Kerstverlichting en Kerstmarkten in Wenen.

Vooraleer de foto’s te tonen over de verlichting en de Kerstmarkten eerst dit.
Al de foto’s heb ik gemaakt met mijn gsm. Ik heb de grote camera niet kunnen gebruiken en een gsm kan niet altijd wat een grote camera kan.

Wat is er gebeurd ? Toen we met de Cat trein richting Wenen reden moesten we al onze bagage in de voorziene rekken plaatsen. Je kon onmogelijk je bagage bij je nemen. Dat hebben we alle zes braafjes gedaan. Op een bepaald ogenblik kwamen er reizigers binnen met mastodonten van koffers en gooiden die gewoon tegen de andere bagage aan. Mijn handbagage donderde door hun lompheid  van het rek op de grond. Ik plaatste die terug op het rek boven de koffers. Ik gaf er verder geen aandacht aan. Maar toen ik de volgende de camera wilde meenemen stelde ik tot mijn schrik vast dat het veiligheidsglas op de camera helemaal gebarsten was. Ik kreeg de veiligheidsring niet los en kon ook de splinters er niet uit krijgen. Dus de camera werd opgeborgen  en ik heb rest van de vakantie mijn gsm gebruikt.

Overal in de stad staan er versierde en verlichte kerstbomen. Veel etalages staken in een werkelijk sprankelende kerstsfeer. De brede winkelstraten waren allemaal op een andere manier verlicht. De kerststalletjes rond de Stephansdom waren feeëriek verlicht. De foto’s onmiddellijk hieronder kwamen van de grootste kerstmark van Wenen rechtover het prachtig verlichte Rathaus. Daar was de verlichting zo fel dat je moeilijk heldere foto’s kon maken.
Veel gebouwen waren  hel verlicht en sommige gebouwen waren nog eens met motieven verlicht. Hier alvast wat foto’s!

 Deze enorm grote kerstboom stond in het Station Wien-mitte.
Ik heb me er voor geplaatst zodat je goed ziet hoe hoog die boom is.Een klein overzichtje wat je allemaal op de verschillende kerstmarkten kan zien!

Op één van de kerstmarkten wandelde een man rond met twee lama’s. Of kinderen een ritje konden maken op de rug van die lama’s weet ik niet. Ook op deze kerstmarkt stond er een grote kerststal met allemaal levende dieren en errond lagen er hopen stro waar de kinderen konden in ravotten!

wordt vervolgd

De eerste dag in Wenen

Ach, ik schreef als titel in het vorig logje :Kerstmarkten in Wenen. Maar die eerste dag waren we daar nog niet echt aan toe.  We zochten in de buurt van het hotel iets waar we wat konden eten. Zo doen we het iedere reis: ’s middag geen uitgebreid maal , in de namiddag een koffiebreak en dan ’s avonds wat uitgebreider en blijven we ook gezellig langer aan tafel.

In de omgeving van het hotel vonden we een leuke zaak waar je broodjes kon eten of iets warms. Héél gezellig ingericht met grote ramen en meubeltjes die wat deden denken aan Ikeameubels. Erg vriendelijk personeel en als je een camera bovenhaalt onmiddellijk in actie om voor jou een groepsfoto te maken!
Eentje koos voor een laat ontbijt, een ander voor  eggs benedict( een Engelse muffin, ham, gepocheerde eieren en hollandaise saus)en nog een ander een broodje met gebakken ham en een spiegelei.

Daarna trokken we verder de stad in. Niet alleen het station is imposant maar de andere gebouwen errond eveneens.

Maar we kwamen ook kleine bloemenstalletjes tegen, een winkel die wat aan Gaudi deed denken  en een mooie koperen fontein met drinkbaar water.

Toen kwamen we aan een brug  waarop er aan weerszijden een wit beeld  ( een hoofd) stond.  Onder de brug stroomt de rivier Wien. Binnen het stadsgebied van Wenen loopt deze rivier bijna geheel door een betonnen rivierbed om dan uit te monden in het Donaukanaal( een zijarm van de Donau).

Het Stadtpark is  populair vanwege de vele beelden van kunstenaars – vooral muzikanten – die over het park verspreid staan. Je vindt standbeelden en borstbeelden van componisten zoals Franz Schubert en Anton Brückner, Franz Lehar maar veruit het meest bekende is het Johann Strauss monument, dat in 1921 gemaakt werd door de Oostenrijkse beeldhouwer Edmund Hellmer. Het monument toont een verguld standbeeld van Johann Strauss II, de koning van de wals, met achter hem een stenen boog versierd met Najaden.

