Mijn eerste kerstmarkt

De eerste kerstmarkten zijn er weer en ze maken er veel reclame over. Ik kreeg zin om ook eens een kerstmarkt te bezoeken . Eentje waarvan het al jaren geleden was en niet eens zo ver rijden .
Daar hebben we indertijd de eerste kunstkerstboom gekocht nadat de echte in brand was gevlogen. Het was nog de tijd dat we echte kaarsjes in de boom plaatsten. De kinderen hadden er niets beter op gevonden om er propjes watte bij te plaatsen zonder dat ik er erg in had. Tot op een gegeven moment de boel in brand vloog. Ik kan van mezelf zeggen dat ik niet vlug in paniek ben en ik gooide er een reisdeken over. De boom werd onmiddellijk verwijderd en ook de pannetjes met kaarsen vlogen de vuilnisbak in. We reden naar Oostburg(NL) om een kunstboom te kopen. Dit tuincenter was een van de eerste waar je mooie kunstkerstbomen kon kopen. We hadden reclame gezien en vonden de prijs wel duur maar veiligheid voor alles en dan meteen ook nieuwe lichtslingers( waar je om de haverklap een ander lampje moest insteken. Wat is dit nu toch gemakkelijk met de ledlampjes ).

Het was een mooi tuincenter en ik ben er nadien regelmatig plantjes gaan halen . Typisch voor Nederland ze hadden een groot gamma kamerplanten . Maar op den duur was de aardigheid eraf. Altijd hetzelfde stramien. Ondertussen kwamen er dichterbij ook tuincentra.
Tot dit tuincenter sedert een aantal jaren een Life&Garden is geworden . Een hele verandering en daarom wilden we nu eens daar de Kerstmarkt bezoeken.
Vriendin en ik hebben het ons niet beklaagd. Pas op zondag 23 oktober was de officiële start en wij waren er een dag eerder. Zaterdag was het nog niet zo druk.

Het gebouw is nog hetzelfde maar de hele infrastructuur is aangepast. Zowel buiten als binnen een strak patroon om bloemen en planten te etaleren en er is gestreefd naar rust door allerlei compartimenten te maken. De buitentuin hebben we niet echt bezocht maar zo te zien was er keuze genoeg.

Ook aan halloween is gedacht met een uitgebreide stand. Zelfs aan gedenksteentjes voor Allerheiligen. En ook echte en namaak pompoenen. Heel veel bloemen , maar we kwamen voor de kerstversieringen!!

En kerstversieringen waren er bij de vleet! Die waren in verschillende kamers ondergebracht . Je kon rustig rondslenteren . En als het allemaal teveel werd was er een mooie koffiehoek ingericht waar je gratis aan een automaat koffie, thee of chocomelk kon nemen en even kon uitblazen van het rondslenteren.

Ik heb er enkel typisch Hollandse snoep gekocht oa drop , maar vriendin heeft een mini kerstboompje gekocht om bij haar andere boompjes te zetten.( ze verzamelt ze). Ik wil eerst al het kerstgerief van de zolder halen en kijken wat ik dit jaar wil bijkopen. Niet veel want na al die jaren kan ik bijna zelf een winkel openhouden met kerstspullen, misschien eens zo’n verlicht huisje .

Even afgehaakt…

…omdat ik na de griepprik me een tijdje belabberd heb gevoeld. De drie prikken (ook de booster) tegen corona zijn zonder veel last verlopen. Wel een tijdje ferme vermoeidheid maar dit ging over. Bij de griepprik heb ik precies een aanval van spierpijnen en sinusitis gehad, had het warm en koud en had ik zin in een winterslaap…

In één woord ik voelde me slap en ellendig. Gelukkig lag het hoogtepunt van alle ellende na het kerstfeest met de familie . Mijn schoondochter( verpleegkundige) had de prik gezet toen ik daar was.
Het mistig weer (tot heden) is voor mij ( sinusitis) ook geen aanrader om veel buiten te lopen en ik zoek het ook niet op nu ik het met hulp van medicatie alles onder controle heb. “Rusten en slapen is de beste medicijn ” zei mijn moeder altijd. Dat heb ik dan ook maar gedaan. En tussendoor naar zoeterige kerstfilms gekeken. hahaha. voor zover ik niet lag te slapen .
Nu ben ik bezig met kerstbrieven en kaartjes schijven. Verleden jaar had ik merkelijk meer kaartjes gekregen dan andere jaren .Wel minder kerstmailtjes. Ook dit jaar lijkt het aantal kerstkaarten dat ik ontvang in stijgende lijn te gaan. Dus ben ik maar aan het schrijven geslagen….

