Paasvakantie

13 april 2022 kinderenenkleinkinderen kleinkinderen, zee en strand kleinkinderen, vakantie, zee en strand

Op een dag kreeg ik een berichtje ” ben je maandag en dinsdag thuis”. Kort en bondig .
Dan weet ik dat Sébastien, de jongste kleinzoon, naar oma wil komen. Mijn hart deed een sprongetje. Ik verwachtte me er niet aan. Hij is het kleine jongetje niet meer van jaren terug die alle vakanties grotendeels bij oma doorbracht samen met zijn oudere broer. Hij is 19 jaar en heeft een vriendinnetje en af en toe is hij een weekend jobstudent in het AZ in Brugge.

De eerste week van de paasvakantie kon ik hen echt niet ontvangen omdat ik me nog te ziek voelde. Deze week lukte het al aardig( nog altijd niet helemaal genezen, als het blijft duren zal ik mijn NKO geneesheer moeten opzoeken).

Maandag hebben ze in hun eentje een mooie fietstocht gemaakt. Wat ben ik blij dat ik de vier fietsen heb gehouden. Zo kunnen logés er gebruik van maken. Zelf verkoos ik thuis te blijven, er was teveel wind en zeker niet goed voor mijn sinussen.

Maar dinsdag was het stralend weer en dan reed ik met hen tot aan het knuppelpad waar ik hen afzette en reed ik zelf door tot aan de zeedijk om daar de auto te parkeren en hen op te wachten om nog een stuk langs de zeedijk te wandelen. Dat knuppelpad waar je een eind over water loopt en uitkomt op het pad dat door de Zwinbosjes loopt tot aan het Zwin Natuurpark of tot aan de Haas van Flanagan ,heeft Sébastien al van kindsaf aan zo geboeid dat we er toch een paar keer per jaar wandelden. Niet te verwonderen dat hij dit nu ook wilde doen. ( Een vorige wandeling op het knuppelpad: klik )

Ik wandelde hen tegemoet vanaf het einde van het knuppelpad( de auto stond dan dichter geparkeerd wanneer we terugkwamen van de wandeling op een stuk van de zeedijk). Het ziet er verlaten uit maar ik wachtte de momenten af dat er geen wandelaars waren :-).

Vlakbij zijn speciale zandwegels
aangelegd voor de paarden

Toen ze arriveerden wandelden we naar de zeedijk. Onderweg paardenliefhebbers die wellicht door de duinen op de speciaal aangelegde zandpaden verder kunnen wandelen.
Wij kwamen de wandeldijk op daar waar er geen auto’s mogen of kunnen rijden. Altijd rustiger daar maar…ontzettend veel fietsers!! De wandeling ging niet richting het Zwin maar meer richting naar het centrum van de zeedijk.

In een strandbar zag ik een beeldje dat verwees naar het bekende beeld “Soccoritas” dat op de duinen staat in het Dir.Generaal Willemspark( in de volksmond ‘t bosje van Heist)

Gezien we terug moesten wandelen naar de plaats waar de auto geparkeerd stond draaiden we af aan de Lekkerbekhelling. De naam Lekkerbek is ontstaan omdat er in dit gebouw op de foto vroeger een zaak gevestigd was en nu noemt het stuk strand richting Zwin gewoon de Lekkerbek.

We zijn toen niet recht naar huis gereden. We bezochten een kunstwerk maar daar wil ik eerst nog wat meer opzoeken. Dat vonden die tweetjes wel speciaal. Komt eraan !

Ondertussen zijn beiden terug naar hun eigen huis en ik hoop dat ik algauw weer een kort berichtje mag ontvangen !

Uitwaaien…

15 februari 2022 kinderenenkleinkinderen wandelen, zee en strand wandelen, zee en strand

De dag waarop ik vernam dat tante overleden was voelde ik me triest omdat ik besefte dat ze in eenzaamheid gestorven was. Met de leeftijd kon ik me nog verzoenen want 99 jaar is zeker niet aan allen gegeven. Maar het feit dat ik haar de laatste twee jaar amper kon bezoeken stemde me droef.
Zoiets kruipt in je en niemand voelt de droefenis die je voelt. Daarbij kan ik dat gevoel niet eens goed onder woorden brengen. Ik ben dan liefst alleen met mijn gedachten . En waar kan het beter dan een flinke wandeling langs het strand waar het geluid van de golven en de wind die in deze tijd toch altijd overheerst aan zee je problemen en gedachten doen wegwaaien.

