De familie vierde feest !

Voor mij was het vorige zondag wel een bijzonder feest. Het was het communiefeest van de oudste achterkleindochter. Even heb ik gevreesd er niet bij te kunnen zijn. De naweeën van corona zijn nog steeds niet helemaal verdwenen. Ik was dus blij dat ik het kon meemaken. De dienst in de kerk sloeg ik over om het mezelf toch niet te zwaar te maken en dochterlief kwam me ophalen tegen de middag voor de receptie en de barbecue. De meeste genodigden kwam pas tegen de middag.
Het was een stralende dag en een blij weerzien met familieleden die ik de hele coronaperiode niet had gezien. Ook een emotionele dag . Dan pas besef je tenvolle dat je al die contacten hebt gemist.

Het feest ging door in een prachtige zaal dichtbij de kerk van Lissewege. Het was een origineel feest. De oudste kleindochter, Elsbeth, had samen met haar vriendin die ook een communiecantje had geopteerd voor één feest. Dat is enorm meegevallen zeker en vast voor al de kinderen van beide families.

Een traiteur verzorgde de barbecue en de twee vriendinnen zorgden samen met bereidwillige helpers dat niemand iets tekort kwam van spijs en drank. Wat in het oog sprong was het feit dat de verhuurders van de zaal er ook voor gezorgd hadden dat er een aparte babykamer was waar je baby’s en kleine kinderen kon te slapen leggen. Daar werd gretig gebruik van gemaakt!!

Aan de ingang werd je verwelkomd door twee verlichte ballonnen met elk de naam op van de communicant. De tafels waren gedekt met een placemat waarop foto’s stonden van de communicantjes.

De geschenkjes waaruit de genodigden mochten kiezen en de spaarpot waar een envelopje kon ingestoken worden. Dit geld zal gebruikt worden om later een uitstap te maken. Beide kinderen vonden dit een prima idee .

Een paar foto’s van de receptie die doorging op het terras en hieronder enkele kinderen . Een ballonman was ingehuurd en die zorgde ervoor dat alle kinderen een speciale ballon kregen!

Zelfs volwassenen waagden zich aan een sprongetje in het springkasteel !

Een dag om niet te vergeten !

De feestdagen zijn voorbij

 

Lieve mensen ,ik wens jullie allemaal een goede start in dit nieuwe jaar. En laat ons hopen dat we dit jaar wat meer vrijheid krijgen en elkaar weer kunnen knuffelen!
Zelf heb ik  het op mijn blog een tijdje laten afweten . Laat ons zeggen dat ik een serieus dipje heb gehad door wat lichamelijke kwaaltjes zoals een flinke aanval van sinusitis . Vochtig en mistig weer was de oorzaak. Het was al zolang geleden dat ik daar nog last van had . Tja en dan wat onvoorzichtig geweest ,wandelen bij mistig en regenachtig weer  🙁 Daar bovenop kreeg ik  plots last van hoge bloeddruk wat bij mij nogal duizelingen veroorzaakt. Een beetje teveel kaartjes en brieven geschreven om die toch nog redelijk op tijd in de bus te krijgen. Door corona heb ik gemerkt dat ik méér correspondentie kreeg dan andere jaren en ook veel meer telefoontjes . Dat laatste kwam ook wel omdat je minder op bezoek kon gaan naar elkaar dan andere jaren. Ook heb ik veel koekjes, muffins, oliebollen, pannenkoeken en wafels gebakken. In één woord wat veel hooi op de spreekwoordelijke vork genomen. Ach ja ik doe dat ook graag .
Het enige wat me geholpen heeft om aan die duizelingen te ontsnappen is rusten en wat meer slapen. Dat heb ik ook gedaan . Zo was ik met de feestdagen toch wat fitter .
Ik heb wel mooie feestdagen gehad , alles in mineur natuurlijk want een familiebijeenkomst met alle kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen zat er niet in . Het jaarlijks oud en nieuw gaan vieren bij mijn vriendin in Lokeren zat er  ook niet in. Maar de bubbels die ik heb ,bezorgden me  een leuke kerst- en nieuwjaarsperiode .