Het is lekker warm binnen en overal lichtjes die de duisternis moeten buiten houden maken het gezellig.

Eerst maar verder met kaartjes en brieven schrijven en dan kom ik terug want vòòr ik in een dipje viel ben ik er toch nog even op uit getrokken.

We vierden het vroeg….

De voorbije week verliep met ups en downs. Maar zondag was het een heuglijke dag laat ik daar maar mee beginnen.
Elk jaar vierden we Kerst één of twee zondagen voor Kerstdag zelf. Kwestie om alle drie de kinderen met hun wederhelft bijeen te krijgen. Een paar hebben soms zondagdienst( bv in de zorg en de verkoop)
Jarenlang was het verzamelen geblazen bij oma en opa maar kleine kinderen worden groot en verlaten het ouderlijk huis en bouwen een eigen familie op.
Toch bleef het altijd verzamelen geblazen voor het paasfeest ,een bbq in de zomer ,het kerstfeest ,een belangrijke verjaardag….en alles werd in het werk gesteld om ook de kleinkinderen (later met hun echtgenoten en dikwijls nog gastkindjes ) erbij te hebben.
Opa is al een tijdje overleden en de oudste zoon heeft het overgenomen om de familie bijeen te brengen voor oa het Kerstfeest.
Nu in coronatijden blijft het beperkt tot de drie kinderen en hun wederhelft. De kleinkinderen en achterkleinkinderen zijn er niet bij. Jammer. Ooit zal dit hopelijk weer mogelijk worden dat we met meer dan twintig mensen kunnen bijeenkomen. Zo werd er vòòr coronatijd een grote familiebijeenkomst georganiseerd naar aanleiding van de herdenking van 100 oorlog in de Westhoek. We trokken naar verschillende slagvelden en herdenkingsplaatsen, aten in kleine dorpen in typische eethuizen en beleefden een ongelooflijke mooie dag. Het jaar daarop zou er iets in elkaar gestoken worden aan de kust….. Toen kwam corona!

Zondag reed ik samen met zoon en dochter richting Westhoek, waar we tegen de middag in het grote en gezellige huis van Luc en Ingrid verwacht werden .

Het was ook een dubbel feest niet enkel Kerst werd gevierd maar ook het feit dat Luc en Ingrid na héél veel jaren het huis konden kopen waar hun drie kinderen zijn groot geworden en waar ze beiden zoveel energie hebben ingestopt om het te vernieuwen , aan te passen aan hun noden en gezellig te maken.
Daar werd eerst en vooral een glas champagne op gedronken!! En meer dan eentje ook!

En dan hebben Luc en Ingrid een waaier aan lekkere hapjes en gerechten op tafel getoverd. Veel te veel want we zijn allen huiswaarts gekeerd met een doos vol desserts “voor de volgende dag bij onze koffie “,zei Ingrid.

Ach maar de huistroetels mogen niet vergeten worden want die bleven allebei ons van dichtbij gadeslaan! En Baziel nog liefst van al op de schoot van Luc. Ook nog een foto van oma met haar kindjes in een overmoedige bui!

Op cadeautjes jacht gaan voor iedereen is allang niet meer aan mij besteed. Maar ik geef toch elk jaar een speciale toets aan het envelopje dat de kinderen krijgen. Dit jaar bracht de Notenkraker hun kerstgeschenk . Een leuk moment om hun verbaasde gezichten te zien!

En toen werd het avond en liet we Ingrid en Luc achter in hun bijna eigen huis om terug te keren naar ons eigen huis !

Kerstshoppen

Eigenlijk is de titel niet helemaal juist. Want echt kerstinkopen doen deed ik niet. Ik wilde voor mezelf een nieuwe outfit kopen en tot nu toe had ik niet gevonden wat ik zocht. Dat betekende dat vriendin en ik al een paar namiddagen op stap waren en wees gerust het was niet winkel in en uit, want daar heb ik een hekel aan. Gewoon een paar adresjes en dan stop , verder wandelen en een koffie gaan drinken.
Het kerstfeest gaat door bij de oudste zoon en zijn vrouw . Niet eens op kerst maar wel op 12 december. Tja de datum moet passen voor iedereen hé en de drie kinderen hebben ook schoonfamilie… .