Toen werd het te duister om in het park nog andere beelden te fotograferen en maakten we kennis met de kerstverlichting die je in het hart van Wenen overal aantreft!

Morgen meer …

 

Kerstmarkten in Wenen

De reis naar Wenen was bedoeld om de kerstmarkten te bezoeken in deze stad. Maar de zes dametjes hebben natuurlijk nog héél wat anders bezocht. Was het erg warm in Sevilla een klein maand ervoor, dan was het frisjes in Wenen en flirtte de temperatuur dikwijls met het vriespunt. Eén nacht heeft het gesneeuwd maar in de stad zelf had je er de andere dag praktisch geen last van. De sneeuw wordt aangepakt met zand en een soort fijne steentjes/hout. Natuurlijk liepen we nu niet rond in Tshirt maar  in een dikke jas en ik had in elk geval mijn hoedje mee. Beter voorkomen hé want die sinussen van mij kunnen niet zo goed tegen de kou. Ik heb er ginder totaal geen last van gehad. Zou het komen omdat er praktisch geen wind was ? Aan de kust is er altijd wel een briesje .
De reis was weer piekfijn in elkaar gestoken door Anne  . We hebben enorm veel gedaan die dagen. Het tijdstip van de reis was zodanig uitgekiend dat het nog geen winterhoogseizoen was! Zowel voor de vliegreis als voor het prachtige hotel . (klik). Grand chic voor een redelijke prijs en dan nog midden in de stad!

De reis verliep probleemloos en nog geen drie uur later stonden we al in het hotel.
Het vliegtuig steeg op om 10.15 uur en het leek erop dat het een mooie dag zou worden in Brussel. Toen we om 12 uur landden in Wenen was het daar ook mooi weer! Met een bus werden we naar de luchthaven gebracht. Daar kochten we een ticket om met de CAT ( City Airport Train) in 16 minuten rechtstreeks naar Wien-Mitte te reizen, een enorm groot station midden in Wenen ( zie foto 7 naast het rode gebouw). Van daaruit was het hooguit tien minuten stappen naar het hotel. Het hotel geeft uit in de hoofdstraat maar de ingang is in een lange steeg . In de zomer staat het er vol met tafeltjes maar nu was het daarvoor wel te koud. Nog een blik op onze kamer met salon, met badkamer en aparte wc. De ontbijtzaal bestond uit verschillende aparte kamers/zaaltjes. Ik trok er maar één foto ( onderaan te zien) omdat het er elke morgen erg druk was en het moeilijk was om enkel ons zes op de foto te zetten.

Na de valies uitgepakt te hebben trokken we de stad in want we hadden honger….

Kerstboom

De eerste sneeuw kluistert me aan huis. Niet dat ik het erg vind , ik moet niet per sé naar buiten terwijl veel mensen er wèl door moeten om naar hun werk of school te gaan.  Het is leuk om in je warme huiskamer door het raam naar de sneeuw te kijken die de omgeving helemaal in het wit zet maar mijn gedachten zijn toch ook  bij hen die erdoor moeten en ik hoop dat iedereen deze avond behouden mag thuiskomen.

Ik heb nu ook tijd om de foto’s van de laatste weken door te nemen en héél toepasselijk stootte ik op  een uitstap met de twee oud collega’s. Het was koud en guur buiten maar we wilden die laatste donderdag van de maand toch niet thuisblijven . We bezochten twee tuincentra die in kerstsfeer waren gestoken. Bij eentje was er een echte tearoom geïnstalleerd , niet een hoekje waar je op een harde bank uit een automaat flutkoffie of cola kon halen. Best gezellig om er even uit te blazen van de “wandeling”  langs de kerstbomen, gedekte tafels , kerstversieringen… en om allerlei ideetjes op te doen.

 

Die arreslee stond er zo uitnodigend  zelfs het dekentje lag er al klaar!

Vandaag heb ik de kerstboom opgetuigd en poes keek toe en vroeg zich wellicht af ” wat is het baasje toch aan het uitvoeren met al die bollen en versieringen”.  Ik heb dit jaar de boom versierd met rode kerstballen. Verleden jaar stak die in het wit. Na al die jaren heb ik een hele verzameling kerstballen in verschillende kleuren zodat ik regelmatig eens een ander kleurtje kies. De boom is in werkelijkheid mooier dan op de foto ( al zeg ik dit zelf) Nu ben ik bezig om het huis helemaal in kerstsfeer te brengen. Wacht maar af!!

