Een stormachtige wandeling in Cadzand

Na die rustige wandeling in Damme( wat het weer betrof) trokken we een paar dagen later naar Cadzand(Nl). Ik voorspelde mijn vriendin dat het daar wel heftig weer zou zijn. Maar haar zus wilde eens terug naar Cadzand Zij verbleef tijdelijk in Knokke-Heist . Wie ben ik om daar tegenin te gaan.

We reden met ons drietjes naar Cadzand , parkeerden de auto op de parking niet zover van Cadzand bad . We hadden geluk want tot einde maart moest je nog geen parkeergeld betalen!

Toen we uit de auto stapten werden we door de hevige wind bijna omver geblazen.
Het eerste stuk van de wandeling liepen we achter de duinen en daar voelden we de wind niet meer. Er was in het Natuurgebied de Kieviettepolder flink opgeruimd. Er lag nog veel kreupelhout en of ze de omgezaagde bomen gaan verwijderen is nog de vraag. tegenwoordig worden ze ” teruggegeven” aan de natuur !. Het wandelpad was voor de helft breder geworden nu al de braamstruiken verwijderd waren. Zo te zien lopen er hier veel konijntjes rond en tussen het kreupelhout was een meertje te zien wat er verleden jaar nog niet was. Op het einde van het pad stond een plakkaat dat je die op eigen risico mocht bewandelen. Vreemd ik weet dit pad al oneindig lang daar en iedereen wandelt door dit stukje natuurgebied.

Toen stapten we een trap op en eenmaal boven zagen we de woelige zee en waaiden weer omver bijna. We wandelden tot aan het vuurtorentje en keken even naar AIRrepublic van Sergio Herman . We waagden ons niet op de strekdam de rukwinden waren te fel. We zagen ook geen andere wandelaars die het aandurfden om een wandeling op de dijk te doen.

We staken via het plein van het Reddingstation Cadzand over naar de brug waarop we een kijk hadden op een nagenoeg lege jachthaven. Zouden we even langs het pad naast het strand wandelen? Ach een stukje. Het is toch leuk om de onstuimige zee te zien terwijl wij vochten tegen de wind. In de verte zagen we een baggerschip die rechtsomkeer maakte en daar een hele tijd over deed. Terug naar de thuishaven ?

Het was te stormachtig om nog verder te wandelen en we daalden de duinen af naar het centrale plein. Daar waren serieuze opknappingswerken gebeurd de voorbije wintermaanden. Op het plein had elke zaak een gesloten terras gekregen. Het plein was helemaal heraangelegd en er waren boompjes geplant en stonden er plantenbanken te wachten om gevuld te worden.
Na ons wat opgewarmd te hebben met een warme koffie/thee wandelden we terug naar de parking maar deze keer namen we een kortere weg. Onderweg zagen we een paar nieuwe zaken en terrasjes stonden al klaar om de toeristen te verwennen Niemand te zien op het terras, want daarvoor was het toch te koud .

Nog een paar typische huisjes doen herinneren hoe het stadje er vroeger uitzag . Nu worden het allemaal appartementsgebouwen en wat landinwaarts ligt het vakantieoord de Roompot met honderden villaatjes die winter en zomer verhuurd worden .
We wandelden naast De Walk of Freedom, een cultureel monument.

In 1492 werd de Vrede van Cadzand gesloten na een grote jarenlange opstand in Vlaanderen. De wereldvredesvlam die in 2004 van Den Haag over zee naar Cadzand is gekomen en over land naar Cadzand-Dorp gebracht staat symbool voor de gesloten vrede. In Cadzand-Dorp flakkert de vlam nog steeds. De Walk of Freedom is een bijzonder element dat herinnert aan de mensen die de Four Freedoms Award hebben gekregen. Met de aanleg van de Walk of Freedom wordt verbinding met de wereldvredesvlam versterkt.( bron gemeente Sluis en foto van Internet)

En toen kwamen we weer aan de jachthaven en met nog een fotootje van mezelf goed ingeduffeld aan de arm van de “Sluuswachter” stapten we recht aan recht toe naar de parking waar de auto stond . Koud ,winderig maar toch een mooie wandeling in het wat verlaten Cadzand.

