Maand: maart 2021

Gedaan met zandopspuitingen

kinderenenkleinkinderen Uncategorized 




De laatste  week is voorbij gevlogen.  Als het avond werd  had ik precies tijd te kort gehad. Ik wilde nog zoveel doen … Ik heb me nochtans voorgenomen om mijn tijd beter te verdelen . Een tijdslimiet maken voor al mijn plannen. Is de voorgenomen tijd op dan maar stoppen en de andere dag voortdoen bv in de tuin werken. Het volgende  doen en zo verder. Zo kwam ik ook niet toe aan bloggen en nog minder aan blogjes lezen.


Even een overzicht wat ik allemaal gedaan heb /gezien heb en wat ik in verschillende logjes zal vertellen.


Toen ik op weg was naar Zeebrugge voor een boodschap zag ik de werkzaamheden op het strand die tegen Pasen moesten afgerond zijn.


De zandopspuitingen zijn gedaan voor dit jaar. De buizen worden afgebroken en met groot materiaal worden ze klaar gelegd om met vrachtwagens weg te voeren. Volgend jaar worden de zandopspuitingen verder gezet vanaf   het Rubensplein tot aan het Zoute -Lekkerbek met een kubiek van 2,4 miljoen ( klik)














Toen ik op de zeedijk aan het kijken was naar de afbraak van die buizen, hoorde ik achter me lawaai en zag dat een groot appartementsgebouw werd afgebroken. De wandelaars die op de zeedijk liepen hielden allemaal halt en velen maakten foto’s. Het was ook spectaculair om te zien !





  • afbraak van een residence
  • stof verminderen met spuiten van water 
  • indrukwekkend zicht !





Ergernis:





Wat me het meest ergerde waren de talloze vnl. jonge mensen die geen mondmasker droegen. Op de zeedijk en in de voornaamste winkelstraten is een mondmasker verplicht! 





Op vele plaatsen hangt een zeildoek of staat het gewoon op de voetpaden geschilderd. Hier heb ik toevallig een Franstalig zeildoek gefotografeerd. Afwisselend hangen deze zeildoeken in beide landstalen!






					

		
		
	




			
				


	

		

					
de magnolia

								

								 kinderenenkleinkinderen
															Uncategorized					
												

					


				

			

Omdat we het niet zouden vergeten dat de Lente echt in aantocht is  zie je hier overal de magnolia  struiken/bomen klaar staan om zijn kleurenpracht tentoon te spreiden. In mijn tuin ook. En gegarandeerd-zoals elk jaar – is er ook dit jaar felle wind en is het koud. Wat de weerberichten ook mogen zeggen. De bloesems van de magnolia kunnen daar niet zo goed tegen en ik hoop dat de weerberichten waar mogen zijn: Mooie temperaturen en veel zon en warmte voor de komende dagen.. Want anders sneuvelen er veel knoppen. Ik heb er al eentje op de grond zien liggen! Jammer toch !





De magnolia in mijn tuin is al ruim 30 jaar oud. En hoewel het af te raden is om te snoeien ben ik toch al verplicht geweest om takken te kortwieken anders konden we niet meer langs het terras naar achter lopen. Ook is er een tijd geleden een grote tak gesneuveld bij het snoeien van een opstaande krulwilg. Hij staat er ook niet ideaal want het is daar werkelijk een tochgat. Je zou denken dat het een tere boom is , blijkbaar niet ! Bij een vriendin stond er in haar ouderlijk huis een pracht van een magnolia die reeds 150 jaar oud was. Het huis en de grote tuin was al zo veel jaren in de familie. Iedere generatie had de boom erg goed verzorgd.  Ik hoop dat zij die achter mij hier komen wonen de boom ook in ere zullen houden.















update: kijk eens hoe de magnolia na twee zonnige dagen nu in volle bloei staat !!























					

		
		
	




			
				


	

		

					
de blokkendozen!

