We vierden het vroeg….

14 december 2021 kinderenenkleinkinderen familie, Kerst, kinderen familie, Kerst, kinderen

De voorbije week verliep met ups en downs. Maar zondag was het een heuglijke dag laat ik daar maar mee beginnen.
Elk jaar vierden we Kerst één of twee zondagen voor Kerstdag zelf. Kwestie om alle drie de kinderen met hun wederhelft bijeen te krijgen. Een paar hebben soms zondagdienst( bv in de zorg en de verkoop)
Jarenlang was het verzamelen geblazen bij oma en opa maar kleine kinderen worden groot en verlaten het ouderlijk huis en bouwen een eigen familie op.
Toch bleef het altijd verzamelen geblazen voor het paasfeest ,een bbq in de zomer ,het kerstfeest ,een belangrijke verjaardag….en alles werd in het werk gesteld om ook de kleinkinderen (later met hun echtgenoten en dikwijls nog gastkindjes ) erbij te hebben.
Opa is al een tijdje overleden en de oudste zoon heeft het overgenomen om de familie bijeen te brengen voor oa het Kerstfeest.
Nu in coronatijden blijft het beperkt tot de drie kinderen en hun wederhelft. De kleinkinderen en achterkleinkinderen zijn er niet bij. Jammer. Ooit zal dit hopelijk weer mogelijk worden dat we met meer dan twintig mensen kunnen bijeenkomen. Zo werd er vòòr coronatijd een grote familiebijeenkomst georganiseerd naar aanleiding van de herdenking van 100 oorlog in de Westhoek. We trokken naar verschillende slagvelden en herdenkingsplaatsen, aten in kleine dorpen in typische eethuizen en beleefden een ongelooflijke mooie dag. Het jaar daarop zou er iets in elkaar gestoken worden aan de kust….. Toen kwam corona!

Zondag reed ik samen met zoon en dochter richting Westhoek, waar we tegen de middag in het grote en gezellige huis van Luc en Ingrid verwacht werden .

Een leuk ideetje: Luc heeft houten stokjes aan de zijwand van een zelfgemaakte kast aangebracht
waar allerlei berichtjes en kaartjes kunnen aan opgehangen worden.

Het was ook een dubbel feest niet enkel Kerst werd gevierd maar ook het feit dat Luc en Ingrid na héél veel jaren het huis konden kopen waar hun drie kinderen zijn groot geworden en waar ze beiden zoveel energie hebben ingestopt om het te vernieuwen , aan te passen aan hun noden en gezellig te maken.
Daar werd eerst en vooral een glas champagne op gedronken!! En meer dan eentje ook!

En dan hebben Luc en Ingrid een waaier aan lekkere hapjes en gerechten op tafel getoverd. Veel te veel want we zijn allen huiswaarts gekeerd met een doos vol desserts “voor de volgende dag bij onze koffie “,zei Ingrid.

Ach maar de huistroetels mogen niet vergeten worden want die bleven allebei ons van dichtbij gadeslaan! En Baziel nog liefst van al op de schoot van Luc. Ook nog een foto van oma met haar kindjes in een overmoedige bui!

Op cadeautjes jacht gaan voor iedereen is allang niet meer aan mij besteed. Maar ik geef toch elk jaar een speciale toets aan het envelopje dat de kinderen krijgen. Dit jaar bracht de Notenkraker hun kerstgeschenk . Een leuk moment om hun verbaasde gezichten te zien!

En toen werd het avond en liet we Ingrid en Luc achter in hun bijna eigen huis om terug te keren naar ons eigen huis !

Verjaardag

15 juni 2021 kinderenenkleinkinderen familie, Feest, kinderen familie, kinderen, verjaardag

Ik kan in feite beter schrijven verjaardagen. Juni is een leuke maand om verjaardag te vieren. De kans dat het mooi weer is en je buiten kan zitten is toch veel groter dan ergens vroeg in het voorjaar of tegen de winter aan. En als er dan een paar verjaardagen vlak bij elkaar liggen dan kan er één groot feest van gemaakt worden. Met corona is dat nu niet zo gemakkelijk maar we hebben het toch voor elkaar gekregen om een feestje te bouwen. Wel niet zo uitgebreid als andere jaren maar de jarigen zelf vonden het toch geslaagd.