Bij voorkeur rij ik dan naar de Lekkerbek en daar ga ik het strand op . Deze keer ben ik niet tot het Zwin gewandeld want het was koud en de wind sneed in je gezicht. En zover ik kon zien geraakte je de duinen niet op omdat de duinen fel waren aangevreten en een rechte muur vormden. De twee surf clubs lagen er verlaten bij.

Er is al veel werk gedaan bij het effenen van het strand. Maar de kliffen ontstaan waar het zeewater het zand heeft teruggenomen in zee zijn nog niet aan de beurt geweest. Hier en daar werd door mensen een schuine afdaling gemaakt.

Op het strand heeft de vloed veel schelpen , mosselen en wilde oesterschelpen achtergelaten. Op de strandhoofden vinden vogels voedsel bij de vleet. De golven laten bij terugtrekken een schuimige massa achter .

Gezien ik niet van plan was om tot het Zwin te wandelen ( te ver en te koud) en ik ook niet over de duinen kon klauteren wegens de kliffen die er na een recente storm zijn ontstaan, moest ik wel op mijn stappen terug keren tot aan Surfers Paradise. Ik wandelde langs de duinen terug . Indrukwekkend om daar te wandelen naast die hoge kliffen al zou je dit aan de foto’s te zien niet zeggen.

Het was koud en de wind was strak , maar het heeft deugd gedaan !

zee en strand in oktober

11 oktober 2021 kinderenenkleinkinderen zee en strand galeries, zee en strand

Niettegenstaande de Zoute Grand Prix ( van 7 tot 10 oktober) was de zee en het strand prominent aanwezig. Met het mooie weer waren er veel mensen die blijkbaar meer oog hadden voor zon en zee ! Het strandmeubilair was met mondjesmaat nog aanwezig en daar werd gretig gebruik van gemaakt! Want binnenkort moet het strand helemaal weer leeg zijn voor de komende winter: geen strandbars meer ,geen ligstoelen, geen kinderspelen….

om niet te vergeten dat de zoute grand prix daar ook was

Op de zeedijk zijn er veel kunstgaleries. Eentje sprong er deze keer in het oog. Kijk maar:

goed weer /slecht weer

6 september 2021 kinderenenkleinkinderen cadzand, familie, fietsen, kleinkinderen cadzand, familie, lkleinkinderen, zee en strand

Toen mijn Luxemburgse familie hier een weekje was einde augustus hadden ze geen echt strandweer. Gelukkig waren er toch momenten dat het een halve dag mooi weer was. Erg vinden ze dat nu niet bepaald want ze komen voor de zeelucht. IK ben met hen samen ook eens gaan wandelen in Cadzand en als je ziet hoe nichtje en haar dochter en het kleinkind aangekleed zijn dan was het echt niet warm. De wind was scherp . Zij verbleven in het vakantiedomein Roompot , een waar riant park met mooie villaatjes in alle groottes . Waar je ook kan bootje varen vanaf je vakantiehuis naar bv het restaurant of zwembad of winkel. Die dag was er markt vnl eetwaren . Dat bracht toch wat gezelligheid. Ik heb zoveel als mogelijk de talrijke bouwkranen bij de grote appartementsgebouwen die worden gebouwd wat uit beeld gehouden.

Verleden week stopte de vakantiejob van Sébastien en gezien zijn school pas einde september begint kwam hij een paar dagen naar oma. De eerste dag had hij wat pech want ik moest ‘s namiddags naar de tandarts om mijn mond klaar te maken om mijn gerepareerd gebit terug te krijgen. Dat duurde liefst drie uur! Twee tanden ontzenuwen. Viel nog mee maar omdat de tandarts me drie maal extra moest verdoven lag ik al half groggy en de tijd speelde voor mij niet echt een rol.

de inwoners zeggen bij zo’n uitzicht” het strand is weer van ons”

De andere dag namen we de tram tot het verste punt van Heist en kleinzoon en oma zijn dan via het strand terug gewandeld. Er was wel veel wind maar het was niet koud en met de zon in de rug was het een heerlijke wandeling. Weinig volk alleen maar surfers die met hun kites kleur gaven aan de blauwe lucht. In de verte zagen we een heleboel jongeren terugkeren naar hun clubhuis en de bootjes en planken bleven op het strand liggen.
En de wandeling sloten we af met een …..