								

								 kinderenenkleinkinderen
															Uncategorized					
					, 							

					


				

			






Samen met mijn vriendin gingen we een wandeling maken in de onmiddellijke omgeving. De bedoeling was om blokkendozen te fotograferen.  Hiermee bedoel ik huizen die eruit zien alles gestapelde blokken. Sedert een paar jaar is het opvallend hoe de stijl van de huizen veranderd is van fermettestijl naar blokkendozen stijl. Op onze wandeling heb ik er een paar aangetroffen . Ik hou nu wel niet van veel tierlantijntjes maar die blokkendozen vind ik qua uitzicht helemaal niet mooi. Binnen zullen die woningen wel praktisch zijn. Wat me is opgevallen dat er een paar tussen zitten die verbouwd zijn. De dakverdieping werd weggenomen , een betonplaat werd gegoten en daar bovenop werden er rechthoekige blokken geplaatst (foto met de auto en rechtsonder). Die twee woningen ondergingen een echte transformatie










Op onze wandeling  kwamen we ook een hele nieuwbouw wijk tegen. Een paar jaar geleden werd er met grote panelen reclame gemaakt dat deze wijk op wandelafstand van de zee lag. Dat moeten dan wel stevige wandelaars zijn! Met de auto is het zelfs nog een kwartier rijden voor je aan de zee bent. En zoals zo dikwijls bij dergelijke nieuwbouwwijken mag je niet de bezitter zijn van een grote auto. Die kan je maar beter buiten laten staan wil je geen schrammen op de zijkanten krijgen bij het binnenrijden van je garage! In elk geval woon je daar erg rustig! Zicht op weiden en in de verte de weg naar Sluis.










In veel tuinen zie je allerlei ornamenten . Een paar opvallende heb ik gefotografeerd. Ik hou daar niet zo van. Opa wel die heeft indertijd de tuin vol gezet met stenen beelden. Vele heb ik al weggegeven. Twee varkentjes en een paar vogels zijn gebleven. En de tuinkabouter als toppunt van kitsch is blijven staan. Ik weet eigenlijk niet waarom. Misschien als herinnering aan tuinen die vroeger soms volstonden met kabouters.










Bij deze puinhoop bleven we verwonderd staan kijken. Volgens mijn vriendin was er daar zeker een brand geweest. Maar we zagen niks zwartgeblakerd. Ramen en deuren eruit, merendeel van de dakpannen weg, garagepoorten verdwenen, zelfs het muurtje aan de straatkant was kapot. Ik herinner me deze puinhoop als een schattige villa waar je aan de ene kant inreed  en aan de andere kant weer wegreed. In het midden stond een prachtige treurwilg die het zicht van de woning wat verborgen hield. Erg oud was deze villa niet.





Toen ik een overbuur zag uitstappen vroeg ik aan de vrouw wat er met deze villa gebeurd was. O afbraak om er een nieuwe op te zetten. Mo how seg!!!










Veel  groen en bloemen, reuze helleborussen in een verwaarloosde tuin, een  lang leegstaande villa waar de bomen groeien  tussen de stenen oprijlaan. Daar kan zeker geen auto meer in de garage ! Het Maria kapelletje werd ingehuldigd in 1937 en jaarlijks is er een bedevaart in mei. Speenkruid alom in de grachten.

					

		
		
	




			
				


	

		

					
Wat mooi weer met een mens doet

								

								 kinderenenkleinkinderen
															tuin					
					, , 							

					


				

			
Vrijdag zat er bij de Krant van Westvlaanderen een bon om enkel op zaterdag  20 maart een groentendoos af te halen in de Aveve. De winkel is niet zover van mijn woning en ik ben er al jaren klant.  Ik ben met de bon zaterdag een mooi gevulde doos gaan ophalen( tomaten , zoete aardappel, rode biet, witloof en rucola).

Dit doet de krant wel meer  een bon bv  voor een aantal gratis pistolets, of een pak friet in een friture, of een paar flesjes speciaal bier. Het is ook niet altijd in je eigen gemeente. Maar deze keer was het vlakbij . Het was  ook een mooi pakket.

Terwijl ik daar toch was heb ik nog wat bakgerief gekocht . Ik heb nog nooit zoveel wafels , pannenkoeken, muffins ,oliebollen, chocolademousse, crème brûlée… gebakken en gekookt als tijdens de lockdown.

Maar ik heb ook rondgekeken voor bloemaarde , meststof , zaad , plantuitjes en sjalotjes en wat viooltjes om de grote bloembak vooraan wat op te vullen. Het is zo triestig om door het raam op een lege bloembak te kijken.