Ik heb veel  kerstfilms bekeken al lijken die allemaal wat op elkaar. Feel good films met happy ends . Niet ingewikkeld en met veel misverstanden die op het einde altijd een goede afloop kennen. Op regenachtige en mistige dagen , lekker languit in de zetel , is dat goed te doen.
Elk jaar opnieuw ben ik verslaafd aan kerstfilms en soms zie ik er drie per dag. ( eerst opnemen en dan de andere dag bekijken. Gewoon de reclame doorspoelen en na een dik uur heb je de film gezien :-). Ik kan me dan lekker ergeren aan al die vrouwen met lange pijpekrullen ,die met hoge hakken door de sneeuw ” dartelen” ,gekleed in frivole kleren waarbij ik het al koud krijg als ik ze zie lopen .
Dorpen volgepropt met kerstbomen en kerstlichtjes en sneeuw bij de vleet en dan de obligate kerstboom die midden in het dorp staat en waar met veel ceremonie de lichtjes worden aangestoken onder het drinken van a cup of hot chocolat. Daar wordt wat hot chocolat gedronken. Ik zou er alvast maagpijn van hebben! Misschien zit er ook iets sterker in die cup of chocolat, wie weet!
En de meeste verhalen beginnen met een man of vrouw die vanuit de grote stad naar zo’n kerstdorp reist om er tot rust te komen of hun familie op te zoeken.
En toch kijk ik …elk jaar opnieuw.  Tot ik het zo beu ben als koude pap. Maar ondertussen heb ik wel mijn  Engelse detective films en andere crimi’s opgenomen. Dat is dan voor na nieuwjaar…wanneer ik  mijn kerstmuts weer heb opgeborgen en mijn dagelijks leven weer als voorheen verloopt!


 

 

Sinterklaas

Agenda – Fronik Buurtboerderij

Sinterklaas heeft het wat moeilijk om dit jaar overal op tijd te zijn. Gezien zijn leeftijd moet de man zelf al opletten  om gezond te blijven. Ik heb hem dan ook niet veel gevraagd . Hij heeft toch aan mij gedacht en  ik vond vandaag in mijn schoentje een mooie jutezak met mandarijntjes en een klein beetje snoep. Er lag een kleine nota bij….Deze jutezak met mandarijntjes zodat je wat meer fruit kan eten en niet meer zoveel chocolade..”.

Maar wat doe je dan als je op de koffie bent uitgenodigd en er wordt een mooi gebakje van de Sint voor je neus gezet. Ik kan de Sint toch niet voor het hoofd stoten ?

“Sinterklaas  dank je wel “

 

Fijne dagen achter de rug

Neen ik heb niet het eerste vliegtuig genomen om ergens in het zuiden op vakantie te gaan. Ik ben héél tevreden met  mijn langdurige en zonnige vakantie in “El Jardiniero”!
Nergens mooier dan tussen de bloemen die nu door het warme weer massaal bloeien rondom mijn woning . Het is momenteel héél gezapig aan het regenen. Hopelijk blijft het zo en komen er geen stortvlagen en bliksem en donder aan te pas. De natuur heeft het broodnodig. En de mensen ook want als je leest wat er allemaal gebeurt met mensen die zo agressief reageren als iets hen niet aanstaat, dan zal de regen hen misschien wat afkoelen.

Neen de reden dat ik geen logje schreef komt omdat ik vorige week vrijdag jarig was. Met de corona is er geen sprake van een feestje te bouwen met verschillende mensen samen. Zonder eigenlijk af te spreken heb ik mijn verjaardag over drie dagen gespreid en met het mooie weer kon dit telkens doorgaan in El Jardiniero!
Een namiddagje de oudste zoon Luc met schoondochter Ingrid als complete verrassing  en de dag erop een Nederlandse vriendin met wie ik jaren na elkaar samen avondschool heb gevolgd  en vriendschap voor het leven heb aan overgehouden.
En dan vergeet ik mijn allerbeste vriendin die me al zoveel heeft geholpen toen ik erg ziek was.
Het sluitstuk was dan dochterlief  met echtgenoot en zoon Serge met echtgenote. Geen kleinkinderen die zitten in de examens.
Een beetje overweldigd heb ik vergeten foto’s te maken . Het was ook zo gezellig . Helemaal anders dan Moederdag  waar ik me tevreden moest stellen met  telefoontjes en dochterlief die vlug een bloemetje kwam afgeven.

