachten om nog een stuk langs de zeedijk te wandelen. Dat knuppelpad waar je een eind over water loopt en uitkomt op het pad dat door de Zwinbosjes loopt tot aan het Zwin Natuurpark of tot aan de Haas van Flanagan ,heeft Sébastien al van kindsaf aan zo geboeid dat we er toch een paar keer per jaar wandelden. Niet te verwonderen dat hij dit nu ook wilde doen. ( Een vorige wandeling op het knuppelpad: klik )

Ik wandelde hen tegemoet vanaf het einde van het knuppelpad( de auto stond dan dichter geparkeerd wanneer we terugkwamen van de wandeling op een stuk van de zeedijk). Het ziet er verlaten uit maar ik wachtte de momenten af dat er geen wandelaars waren :-).

Vlakbij zijn speciale zandwegels
aangelegd voor de paarden

Toen ze arriveerden wandelden we naar de zeedijk. Onderweg paardenliefhebbers die wellicht door de duinen op de speciaal aangelegde zandpaden verder kunnen wandelen.
Wij kwamen de wandeldijk op daar waar er geen auto’s mogen of kunnen rijden. Altijd rustiger daar maar…ontzettend veel fietsers!! De wandeling ging niet richting het Zwin maar meer richting naar het centrum van de zeedijk.

In een strandbar zag ik een beeldje dat verwees naar het bekende beeld “Soccoritas” dat op de duinen staat in het Dir.Generaal Willemspark( in de volksmond ‘t bosje van Heist)

Gezien we terug moesten wandelen naar de plaats waar de auto geparkeerd stond draaiden we af aan de Lekkerbekhelling. De naam Lekkerbek is ontstaan omdat er in dit gebouw op de foto vroeger een zaak gevestigd was en nu noemt het stuk strand richting Zwin gewoon de Lekkerbek.

We zijn toen niet recht naar huis gereden. We bezochten een kunstwerk maar daar wil ik eerst nog wat meer opzoeken. Dat vonden die tweetjes wel speciaal. Komt eraan !

Ondertussen zijn beiden terug naar hun eigen huis en ik hoop dat ik algauw weer een kort berichtje mag ontvangen !

Afwisselend eten!

9 april 2022 kinderenenkleinkinderen Uncategorized snoep

Nu ik een flinke verkoudheid heb gehad ( en er nog wat last van heb) wordt me van alle kanten aangeraden om flink te eten en veel te drinken. Maar ik heb niet zo veel zin in eten en ik doe mijn best om genoeg tot veel te drinken. Telt dat ook voor afwisselend snoepen? Want daar heb ik geen moeite mee 🙂 🙂 🙂

Lente in de tuin

6 april 2022 kinderenenkleinkinderen lente, tuin tuin

Ik geraak er maar niet bovenop. Na behoorlijk ziek te zijn geweest leek het beter te gaan maar plots kreeg ik sinusitis. Daar was ik nu al jaren vanaf met de hulp van een NKO specialist en een jaarlijks bezoek als nazorg.
Vlug naar de apotheek om medicijnen . De nevenverschijnselen van de medicatie waren erger dan de sinusontsteking zelf. Dus overgeschakeld op natuurlijke middelen. Die helpen maar het gaat trager. Ondertussen nog een coronatest gedaan maar die was negatief. Gedurende de voorbije corona periode ben ik nooit ziek geweest en nu wordt het over me gegooid! Het weer zit ook al niet mee. Dus maar binnenblijven.

Op dagen dat de zon er een beetje was dook ik de tuin even in om te zien wat er allemaal in bloei stond en dat is toch al heel wat.
Het hoogtepunt van de magnolia is voorbij en zeker na de koude dagen en de wind die de openstaande bloemen gewoon afrukte.

Vòòr ik ziek viel was ik begonnen met het herschilderen van een paar stenen beelden zoals de voet voor een parasol( een liggende egel) , een tuinkabouter, de varkentjes moeten nog geschilderd worden, een stenen hond als fietsrek . Allerlei klein grut heb ik dan in de keuken geschilderd gezien mijn verkoudheid. Als laatste kwam het beeld aan de beurt die opa( mijn man) van de kinderen gekregen had. Het schilderwerk krijgt wel weer een natuurlijke look als de beelden een tijdje in alle weer en wind gaan staan.