En in de folder van Aldi zag ik een plooibare kruiwagen in canvas. Zo’n kruiwagen heb ik jàren gebruikt tot die zo versleten was en het voorwiel niet meer rond draaide zodat ik die naar het recyclage park heb gebracht. Ik ben daarna op zoek gegaan naar een nieuwe maar nooit gevonden ook niet op internet. En nu vind ik een gelijkaardig kruiwagen in een folder van Aldi. Zaterdag morgen waren die in de aanbieding . En het lukte me ook om  in mijn eentje in elkaar te steken  :-).


Dan was het wachten op mooi weer ,want zaterdag en zondag was het geen weer om in de tuin te werken. Ik heb zondag wel een wandeling met twee vriendinnen gemaakt langs de Damse Vaart . Alle drie met een mondmasker op en niet vlak naast elkaar.

Na een uurtje hielden we het voor bekeken. Het was toch wat frisjes.




Weinig wandelaars , wel wielrenners die voorbij flitsten in hun sportieve pakjes.




De groentendoos .




mijn canvaskruiwagen , dicht gevouwen neemt die weinig plaats in .




Deze namiddag was het zonnetje er en er was ook praktisch geen wind. Ik heb vanalles gezaaid  en uien en sjalotjes geplant.

Het noppendoek is er gelegd deels voor de koude nachten en deels om te vermijden dat de vogels het zaad van bv de peultjes uit de grond halen of het zaad van bloemen die ik in potjes heb gezaaid er gewoon uitgooien. Het materiaal is blijven staan. Ik zal het nog wel nodig hebben .


 

					

		
		
	




			
				


	

		

					
Mieltje

								

								 kinderenenkleinkinderen
															herinnering					
												

					


				

			
 


Vandaag is het wereld DownSyndroom dag.


Als teken van solidariteit draag je vandaag twee verschillende sokken om te tonen dat niet alle mensen gelijk zijn en dat verschillend zijn best oké is! Zij verdienen ook een plaatsje in het grote geheel. Ik doe in elk geval mee!


 




 


Het verhaal van” Mieltje”


Ik was nog een kind en logeerde alle vakanties bij een zus van mijn moeder  Mijn moeder deed een tiental jaar “het seizoen” in de horeca . Zo droeg zij haar flinke steen bij om hun nieuwe huis af te betalen. Maar met twee kinderen over de vloer lukte dat niet zo goed en zo verbleven mijn jongere broer en ik alle vakanties bij elk een zus van mijn moeder allebei wonende even over de grens( Nl)

Ik heb in vroegere logjes op skynet dikwijls geschreven over de gebeurtenissen bij tante Regina en nonkel Clement in St Kruis( Zeeuwsvlaanderen).


Zij woonden op een afgelegen boerderij en in de héél lange straat ( een paar kilometer)die de ene hoge dijk met de andere verbond .Tot de grote overstroming in 1953 was er altijd vrees dat bij hevige storm de laag gelegen streek zou overstromen. Gelukkig zijn zij gespaard gebleven. In die lange straat stonden maar een paar boerderijen . En in één van die boerderijen woonde ” Mieltje”. Ik heb nooit geweten hoe zijn echte naam was. Hij was enige zoon van Emma en Pol  en was veel ouder dan ik . Het was een kleine boerderij en de man werkte in loondienst op andere boerderijen en hielp bij het oogsten op machines die alle boerderijen aandeed. Want toen hadden niet alle boeren mechanische hulpmiddelen. De vrouw beredderde de kleine boerderij en zorgde voor Mieltje die het syndroom van Down had.


In die tijd waren er geen voorzieningen om Mieltje op te vangen en hij hielp dagelijks zijn moeder bij de verzorging van de dieren en het onderhoud van het boerderijtje. Het waren uiterst vriendelijke mensen . Praktisch elke dag ging ik al huppelend en zingend  een flink eind te voet om even goedendag te zeggen. Ik mocht met de fiets daar niet rijden want tante vond die smalle klinkerweg te gevaarlijk als er auto’s langskwamen of  paard en kar. Ik was er graag gezien en bracht ook wat vreugde in dit gezin met mijn gekwetter( kan dat nog altijd goed, hahaha,dat kwetteren hé). Mieltje leefde op als hij me zag aankomen en samen met hem en zijn moeder kropen we rond de keukentafel om spelletjes te spelen of gewoon om wat te babbelen. Als Pol thuis was kon hij de meest fantastische verhalen vertellen.  Ik beschouwde Mieltje als een leuke kameraad. Later vernam ik dat Mieltje het zo spijtig vond dat ik niet meer alle vakanties bij tante en nonkel doorbracht. Maar zolang tante Regina en nonkel Clement op de boerderij woonden ben ik  bij mijn bezoek aan hen ook altijd goedendag gaan zeggen bij Mieltje.


