Na het bezoek aan de Canadese begraafplaats in Holten reden we door naar Zutphen waar we met onze gids een stadwandeling zouden doen. Wel gemakkelijk dat we vanaf de start een gids bij ons hadden. Hij vertelde in de bus waar we naar toe reden en wat we allemaal zouden zien. Hij had zich goed voorbereid en verraste iedereen met zijn kennis over deze streek.

We reden door een mooi en groen landschap en arriveerden na een  uurtje  in Zutphen waar een lunch klaarstond  in het “Ijsselpaviljoen” gelegen aan… de Ijssel.

We hoopten dat we de stad zouden verkennen met deze paardenwagen want het was ontzettend warm !

Een gezellig lunch. Er was keuze genoeg.

Zoals je ziet verkenden we de stad te voet. Hoewel we met een grote groep waren heeft het al die dagen nooit gestoord.Iedereen zorgde ervoor om overal op tijd te zijn en er heerste een prima sfeer onder elkaar. We kregen ook de tijd om nu en dan zelf op stap te gaan. Ik geef een impressie van deze stad want al de foto’s tonen zou te veel worden.

De Walburgiskerk is een kerk aan het ‘s-Gravenhof in Zutphen .Het oudste deel dateert uit de 11e eeuw . De huidige kerk dateert voor het grootste deel uit de eerste helft van 13e eeuwen sinds de 16e eeuw heeft ze haar hedendaagse uiterlijk.

De warmte zorgde ervoor dat er weinig mensen  op straat liepen maar de terrasjes waren overal druk bezocht.

Leuke straatjes  en mooie oude huizen. Ook hier was er toezicht!

Het nieuwe en het oude stadhuis.

Oud Bornhof.
Op de poort staan stenen beelden die aangeven voor wie het hofje werd gebouwd. Hier sleten de oudjes hun laatste dagen.

 Wandel maar liever op de weg want deze voetpaden zijn  gevaarlijk door de voortdurende niveauverschillen!

De Berkelpoort is een waterpoort en onderdeel van de Zutphense stadsmuur en gelegen aan de oostelijke rand van het stadscentrum, over de kleine rivier de Berkel.Er worden rondvaarten gedaan met fluisterbootjes.

De huizen in de stad waren heel dikwijls opgefleurd met bloemen en bloembakken . Opvallend ook veel stokrozen!  Daartussen ook bloemendames!! Ik had mijn zonnehoed op die helemaal uit vorm was. Ik had die opgerold in mijn tas gestopt! Het was verstikkend warm die dag . Na de wandeling met gids had niemand nog zin om op zijn eentje nog wat rond te wandelen. Een terras in de schaduw was het enige wat we nog wilden.

Zutphen was vroeger een Hanzestad en dat is terug te vinden in de  grote huizen met buitenluiken en katrollen op de nok van het huis.

Er is een klein museum ingericht in het hofje.( beschermd monument)

Dit is het eerste huis dat in Zutphen in steen is gebouwd .

De loge van Karel van Zweden(klik)

Ik had zin om ook tussen de spuitende fonteintjes afkoeling te zoeken!!

Die avond hebben we lang op het terras gezeten van ons hotel!

De volgende dag  na een heerlijk ontbijtbuffet en vooral goed uitgerust na een vermoeiende eerste dag( een combinatie van een lange dag en hoge temperaturen) reden we met de bus naar het plaatsje Holten waar we in een klein museum verwelkomd werden. Daar kregen we een heleboel uitleg over het ontstaan van de Sallandse heuvelrug en de evolutie ervan( lees er meer over : klik).
Het Nationaal Park De Sallandse Heuvelrug tussen Hellendoorn en Holten behoort tot één van de grootste aaneengesloten droge heidegebieden van Europa. Voor ons was het een volslagen onbekend gebied. De heide stond nu nog niet in bloei maar dit moet een prachtig zicht zijn .

De dieren die in deze streek leven of geleefd hebben  werden in het museum heel aantrekkelijk voorgesteld door diorama’s en alles werd verteld op een aangename manier door een gids. Na een uurtje stapten we met een andere gids terug in de bus en deden een rondrit in de streek zelf. Het is veel te uitgestrekt om het te voet te doen.  De gids vertelde honderd uit over deze streek. Ook hoe spijtig het was dat niet gekozen werd voor de naam Holten Heuvelrug want daar ligt deze heuvelrug voornamelijk. Salland is een oud saksische benaming (klik).
In het Nationaal Park De Sallandse Heuvelrug kunt u  wandelen, fietsen, moutainbiken en paardrijden.  We kwamen veel fietsers tegen en dat lijkt me wel de ideale manier om dit stukje natuur te ontdekken!  De foto’s van  de heide zijn vanuit de  rijdende bus getrokken. De gids trok ook onze aandacht op de groepjes eikenbomen die er her en der groeiden. Wanneer een eik afgezaagd wordt groeien er op dezelfde plaats opnieuw eiken maar meestal in groepjes!!