In de tuin staat een lange smalle kerselaar. Die boom was de trots van opa en hij zorgde ervoor dat hij elk jaar hoger groeide en er geen zijtakken aankwamen. Maar een paar jaar terug heb ik die toch eens laten snoeien omdat er takken bijkwamen die de hoge vorm van de boom verknoeiden. Ik vreesde ervoor omdat de boom ook al zo oud is. Maar het snoeien is vakkundig gebeurd en al was de bloei verleden jaar minimaal , dit jaar staat hij weer op het punt om héél mooie bloesems te krijgen.

Mijn handen jeuken om in de tuin te werken ,maar mijn verkoudheid en het gure weer weerhouden me . Het groententuintje heeft de kleinzoon met toevoegen van moestuinaarde en mest al klaargelegd. Alleen nog wat wachten op beter weer om daar in te duiken.

Een korte wandeling

2 april 2022 kinderenenkleinkinderen Brugge, vrienden, wandelen Brugge, Lissewege, vriendin, wandelen

Terwijl ik huisarrest heb met die zware verkoudheid en wat orde aan het brengen ben in de paperassenberg ( ik heb een schuif waar ik alles ingooi om dan na een tijdje betalingen en zo in de juiste mappen te steken) vond ik nog een mapje met foto’s van een korte wandeling. Begin maart had vriendin last van lumbago en kon een tijdje niet buiten. Maar toen het al wat beter ging wilde ze een kort wandelingetje maken. Niet langs de zeedijk want het was daar nogal veel wind. Naar Sluis waren we pas geweest op boodschappen en toen dacht ik om eens een winterse wandeling te maken in Lissewege. Dat zag ze wel zitten.
We reden met de auto naar Lissewege waar we vast stelden dat het blijkbaar een sluitingsdag was voor veel tearooms en restaurants .We hadden Lissewege bijna voor ons alleen! Praktisch geen fietsers en ook geen auto’s, behalve een man die met paard en koets op de kasseien voorbij denderde. Je hoorde hem al van ver afkomen. We wandelden langs het Vaartje dat er nu maar kaal bij lag. Straks staan de boorden weer vol met bloeiende planten en staan er weer beelden langs de huizen. Kijk maar eens hoe het er verleden jaar uitzag (klik)

Zelfs het snoepwinkeltje waar je ouderwetse snoepjes kon kopen was dicht. En slechts twee tearooms waren open! Allen daarheen natuurlijk! Zelfs daar kon je niet van grote drukte spreken !
De enige echte warme bakker van Lissewege was open en daar stonden de mensen in de rij aan te schuiven. Ik had geen brood nodig en heb dus niet aangeschoven. Deze bakker bakt nog zoals onze voorouders deden!!

Jaren terug heb ik samen met de kleinzoons deze kerktoren beklommen. Een weergaloos uitzicht tot aan de kust en tot voorbij Brugge. Maar daar krijgen ze me geen tweede keer op. Ik heb me boven bijna letterlijk neergelegd om te bekomen van de klim!

De volgende keer gaan we terug tijdens de zomermaanden omdat het dorp dan een openlucht tentoonstelling is van beelden. Nu zag ik een mooie bewerkte , koperen brievenbus. Een doodsimpele brievenbus met een lieve heersbeestje erboven en een bronzen beeld aan de gevel van rest. Goedendag.

We gingen een koffietje drinken in Huize Saeftinghe vooraleer terug te wandelen waar de auto geparkeerd stond.. Op het pleintje vòòr de tearoom staat een standbeeld van Willem van Saeftinghe

Vlakbij de kerk van Lissewege tref je een beeld van Willem Van Saeftinghe aan, een creatie van Jef Claerhout.
In de nabije abdij Ter Doest leidde deze lekenbroeder een vredig bestaan, tot hij in 1302 de abdij verliet om in Kortrijk mee te strijden in de Guldensporenslag. Naar verluidt was hij het die de aanvoerder van het Franse leger, Robert II van Artois, zou hebben gedood. Zes jaar later vermoordde hij tijdens een oproer van de lekenbroeders de bejaarde keldermeester en verwondde de abt. Van Saeftinghe werd in de ban van de kerk geslagen en vond een schuilplaats in de toren van Lissewege, waar zijn vroegere wapenbroeders Breydel en de Coninck hem kwamen bevrijden. Uiteindelijk schonk paus Clemens V hem vergiffenis, zij het wel op voorwaarde dat Van Saeftinghe intrad bij de hospitaalridders.

Tot ziens deze zomer Lissewege !