Op 12 juni is de oudste kleinzoon , Kevin, jarig en ik ben ook jarig en op 13 juni is de tweede zoon jarig. Vroeger maakten we er één groot feest van met alle kinderen en kleinkinderen. Dat is nu niet mogelijk en we lieten de kleinkinderen en ondertussen ook de achterkleinkinderen thuis. Als de corona toestand blijft verbeteren kunnen we misschien deze zomer een bbq inrichten met de hele familie.

Zaterdag was het de hele dag sms -jes ontvangen en telefoontjes en een paar bezoekjes. Ik zit al een tijdje niet op FB meer bepaald sedert de eerste ernstige operatie met erna een jaar out en dan de tweede ernstige operatie en weer maanden out. Maar als je dan toch nog meer dan 100 verjaardagswensen binnenkrijgt dan ontroert je dat en denk ik er aan om opnieuw te starten. De brievenpost wordt slechts 2 maal in de week besteld maar de postbode was zo attent( echt een lieve man) dat ik elke dag wenskaarten in de brievenbus vond. Niet moeilijk als je sommige versierde enveloppen zag. Soms stond er enkel op ” oma” en het juiste adres. Kleinkinderen denken wellicht dat dit mijn naam is 😉

Zondag was het verjaardagsfeest in de tuin van de oudste zoon. Een heerlijke dag en tot ‘s avonds laat konden we op het grote terras zitten en konden we in de tuinzetels of aan tafel genieten van een hele rij tapas met afsluiter een crème catalan (ipv van crème brulée) en taart en koffie/thee.

Toen het fris was ging iedereen huiswaarts en genoten we onderweg van een fantastische prachtige zonsondergang. Ik reed nu deze keer niet zelf maar het lukte me toch niet om die ondergaande vuurbol te fotograferen.

In de tuin bij de oudste zoon is het altijd genieten
een gemetselde bbq en waterpoelen voor de eenden en kippen, een hangzetels onder de druivelaar. Poes kijkt rond en zag dat het goed was. En wanneer de kleinkinderen( mijn achterkleinkinderen) van de zoon weer kunnen langskomen is hij nu al bezig met klimrekken en schommels te installeren en wordt het kinderhuisje uitgebreid

Hij is ook de artiest in de familie. Kijk maar eens hoe hij de muren in huis vol schildert met spreuken

Het was werkelijk een dagje om in te kaderen!

fietstocht

23 mei 2020 kinderenenkleinkinderen fietsen, kinderen fietsen, kinderen

Het was op Hemelvaart uitzonderijk warm weer. Nogal een verschil met de dag erop. Ik ben met dochterlief in haar omgeving Middelburg (B) gaan fietsen. Zij en de zoon horen tot mijn bubbel. Het was zo warm ( 33° op haar terras en dan nog in de schaduw) dat we tot een stukje in de namiddag hebben gewacht om te starten voor een twee uur durende fietstocht. Het was heerlijk fietsen onder de bomen langs de Blinker( het Leopoldkanaal).
We fietsten er niet alleen. Ik geloof dat iedereen die een fiets heeft die uit zijn bergplaats had gehaald. Maar er was wel plaats genoeg om afstand te kunnen houden en het waren allemaal rustige fietsers. Geen koerstoestanden!

Na een eind fietsen langs het kanaal kwamen we aan een baileybrug de Lievebrug genoemd.

“Lievebrug over het Leopoldkanaal. Beschermd als monument bij Ministerieel Besluit van 9 juni 2004. In het najaar van 1944 bevrijdden de Canadezen in de Slag bij het Leopoldkanaal de gemeenten ten zuiden van het Leopoldkanaal. Op 6 oktober begonnen de soldaten van het 7de Canadese Infanteriedivisie de constructie van een “Bailey-bridge” over het Leopoldkanaal tussen Maldegem en Sint-Laureins. Een paar dagen later staken bij de eerste fase van de “Switchback Operation” de Canadezen het kanaal over. Ongeveer 200 gesneuvelde Canadezen werden eerst begraven op een noodkerkhof aan de Aardenburgkalseide in Maldegem. In 1945 werd het Canadees oorlogskerkhof in Adegem geopend. Er rusten 1145 gesneuvelden waaronder 844 Canadezen.”

Aan de kant van de weg staat een herdenkingspaneel . Op deze plaats en ook elders langs dit kanaal is er tegen het einde van de oorlog enorm gevochten en zijn vele burgers en soldaten gesneuveld….

