Herfstwandelingen 2

Ja we wandelen wat af de laatste dagen. Nog flink profiteren nu het weer dit nog toelaat. Er wordt steeds regen voorspeld maar op de dag zelf is het in de voormiddag eventjes aan het regenen en voor de rest van de dag is het droog, zacht en dikwijls zelf zonnig weer aan de kust. Zo ook zaterdag . Vriendin en ik hadden gepland om met de tram naar Blankenberge te rijden.
We raakten niet met de tram in Blankenberge want er zijn werken aan de gang naast het station in Knokke waardoor ik niet aan de parking geraakte (waar ik gewoonlijk de auto zet om dan de tram te nemen). Ik moest zò ver omrijden om te kunnen parkeren dat ik maar met de auto doorreed naar Blankenberge. Maarre… in Blankenberge zijn er ook werken aan de gang en moest ik de ringlaan nemen en kon ik bijgevolg niet parkeren waar ik gewoonlijk sta( als we al eens met de auto naar daar rijden ! ) en moest ik zoeken naar een parkeerplaats. Een heel gedoe want het was zaterdag en…mooi weer!
Uiteindelijk bereikten we de zeedijk die we voor een groot stuk afwandelden Wel wat wandelaars maar overwegend rustig. Zelfs de e-steps stonden werkeloos in het rek en dat ijskraam zou beter dat plakkaat wegnemen want het was gesloten!

Vriendin doet niet graag trappen en we stapten bij het casino langs een helling van de zeedijk naar de winkelstraten toe . Op het Casinoplein staan piramiden met afbeeldingen van strip personages. Leuk!
De monumentale trappen die naar de zeedijk leiden bekeken we van beneden.

Er is een winkel in de Visserstraat waar je heel goedkoop een polshorloge kan kopen. Ik ben niet meer van plan om een duur exemplaar te kopen. Ik spring er niet voorzichtig genoeg mee om en op momenten dat ik die beter af doe om bv in de tuin te werken of met water bezig te zijn ,vergeet ik het. Met alle gevolgen dan. Ik schaf me er gewoonlijk twee aan: één met een rood polsbandje ( ik hou van rood) en één met een zwart bandje. Voor de prijs moet je het niet laten 20 euro voor twee. En ze gaan echt lang mee tot de batterij plat is of het polsbandje versleten/kapot.

We wandelden naar betreffende winkeltje om een polshorloge te kopen. Mijn polshorloge had een versleten polsbandje en een nieuw bandje kost 14 euro. In de horlogewinkel was het druk. Voortdurend kwamen mensen binnen en gingen anderen weer buiten allemaal om één of twee horloges te kopen. Niet te geloven!!
De uitbater van dit winkeltje heeft aan de overzijde van de straat een juwelierswinkel met oa dure horloges!!
Mijn “zondags uurwerk” ooit gekregen voor mijn verjaardag van opa blijft netjes opgeborgen in zijn doosje voor speciale gelegenheden 😉

Met de tram….

….op wandel gaan. Jaja je leest goed. Met de kusttram gaan vriendin en ik dikwijls op wandel dwz we laten de auto achter op de parking, dat kan in onze thuishaven zijn of dat kan ook een heel eind verder langs de kust zijn. Onlangs stapten we in Knokke op de tram en reden door tot in Zeebrugge-Strand. Daar stapten we uit en gingen te voet tot Blankenberge. Neen deze keer niet langs de vloedlijn maar langs een wandelpad behorende tot het “Zeebos “. Deze keer wandelden we enkel langs het brede fietspad tot in Blankenberge . We trokken de polders niet in. Het was die dag veel te guur weer al zat er een mager zonnetje.

Tussen Blankenberge en Zeebrugge, net achter de kustlijn, ligt het provinciedomein Zeebos, een aangelegd bos van 41 ha.

Het Zeebos is voornamelijk een wandelbos, dat windluwte en schaduw biedt en je toelaat om op een rustige manier van natuur en landschap te genieten. In het bos zelf kan je korte of langere wandelingen maken.