Het museum  met mooie diorama’s

De busrit in het Natuurpark

In dit Natuurpark  is er de Canadese begraafplaats Holterberg.
Dit is één van de grootste militaire begraafplaatsen in Nederland.  Het telt 1394 graven.
Het doet denken aan de vele militaire begraafplaatsen in de Westhoek.
Het was wel verrassend om in dit natuurgebied een militaire  begraafplaats aan te treffen.

 Het was ondertussen middag geworden en we reden naar Zutphen want daar gingen we lunchen.
Dat is voor morgen !

Na  het bezoek aan de talrijke kamers van het Paleis Het Loo wandelden we naar de tuinen rond het Paleis. Vanuit het Paleis had je een mooi zicht op de tuinen, gelegen opzij en achteraan.  Je keek neer op de tuinen en je zag de mooie patronen , maar een heldere foto ervan maken zat er niet in.
Toen we buiten kwamen overviel de hitte ons ( 30° en meer) en gezien ik tegenwoordig niet zo goed die hoge temperaturen verdraag vreesde ik ervoor dat  het een korte wandeling zou worden. Er waren weinig schaduwplekjes. Ik liep er echt niet alleen te puffen en waar het maar even kon zocht ik de schaduwzijde op.

Een beetje informatie over deze tuinen heb ik bijeengesprokkeld:
Toen de keuze was gemaakt om van Paleis Het Loo een museum te maken zijn  de tuinen van het Paleis teruggebracht in de stijl van de barokke Hollandse tuin in de tijd van de eerste bewoners, nl .koning-stadhouder Willem III en zijn vrouw Mary Stuart II.
De talrijke tuinbeelden, goden en godinnen uit de Griekse mythologie hebben als thema de groei en bloei van de tuinen . Centraal staat Venus, de godin van de liefde. In 2016 zijn 45 replica’s van Delfts blauwe tuinvazen teruggeplaatst in de tuinen van Paleis Het Loo waar ze het hele seizoen te bewonderen zijn. De meest recente renovatie van de tuinen heeft plaats gehad  tussen 2007 en 2015 .
Museum Paleis Het Loo heeft de officiële status van ‘botanische tuin’ verkregen. Een bekroning van het jarenlange werk om de tuinen in de huidige staat te krijgen. Ik heb me laten vertellen dat de planten en bloemen na de laatste tuinrenovatie nog niet in volle glorie staan.

Vanop het balkon van de zuilenrij heb je een prachtig overzicht van de tuinen richting Paleis!

We hadden graag nog deze wandeling gedaan nl achterin staat een kasteel waar jaren
geleden Prinses Margriet met haar echtgenoot gewoond heeft. De wandeling duurde een uur en gezien er een  sluitingstijd is ,waren we te laat om deze wandeling nog te doen. Jammer.

In de schaduw van de bomen wandelden we dan terug naar de ingang.

Een sierlijke pauw liet zich gewillig fotograferen door vrienden die al eerder teruggekeerd waren
en juist toen we naar de bus stapten toonde hij zijn vederkleed. Ik was te laat om een foto te maken..

De koelte van de bus ( de airco draaide op volle toeren) voelde zalig aan( maar onzalig voor  veel mensen …stijve nek, hoesten, …) en dan was het richting Deventer waar we twee nachten zouden logeren. Eenmaal ter plaatse was iedereen erg blij om de voetjes onder tafel te kunnen steken , lekker eten te krijgen en dan redelijk vroeg naar bed.
De dag was héél vroeg begonnen!! En de andere dag stond er ook veel op het programma!

Na de koninklijke lunch en het bezoek aan de koninklijke stallen wandelden we richting Paleis Het Loo. Het merendeel van onze groep koos om eerst in het Paleis een kijkje te nemen want het was erg warm buiten. De zon zat pal boven ons en in de tuinen was er nergens schaduw. De tuinen bleken heraangelegd en van een grote bloemenzee was nog niet veel te merken. Tja dat zal wel nodig zijn om de planten regelmatig eens te vernieuwen. Onze eigen gids had voordien verteld dat overal in het paleis grote verse bloemboeketten stonden. Dat was de wens van de koningin ( ik ben vergeten welke koningin) want ze wilde dat het paleis er bewoond uitzag en bloemen waren toch een teken dat een huis bewoond was. Inderdaad in alle kamers waren er planten en grote boeketten terug te vinden!