We zijn allang overeengekomen dat we kerst vieren half december zelfs toen opa nog leefde.. Gezien dat voor iedereen het eerste feest is in de maand december is de gretigheid ook groot. Jarenlang was het bij mij thuis maar de fakkel werd overgenomen door de oudste zoon . Ik trakteer met het eten en de kinderen zorgen voor de drank . Dus daar moet ik mijn hoofd niet meer over breken. En het eten wordt door henzelf gemaakt want zoon en schoondochter kunnen meer dan uitmuntend koken. Die twee wedijveren met elkaar. Daar profiteren de gasten dan van 🙂

Gisteren reden vriendin en ik naar Maldegem. Daar waren een paar winkels waar het eventueel zou kunnen lukken. En het is ook gelukt. Een jurkje met een jasje er bovenop. Vriendin is altijd overijverig en sleurt dan kleren aan die ik moet passen. Wel makkelijk want als iets niet past schiet zij terug de winkel in om een andere maat te halen( als die er is). Ik bespaar je de foto’s die ze maakte van dat passen! Ik heb zo’n hekel aan passen want dan ben je buiten adem van al dat gesleur met kleren en raak je verhit en bezweet…In elk geval hebben we flink wat afgelachen. Ik met mijn lange broek op mijn voeten en dan de jurk er boven. Ik had geen zin om schoenen uit te doen en de broek kon ik daardoor ook niet uit.

Nu we daar toch waren deden we nog een paar winkels . Je weet maar nooit.. In die ene winkel kreeg ik al een flinke vermindering op de vastgestelde prijs en wie weet deden de andere winkels ook al een actie. Want winkels concurreren maar al te graag met elkaar. Het bracht niets meer op .

Ik had een reclame gezien in de Action En gezien er in Maldegem ook een grote winkel is , ben ik daar binnengestapt en heb grote( 60cm) notenkraker figuren gekocht aan een ongelooflijk prijs als je vergelijkt met andere winkels waar ze soms het vijfdubbele en méér voor vragen. Niet te verwonderen dat bijna in elke winkelkar één of meerdere van die figuren lagen .
De tijd dat ik op jacht ging om kerstcadeautjes voor iedereen te kopen is voorbij. Ik zoek elk jaar iets origineels om een envelopje bij te voegen . Later toon ik wel een foto, want ze zouden kunnen meelezen.
Nu we toch in de sfeer van kerst raakten ,zijn we op de terugweg gestopt aan een groot tuincentrum waar een cafetaria aan verbonden is en daar hebben we ons helemaal in de kerstsfeer ondergedompeld.

Het enige minpunt om deze dagen uitstappen te doen is dat het zo vroeg donker is en zeker op zo’n grijze dag zoals gisteren. Om 17 uur was het al helemaal donker maar het belette ons niet om toch nog eens naar het tuincentrum te gaan. Sluiting om 18 uur . Zo konden we nog een uurtje genieten van de kerstsfeer. Mooi toch !

licht uit!

Vandaag doe ik het kerstlicht uit.


Ik ga de lichtjes in de struiken voor mijn deur doven en de kerstboom is deze week al verwijderd en de lichtjes in huis begin ik alvast ook op te bergen. Nu nog de dozen terug opvullen met al het kerstgerief. Hoewel ik  dit jaar niet alles heb gebruikt . Juist genoeg om het voor mij gezellig te maken. Er waren hier geen familiefeestjes dit jaar .
Alleen laat ik de kaartjes met kerst en nieuwjaarswensen nog even staan. In deze donkere dagen brengen ze toch warmte in je hart . Ook is het afgelopen om naar al die zeemzoete kerstfilms te kijken. Ik heb ervan genoten maar nu zou het een overdosis worden.
De kerstsfeer is hier al begonnen toen kleinzoon nog vòòr Sinterklaas al het kerstgerief van de zolder haalde en de kerstboom optuigde. Nog nooit stond die zolang in huis. Gelukkig geen last van afvallende naalden 😉 !

 

Nog even een terugblik op de kerstlichtjes in de stad.

