Oud en Nieuw

 

Ik wens iedereen voor 2019 een goede gezondheid toe !

~~~~~~~~~~~~~~

Het jaar 2018 is voor mij een jaar om vlug te vergeten of tenminste te proberen te vergeten want ik zal er blijvend aan herinnerd worden als er weer een opstootje aankomt.
Ik heb erg diep gezeten en geraakte er maar niet uit. Een chronische ziekte als Colitis Ulcerosa is bij veel mensen onbekend en wordt al vlug afgedaan” o een dikke darmontsteking . Dat is toch met een onderzoek ( colonoscopie ) en wat medicatie vlug genezen.” Je ziet het niet aan de buitenkant zoals veel andere ziektes maar innerlijk vreet het aan een mens.
Het is praktisch niet te genezen en de symptomen kunnen alleen onderdrukt worden met medicatie. Het is je eigen immuunsysteem dat overdreven reageert zelfs op goede cellen. Hoe het ontstaat is niet geweten maar erfelijkheid speelt ook een grote rol.

Ik was goed op weg maar door een paar misverstanden tussen patient, apotheker en specialist ,had ik einde augustus een tiental dagen niet de nodige medicatie( specialist op reis, apotheker kon zonder voorschrift het product niet eens bestellen en de huisarts mag bepaalde medicatie niet zelf voorschijven). Ik dacht zo erg zal dat nu toch niet zijn want ik moest toch de tiende dag op controle. Het was wel erg en de medicatie werd drastisch verhoogd.

Toen zijn de lichamelijke problemen begonnen: pijnlijke gewrichtsklachten waardoor ik bijna een week niet kon gaan en ook geen auto kon besturen. Eten was moeilijk met een pijnlijke slokdarm en maag.  Ik kreeg op de koop toe een darmontsteking van bacteriële aard en moest hiervoor 17 dagen antibiotica nemen. Daar was ik zo ellendig van. Of het nog niet genoeg was kreeg ik veertien dagen later terug een opstoot en moest ik een ander antibioticum nemen gedurende een week. De laatste opstoot was op 24 december en weer gedurende een week een antibioticum. Ik heb nu het gevoel dat het effect heeft gehad. Ik vraag me enkel af voor hoelang!

Ondertussen kreeg ik de nodige middelen( meestal voedingssupplementen) om toch enigszins probleemloos te kunnen eten zodat ik niet meer zoveel gewicht verlies. In die zes maanden sukkelen ben ik ongewild 14 kg afgevallen. Ondertussen is mijn specialist overgeplaatst naar het UZ Leuven en moet ik begin januari naar een andere specialist( een gevestigde waarde in het ziekenhuis hier). Al mijn hoop is nu gevestigd op deze arts.
Ik ben bezig om alle medicatie op te lijsten en een overzicht te maken van mijn gezondheidstoestand sedert oktober( laatste bezoek aan de specialist) tot nu.

Prettige Feestdagen

Ik wens iedereen een heel mooie Kersttijd!

Zelf ben ik verre van genezen . Ik heb een paar keer na elkaar een darmontsteking -nu van bacteriële oorsprong- gekregen.  Die is enkel maar te genezen  via antibiotica en daar zie ik zo van af. Er is ondertussen ook een middel gevonden waardoor ik tenminste voedsel kan binnenkrijgen zonder al te veel last te hebben van de slokdarm en de maag.
Begin januari moet ik terug naar het ziekenhuis voor onderzoek. Duim je mee met mij dat alles goed komt? Ik hoop oprecht dat de verbetering zich doorzet en ik niet telkens een terugval heb.
Colitis Ulcerosa is chronisch maar te onderdrukken. Alleen de nevenverschijnselen maken het moeilijker en zeker als je gevoelig bent voor medicatie.

Club Brugge

Toen ik zondag na het vervullen van mijn kiesplicht weer huiswaarts reed, heb ik mijn auto aan de kant gezet en heb een paar foto’s genomen van de werken die begonnen zijn om voor Club Brugge een gigantisch nieuw oefencomplex te bouwen. De voorbereidende werken zijn al een tijdje bezig maar nu begint de  structuur zichtbaar te worden.