Gedaan met zandopspuitingen

31 maart 2021 kinderenenkleinkinderen Uncategorized zee en strand

De laatste week is voorbij gevlogen. Als het avond werd had ik precies tijd te kort gehad. Ik wilde nog zoveel doen … Ik heb me nochtans voorgenomen om mijn tijd beter te verdelen . Een tijdslimiet maken voor al mijn plannen. Is de voorgenomen tijd op dan maar stoppen en de andere dag voortdoen bv in de tuin werken. Het volgende doen en zo verder. Zo kwam ik ook niet toe aan bloggen en nog minder aan blogjes lezen.

Even een overzicht wat ik allemaal gedaan heb /gezien heb en wat ik in verschillende logjes zal vertellen.

Toen ik op weg was naar Zeebrugge voor een boodschap zag ik de werkzaamheden op het strand die tegen Pasen moesten afgerond zijn.

De zandopspuitingen zijn gedaan voor dit jaar. De buizen worden afgebroken en met groot materiaal worden ze klaar gelegd om met vrachtwagens weg te voeren. Volgend jaar worden de zandopspuitingen verder gezet vanaf het Rubensplein tot aan het Zoute -Lekkerbek met een kubiek van 2,4 miljoen ( klik)

Toen ik op de zeedijk aan het kijken was naar de afbraak van die buizen, hoorde ik achter me lawaai en zag dat een groot appartementsgebouw werd afgebroken. De wandelaars die op de zeedijk liepen hielden allemaal halt en velen maakten foto’s. Het was ook spectaculair om te zien !

Ergernis:

Wat me het meest ergerde waren de talloze vnl. jonge mensen die geen mondmasker droegen. Op de zeedijk en in de voornaamste winkelstraten is een mondmasker verplicht!

Op vele plaatsen hangt een zeildoek of staat het gewoon op de voetpaden geschilderd. Hier heb ik toevallig een Franstalig zeildoek gefotografeerd. Afwisselend hangen deze zeildoeken in beide landstalen!

strandkabientjes en zandopspuitingen.

19 maart 202119 maart 2021 kinderenenkleinkinderen Knokke-Heist, zee en strand Knokke-Heist, zee en strand

Vandaag scheen de zon de hele dag ! Nu moet die koude wind nog verdwijnen en dan wordt het echt Lente. Maar eerst gaan we nog een paar vriesnachten krijgen, zegt de weerman. Tja we moeten nog niet teveel willen.

Gisteren ben ik tussen een paar miezerige buien door naar zee gereden. Zo midden de week is het erg kalm op de zeedijk. Ik kon heel gemakkelijk mijn auto op de zeedijk parkeren en heb een wandeling gemaakt langs de zeedijk en teruggekeerd door het pittoreske Duinbergen. Je komt dan terug op de zeedijk uit via een hoge helling en daar heb ik een paar foto’s gemaakt waarbij je van Duinbergen voorbij het Casino tot aan het Rubensplein kan kijken. Nu nog een leeg strand maar tijdens de zomermaanden staan er veel strandkabientjes en is er ook veel volk.

Vanaf de helling in Duinbergen heb ik zo een mooi beeld kunnen maken. In de verte merk je al dat er volop strandkabientjes worden geplaatst

Een verlaten zeedijk en strandgebouwtje voor oa Rode Kruis.

De afbraak van de Duinresidence daterend van 1936 is begonnen. Een beeldbepalend gebouw voor Duinbergen . Ik schreef er nog over in een vroeger logje (klik))

Ook wilde ik eens zien hoever het met de zandopspuitingen staat. Een heel stuk strand ligt er al mooi geëffend bij. Dit jaar word het stuk van Heist en Duinbergen gedaan. Volgend jaar komt het strand van Knokke tot het Zwin aan de beurt.
Hopelijk krijgen we niet teveel stormweer waarbij het zand weer richting zee verdwijnt!