Toen tante en nonkel later verhuisden naar een woning in Aardenburg(Nl) ben ik nog regelmatig bij Mieltje en zijn moeder langs geweest. Pol was ondertussen gestorven aan een hartaanval toen hij in een kreek aan het vissen was op paling. Hij was een fervente visser en meermaals bracht hij een portie paling naar mijn tante en nonkel.

Emma is straatoud geworden en vond dan nog de dood bij een ongeval niet ver van haar deur. Een chauffeur had haar op de fiets niet gezien.

Mieltje heeft nog de tijd gekend dat hij dagelijks werd opgehaald en naar een dagcentrum ging in Oostburg(Nl) . Hij was er graag en leerde daar wat meer zelfredzaam te worden. Hij is gestorven toen hij een jaar of vijftig was.

					

		
		
	




			
				


	

		

					
strandkabientjes en zandopspuitingen.

								

								 kinderenenkleinkinderen
															Knokke-Heist, zee en strand					
					, 							

					


				

			
Vandaag scheen de zon de hele dag ! Nu moet die koude wind nog verdwijnen en dan wordt het echt Lente. Maar eerst gaan we nog een paar vriesnachten krijgen, zegt de weerman. Tja we moeten nog niet teveel willen.


Gisteren ben ik tussen een paar miezerige buien door naar zee gereden. Zo midden de week is het erg kalm op de zeedijk. Ik kon heel gemakkelijk mijn auto op de zeedijk parkeren en heb een wandeling gemaakt langs de zeedijk en teruggekeerd door het pittoreske Duinbergen. Je komt dan terug op de zeedijk uit via een hoge helling en daar heb ik een paar foto’s gemaakt  waarbij je van Duinbergen voorbij het Casino tot aan het Rubensplein kan kijken. Nu nog een leeg strand maar tijdens de zomermaanden staan er veel strandkabientjes en is er ook veel volk.


 


  


Vanaf de helling in Duinbergen heb ik zo een mooi beeld kunnen maken. In de verte merk je al dat er volop strandkabientjes worden geplaatst




Een verlaten zeedijk en strandgebouwtje voor oa Rode Kruis.




De afbraak van de Duinresidence daterend van 1936 is begonnen. Een beeldbepalend gebouw voor Duinbergen . Ik schreef er nog over in een vroeger logje (klik))




Ook wilde ik eens zien hoever het met de zandopspuitingen  staat. Een heel stuk strand ligt er al mooi geëffend bij. Dit jaar word het stuk van Heist en Duinbergen gedaan. Volgend jaar komt het strand van Knokke tot het Zwin aan de beurt.

Hopelijk krijgen we niet teveel stormweer waarbij het zand weer richting zee verdwijnt!


De zandopspuitingen worden in deze container uitgelegd : het hoe en het waarom. Ik had het reeds over die zandopspuitingen (hier). Het zijn grootse werken die gespreid worden over twee jaar om de hele kustlijn van Knokke-Heist te kunnen doen.


 








Toen ik op de helling stond in Duinbergen zag ik een nieuwe regenbui aankomen en ik geraakte gelukkig nog op tijd terug bij de auto. Het heeft daarna een hele tijd flink geregend.




 

					

		
		
	




			
				


	

		

					
Windows of love

								

								 kinderenenkleinkinderen
															Knokke-Heist					
					, 							

					


				

			
Toen ik verleden week met mijn vriendin in de Lippenslaan wandelde viel mijn oog op bepaalde etalages. Neen we deden niet aan window shopping , maar ik had echt iets nodig in een paar winkels in deze laan. Ten andere ik heb een hekel aan het slenteren langs de etalages ,je wordt daar zo moe van en het brengt niets op. Ik ga winkelen om te kopen !


Ik zocht even op in de nieuwtjes van Knokke-Heist wat die speciale etalages betekenen.

In het shoppinghart van Knokke krijg je tien Windows of Love te zien gemaakt door artiesten met een hart voor Knokke-Heist .