De eerste sneeuw…

…en het eerste logje na mijn reis naar Wenen.
Het gaat me goed Mizzd ( dank voor je bezorgdheid 🙂 )maar na een weekje Wenen had ik helemaal nog geen zin om me weer in het dagelijkse leven te gooien. Lekker nog wat luieren en ik vond het nog leuk ook :-).
Ik merkte dat ik niet alleen lichamelijk moe was ( maar na eens goed slapen  was die moeheid over), maar geestelijk was ik  ook moe. Ik had na de reis naar Sevilla( er volgen nog een tweetal verslagjes) me zo ingespannen om de reeks zo goed mogelijk weer te geven – zodat anderen er ook iets zouden aan hebben wilden ze deze mooie stad bezoeken – dat ik nogal veel dingen rond me verwaarloosd had.  Dus schoof ik het bloggen even aan de kant en zelfs tot lezen van andere blogjes kwam ik haast niet aan toe.
Na die eerste winterprik vandaag ben ik precies wakker geschoten ! We zullen er weer eens tegenaan gaan.

Een Belgische Florist in Cordoba

Toen we ’s morgens door Cordoba wandelden hielden we na een tijdje halt om iets te drinken ( je weet wel het was warm hé maar om eerlijk te zijn ik moest ook hoognodig naar het toilet).Op een pleintje in de schaduw was een terrasje  en daar hielden we even halt.

In de stad was het overal erg kalm en waren veel winkels en bars en cafés en restaurants nog gesloten. We dachten dat dit normaal was in een zuiderse stad.  Maar de uitbater van het terrasje waar we plaatsnamen maakte ons duidelijk dat het een feestdag was en dat de winkels en andere zaken wellicht laat in de namiddag zouden opengaan of misschien helemaal niet!

We zagen  mensen af en aan komen wandelen en binnengaan in een kleine voortuin vlakbij het terras waar wij zaten. Er was daar blijkbaar iets te zien. Achteraf vernamen we dat er een wandelroute was door de  smalle straatjes voor een bloemententoonstelling  die te bewonderen was op verschillende pleintjes.

Dat zagen we :

Terwijl we op het terrasje zaten kwam er plots een stroom mensen aangewandeld die aanschoven om een kijkje te nemen naar een paar mooie bloemencomposities van een landgenoot die woonachtig is in Oostkamp. Kijk op internet eens naar de talloze composities die de man reeds gemaakt heeft.

 

De kathedraal én Mezquita van Cordoba

Het pronkstuk van Cordoba

                                                      Luchtfoto internet door Alumm.

Wil je eerst lezen wat er allemaal te zien is in dit enorme gebouw! Dan zal je de foto’s ook beter begrijpen!

Deze luchtfoto geeft een idee hoe groot dit gebouw is! De Mezquita is een uniek architectonisch monument in Córdoba. Het werd vanaf de achtste eeuw gebouwd als moskee, maar is deels, na de christelijke overname van Córdoba in de dertiende eeuw, tot kathedraal van het bisdom Córdoba omgebouwd.

Na de herovering(Reconquista) door de christenen werd de moskee (Mezquita) gebruikt voor de katholieke eredienst. Er werd een koninklijke kapel en nog diverse kapellen langs de zijmuren gebouwd. In 1521 begon de bouw van de kathedraal, in de vorm van een kruis, midden in de moskee. Er werd als het ware een stuk moskee uitgesneden waarin men de kathedraal bouwt

In 1757 was alles klaar. Het laatste deel in barokstijl is qua decor een grote tegenstelling tot de rest.  Katholieke erediensten vinden wel nog plaats in de kathedraal in tegenstelling tot de Mezquita.

In de loop der eeuwen hebben verschillende verbouwingen plaatsvonden, zodat tegenwoordig zowel de Moorse als de christelijke invloeden  duidelijk herkenbaar zijn. Zowel het grondplan van een traditionele moskee als het Latijnse kruis voor een kathedraal zijn terug te vinden in de Mezquita.