De dagelijkse begietingsronde die ik in de vooravond moest doen wil ik nog wat kunnen genieten van de bloemen en planten, nam ook veel tijd in beslag. Het zal toch véél en lang moeten regenen eer de grond meer dan een paar centimeter diep vochtig wordt. Gelukkig heb ik boomschors tussen de aardbeien gelegd zodat de grond langer vochtig blijft nadat ik de plantjes besproeid heb. Het loont want ik pluk momenteel dagelijks een paar kilo aardbeien. Van de kleintjes maak ik confituur. De rest is voor de kinderen , een paar vriendinnen…en zelf eet ik er natuurlijk ook. Eigenlijk wel jammer dat ze allemaal zo vlug rijpen. Zo’n grote opbrengst en dat allemaal op een lapje van 2 op 2 meter.
Dat is ook het leuke aan tuinieren en doet je vergeten dat je er ook werk insteekt. Momenteel staan de kropjes sla mooi en staan er nu bloemetjes aan de boontjes( die leken het eerst niet goed te doen) en kan ik ook al denken aan het plukken van peultjes. De aalbessen kleuren ook al rood . Ik vreesde dat de jonge vruchtjes het zouden laten afweten na een paar vriesnachten indertijd, maar al zal de opbrengst niet zo groot zijn als verleden jaar er hangen er nog genoeg aan.

Mooi om af te sluiten. Gisterenavond kregen we behalve een paar spetters geen regen wel in de verte  zwarte lucht en plots kwam er een mooie regenboog te voorschijnen. Ik kreeg die niet helemaal op de foto. Het was een dubbele regenboog.

Daarvoor doe je het…

Marc ,mijn schrijfzoon was jarig in Januari. Door omstandigheden werd het niet zo uitbundig gevierd op de dag zelf. Eén van zijn vroegere begeleidsters wilde dit toch niet onopgemerkt voorbij laten gaan en ze organiseerde een klein etentje in een mooi restaurant in Lokeren. Zij nodigde niet alleen mij uit ook maar de huidige begeleidster en natuurlijk ook de vriendin van Marc. Een prachtig koppel.
Gisteren was het zover. De trein bracht me ( probleemloos  😉 ) naar Lokeren en we beleefden een mooie middag en namiddag.

Kijk eens hoe Marc straalt . Daarvoor doe je dat toch graag hé !

Na het lekker etentje zijn we nog even gaan wandelen in Lokeren
( zonder de huidige begeleidster van Marc want die had nog andere verplichtingen)
en was er nog een fijne verrassing voor mij.
Nog even de foto’s uitzoeken en dat toon ik dan morgen!

 

2020

Na de verschillende kerstfeesten dicht bij huis heb ik Oud en Nieuw niet dicht bij huis doorgebracht.
Het was  een jàrenlange traditie dat de allereerste stagiaire die indertijd maanden bij mij haar stage heeft doorlopen Kerst bij mijn man en ik doorbracht. Zelfs toen ze al getrouwd was en twee kinderen had kwam ze elk jaar op Kerstdag met haar gezin . Toen mijn man zeven jaar geleden overleed zei ze ” en nu ga jij elk jaar de Kerstdagen en Oud en Nieuw bij mij doorbrengen.” Zo geschiedde het enkele jaren.
Ondertussen ga ik Kerstavond bij een zoon en Kerstdag bij de dochter. Oud en Nieuw gaan de kinderen zelf op stap en zijn ze allang blij dat ik niet alleen thuis zit !
Verleden jaar viel alles in duigen door mijn ziek zijn. Maar dit jaar  ben ik  met Oud en Nieuw naar Waasmunster gereisd met de trein. In mijn eentje rijd ik tijdens de wintermaanden niet met de auto naar ginder. Het is donker als ik doorga en donker als ik terugkom en er zijn lange eenzame stukken weg. Mag er niet aan denken dat ik in panne zou vallen!

Alleen duurt de trip met de trein 2 uur pfff! In Gent een half uur wachten op een verbinding! Vòòr de fameuze herschikkingen van de NMBS had ik wel een vlugge verbinding. Ik bracht die wachttijd nu door in het Starbucks Café . De oude cafetaria met zijn mooie plafonds en oud interieur is omgevormd tot een gezellige plek. Een student heeft bereidwillig een foto gemaakt met mijn “hot chocolat” in de hand! Zag dat niet zitten om een selfie te maken !!
In Lokeren kwam vriendin samen met haar man me aan het station ophalen en het genieten kon dan beginnen.