Een deel van het bos is als speelbos ingericht en hierbij aansluitend liggen recreatieweiden en een avontuurlijk speelterrein. De natuurlijke zones, nl. natte weide en kreekrestanten, kan je het best vanaf de observatiehut langs de kustfietsroute bekijken.

Eenmaal ter hoogte van het vakantiepark de Duinse Polders staken we de kustbaan over en wandelden verder in het Natuurgebied ” de Fonteintjes”. In sommige waterpartijen vlak achter de duinen mag mits vergunning gevist worden .In dit gebied groeien tal van zeldzame wilde orchideeën.
Je kunt op en in deze duinen wandelen van Zeebrugge tot Blankenberge. Dat deden we deze keer niet, we kwamen pas halverwege in de duinen. Maar het was toch nog een flink stuk wandelen voor we de zeedijk van Blankenberge bereikten. En vanop het duinenpad zagen we de zee, het strand , achteruit kijkend de haven van Zeebrugge en vooruit kijkend de Pier van Blankenberge waar grote werken aan de gang zijn om deze te herstellen.

Je kan evenwijdig met de Pier een stuk ernaast wandelen. Waar de werken bezig zijn is voor een deel ook de rijweg verboden voor autoverkeer.

Al verder wandelend naderden we de Pier . Nog even een koffietje gedronken en daarna wandelden we de dijk af recht naar het tramstation om terug naar huis te keren. Toen ik thuis kwam was de avond al ingevallen.

Die korte paaltjes op het strand zijn de contouren van de Lustige Velodroom. Benieuwd of die terugkomt ( klik )

Nog een paar beelden van de Pier in Blankenberge, een merkteken in de zee !

Dat is het voordeel van de kusttram. Je rijdt tot een bepaalde halte en van daaruit maak je een wandeling zoals wij deden van Zeebrugge tot Blankenberge . Wil je nog verder stap je terug de tram op en rijd je nog verder. Om terug te keren neem je gewoon de tram en rijd je helemaal terug tot waar je de auto hebt achtergelaten!

Ter herinnering : de meeste foto’s zijn aanklikbaar!

Einde zomer in Blankenberge

Niet enkel de praalwagens en de groepen die bij de praalwagens hoorden waren mooi om zien , maar de stad zelf had zijn beste kleedje aangetrokken.
Ik neem jullie even mee naar het Leopoldpark waar alles in het teken stond van de Belle Epoque. Niet enkel het mooie bloementapijt verwees naar de Belle Epoque periode maar ook panelen met taferelen van vroeger. Het hele park was mooi bebloemd en dat zag je al aan de bloembakken voor je het park binnenging.

Een hoekje in het park waar een grasveld was werd druk bezocht . Daar stonden enkele panelen waar ik niet kon aan weerstaan 🙂

Einde van de zomervakantie.

Een echt mooie zomer is het niet geworden maar ik hoop dat we nog een “Indian summer” mogen beleven. Met zacht zonnig weer en mooie herfstkleuren in de natuur.

Het is echter wel het einde voor veel mensen van de vakantiemaanden en daar hebben ze in Blankenberge een héél mooi einde van gemaakt.
Het jaarlijkse bloemencorso is voor de tweede maal niet uitgegaan vanwege Covid-19.
Het gemeentebestuur heeft wel een mooi alternatief aangeboden en volgens de reacties die je overal hoort en leest is het bijzonder in de smaak gevallen bij het grote publiek.
Ik ben er zelf ook naar toe geweest en ik moet bekennen dat ik dit mooier vind dan urenlang te zitten /staan terwijl de praalwagens langs rijden. Je moet dan al veel geluk hebben dat je de danspasjes van de groepen ziet of de muziek van de muziekkorpsen hoort waar jij staat.