De wandelmicrobe…

Deze keer gingen we naar Damme .Het was een heel rustige dag met af en toe zon. Helemaal geen felle wind en best aangenaam. Vlak naast de parking langs de Damse vaart is er een wandelpad en zo wandel je rond Damme en heb je de mooiste vergezichten. Langs het pad staan verschillende panelen met gedichten op. Deze keer was het moeilijk om duidelijk leesbare foto’s ervan te maken. Maar eentje vond ik toch de moeite om hier te plaatsen.

Klik op de foto’s om een groter en mooier beeld te zien!

Op het einde van het naast aarden paadje naast het Zuidervaartje kwamen we in de enige hoofdstraat van Damme. Maar het was bijlange nog geen tijd om wat te rusten ,we sloegen een paadje in die achter de muur van het kerkhof loopt en uitkomt in de tuin van de pastorie. Langs de muur en in de tuin van de pastorie staan banken . In het najaar mag je al de appels die van de fruitbomen vallen oprapen! Lekkere appelmoes. En nu staat de hele tuin vol met sneeuwklokjes , ook met kleine en grote narcissen. Via een gedeeltelijk droge gracht stap je zo in het kerkhof

Het is een oud kerkhof maar toch zie je nog recente graven en is er ook een muur waarin urnes geplaatst worden en op een omheind(met een betonnen muurtje) stukje van het kerkhof liggen de kloosterzusters van het voormalige hospitaal begraven . De korte dreven met leibomen geven een speciale sfeer aan dit kerkhof.
Je moet niet op je stappen terugkeren om via de pastorie terug op de weg te komen maar je geraakt er ook via een doorgang aan de kerk zelf . De kerk was die dag gesloten ,het is altijd de moeite om er binnen een kijkje te nemen.
Het opvallende graf in cortenstaal is van de kunstenaar Jef Claerhout .

Naast de kerk is een weggetje waar je naar de straat kunt toe wandelen . Wij verkozen nog een ommetje te maken om de kunstwerken die er daar staan te bewonderen. Een beeld van Tijl uilenspiegel, een herdenkingsteen voor de slachtoffers van beide wereldoorlogen. Het dubbele hoofd is van de kunstenaar Charles Delporte. Je kunt ook een wandelroute volgen waar je telkens een Breugeliaans tableau ziet.

Het Walking Museum is het nieuwste initiatief waarbij je al wandelend de stad verkent en de verbinding legt tussen de legende van Uilenspiegel, de kunst van Bruegel en de geschiedenis van de zestiende eeuw.

Toen kwamen we op een pleintje met uitzicht op de rij bomen langs het Zuidervaartje en de bomen langs de Damse vaart met nog even te zien de wieken van de Schellemolen. Maar de reden waarom we dit omweggetje deden was wel om de ooievaar te zien die een nest heeft op de schoorsteen van een alleenstaande woning. Maar de ooievaar was er niet.

Maar op de terugweg naar de hoofdstraat zagen we in volle glorie een ooievaar die aan het genieten was op de schoorsteen van een woning.

Ik had bij vorige wandelingen dit restant van de omwalling van Damme wel gezien maar er niet echt bij stilgestaan dat er daar ook vleermuizen huisden.

Damme was indertijd beschermd door een zevensterrige omwalling (klik) en daar hoorde deze poort ook bij. We wilden die wandeling ook nog doen maar dat zal voor een volgende keer zijn en daarenboven moesten we terug wandelen naar de auto( dicht bij de molen geparkeerd ).De avond kwam al vlug naderbij! Voorlopig afscheid van Damme met onderstaande foto!

Terugblikken ….