…met aan de ene kant een tekst van Paul De Wispelaere ° in Assebroek 1928 en overleden in Maldegem 2.12.2016. Een bekende auteur en Hoogleraar Nederlandse literatuur…

…en aan de andere kant een tekst van Peter Theunynck een Belgisch dichter en schrijver geboren in Eeklo in 1960 . Hij woont en werkt in Antwerpen.

Een moment van bezinning – de ouders van mijn moeder zijn in de bombardementen in deze oktobermaand maar dan rond Sluis (NL)beiden gestorven.
We stapten op de fiets en vervolgden onze rit tot we een afslag zagen die ons recht naar een boerderij bracht waar ze hoeve ijs verkochten( de oranjewegwijzer)!

In de schaduw aan de kant van de weg zagen we véél mensen een ijsje smullen! De boerderij heeft anders een erf ingericht met tafels en stoelen en parasols. Niets van dat alles. Ik heb maar geen foto genomen van al de mensen die aan de overkant van de weg in de schaduw van een hoge haag bij hun fiets stonden om hun ijsje te eten! ( kwestie van privacy, maar het was wel een foto waard geweest 🙂 )

Toen we in St Laureins kwamen dachten we het slim aan boord te leggen door aan de andere kant van het kanaal terug te fietsen. Dat hadden we wel verkeerd ingeschat. Het was een aarden weg met sporen van een tractor en helemaal niet zo comfortabel om te fietsen en zeker niet met mijn elektrische fiets. Dan maar te voet verder gewandeld tot aan de Baileybrug die we overstaken om dan verder te fietsen op een “normale” weg !!

Die andere kant zag er wel romantisch uit! Wat verderop begonnen echter de putten en bulten.

Op de terugweg kwamen we langs het kanaal ook nog een aantal bunkers tegen die een grote rol gespeeld hebben bij de bevrijding van deze streek ,maar we zijn niet meer afgestapt van onze fietsen.
We waren een beetje moe 🙂

Paasmaandag…

2 april 2018 kinderenenkleinkinderen familie familie, kinderen

…is rustig nagenieten van een mooi Paasdag.
Het was fijn om mijn drie kinderen weer eens samen te krijgen. De dag verliep gezellig met eten, drinken en babbelen. Daarvoor dienen familiebijeenkomsten hé !
Het mannelijk gezelschap hield het bij spelletjes spelen en de vrouwen met tateren ! Zo’n dag doet deugd. Meer moet dat niet zijn.

straatspelen

2 februari 20182 februari 2018 kinderenenkleinkinderen herinnering, kinderen herinneringen, kinderen

Ik sprak gisteren dat er indertijd straatfeesten werden gehouden ter ere van het feit dat we nieuwe voetpaden gingen krijgen. Ach het kind moest een naam hebben en dat vonden wij als buren wel een unieke gelegenheid om alle bewoners van onze straat en de omliggende straten eens samen te brengen op een zomers straatfeest.

Dat was vòòr het digitale tijdperk dus ging ik op zoek in de fotoalbums . Ik vond die niet meteen , maar ik kwam foto’s tegen van de straatspelen die gehouden werden in de zomer van 2000. Voor het derde jaar na elkaar richtten de jongeren van ongeveer 16 jaar deze spelen in. De ouders en sympathisanten werden aangesproken als sponsors : cake, taart en koekjes , drank , ijsjes, chips, fruit, …alles was welkom om uit te delen aan de deelnemers van deze straatspelen. Bij het zien van de foto’s herinner ik me dat ik een kleine ingreep had gehad en hen niet had kunnen sponsoren met iets. Ik had er wel voor gezorgd dat ze geld kregen en daar zouden ze iets mee kopen. Op de dag zelf hadden ouders en vrienden post gevat op het voetpad om toe te kijken hoe de kinderen met knikkers speelden, blikken omver gooiden , en noem nog maar op van oude kinderspelen. Ook wij zaten op de oprit van onze garage toe te kijken.
Plots kwam een rij jonge mensen een bedankingsliedje zingen voor me . Ze hadden met het geld dat ze gekregen hadden Tshirts gekocht en zelf beschilderd zodat iedereen kon zien wie de inrichters van deze spelen waren!!Ik krijg er nog een krop in de keel van. Meer hoef ik er niet over te vertellen dat berichtje in een plaatselijke krant spreekt boekdelen!

Een zicht op de straat vóór de drukte begon. De jongeren hadden lakens verzameld en er “straatspelen” op geschilderd. Zelf had ik ervoor gezorgd dat het begin en tot aan de bocht van de straat verboden was voor auto’s.