Na de herovering bleef de moskee ongeschonden, totdat Karel V in 1523 toestemming gaf aan de bisschop van Córdoba om het geheel om te bouwen tot een kathedraal. Architect Hermán Ruiz ontwierp daarop in het hart van de moskee een kathedraal, waarvoor ongeveer 400 zuilen werden verwijderd. Oorspronkelijk stonden er 1200 zuilen!! Al die zuilen zijn een waar spektakel om te zien en om er tussen te lopen. Zoals je op verschillende foto’s kunt zien was het er zéér druk. Je moet er echt tijd voor uittrekken om dit allemaal rustig te bekijken. Ik heb een kleine greep uit de foto’s genomen om dit hier te illustreren.

 

Opvallend is de locatie van de gebedsmuur met de gebedsnis gericht naar Mekka. De Mezquita was eertijds de grootste moskee van Europa en had een capaciteit om twintigduizend mensen te herbergen.

De moskee keek uit op een grote patio waar men zich eerst ritueel reinigde vooraleer de moskee te betreden. Er hebben hier al sinds eeuwen sinaasappelbomen gestaan. Er zijn irrigatie kanaaltjes tussen de appelsienbomen en de bestrating met kleine keitjes is minutieus aangelegd. Als je de poort binnenstapt ben je wat overdondert  door het grote en mooie binnenplein met in het midden een mooie waterpartij…en  ook van de vele toeristen.

 

In de klokkentoren zijn nog restanten te zien van de minaret van Abd al Rahman (halfweg 10de eeuw). Boven de klokken en het uurwerk is nog een derde torentje toegevoegd met daarop een beeld van San Rafaël.

De buitenkant is niet zo spectaculair. Maar er even rondlopen doet je toch beseffen hoe immens groot het is.
Het historische centrum van de stad met de kathedraal staat op de Werelderfgoedlijst  van de UNESCO.

 

Op weg naar Cordoba

Een paar onverwachte gebeurtenissen weerhielden me deze week om te bloggen…

De derde dag van ons verblijf in Sevilla namen we twee taxi’s en reden naar het treinstation om naar Cordoba te reizen. Vooraleer op een Renfe trein (de nationale treinmaatschappij van Spanje )te stappen was er nogal controle. Eerst wachten op het bovenperron tot het lint( zoals op een luchthaven open werd gedaan en we met een roltrap naar het perron konden. Op het perron was er controle zoals bij een vliegtuigreis. De ticketten vermeldden het wagon nummer en het nr van je zitplaats. Vòòr het instappen werd gecontroleerd of je in de juiste wagon stapte. De rit duurde een half uurtje!

Het station van Cordoba is een nieuw en modern gebouw met een galerij  met winkeltjes en kleine eetgelegenheden. Nog een blik op het station en onze dag kon starten. We wandelden langs een mooie brede laan met originele fonteinen en hier en daar stond een mimosa boom te bloeien. Mooi ,maar na een tijdje stelden we vast dat we in de verkeerde richting liepen en nooit in het centrum terecht zouden komen!! Ach het was mooi weer en we hadden alle tijd. Terugkeren deden we niet , we wandelden door  straten met prachtige huizen en pleinen, liepen door smalle steegjes, vroegen al eens de weg en keken op de stadskaart.

wandelen in sevilla

Het enige wat we niet gedaan hebben in Sevilla is naar een voorstelling gaan kijken waar flamenco werd gedanst. Niet ver van ons hotel was er een restaurant waar er voorstellingen waren tijdens het diner. Maar we waren ’s avonds zo moe dat niemand nog fut had om daar heen te gaan. Ik heb dan maar (met toestemming van de mama ) een minidanseresje gefotografeerd.
In de smalle straatjes was het leuk wandelen  en kon je binnen gluren in mini caféetjes. Terrasjes waren er overal. Zodra er een beetje plaats was om een tafel en een stoel te zetten was er een terras! Meestal stonden die in de drukkere straten gewoon onder de appelsienbomen. Onder zo’n boom hebben we op een avond eens japans gegeten. De appelsienen waren nog groen ,maar het wordt ten zeerste afgeraden om er van te eten als ze rijp zijn. Zoals in alle steden zijn er ook souvenirwinkeltjes !

Denken jullie dat  het reisverhaal ten einde is? Dan kennen jullie die zes dametjes niet goed!!
Op de derde dag dat we in Sevilla waren hebben we de trein genomen en zijn we naar …Cordoba gereden. Maar ik laat jullie nu even met rust  met mijn reisverhalen. Het komt er nog wel aan.