In de winkelstraten van Heist kan je op zoek gaan naar Tiny Love Notes die een onderdeel zijn van een leuke stickerzoektocht.


Tien artiesten verklaren hun liefde op of achter een vitrine met uiteenlopende werken met één rode draad: ze zijn gemaakt om je te raken, je te doen lachen, je zo te fascineren dat je niet anders kan dan ze te delen.( wat ik nu aan het doen ben 🙂 )

In de winkelstraten van Heist vind je in de etalages kleine boodschappen vol liefde (=dertig tiny love notes )die ook onderdeel zijn van een leuke stickerzoektocht voor kinderen. In Heist ben ik nog niet geraakt en dat omwille van de weersomstandigheden


 






LOVE BOAT van de cartoonist Lectrr


Lectrr is huiscartoonist bij De Standaard en sinds

mensenheugenis jurylid op het Cartoonfestival van

Knokke-Heist. Voor de gelegenheid doopte hij zijn

favoriete object of obsession, de duikboot, om tot

een ware love boat.






 




 S Y M P H O N Y O F LOV E

— Klassiek Leeft

“L’amour est une note dans une symphonie” .

.Jammer genoeg was de deur dicht wegens de felle wind . Er was een projectie op een groot scherm maar we konden  de muziek niet zo goed horen.




LOVE IS A COMICAL THING

— Floor Denil

Floor Denil laat ons hart lachen, want speciaal

voor Zee van Liefde tekende ze een cartoon met

liefdesrandje. Je kent Floor van haar cartoons

op Instagram, of als vaste cartoonist op het

Cartoonfestival in Knokke-Heist




R H Y M E S O F LOV E

— Brihang

Brihang beweegt zich op het braakland tussen muziek,

kunst en poëzie en schakelt daarbij moeiteloos tussen

genres en stijlen. Deze keer schreef hij een stukje

liefde aan zijn geboorteplaats.




 


RECIPES FOR LOVE

— Edwin Menue

Liefde gaat door de maag. Daarom vroegen we

onze lokale horecazaken om een Recipe for Love. In

de kijker staat het culinaire kunstwerkje van Edwin

Menue, het talent achter sterrenrestaurant Cuines

33. Ontdek zijn liefdesrecept en alle andere Recipes

for Love via de QR-code op de vitrine.


Ik heb die laatste foto al eens geplaatst maar wist toen niet dat dit in het kader was van  Windows of Love. Het is wel leuk om een wandeling te doen waarbij je een thema kan volgen. Ik hoop  één van de volgende dagen in Heist te geraken om die Tiny love notes te kunnen zien!

Ik heb nog vijf etalages te zoeken in Knokke zelf.


 


 


 



					

		
		
	




			
				


	

		

					
Een tussendoortje!

								

								 kinderenenkleinkinderen
															buren, poes					
												

					


				

			
Ik was bezig iets te maken om hier te posten . Maar deze namiddag scheen de zon en hoewel het nog koud aanvoelde heb ik een sweater aangetrokken en ben even in de tuin gaan kijken of ik aan de voorkant wat kon harken in de border . Door de L-vorm van het huis  is  er daar meestal minder wind dan aan de achterkant. Zo kreeg ik mijn portie verse lucht voor vandaag ! Hieronder zijn de knoppen  van de ouderwetse pioen al zichtbaar!




Ik keek verrast op naar de skeletbouwwoning twee huizen verder. Wat die allemaal voor acrobatisch toeren uithalen de laatste tijd! De schrik slaat me soms om het hart. Zeker die keer dat  het zo erg stormde en een zware tuinstoel die ik buiten had gehaald toen het een tijdje terug zacht weer was, was gewoonweg omgevallen en lag verder gewaaid op het terras. Toen liepen twee mannen op het dak . De ene zag het wellicht niet meer zitten en daalde af maar de tweede man leek zijn evenwicht te verliezen en hield zich vast aan de schoorsteen die ze pas geplaatst hadden. Gewoon gekkenwerk. Gelukkig heeft hij toen het dak ook verlaten.




Deze namiddag zag ik ze met twee soms drie mannen pannen op het dak leggen. Er moet toch nog redelijk wind geweest zijn want één man schuifelde met een stapel pannen naar de andere toe die ze in ontvangst nam en dan op het dak legde. De “schuifelaar” heb ik maar één keer pannen zien aanbrengen . Hij heeft dan pannen in model gezaagd op een platvorm.