Vriendin en ik hadden afgesproken om zoveel mogelijk te profiteren van het mooie en zachte weer. Veel namiddagen trokken we er bijgevolg op uit. En als we ‘s avonds terug thuis kwamen elk in ons eigen huis ,was ik te moe om mijn indrukken nog neer te pennen in een logje. Ik spaarde de foto’s op en dacht ” als het weer wat minder wordt dan weet ik wat doen !”
Nu lijkt er een ommekeer te komen in het weer en zullen er dagen aankomen dat ik liever thuis blijf. En bijgevolg zal ik ook meer tijd hebben om een blog-leestoer te maken en om te vertellen wat we allemaal gedaan hebben.

Vandaag was het zo’n dag dat je maar beter binnen kon blijven.
Van het Westen uit was er een regenzone die langzaam naar het Oosten zou trekken. En de weersvoorspelling kwam uit . Eerst was er nog een zonnetje maar tegen de middag was het amen en uit en begon het te miezeren. En voor de rest van de week zal het afwachten worden…

Tijdens het voorbije weekend was het mooi weer en daar profiteerden vriendin en ik van. We reden naar Brugge en genoten samen met een Brugse vriendin van een wandeling in een klein bos in de nabijheid van haar woning om te eindigen op een terras van de kinderboerderij. Stel je voor half november nog kunnen buiten zitten !

Toen we uit het bos kwamen zagen we aan de wolkenloze blauwe hemel een luchtballon,
Ik wou dat ik in dat rieten mandje zat om de zonovergoten streek van bovenaf eens te zien!!

In de cafetaria Kiboe (klik) van de kinderboerderij “de Zeven Torentjes” was het erg druk. Binnen als buiten waren alle tafeltjes bezet en de kinderen konden hun hart ophalen op de speeltuigen. Het was uitzonderlijk mooi weer !Wij aten er een pannenkoek , die zijn daar altijd vers gebakken en dat proef je.
De werking van deze cafetaria is een sociaal project met jongeren. Zij werken allemaal super geëngageerd onder toezicht van een verantwoordelijke.

Zodra de zon begon te zakken was het tijd om huiswaarts te keren. Ik wilde thuis zijn vóór het donker werd. Want ‘s morgens was er mist geweest en tegen de middag trok die pas op om een zonovergoten hemel te laten zien. De kans zat erin dat het tegen de avond terug mistig zou worden.

Tijdens het huiswaarts rijden hadden we even last van mistbanken die over de weg zweefden, maar toch even de auto aan de kant gezet om het spektakel van opkomende mist samen met een prachtige zonsondergang vast te leggen. Klik op de foto’s !

En zo zal ik verder terugblikken op de voorbij weken.

Update :Kasteel Ryckevelde

Er is blijkbaar iets misgegaan met de foto’s van het kasteel zelf. Toen ik het log postte waren de foto’s er wel.
Ik wilde dit aanpassen maar er is telkens een foutmelding. Ik wil de foto’s van dit mooie kasteel toch tonen.
Het Landhuis moet gerestaureerd worden maar het Kasteel zelf is helemaal in orde.

Voorzijde van het Kasteel

Achterzijde van het kasteel gezien vanuit het Landhuis

Op zoek naar die ene…

Omdat ik bij boswandelingen nooit eens een rode paddenstoel met witte stippen tegenkwam ,stelde een Brugse vriendin voor om eens te wandelen in het Domein Ryckevelde. Op de grens van Brugge, Damme en Beernem ligt het Ryckeveldebos, natuur met een eeuwenlange geschiedenis. Het domein is 180ha groot.

We wandelden eerst door de bossen op zoek naar die ene paddenstoel ! Genoeg paddenstoelen, maar niet die ene die ik met eigen ogen wilde zien! Bijna op het einde van de wandeling heb ik er toch eentje gezien, hoewel die al over zijn gloriedagen heen was!

Het allerleukste na het zoeken van paddenstoelen vond ik het bladertapijt waar je heerlijk kon in schoppen! Heb dat altijd al graag gedaan. Ach de andere wandelaars glimlachten eens als ze me bezig zagen ,maar ik ben zeker dat ze dit ook eens graag hadden gedaan.