Deze keer moest je van praalwagen naar praalwagen wandelen en kon je die van alle kanten bekijken en met een klein beetje geduld zag je de animatie rond de praalwagens. Er waren dertien bebloemde praalwagens en drie bloementapijten. Het parcours liep door de hele stad en je kon via een foldertje zelf je route bepalen. Een paar praalwagens hebben we niet gezien omdat ze zo afgelegen lagen van onze startplaats en gedeeltelijk ook omdat het weer zo dreigend werd dat we vreesden voor een regenvlaag( die is er wel gekomen maar toen ze we al op de tram huiswaarts).
De hele stad baadde in een feestelijke sfeer en de mensen slenterden door alle straten en overal zaten de terrasjes en grote terrassen vol met genietende mensen.

De algemene mondmaskerplicht voor deze dag werd goed opgevolgd door de bezoekers en overal liepen ook studenten rond die voor deze dag opgeroepen waren door de stad om je er aan te herinneren!! Auto’s werden in veel straten geweerd wat het gezellig maakte om rond te wandelen.


De drie tapijten waren moeilijk in beeld te brengen. Zelfs het platform bij het eerste tapijt was niet hoog genoeg om een overzichtelijk beeld te maken. Geloof me maar : ze waren mooi! ( ik heb foto’s gezien wellicht getrokken vanuit een drone)

Morgen toon ik nog wat meer….

Op zoek naar sandalen

Als reden voor een uitstap zondag 6 juni was deze keer “op zoek gaan naar sandalen.”
De vorige keer reden we naar de E5 in Maldegem “op zoek naar T shirts/bloezen.” Ik kwam thuis met zeven stuks !
In Heist is er ook een E5 maar door de langdurige werken in het centrum van Heist is het niet eenvoudig om bij die winkel te geraken en Maldegem is maar een kwartiertje rijden van bij mij thuis.
Het was promotie: 2 kopen en de derde gratis. Ik kwam in het pashok met 7 Tshirts/bloezen en ik kon echt niet kiezen om er eentje terug te hangen dus nam ik die ene er maar bij. Ik kan nu voort tot ver in volgend jaar.

Onlangs waren vriendin en ik in Sluis om boodschappen te doen en zagen in een outlet ( wellicht een fabrieksverkoop of een faillissement) waar je spotgoedkoop kledij, handtassen en schoenen kon kopen. Vriendin en ik zagen kleren hangen aan ongelooflijke prijzen . Dus daar wilden we het fijne van weten en stapten binnen. We waren er echt niet alleen en hoewel iedereen een mondmasker droeg vonden we het zeker niet coronaproef en we bleven er maar kort; Ik ben er buiten gekomen met twee zomerbroeken voor de prijs van 16 euro. Mooie kwaliteit en trendy kleuren.

Nu was het de beurt om sandalen te kopen. In Blankenberge zijn er verschillende schoenenwinkels waar ik toch al enkele keren mijn gading heb gevonden. Ik ben gek op de schoenen van Pikolinos en daar is een winkel die deze schoenen/sandalen verkoopt. Identiek dezelfde sandalen die ik had lagen in de etalage , alleen één bandje had nu een andere kleur. Ik heb ze niet gekocht want ik had al twee keer ongeveer dezelfde sandalen gekocht. Ik kocht me een paar instekers waarmee ik in de tuin kan lopen en een paar bruine zachtleren platte schoenen om in huis mee rond te rennen.
En toen de aankopen gedaan waren , zei ik al lachend : de volgende uitstap is in de solden op zoek naar luchtige zomerkleedjes . Hopen maar dat we een echte zomer mogen beleven.

Het was die zondag erg kalm in de winkelstraat . Alleen op de zeedijk liepen er veel mensen en op de terrassen was het behoorlijk druk ,hoewel je overal nog wel een leeg plaatsje kon vinden.

Op het strand daarentegen was er weinig animo en keek je meestal op lege strandzetels en gesloten strandcabines!