De senioren spelen ‘s zomers buiten pétanque en vanaf het najaar koersbal binnen. De hele zomer hadden we zicht op de werken die bezig zijn. Lawaai en fijn stof gratis!
Een enorme lap landbouw grond is opgeofferd geworden! De boerderij ernaast staat er nog. Daar lopen de koeien momenteel nog rond in een grote weide.

Palend aan het bestaande sportcentrum Molenhoek bouwt Club Brugge in de Knokse deelgemeente Westkapelle een gloednieuw oefencomplex voor de A-kern, beloften, U19 en ondersteunende diensten. Dagelijks zullen hier tot 100 mensen aan de slag zijn. Niet enkel de variëteit aan functies en faciliteiten maar ook het uitgepuurde ontwerp van architecten Goedefroo + Goedefroo stelde specifieke eisen aan het ontwerp van de speciale technieken.”
Meer lezen ( klik)

 

.

 

.

.

. De koeien genieten van de zon en storen zich blijkbaar niet aan het voortdurende lawaai.


 


.Aan de overzijde is er het industriegebied , ‘t Walletje. In deze gebouwen zijn veel diensten gehuisvest van het gemeentebestuur en van de politie. En in het ruime gebied errond hebben allerlei handelaars van oa.tuinaanleg, schilderwerken, brouwers, loodgieters, elektriciteit, garages… een stek. Het gemeentebestuur heeft ervoor gezorgd dat het centrum van de stad langzaamaan gevrijwaard werd van deze handelszaken.

Ik ben dan via deze laan door gereden naar de grote weg. Rechts op de foto een glimp van de parkbegraafplaats.
Elk jaar is er een opendeur dag in het industrieterrein dat massa’s volk lokt. De inrichters zorgen ervoor dat mensen die niet zo mobiel zijn( of geen auto hebben)  met een golfkarretje worden opgehaald en teruggebracht.

Gemeenteraads-en provinciale verkiezingen

Nu zijn alle verkiezingsbureaus gesloten  zowel daar waar nog het potlood werd gebruikt en waar het met de computer gebeurde!
Ik hoop dat iedereen tevreden mag zijn met de uitslagen. Meer kan je als kiezer niet doen.
Een bloemetje  voor allen die ervoor gezorgd hebben dat alles vlekkeloos verliep! (Ik kreeg dit mooie boeketje van een vriendin die langskwam uit Lokeren  om me beterschap te wensen)

Mijn kiesbureau was  in de sporthal van Westkapelle . In de zomer wordt daar door ons pétanque gespeeld aan de andere zijde van het gebouw. Sedert een week wordt er nu koersbal gespeeld binnen( we konden niet weten dat het mooi weer zou blijven. En dat moet op voorhand aangevraagd worden om een lokaal te gebruiken )
Er is een grote parking naast de sporthal en op de foto boven zie je rechts tussen de boomkruinen de vensters waar we deze winter koersbal spelen! Het was nog behoorlijk druk toen ik er om halftwee toekwam!

 

scharpoord Knokke Heist

 

Op een namiddag begin oktober ging ik samen met mijn vriendin naar het CC Scharpoord.
De bloemenweide rond Scharpoord stond terug in volle bloei , nog mooier dan tijdens de droge periode.
Het was fris die dag en niemand maakte gebruik van het gezellige terras.

We gingen een fototentoonstelling bezoeken van een Knokse dame die elke dag foto’s maakt
van de zee, het strand , de zeedijk .
Ze plaatst die op FB en dikwijls komen haar foto’s ook op tv bij het weerpraatje van Frank Deboosere.
Tevens is ze de huisfotograaf van de gemeente en overal aanwezig waar er iets te doen valt.

 

Een kleine greep uit de talrijke foto’s  :

.

.


.

.