De zandopspuitingen worden in deze container uitgelegd : het hoe en het waarom. Ik had het reeds over die zandopspuitingen (hier). Het zijn grootse werken die gespreid worden over twee jaar om de hele kustlijn van Knokke-Heist te kunnen doen.

Toen ik op de helling stond in Duinbergen zag ik een nieuwe regenbui aankomen en ik geraakte gelukkig nog op tijd terug bij de auto. Het heeft daarna een hele tijd flink geregend.

zandopspuitingen aan de kust

7 februari 20217 februari 2021 kinderenenkleinkinderen heist, zee en strand Knokke-Heist, zee en strand

Er wordt al volop gedacht aan een mooie zomer met veel toeristen die op het strand komen genieten van het mooie of winderige , of regenachtige weer. Het weer kan je niet kiezen , je moet het nemen zoals het komt. Maar laat ons maar denken dat we een mooie zonnige zomer tegemoet gaan zonder al teveel coronaregeltjes. In elk geval doen de werken die op til zijn aan de rand van de zeedijk daar toch aan denken.

Deze week ben ik eens gaan kijken bij het natuurreservaat ” de Baai van Heist waar enorme buizen geplaatst worden om dan in de nabije toekomst zand vanuit de zee op te spuiten op de stranden. Het gaat maar liefst over 800.000 m3 zand.

foto internet

“De sleephopperzuiger Pedro Alvares Cabral ligt vanaf 26 februari 2021 voor anker in het Brittanniadok in de haven van Zeebrugge. Vanuit het schip vertrekt een persleiding over de Baai van Heist naar het strand van Duinbergen. Hierdoor zijn de zandopspuitingen iets minder afhankelijk van het getij. Uiteraard moet het schip de haven nog steeds verlaten om zand te gaan winnen in de winzone op zee. Het opspuiten zal ongeveer 5 weken in beslag nemen.”
Als alles meezit zal alles afgewerkt zijn tegen de paasvakantie.
Volgend jaar starten de zandopspuitingen vanaf het Rubensplein tot aan het Zoute -Lekkerbek met een kubiek van 2,4 miljoen

Samen met de kleinzoon die kwam uitrusten na een maand examens, reden we aanvankelijk naar Zeebrugge omdat we wilden uitwaaien op de strekdam. Daar kan je een heel eind de zee in wandelen en eens lekker uitwaaien ,dat ging hem wel deugd doen. Maar het verkeer was geblokkeerd aan de kleine Visartbrug en dat is ook de enige weg om verder te rijden langs de kust. We zijn niet blijven aanschuiven en keerden om en reden naar “de Baai van Heist” Om daar te geraken was het ook niet zo eenvoudig gezien de grote werken aan de doorgang van Heist. Niet alleen vlak bij mijn deur zijn er grote werken bij de aanleg van een grote rotonde( werken die 2 jaar gaan duren) maar ook in het centrum van Heist is het echt je weg zoeken. En daar gaan nog wel een paar jaartjes over gaan. Het resultaat zal verbluffend zijn ( wordt gezegd)

We konden moeilijk de grote baan oversteken , dan maar geparkeerd waar we konden en over de lichtenbrug richting zee gewandeld.

Maar eerst liepen we langs een paadje vlak bij het natuurgebied de Sashul. Een favoriet broedgebied voor vogels.

De sierlijke lichtenburg over de grote kustbaan gaande van het natuurgebied tot aan de zee.

Een mooi zicht heb je bovenop de brug. Hier zicht richting Zeebrugge. In de verte zie je havenkranen en meer vooraan een brug over de Vandamme sluis staat open en dan moet je een eind omrijden om over een tweede brug verder te kunnen rijden. Zeebrugge is dikwijls een pijnpunt voor het gewone autoverkeer met files als gevolg.
Mijn auto staat links op de foto vlak voor een camion geparkeerd..

Vlak bij de zeedijk liggen de buizen waar straks het zand door gespoten zal worden.

De baai is indertijd ontstaan door de uitbreiding van de haven van Zeebrugge. Het is een mooi natuurgebied geworden met vogels en wilde konijntjes en veel mos en helmgras.

Tijdens de zandopspuitingen kan je met een trap over de buizen gaan om te wandelen in het natuurgebied weliswaar op afgebakende paadjes.