Het mag wel vooruitgaan ,maar er moet toch geen waaghalzerij aan te pas komen.  Hier zie je de vorige bouwfase : (klik)


 


Terwijl ik wat aan het harken was hoorde ik het gebrul van Turbi. Ik kan dat moeilijk miauwen noemen . Dat beest zet waarlijk zijn keel open. Hij blijft miauwen tot ik mee ga met hem en in de keuken binnenlaat.

Hoewel hij officieel twee straten verder woont , komt hij praktisch elke dag even langs. Hij wil dan even binnen komen, loopt beneden rond en wil letterlijk met mijn voeten spelen. Hij duikt dan naar mijn pantoffels en als ik mijn voet ophef rent hij weg , om dan opnieuw te beginnen. Hij krijgt dan een klein beetje kattensnoepjes en is  weer weg. Gisteren ben ik bij een vriendin gaan eten en heb ik Turbi dus niet gezien. Vandaag heb ik het mogen horen. Wanneer hij terug naar buiten gaat doet hij de toer van de tuin en houdt een tijdje vanaf het terras achteraan het huis in de gaten.

Ik heb het al eens gezegd : een poes heeft een goed geheugen en ik ben niet van plan om hem weg te  jagen  maar zal hem ook niet extra aantrekken. Behalve die kattensnoepjes geef ik hem niets van eten. Ik las onlangs bij de uitingen van poezen om te tonen dat ze iemand graag zien het naar je benen springen een uiting daarvan is . Dan ziet hij me wel erg graag  🙂




En ik sluit af met een lente foto. De kerselaar bij onze buren staat volop in bloei. Mijn twee kerselaars zijn vorig jaar helemaal gesnoeid en de bloei zal dit jaar niet zo denderend zijn!




 


 

					

		
		
	




			
				


	

		

					
In de tuin…

								

								 kinderenenkleinkinderen
															lente, tuin					
					, 							

					


				

			
…werken zit er momenteel niet in. Het is veel te koud en de nachtvorst zorgde ervoor dat de temperatuur overdag niet genoeg de aarde doet opwarmen. Maar ik heb er iets op gevonden. Ik heb een groot zeil in de garage gelegd en daarop zakken aarde uitgegoten zodat ik kan beginnen met zaaien van bloemen. Ik had vroeger in de grote tuin( een eindje van de woning )een serre maar nu tuinier ik nog enkel rond het huis zelf en daar heb ik geen serre of koude bak. Dus van de nood een deugd gemaakt en ik zal de gespaarde kleine bloempotjes gebruiken om bloemen in te zaaien. Ik heb verleden jaar veel zaad verzameld en ook gekregen zodat ik weet dat die bloemen in ons klimaat kunnen gedijen.


De tuin wacht op zachter weer. Maar een paar weken geleden is de tuinman gekomen . Het waren droge( wel erg frisse )dagen en hij heeft de hele tuin geverticuteerd en alle bladeren en winterafval opgeruimd. Hij heeft ook het tuintje waar ik groenten kweek omgespit en er grondverbeteraar in gestrooid . Hij heeft ook geholpen om bij de aardbeistruiken alle dode bladeren af te knippen , alle houtsnippers werden er uit geharkt de grond werd met een kleine drietandhark  losgemaakt en behalve grondverbeteraar werd er ook meststof gegooid . Daarna werden alle houtsnippers er terug ingelegd. Ik moet nog een paar zakken halen om bij te vullen ,want de vogels gooien die snippers er graag uit. Zo zal er geen onkruid tussen de aardbeien groeien en wat nog belangijker is liggen de aardbeien bij nat weer niet op de natte grond.




De natuur is niet tegen te houden en de lente kondigt zich zichtbaar aan.




De magnolia begint kleur te bekennen. De paarse krokusjes overheersen ,de gele zijn bijna niet te zien. De muurbloem heeft de winter doorstaan en ik heb er onlangs een witblauwe bijgekocht. De mahonie struik die ik helemaal had gesnoeid is niet klein te krijgen en toont alweer een grote bloem( geen scherpe foto, maar de grond was zo laag 🙂 )




De pas gekochte camelia toont al een bloemknop. De onverwoestbare anemonen zijn daar terug en narcissen staan zowat overal. Een viooltje heeft ook de winter overleefd en een grote taxus staat vol met bloemetjes.