Zelfs het station was mooi verlicht en in de bomen  bij het binnenkomen van de stad ( hierboven)waren er mooie lichtslingers aangebracht

 

De lichtjes op mijn oprit

Kaartjes op verschillende kasten. Die blijven nog eventjes staan vooraleer ik ze allemaal in een album steek. Dit jaar zijn er opvallend méér dan vorig jaar

De feestdagen zijn voorbij

 

Lieve mensen ,ik wens jullie allemaal een goede start in dit nieuwe jaar. En laat ons hopen dat we dit jaar wat meer vrijheid krijgen en elkaar weer kunnen knuffelen!
Zelf heb ik  het op mijn blog een tijdje laten afweten . Laat ons zeggen dat ik een serieus dipje heb gehad door wat lichamelijke kwaaltjes zoals een flinke aanval van sinusitis . Vochtig en mistig weer was de oorzaak. Het was al zolang geleden dat ik daar nog last van had . Tja en dan wat onvoorzichtig geweest ,wandelen bij mistig en regenachtig weer  🙁 Daar bovenop kreeg ik  plots last van hoge bloeddruk wat bij mij nogal duizelingen veroorzaakt. Een beetje teveel kaartjes en brieven geschreven om die toch nog redelijk op tijd in de bus te krijgen. Door corona heb ik gemerkt dat ik méér correspondentie kreeg dan andere jaren en ook veel meer telefoontjes . Dat laatste kwam ook wel omdat je minder op bezoek kon gaan naar elkaar dan andere jaren. Ook heb ik veel koekjes, muffins, oliebollen, pannenkoeken en wafels gebakken. In één woord wat veel hooi op de spreekwoordelijke vork genomen. Ach ja ik doe dat ook graag .
Het enige wat me geholpen heeft om aan die duizelingen te ontsnappen is rusten en wat meer slapen. Dat heb ik ook gedaan . Zo was ik met de feestdagen toch wat fitter .
Ik heb wel mooie feestdagen gehad , alles in mineur natuurlijk want een familiebijeenkomst met alle kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen zat er niet in . Het jaarlijks oud en nieuw gaan vieren bij mijn vriendin in Lokeren zat er  ook niet in. Maar de bubbels die ik heb ,bezorgden me  een leuke kerst- en nieuwjaarsperiode .

Ik heb veel  kerstfilms bekeken al lijken die allemaal wat op elkaar. Feel good films met happy ends . Niet ingewikkeld en met veel misverstanden die op het einde altijd een goede afloop kennen. Op regenachtige en mistige dagen , lekker languit in de zetel , is dat goed te doen.
Elk jaar opnieuw ben ik verslaafd aan kerstfilms en soms zie ik er drie per dag. ( eerst opnemen en dan de andere dag bekijken. Gewoon de reclame doorspoelen en na een dik uur heb je de film gezien :-). Ik kan me dan lekker ergeren aan al die vrouwen met lange pijpekrullen ,die met hoge hakken door de sneeuw ” dartelen” ,gekleed in frivole kleren waarbij ik het al koud krijg als ik ze zie lopen .
Dorpen volgepropt met kerstbomen en kerstlichtjes en sneeuw bij de vleet en dan de obligate kerstboom die midden in het dorp staat en waar met veel ceremonie de lichtjes worden aangestoken onder het drinken van a cup of hot chocolat. Daar wordt wat hot chocolat gedronken. Ik zou er alvast maagpijn van hebben! Misschien zit er ook iets sterker in die cup of chocolat, wie weet!
En de meeste verhalen beginnen met een man of vrouw die vanuit de grote stad naar zo’n kerstdorp reist om er tot rust te komen of hun familie op te zoeken.
En toch kijk ik …elk jaar opnieuw.  Tot ik het zo beu ben als koude pap. Maar ondertussen heb ik wel mijn  Engelse detective films en andere crimi’s opgenomen. Dat is dan voor na nieuwjaar…wanneer ik  mijn kerstmuts weer heb opgeborgen en mijn dagelijks leven weer als voorheen verloopt!