Wij zochten een rustig plekje uit in het Leopoldpark voor een koffie met een wafel. met rondom een minigolf, een snookergolf , autobaan voor kinderen, een petanqueveld, een speelparadijs voor kleintjes, een strandplekje met ligstoelen

En daarna weer huiswaarts met de tram… de tram/buskaart voor 65+ is het afgelopen jaar praktisch niet gebruikt wegens corona en is bijgevolg een dure aanschaf geweest . De paar maanden die ons resten voor de vernieuwing ervan zal niet opwegen tegen de kostprijs. Maar kom wellicht halen we de schade volgend seizoen in ( van september tot de volgende september)

In elk geval hadden we een leuke namiddag in een rustig Blankenberge. De stad zal nu wel weer op gang komen na de versoepelingen die vandaag gestart zijn.

Storm aan zee

Na het bekijken van de bloementapijten in Blankenberge konden we ook Art Nouveau huizen bekijken of naar een van die huizen die als museum is ingericht of de  Art Nouveau wandeling langs verschillende van de gerestaureerde huizen doen. Maar we hadden dit allebei al eerder gedaan en we wilden gewoon eens door de kleine straten van Blankenberge wandelen tot aan de reuze rad en terug keren langs de zeedijk. Maar van dat laatste kwam niets terecht de wind was zo strak dat ik met moeite mijn evenwicht kon bewaren, vlug een foto nam van de lege zeedijk en de gesloten strandcabines en  “dekking ” zocht bij de huizen in de straat achter de zeedijk.

Daar was het niet zo stormachtig en zaten de terrasjes van de cafés en eethuizen behoorlijk vol. Voor mij was het hoogtijd om na een uurtje slenteren wat uit te blazen op één van de terrasjes waar de coronaregels netjes werden opgevolgd. Maar niet vooraleer door het Leopoldpark te wandelen en de sprookjes route te bewonderen. Kinderen keken verrukt naar de taferelen en luisterden naar de verhalenverteller aan een kleine kiosk bij elk tafereel. Een mooie toevoeging aan het park in deze coronatijd.

Het stationsplein had niet alleen een mooi bloementapijt maar het hele plein staat vol met bloementorens

In één van de kleine zijstraten stonden de billenkarren te wachten op klanten. Niet te verwonderen dat we er geen onderweg tegenkwamen met zo’n felle wind.

Alleen plaatselijk verkeer toegelaten.

Het reuzenrad op het einde van de zeedijk draaide zachtjes rond maar er was geen volk te bespeuren in  de gondels.

Geen volk op de zeedijk en alle strandcabines gesloten.

Een paar beelden van de sprookjes taferelen.

Terug

Het is met enige aarzeling dat ik opnieuw begin te bloggen. Er is de afgelopen weken veel  maar toch niets wereldschokkend gebeurd. Ik leefde in mijn kleine bubbel . Ik had genoeg aan mezelf : Ik heb een moeilijke vooral pijnlijke  periode achter de rug en het zal nog een eind duren vooraleer ik kan zeggen ” hèhèh ik voel me echt weer goed” Vooral omdat ik nog minstens een maand ” mijn harnas” moet dragen!
De operatie is geslaagd . Ik ben al tweemaal terug gegaan op controle. De chirurg was vooral bekommerd om de snede rond mijn navel en wilde ook zelf nagaan of de snede over mijn buik goed genas. Dezelfde als die van verleden jaar met uitbeiding van die komma rond de navel.
De dagelijkse verzorging van verpleger/verpleegster tot half augustus was elke dag een aangename pauze voor me vooral omdat het dezelfde mensen waren die me na de vorige operatie maanden hebben verzorgd.
Ondertussen heb ik ook de pijnstillers afgebouwd. Ik liep hier rond als een halve zombie. Maar aanvankelijk kon het niet anders want bij de minste beweging deden de wonden waar dat net was aangespannen  vlijmscherp pijn. Mijn slaappatroon is ook nog niet zo gunstig maar ik weiger wat dan ook daarvoor in te slikken. Veel rusten en toegeven als ik na een paar uur te moe word. De chirurg heeft me gerustgesteld  : dat komt door de narcose.
Ik herken dit van de vorige tussenkomst. Hopelijk duurt dit deze keer niet zo lang omdat de operatie ook geen 5 uur heeft geduurd.