Er zijn zovéél kamers in het paleis dat ik er hier maar een aantal zal tonen. Al de kamers zijn mooi bemeubeld, overal schilderijen van de bewoners van dit paleis, prachtige wandtapijten,  mooie plafonds , opvallend veel voorwerpen en hebbedingetjes in Delftsblauw ( ook terug te vinden in vazen in de tuin).
Er is een evolutie te merken in de aankleding van de kamers van pompeus luxueus in vorige eeuwen  tot soberder luxueus . Kijk even mee:

Paleis Het Loo De hoofdingang van het Paleis.
Het publiek gaat onder de trap binnen.

 Overal grote vazen met verse bloemen

Prachtige plafondseen recentere zitkamer

De deur naar de tuin gezien van binnen naar buiten en aan de buitenkant.
Gesloten voor bezoekers:  die moeten naar de beneden gaan om via een smalle gang in de tuin te komen.
De monumentale trappen  dienen tegenwoordig als achtergrond om foto’s te nemen 🙂

morgen wandelen we in de tuin!

Bij het opzoeken van foto’s voor het logje van het Paleis het Loo kwam ik deze tegen:

Na een drukke dag en blij dat het ’s avonds wat was afgekoeld  gingen we met een paar vrienden nog een wandelingetje maken in de omgeving van het hotel!Naast de ingang van het hotel waren er parkeerplaatsen voorzien voor  vrouwen.
Maar de mannen vonden  parkeerplaatsen die bij hen pasten  🙂

wordt vervolgd.

We verlieten het kleine stadje Bronckhorst om door  te reizen naar Apeldoorn. Daar werden we bij de hoofdingang van het Paleis het Loo verwelkomd door de vroegere koningin Wilhelmina!
In de Prins Hendrik  garage ( klik) vlakbij de ingang wachtte ons een koninklijke lunch. Dit grand café zoals  de voormalige garage genoemd wordt is mooi omgevormd tot tearoom-restaurant en geeft uitzicht op het monumentale stallencomplex.  We werden verwacht want de tafels stonden gedekt. De soep kwam er onmiddellijk aan . Niettegenstaande de hitte smaakte een kommetje soep wel lekker en zoals een high tea werden de broodjes sierlijk opgediend. Toen kwamen ze rond met” jus d’orange” zoals de Nederlanders zo grappig uitspreken of met citroenwater. We kregen nog een toetje toe ,een soort puddinkje.
En toen mochten we drie uur rondwandelen in het stallencomplex, de tuinen en in het paleis. Het was die dag meer dan 30° en we probeerden zoveel mogelijk afwisselend alles te bekijken: een beetje buiten en een beetje binnen. In het paleis zelf  kreeg je het na een tijdje door al talrijke kamers gewandeld te hebben, het benauwd , alles potdicht en geen airco !  Maar al liep het zweet met straaltjes over je rug . Iedereen hield het vol want de gedachte dat je hier niet zo vlug zal terugkomen , deed je volhouden.

De koninklijke stallen

Een deel van de koetsen en  arreslees , er stonden ook een paar autos tentoongesteld. De eerste foto is de lijkkoets.

Een zicht op de eigenlijke paardenstallen

Langs een dreef wandelde je dan naar het Paleis zelf.

Laatste foto is als je in de dreef achterom kijkt links  het grand cafe en rechts de stallen
Morgen wandelen we  in de tuinen van het Paleis en geef ik een impressie van de talrijke kamers in het Paleis.

PS sorry dat ik even niet langs kom op jullie blogs. De tijd ontbreekt me momenteel.

Vorige week stapte ik op een bus voor een drie daagse reis naar de Achterhoek in Nederland. Omdat de bus vanuit Brugge vertrok ging ik de avond ervoor bij een vriendin logeren. Zij ging ook mee. Zo moest ik niet midden de nacht opstaan om naar Brugge te rijden. Met de werken aan de A11 weet je maar nooit dat de rit veel langer duurt dan voorzien.
Voor mij was de Achterhoek  ( de link geeft je een interessante uitleg over deze streek en  hoe de naam is ontstaan)een onbekende streek in Nederland en dat alleen al had mijn nieuwsgierigheid geprikkeld. De Achterhoek ligt in het oostelijke deel van Gelderland en bestaat uit 11 gemeenten. Het logeeradres was in Deventer in het Hotel Postillion( een kleine hotelketen in Nederland). Heel rustig gelegen aan de rand van Deventer . Vanuit ons hotel verkenden we met de bus deze mooie streek.
De eerste halte was  Breda waar we gingen ontbijten in La Place, een eetgelegenheid langs de autoweg . De rit was zo vlot verlopen dat de zaak was zelfs nog niet open was! Klokslag 8 ging de deur open. We waren de eerste klanten. Maar het ontbijt was op voorhand besteld zodat het ook daar vlot verliep.