Ik ben tot en met verwend geworden met fijne gerechten en drank ‘s avonds onder ons drietjes. De andere dag waren haar drie kinderen er tegen de middag en schoven we met zijn negen gezellig aan tafel om opnieuw verwend te worden met lekker eten!
Ik was zo blij om iedereen terug te zien. Ik heb haar kinderen van kleins af aan gekend en sedert enkele jaren ken ik ook hun wederhelften.

Met Oude Jaarsavond : kaviaar, kreeft ,staartvis en ijstaart.
Aan die kaviaar is een anecdote verbonden. Jaren geleden was haar man voor zijn werk in Moskou. Hij had toen enkele kleine potjes verschillende kaviaar mee. Samen met een fles vodka brachten zij de kaviaar mee om bij mijn man en mezelf als hapje te eten! Dat was ons zo goed bevallen dat er toen al lachend gezegd werd ” als je ooit nog eens in Rusland geraakt breng nog maar eens wat kaviaar mee!! ”
Deze keer was hij niet zelf naar Rusland geweest maar wel een collega en die bracht een ijzeren doos kaviaar mee( de grootte van een dubbele nivea doos handcreme!! ). Met ons drietjes hebben wij die kaviaar puur gegeten op een toastje met een glas champagne erbij. Op de foto is de kaviaar op nieuwjaarsdag gepresenteerd op een soort speciale eiersalade.

Nieuwjaar dag currysoepje met gamba’s, hertekalf en keuze uit drie soorten ijstaart.
Ach wat kan het leven toch mooi zijn en zeker na hetgeen er het voorbije anderhalf jaar met mij is gebeurd. Al die mooie momenten  worden  nu intenser beleefd . Ik hoop dat er nog veel mogen volgen!

 

Een rustige herfstdag

Gisteren was het aan de kust een mooie herfstdag met temperaturen tot 19°. De zon was van de partij en de wind was echt niet koud. Als je niet naar de afgevallen kleurige bladeren van de bomen keek en niet naar de paddenstoelen die zelfs in mijn eigen tuin volop te zien zijn dan dacht je eerder aan een late zomerdag. Zo’n dagen mogen er nog komen ,nog veel!

In de voormiddag ben ik met de fiets om boodschappen gegaan. Het was echt genieten . Na de middag stelde ik mijn vriendin voor om met de bus tot een halte vòòr de Oosthoek mee te rijden en dan te voet terug te wandelen. Ik wist dat ik heen en terug niet zou halen. Want het terugkeren alleen al duurde meer dan anderhalf uur , met twee heel korte pauzetjes:. Eentje om een ijsje te eten en eentje om een koffietje te drinken. Ze geeft het niet toe maar vriendin kan na een eind wandelen erge rugpijn krijgen. Ze is eens op een glad wegdek op haar startbeen gevallen en dat is nooit helemaal genezen.
We sloten de namiddag af met nog even een kijkje te nemen op het feest voor onze Burgemeester die reeds 40 jaar onze stad bestuurt.

Terwijl we op de bus wachtten zag ik in het wachthokje een stapel boeken liggen. Jammer dat er geen berichtje bijstak zodat degene die een paar boeken mee wil nemen zou weten dat het in het kader van boekenjagers is.
Je mag een boek meenemen lezen en dan elders weer verstoppen voor een volgende kandidaat lezer.

Wat een mooi strand hebben we , en een eindeloos vergezicht!

Zoals je ziet zijn mijn vriendin en ik niet de enigen die een ijsje eten van glacier de la Poste.
Weet je je hoe die naam ontstaan is?
Héél in het begin hadden de uitbaters een ijsstalletje in de gang van het vroeger postgebouw in de Kustlaan!
Deze is hier op de zeedijk ter hoogte van het Albertplein en de tweede uitbating is op de zeedijk in Duinbergen.

Er was gevraagd om zoveel mogelijk met de fiets te komen naar de festiviteiten
ter ere van het feit dat Graaf Leopold Lippens reeds 40 jaar onze burgemeester is!!
Dat is massaal opgevolgd geworden .Er waren hiervoor ook massaal fietsrekken geplaatst.

Een beeld van de festiviteiten die doorgingen op het vernieuwde  stadion Stormmeeuw.
Bart Peeters verzorgde het muzikaal programma.