Naast het Kasteel van Ryckevelde ligt een landhuis met hoeve . De komende jaren zullen de gebouwen alsook het terrein errond volledig geherwaardeerd worden. Hoe minimalistisch alles nog is, het schrikt de bezoekers niet af en massaal zitten ze buiten in ligzetels, op barkrukken en rond tafels en stoelen met een grote luifel boven zich. Het was die dag eigenlijk nog op het kantje af om buiten te zitten: af en toe een spetter !

Herfstwandelingen 2

Ja we wandelen wat af de laatste dagen. Nog flink profiteren nu het weer dit nog toelaat. Er wordt steeds regen voorspeld maar op de dag zelf is het in de voormiddag eventjes aan het regenen en voor de rest van de dag is het droog, zacht en dikwijls zelf zonnig weer aan de kust. Zo ook zaterdag . Vriendin en ik hadden gepland om met de tram naar Blankenberge te rijden.
We raakten niet met de tram in Blankenberge want er zijn werken aan de gang naast het station in Knokke waardoor ik niet aan de parking geraakte (waar ik gewoonlijk de auto zet om dan de tram te nemen). Ik moest zò ver omrijden om te kunnen parkeren dat ik maar met de auto doorreed naar Blankenberge. Maarre… in Blankenberge zijn er ook werken aan de gang en moest ik de ringlaan nemen en kon ik bijgevolg niet parkeren waar ik gewoonlijk sta( als we al eens met de auto naar daar rijden ! ) en moest ik zoeken naar een parkeerplaats. Een heel gedoe want het was zaterdag en…mooi weer!
Uiteindelijk bereikten we de zeedijk die we voor een groot stuk afwandelden Wel wat wandelaars maar overwegend rustig. Zelfs de e-steps stonden werkeloos in het rek en dat ijskraam zou beter dat plakkaat wegnemen want het was gesloten!

Vriendin doet niet graag trappen en we stapten bij het casino langs een helling van de zeedijk naar de winkelstraten toe . Op het Casinoplein staan piramiden met afbeeldingen van strip personages. Leuk!
De monumentale trappen die naar de zeedijk leiden bekeken we van beneden.

Er is een winkel in de Visserstraat waar je heel goedkoop een polshorloge kan kopen. Ik ben niet meer van plan om een duur exemplaar te kopen. Ik spring er niet voorzichtig genoeg mee om en op momenten dat ik die beter af doe om bv in de tuin te werken of met water bezig te zijn ,vergeet ik het. Met alle gevolgen dan. Ik schaf me er gewoonlijk twee aan: één met een rood polsbandje ( ik hou van rood) en één met een zwart bandje. Voor de prijs moet je het niet laten 20 euro voor twee. En ze gaan echt lang mee tot de batterij plat is of het polsbandje versleten/kapot.

We wandelden naar betreffende winkeltje om een polshorloge te kopen. Mijn polshorloge had een versleten polsbandje en een nieuw bandje kost 14 euro. In de horlogewinkel was het druk. Voortdurend kwamen mensen binnen en gingen anderen weer buiten allemaal om één of twee horloges te kopen. Niet te geloven!!
De uitbater van dit winkeltje heeft aan de overzijde van de straat een juwelierswinkel met oa dure horloges!!
Mijn “zondags uurwerk” ooit gekregen voor mijn verjaardag van opa blijft netjes opgeborgen in zijn doosje voor speciale gelegenheden 😉

Herfstwandelingen

Na de drukte van de Zoute Grand Prix waren een paar wandelingen in de natuur rustgevend. Daarenboven was het bij de eerste wandeling die ik deed mooi weer en dan lijkt het meer op een indian summer.
De eerste wandeling deed ik verleden week . Samen met een Brugse vriendin gingen we eerst lunchen in de tearoom van de Abdij van Zevenkerken . Daarna deden we een wandeling in een stukje van het aanpalende bos. Het voelde niet herfstig aan. Het was warm en er was nog veel groen. Ik hoopte paddenstoelen te zien maar daar was het blijkbaar nog te vroeg voor. Ach de wandeling op zich was aangenaam en de rust maakte je bijna weemoedig.
Als je uit het bos komt sta je voor de mooie Abdijkerk en daarna wandelden we de dreef door naar de parking waar de auto stond.