De kinderen komen regelmatig langs en mijn beste vriendin sleurt me erdoor met samen korte wandelingen te doen of korte uitstappen te maken. Ik voel me dikwijls nog onzeker om dit in mijn eentje te doen.  Voor de rest is de auto mijn beste vriend want zo kan ik in mijn eentje boodschappen doen of ergens naartoe rijden.
De corona  belemmert me in feite niet zo erg want ik heb de afgelopen weken grotendeels doorgebracht  in mijn tuin. Ik had tijd om bloemen en planten op tijd water te geven en te verzorgen en te genieten van de tuin. Af en toe bezoek ook van vrienden en buren , wel op veilige afstand.

Gisteren hebben mijn vriendin en ik afscheid genomen van een zomer die we niet zo vlug zullen vergeten door de corona en voor mij erbovenop door de  operatie die zwaarder uitviel door het feit dat ik vier maanden heb moeten wachten!

In Blankenberge zijn we naar  drie bloementapijten gaan kijken . Geen bloemencorso dit jaar. Bijna lukte het ons niet omdat het aan de Oostkust enorm regende . Werkelijk stortbuien met veel wateroverlast. Gelukkig niet bij mij.

Na de middag stopte het met regenen al bleef de lucht dreigend. Maar we riskeerden het  en zijn toch droog thuisgeraakt!

De jaarlijkse bloemencorso bestaat 125 jaar !

Aanschuiven om op een verhoogde loopplank foto’s te kunnen maken. Een homage aan de Art Nouveau huizen in Blankenberge.

Blankenberge bestaat 750 jaar. Hier een afbeelding van het oude stadhuis.

 

 

Leuk adresje

Soms kom je totaal onverwachts op een leuk adresje om een koffietje/theetje te drinken en waar het zo gezellig is dat je spontaan met de andere bezoekers een babbeltje slaat. Zo’n adresje hebben wij in Blankenberge ontdekt dank zij Pauline.

Toen we haar kleine expo bezochten in de bibliotheek van Blankenberge was er juist een fotosessie met een krant bezig en nadien verdween ze voor een interview. Ze vroeg wel om wat te wachten maar dat wachten bleef duren en we gingen een wandelingetje maken in de stad en zouden dan later nog eens binnenlopen. Het was een miezerige koude dag en we zochten al vlug een tearoom die open was . Het leek wel sluitingsdag voor veel zaken. Maar we troffen het niet met de tearoom die wèl open was. Er zaten veel rokers op een buitenterras met elektrische verwarming boven de hoofden, maar wij verkozen toch maar om binnen te zitten. Er zat niemand binnen ,we waren de enige klanten. De thee die ik wenste hadden ze niet en de koffie met veel slagroom die Julia vroeg hadden ze ook niet en er was ook niks zoets te verkrijgen. Nochtans stond er van alles op de kaart. Terwijl we met elkaar zaten te babbelen sloeg de uitbater er telkens zijn snabbel in. Wat een onbeleefdheid . Die kent het spreekwoord horen, zien en zwijgen wellicht niet! We wilden juist opstappen toen Pauline opbelde om te vragen waar we waren. Zij was in de buurt en wij vlug afrekenen en naar buiten.

We vertelden haar wat we tegenkwamen in deze tearoom. ” Kom dan breng ik jullie naar een zaak waar het echt gezellig is.” En of het gezellig was!
Hier een paar foto’s van een bloemenzaak die sedert een  jaar minder bloemen verkoopt maar wel veel oude spullen, kitscherige hebbedingen maar  ook mooie zaken. Een hoek van de zaak was ingericht als tearoom met oude tafeltjes en stoelen. Je kon er zelfgemaakt gebak eten en ook per persoon een schaaltje met allerlei koekjes bestellen. Omdat we niet wisten wat dit inhield bestelden we één schaaltje voor twee personen. Gelukkig maar want het was bijna een maaltijd  ,hahaha! De kelner kwam bij iedereen een praatje slaan en zo geraakte iedereen wel even  met elkaar aan de babbel.
Een volgende keer gaan we daar zeker terug wat gezelligheid opzoeken! Café Fleur een opvallend buitenbeentje in de binnenstad van Blankenberge op de hoek van de Visserstraat . Inspiratie hadden de uitbaters opgedaan in de grootstad New York.