De Baai is een geliefkoosde broedplaats voor veel zangvogels en er staan veel zandminnende planten.

Het weer sloeg plots om en het begon te regenen. Ik wilde nog een foto maken van de drie vuurtorens die één lichtenlijn vormen maar daarvoor regende het te veel. Je kan vanaf de zeedijk de drie lichttorens op één rij achter elkaar staand fotograferen, daarom noemt de brug ook de lichtenlijnbrug ! Ik zal het per gelegenheid eens fotograferen en plaatsen.

De zee

24 november 202025 november 2020 kinderenenkleinkinderen wandelen, zee en strand wandelen, zee en strand

Gisteren was het ideaal weer om een wandeling te maken op het strand. De zon was er en er was praktisch geen wind. Ik reed in de namiddag naar de Lekkerbek. Het verste punt waar je met de auto tot bij het strand kan rijden. Wil je tot aan het Zwin wandelen dan moet je met de fiets verder rijden of te voet verder wandelen op de smalle zeedijk.. Tijdens de week kan je daar gemakkelijk je auto kwijt en heb je gewoon de helling op te stappen tot op de zeedijk.

Ondertussen was de zon verdwenen maar het was toch gewoonweg genieten van het strand ,de kabbelende zee en het zicht op de duinen. Het was geen helder weer en dan -vreemd genoeg- zie je dikwijls de hoge gebouwen in Vlissingen(nl) .
Het was eb en dan is het strand uitgestrekt en moet je een eind lopen tot aan de waterlijn.. Weinig wandelaars en zelfs weinig baasjes met hun hond want daar mogen ze vrij lopen… de honden hé 🙂

Ik zag een paar vissers en ging kijken . Ze waren juist al hun materiaal aan het verzamelen. Eén man herkende ik . Ze waren allen afkomstig uit de gemeente en waren van ‘s morgens 10 uur aan het vissen. De vangst was niet denderend geweest en de man die juist de laatste vis had binnengehaald toonde zijn vangst. “t Is maar een kleintje.”
Hun lijnen moeten ze van de rand van het water een 100 meter ver in zee werpen om vis te kunnen vangen. Het was toen 16 uur en ze sloten de dag af. Ik wenste hen nog een fijne avond toe.

Op het strand lagen enorm veel mosselen en allerlei kleine oesters en krabben. Zelfs op de golfbrekers zaten veel mosselen op de rotsen. Toen ik nog klein was gingen veel mensen mosselen plukken op die golfbrekers. Later is dit wegens gevaar voor de volksgezondheid verboden

De golfbrekers waren glibberig door het zeewier. Ik ben maar een einde terug gewandeld tot waar de rotsen niet meer zo glibberig erbij lagen

De duinenrij naar het Zwin toe die indertijd bij de Sinterklaasstorm op 6.12.2013 fel zijn afgekalfd. Als je deze foto en de vorige foto naast elkaar zou leggen dan zie je een pracht van een roze lijn die de avond aankondigt;

En die roze lijn loopt verder door over de rustig deinende zee

In de verte zag ik het beeld staan van een menselijk figuur ,een kunstwerk van Gormley (klik) op het verste punt van een golfbreker. Het beeld is enkel bij eb helemaal te zien. Eén keer ben ik tot op een tiental meter bij het beeld geraakt en dan nog moest ik op de rotsen in het water stappen om zover te geraken. Ik begrijp nu niet hoe ik dat toen gedurfd heb! Er zat een meeuw op het hoofd van het beeld, die hoort wel niet bij het kunstwerk.

Een verlaten surfers Paradise. ‘s Zomers krioelt het hier van mensen die alle vormen van surfen leren en beoefenen.

Langs dit gebouwtje wandelen de meeste strandbezoekers naar het strand en terug. Die dag zijn er blijkbaar al veel mensen langs gewandeld.

En vòòr de duisternis inviel reed ik door het bos terug naar huis. Je kunt hier in feite niet parkeren maar ik heb de auto gezet dicht bij een rustbank aan de kant van de weg .

Het was echt genieten en het heeft me weer energie gegeven!