.

.

.

Merchandising.
De tentoonstelling is ondertussen afgelopen en op de laatste dag was Anne-Marie Maertens aanwezig
en kon je uit de tentoonstelling zo’n grote foto onder glas kopen!

 

Er was ook een tentoonstelling van een fotoclub en daar zag  ik oa.twee foto’s
genomen van een oud collega die indertijd op reis is geweest naar Cuba!

En deze is genomen door mij. Zou die daar ook  mogen hangen ?

Cadzand

Toen ik de werken aan het Zwin ging bekijken samen met mijn vriendin zijn we daarna doorgereden naar Cadzand-Bad. De zon was er niet en het was wat frisjes die dag. We gingen eerst een kijkje nemen naar het vakantiepark “de Roompot” waar mijn Luxemburgse familie begin september verbleven in één van die mooie huizen aan het water. Mijn vriendin had jaren geleden de opbouw van dit vakantiepark meegemaakt en wilde wel eens het resultaat zien. Het was maar een kort bezoekje want  er was niet echt tijd genoeg om daar eens te wandelen. Het is er zo uitgestrekt.

 

Die pompoenen gaan zeker gebruikt worden bij  Halloween:  gevuld met kaarsjes om er de sfeer in te brengen!
Maar wij wandelden richting het strand. Druk was het niet deze keer. Ietwat te fris.
Walcheren en meer bepaald Vlissingen met zijn duinen en zelfs de haven met hoge gebouwen waren heel goed te zien.

T

Toen zochten we het strandpaviljoen op om iets warms te drinken .
Ik dacht opeens aan Mizzd die regelmatig op haar wandelingen een kop warme chocolade melk en appelpunt bestelt.
Gelukkig niet te veel kaneel op de appelpunt want daar ben ik niet zo gek op.
Soms is de appelpunt één en al kaneel. Ik denk dat er veel Belgen zijn die daar niet zo gek op zijn. 😉

.

Door het raam zagen we een strandjutter bezig. Af en toe raapte hij iets op. Ik kon niet zien wat hij gevonden had.

Naast het paviljoen staat een piratenboot. Héél bekend bij ouders met kleine kinderen!! Het
zag er naar uit dat de boot een likje verf had gekregen.

Eenmaal op de wandeldijk keken we aan op een immens gebouw.
Ik vind het zo jammer dat er in dit gezellige plaatsje aan hoogbouw wordt gedaan.

De wandeldijk ligt zo hoog dat je via een echt lange trap naar beneden moet gaan.
Tenzij je verkiest om via het haventje terug te keren langs een hellend vlak.
In elk geval kan je hier niet met een kinderwagen of fiets naar beneden.

de werken in het Zwin

Op een winderige grijze dag reed ik (3 oktober ) naar Cadzand. Ik wilde eens een blik werpen op de werken die nu al een paar jaar aan de gang zijn om de Zwingeul groter, breder en veiliger te maken tegen stormen . Er is jarenlang hevig protest geweest van de landbouwers die achter de Internationale dijk hun landerijen hadden. De trap die naar boven leidt en waar je een uitzicht hebt op het Zwin is er nog altijd. Alleen het fiets/wandelpad achter de dijk is verdwenen en nadat de zwingeul groter is gemaakt gaat er na de afwerking terug een fiets/wandelpad komen waar je een half uur langer zal moeten fietsen om rond de dijk vanaf de Belgische kant hier aan het restaurant de Witte Koksmuts( Retranchement  NL ) te geraken

De huidige Zwinvlakte krijgt een uitbreiding met 120 hectare. De werken startten al in 2016 en gebeuren ook voor 10 hectare op Nederlands grondgebied. De uitbreiding moet de verzanding van het Zwin tegen gaan en het overstromingsgevaar voor het achterland beperken. Concreet wordt de zwingeul verbreed en verdiept, komen er nieuw struikgewas, nieuwe poelen én worden nieuwe uitkijkpunten voor fietsers gecreëerd. Pronkstuk daarbij is het 4,5 meter brede vlonderpad. Het looppad, twee meter boven het maaiveld, rust op 179 palen en eindigt op een ovaal uitkijkpunt waarop 11 zitbanken staan. Ideaal voor bezoekers om een tijdje te verpozen en van de uitgestrekte natuur te genieten.” bron HLN

 

Bovenaan de trap staat er een bankje waar je kan uitpuffen na de klim
op de hoge trap en tevens om te genieten van het mooie uitzicht
op de Zwingeul en de werken die aan de gang zijn.