 

 

Kerstkaarten schrijven

O ik stel vast dat ik al een paar dagen hier niet verschenen ben. Ik had het echt niet in de gaten. De dagen gaan zo vlug voorbij. Dan zeggen ze weleens als je op pensioen bent zijn de dagen lang , maar ik kom tijd te kort.
Ik ben nu al een paar dagen bezig met een lijst langs te lopen met namen en adressen om kerst- en nieuwjaarswensen te schrijven. Ik wil zeker niemand vergeten in deze tijd dat er zo weinig sociaal contact is   Maar tot mijn verbazing groeit die lijst alsmaar  aan . Ik ontving al vroeg kaartjes van mensen van wie ik dacht voorlopig niets  meer te zullen horen. Vooral van de twee Seniorenverenigingen en ook van mensen die ik wegens het lange ziek zijn van mijnentwege weinig heb gecontacteerd.. Ach en telefoneren is goed voor een paar keer maar dan zwakt zoiets ook af, vooral als je niet een hechte vriendschap  hebt met elkaar.
Ik ben gewoon om  op die kaartjes  telkens iets persoonlijks  te schrijven. Dat vraagt heus wel wat tijd. Deze morgen ben ik naar de winkel gereden om een lading nieuwe kaartjes  want ik had me flink misrekend wat het aantal betrof,  jammer dat de post tegen de middag al gesloten was  zodat ik nu nog eens de baan op moet om postzegels. Ik had wel een voorraad aangekocht vorige maand ,maar ik heb het onderschat en nu wordt het gegarandeerd rijtje schuiven  🙁
Dat schrijven zelf vind ik erg leuk maar ik moet zo nu en dan ophouden omdat ik krampen krijg in mijn duim en pols( zwakke plek na een vroeger  zwaar auto ongeval ). Ik probeer daarom  korte briefjes te typen om bij de kaartjes te voegen. Want typen gaat beter en belast mijn hand niet zo . Ik heb hiervoor van een vriendin “pelure ” papier( doorslag papier dat veel lichter is dan een gewoon A4 blad) gekregen  zodat de kaarten niet teveel zouden wegen. Ach waar is de tijd dat we zo’n papier gebruikten op ons werk  toen kopiëren nog niet bestond en we buiten het originele A4 blad tussen elk vel  pelure papier een blad carbonpapier moesten steken. Velen kennen dit niet meer, maar ik zocht het op en het bestaat nog altijd. Het is zo’n zacht dun papier en toch kan ik de getypte teksten makkelijk uitprinten op zo’n papier. Mijn bureau is te klein om alles uit te stallen .Ik gebruik de eettafel , maak het me gezellig met een kan thee die ik in een theemuts warm houd , laat een kaarsje branden en dan starten maar.

Maar ik zorg ook voor de nodige beweging in de buitenlucht. Zo was ik maandagnamiddag met een vriendin  gaan wandelen in de Steenbrugse bosjes  waar ik eerder al eens heb gewandeld. Het was een mooie namiddag en het hondje waar ze nu en dan voor oppast mocht mee. Op de plek waar een wensboom staat hingen nu andere teksten en ook enkele dromenvangers. Eén tekst viel me op en was zo passend voor de huidige tijd.

Allen samen kunnen we het gevecht aan tegen corona , we zullen ook winnen  !

In het bos was het erg rustig en aan de voet van een dikke boom zagen we nog een hele rij paddenstoeltjes.

Het hondje liep vrolijk te huppelen in het bos  maar toen zij in de nabijheid van een slapende poes kwam en die geen oog voor haar had, bleef ze wat beteuterd kijken naar de poes op die elektriciteitsbak.

En de wandeling eindigde met een kleurrijke zonsondergang.

Nu maar weer nog wat verder schrijven aan mijn kerst en nieuwsjaarwensen!

 

 

Licht in de duisternis

Ik weet  het ,ik weet het. Het is nog veel te vroeg. Maar ik heb geprofiteerd van het bezoek van een kleinzoon om het kerstgerief van de zolder te halen. En bijgevolg ook de namaakkerstboom. Hij heeft die in elkaar gestoken , de lichtjes erin gehangen en die ook helemaal versierd.
Er is nu licht in de sombere  dagen  waar het al zo vroeg donker wordt. Ook voor jonge mensen valt het allemaal zwaar . Geen contact met vrienden uit de klas, afstandsonderwijs, niet de favoriete sport kunnen beoefenen… Dan is een kerstboom optuigen bij oma  een mooie afwisseling.
En oma is ook blij met de afwisseling . Toch nog wat wachten met verder versieren tot Sinterklaas is gepasseerd.