Naar het Zwin

19 september 202019 september 2020 kinderenenkleinkinderen Knokke-Heist, wandelen, zee en strand Knokke-Heist, natuur, zee en strand

Alle dagen van deze week ben ik op wandel geweest. Het kan elke dag de laatste zonnige dag zijn en dus moet er geprofiteerd worden van elke dag. Ik verzamel alle foto’s en zal ze tonen als het wat rustiger wordt. Ik moet eerlijk zijn ik heb de kracht niet meer om daar ‘s avonds nog aan te beginnen. Ben allang blij dat ik me kan beperken met wat rusten ‘s middags en er dan tegen kan tot de vooravond.
Vandaag was het zo’n mooie dag dat mijn vriendin en ik naar het Zwin zijn gereden en een wandeling hebben gemaakt op de vernieuwde Zwindijk. Een stukje maar want de totale lengte (nieuwe Zwindijk samen met de Internationale dijk zijn) is bijna 7 kilometer .

We wandelden tot aan de eerste stopplaats waar je rondom beschermd door lage muurtjes en waar zitbanken staan kunt genieten van het uitzicht.
Weinig wandelaars maar des temeer fietsers! We moesten netjes aan de kant blijven of ze zouden ons overhoop gereden hebben. Eigenlijk wel een leuk zicht om al die fietsende mensen te zien niet gehinderd door autoverkeer.

Ne een hele poos genoten te hebben met een drankje en een zelfgemaakte muffin, want hier is er nergens een cafetaria of zo te bespeuren alleen maar puur natuur , zijn we terug gewandeld ! We gingen nog een koffietje drinken in de bistro-restaurant ” de Shelter”. Het was er zo heerlijk zitten dat we niet veel zin hadden om huiswaarts te rijden.

Een informatiebord met alle nodige uitleg.

Een prachtig zicht van het Zwin waar de “Zwinneblommen” al zijn uitgebloeid. Veel wandelaars in het zwinreservaat maar de afstand was te groot om er mooie foto’s van de maken.

Onafgebroken zie je grote containerschepen voorbij de zwingeul varen.

Ontelbare fietsen reden af en aan.

Onze stopplaats en daar hebben we lange tijd genoten van het uitzicht( en van onze muffin 🙂 )

Op verschillende plaatsen waren fotografen bezig sommigen met enorme lenzen om de vogels op de kleine zandbanken te kunnen fotograferen. Hier op de foto zijn die kleine zandbanken niet te zien.

Voor voetgangers is een trap voorzien naar de Zwindijk. Veiliger dan langs de helling naar boven gaan door al die fietsers die met een rotvaart naar beneden komen. Achter de rij knotwilgen in de verte vind je” de Shelter” een bistro-restaurant…

…waar je binnen en buiten iets kan eten of drinken. Natuurlijk namen we ons koffietje buiten bij zo’n mooi weer.

Strandstoelen waar je heerlijk kan uitrusten staan op je te wachten ,met zicht op de weiden ( waar momenteel geen dieren rondlopen).

De bovenste foto is richting de Zwindijk en de tweede foto is richting de Zwinbosjes en naar de Haas van Flanagan.

Een aangeduide wandelroute waar nesten van ooievaars te zien zijn!

zeebrugge

15 september 2020 kinderenenkleinkinderen zee en strand Brugge, op stap, zee en strand