Camions rijden af en aan met het zand van de bestaande  Internationale dijk
.

Midden in het Zwin zie je een grenspaal staan :Het Zwin behoort toe aan België en een stuk aan Nederland.

Achter de dijk grazen  koeien vredig zich niet bewust van al die werken.

Zoals je merkt was ik niet de enige die hier kwam kijken. Alleen was ik niet met de fiets maar wel met de auto.
Volgend jaar als de werken klaar zijn  neem ik de fiets !

Zoute Grand Prix- vervolg

Vrijdag was ik gaan kijken naar de Flying Mile. Gisteren was ik met twee vriendinnen naar de Kustlaan waar de aankomst was van de sportwagens die deelnamen aan een balade( een rustige rondrit  die vooraf is uitgestippeld ). Om 16 uur werden de wagens terug verwacht aan het Albertplein. Wij wilden de sfeer eens gaan opsnuiven en ondertussen kijken naar de super de luxe wagens die er opgesteld staan in boxen.

Van donderdag tot zondag is er zoveel te doen dat je bijna onmogelijk alles kan meemaken. Zo kan je auto’s op de terreinen van de  Royal Golf club gaan bewonderen. Er wordt ook een luxe wagen geveild. Er zijn snelheidsproeven op een heel korte afstand zoals de Flying Mile ( zie vorig logje) . Er is ook een concours d’ elegance. In 19 boxen staan er super de luxe wagens opgesteld in de Kustlaan ,Albertplein en Zeedijk. Het motorengeronk klinkt door de hele stad want de auto’s rijden af en aan! De omkadering in de straten met  balen stro en bomen gewikkeld in een geblokt zwart-wit  jasje schept een speciale sfeer.

Het was een utopie om onze auto kwijt te geraken niet zover van de kustlaan. We hebben een flink eind te voet mogen wandelen. Alle villawijken rond de Kustlaan stonden bomvol. Niettegenstaande de drukte die het evenement met zich meebracht waren er toch mensen die een partijtje golf speelden op de oefenvelden en anderen die minigolf speelden.

.

.

.

.

.

.

In de verte hoorden we al het geronk van motoren  maar zien deden we ze
niet door de massa mensen die er stonden of zaten op de balen met stro!

Ongelooflijk veel volk en massa’s fietsen ( ik denk dat er méér fietsen stonden dan dat er auto’s rondreden 🙂  )


Op de terugweg namen we een paadje want er was geen doorkomen meer aan op de kustlaan.
Het stond er vol met golfkarretjes! Hadden we er toen maar eentje ,
want we moesten nog een flink eind wandelen naar de auto !

Dit jongetje had alleen oog voor een felrode tractor die  vòòr een winkel stond !

Tentoongestelde auto’s in boxen. Het lukte me niet om er méér in beeld te krijgen…veel te druk.

Deze bovenstaande wagens stonden onbeheerd  op straat geparkeerd!!


 De auto’s die deelnamen aan de rally kwamen binnen.
Deze met opengeklapte portieren met Koen Wauters aan het stuur.
Toen heb ik het opgegeven om er nog te fotograferen. Druk,oliedruk!

Vandaag was de afsluiter van een succesvol lang weekend
en alle wagens  waren in de namiddag nog  eens te bewonderen op de zeedijk.
Ik heb het motorengebrul gehoord tot in mijn tuin!
Ik zag het echter niet meer zitten…