 

 

Zwerfvuil problematiek

 

In de bibliotheek van Blankenberge gaat momenteel een kleine expo door met kunstwerkjes gemaakt van allerlei afval gevonden op het strand. Het is verbijsterend wat er allemaal gevonden wordt op het strand. Pauline , lieve vriendin van mij is een fervente wandelaarster en gaat dagelijks op stap langs het strand en de duinen. Haar hobby is schelpen rapen en liefst schelpen die ze nog niet in haar bezit heeft. Zij maakt daar  kunstwerkjes van. Maar ze begon ook op te merken dat er veel afval op het strand en langs de vloedlijn was aan te treffen. Zij begon het op te rapen en stopte dat in de afvalmanden die langs het strand  te vinden zijn.

Zij heeft zich dan aangesloten bij de  Proper Strand Lopers  . Ga eens kijken op deze blog wat deze vrijwilligers allemaal doen om de mensen bewust te maken van de afvalproblematiek!! Ook het project van mijn vriendin Pauline wordt er vermeld!

  Toen ik deze expo ging bezoeken werd ze op dat ogenblik geïnterviewd en gefotografeerd voor een artikel in een krant. Breng ook eens een bezoekje aan deze kleine expo en schrijf iets in haar boek als dank voor haar dagelijkse inspanningen om het strand en de duinen proper te houden.

Avondmarkt

Mijn vriendin heeft als specialiteit om me overal mee te sleuren met het gezegde” je moet ervan profiteren nu het zomer is en je in zoverre weer beter bent dat je op stap kunt gaan. Je hebt een jaar lang niks kunnen doen dan in je zetel of in je bed liggen en ziek zijn en misselijk ”
Dat is waar en uiteindelijk draaide het toch nog uit op een zware operatie waarvan ik maar langzaam herstel en nog helemaal niet de oude ben. Maar daar zal ik nog wel iets over schrijven.
Zo stelde ze woensdag 3 juli voor om eens naar Blankenberge te gaan naar de avondmarkt. Het was mooi weer en ik kon eerst nog wat rusten . Zo gezegd ,zo gedaan. Op 20 minuten stonden we met de tram in Blankenberge. Avondmarkten zijn nu niet echt mijn ding maar het was in feite nog late namiddag en niet overdreven druk. Het was leuk slenteren tussen al die kraampjes en je vindt er altijd iets waarvan je zegt ” hé dat kan ik echt gebruiken” . Daar waren  standwerkers die hun job kenden. Je zag mensen sleuren met grote tassen met grote kamerplanten en die met zijn koekjes kon er ook wat van.  Tasjes vol  “koeken aan uitzonderlijke prijzen voor die bepaalde dag” gingen vlotjes over de figuurlijke toonbank. De kraampjes met drank en eten  hadden  nog niet erg veel werk. Daarvoor was het wellicht nog te warm en te vroeg. Wij aten vooraleer de tram huiswaarts te nemen op een bankje in het park een bakje friet( want sedert ik geopereerd ben kan ik  friet eten zonder er nadien last van te hebben) en hoorden commentaar van ” zie die toeristen daar zitten”. Wij konden ons lachen met moeite inhouden. Ja we waren inderdaad toeristen in eigen streek! Ze zeiden het op een toon alsof we het ons niet konden permitteren om op restaurant te gaan.

allemaal kleine hebbedingetjes en bloemen

Popcorn, suikerspin en apenootjes

Dorstigen laven . Keuze genoeg !

Enorme schaal met paëlla. Zitplaatsen genoeg om te eten en drinken

De geur van allerlei worsten en kazen sloegen in je neus


Hier was het boerderijkaas en gedroogde vruchten

Tafelkleden in alle maten en prijzen voor een mooi aangeklede tafel
En je kon ook in je hand je toekomst laten lezen!