Ik ben op een punt gekomen dat ik echt kan herstarten met bloggen. Ik loop zo langzamerhand pijnloos rond en dat is fijn. Want pijn is vermoeiend . Dus geen pijn meer aan de grote wonde door de operatie maar ook praktisch geen pijn meer van dat “net onder de buikwand” wanneer ik beweeg. Blijkbaar had het tijd nodig om soepel te worden. Alleen kan ik “mijn harnas” niet een hele dag missen. Dat is echt niet zo erg want je went er aan en ‘s avonds mag ik die uitdoen. Straks zal ik wel voortdurend een gaine moeten dragen , ik bereid me daar al op voor door zodra dat ” harnas ” uit is een gaine aan te doen. Van Dale noemt gaine een “soepel buikkorset zonder baleinen”. Het wordt me sterk aangeraden door de chirurg omdat de buikbreuk zo groot was.
Ik heb nog af en toe last van hevige spierpijnen en krampen maar daar doe ik nu oefeningen voor , de erge aanvallen van jeuk tussen vel en vlees zijn ook verminderd en sedert kort kan ik beter slapen zonder telkens wakker te worden nat van het zweet of met hartkloppingen. Komt door de operatie zegt de chirurg( =door de narcose zeg ik) . Het is me wat als je zo gevoelig bent voor veel soorten van medicatie . Beter slapen betekent ook dat ik me fitter voel overdag , al is de ene dag niet de andere. Maar mijn leeftijd in acht genomen mag ik niet klagen, het was ( dank aan corona) een zware operatie en ik moet wat meer rusten dan vroeger en dat is soms moeilijk voor mij, hahaha!

~~~~~~

Een maand na de operatie had ik echt zin om de deur eens uit te gaan. Ik zat al zo lang thuis want zelfs vòòr de operatie bleef ik al thuis deels door de corona maatregelen maar ook omdat ik me van de arts rustig moest houden tot de operatie om geen erger letsel te krijgen ( de operatie kon niet eerder omdat er zo’n grote achterstand was) .
Mijn vriendin en ik zouden eens naar zee gaan. Maar 15 augustus , een feestdag en razend druk aan de kust , leek nu niet bepaald een goed idee te zijn. Waar zou ik mijn auto kunnen parkeren ? De parking aan het station is nog een halfuur wandelen tot aan de zeedijk. Daar was ik op dat ogenblik niet toe in staat. Geen probleem. Auto geparkeerd aan het station en vlakbij namen we de tram naar … Zeebrugge.
Daar wandelden we langs de vismijn waar die dag allerlei leuke standjes waren. Maar het was die dag zo warm dar er praktisch geen volk liep . We zochten verkoeling in een grote kledingzaak waar je koopjes kon doen en waar ook de herfstmode al aanwezig was, maar op zo’n warme dag denk je echt nog niet aan de herfst. Een bordeaux jasje aan de helft van de prijs kon me wel bekoren!
We stapten daarna terug naar de tramhalte vlakbij en reden verder naar Zeebrugge-strand. Tien minuutjes wandelen en we ploften ons neer op een klein terras op het strand zelf. De verkoeling kwam van een onweersbui maar we zaten onder immense parasols met zicht op een strandspeelpleintje zodat we niet moesten schuilen..
Die eerste korte uitstap deed deugd al had ik mezelf wel overschat en mocht ik de andere dag me héél rustig houden. Vanaf die dag ben ik af en toe met mijn vriendin op stap geweest. Ik durfde toen nog niet alleen op stap omdat ik me plots erg slap kon voelen. Wat een paar keer is voorgevallen en de wandeling moesten inkorten of op een terras gingen zitten om wat te drinken.
Ik ga nog altijd niet alleen op stap , maar boodschappen doen in de nabije Colruyt en Carrefour lukt me wel. Thuis ben ik “duizend man sterk” ( met eenmaal in de week een poetshulp) . De tuinman is het zwaardere tuinwerk komen doen en al is het pas september de tuin ligt al klaar voor de komende winter. Straks nog wat voorjaarsbollen in de grond steken.

Jammer voor de standhouders maar die dag zal zeker geen succes geweest zijn voor hen. Véél en véél te warm.

Behalve één speedboat was er geen beweging in de jachthaven zelfs de rondvaartboot lag er werkeloos bij. Maar dat zal eerder aan de coronamaatregelen te wijten zijn.

De vissers hadden een vrij weekend.

Nog een mooi zicht op het gebouw waar de cruisetoeristen ontvangen worden en waar op één van de hoogste verdiepingen een uitstekend restaurant is . De Russische onderzeeër Foxtrot die al een kwarteeuw een toeristische attractie was is nu naar de schroothoop, maar de vervanger als toeristische attractie ligt al klaar nl het lichtschip West-Hinder die een opknap beurt zal ondergaan.

We zochten even verkoeling in een mooi winkelpand en de airco deed het uitstekend. Niet mis de accessoires in de winkel verwijzend naar de zee!

We tramden verder tot in Zeebrugge-strand en genoten vanop een strandterras van zand, spelende kinderen en in de verte de zee.
Dat was mijn eerste uitstap na de operatie en veel van die uitstapjes zijn gevolgd. Ik zal het hier laten zien nu ik niet telkens meer pompaf ben na een uitstap.