De reis werd verder gezet naar een stadje Bronkhorst genaamd.

“Het stadje is ontstaan als boerennederzetting bij het voormalige kasteel Bronkhorst, het stamslot van de Heren van Bronckhorst die in de middeleeuwen vooraanstaande edellieden waren. Van het kasteel is alleen de heuvel bewaard en zijn enkele kleine restanten te zien. Door een brand in 1633 zijn alle middeleeuwse huizen verwoest. Bronkhorst heeft enkele goed gerestaureerde stadsboerderijen. De Hervormde kerk is na de brand hersteld.Het kleine plaatsje, kreeg in 1482 stadsrechten. Het profileert zich toeristisch als kleinste stad van Nederland.
Een deel van Bronkhorst is rijksbeschermd gezicht. De plaats telt 38 rijksmonumenten waaronder een joodse begraafplaats.
In een voormalige stadsboerderij is sinds 1988 een Dickens Museum annex rariteitenwinkel en theaterzaaltje gevestigd. Jaarlijks vindt in Bronkhorst in december het festival ‘Dickens in Bronkhorst’ plaats” ( gedeeltelijk internet)

In dit stadje deden we een wandeling. De ene gerestaureerde stadsboerderij naast de andere. Een heel rustig dorpje om te wonen ware het niet dat er overdag  horden toeristen rondlopen. Auto’s zie je er bijna niet , maar wel fietsers. Wij waren er in de voormiddag en het was er toen al redelijk druk.

In Bronkhorst staat het kleinste Achterhoekse museum, het Dickensmuseum vernoemd naar de Engelse schrijver Charles Dickens. Het is een particulier museum  en sinds 1988 gevestigd in een oude stadsboerderij. Sinds 2004 is er tevens een klein theater. Rond kerst is het hele stadje in Dickens sfeer, is er een Dickens kerstmarkt en wordt in de kapel de Christmas Carol opgevoerd.

De Kapel van Bronkhorst is een protestantse kerk. De kapel werd in 1344 voor het eerst genoemd en raakte in 1633 zwaar beschadigd bij een stadsbrand. In 1962 werd  de kapel gerestaureerd en weer in gebruik genomen.

Een rosmolen is er in het dorp te zien en op een typische gevel staat een ijzeren korhoen. Het korhoen is een icoon van het Nederlandse cultuurlandschap. Begin 20e eeuw leefden duizenden korhoenders op kleine akkers en heidevelden . Rond 1975 waren dat er nog vele honderden. Nu zijn  er nog welgeteld tien! Deze vogel hoort bij Nederland en staat samen met andere verdwijnende soorten symbool voor het oude cultuurlandschap dat we in het verleden niet voldoende hebben kunnen beschermen. Niet alleen heeft Nederland de wettelijke internationale verplichting het dier voor uitsterven te behoeden, het korhoen is bovendien geen trekvogel. En dus betekent een uitgestorven populatie, ook een definitief einde voor de soort. Op eigen kracht zal het korhoen nooit meer terugkeren in Nederland. Er wordt uitgekeken hoe de uitsterving kan voorkomen worden.(gedeeltelijk internet)

Deze stadsboerderijen lagen ietwat buiten het centrum.

Op dit weggetje stond vroeger de stadsomwalling.

Het joods kerkhof lag even buiten de wandelroute door het stadje. Maar ik ben er in mijn eentje toch even naar toe gestapt. De gids die meereisde met ons had over de joodse mensen verteld die zich hier gevestigd hadden  en zelfs toelating kregen voor een eigen kerk en ook een eigen begraafplaats hadden. De synagoge is ondertussen naar een groter dorp overgeplaatst maar de begraafplaats was er nog altijd. Ik wilde dit met eigen ogen toch zien.

Er staat een lijkenhuisje of metaheerhuis op de joodse begraafplaats en  is bedoeld voor het ritueel reinigen van de doden. In het metaheerhuis wordt dan een lijkrede uitgesproken. Vervolgens wordt de dode onder het opzeggen van bepaalde psalmen ten grave gedragen. De oudste zerk dateert van 1859. En de laatste begraving had plaats in 1963 !

En toen was het spurten naar de bus voor de volgende etappe ! Ik was even afgeweken van het wandelparcours hé . Buiten was het ondertussen erg warm geworden . We reden door een landschap waar het frisse groen van het voorjaar alles mooier maakte! Het was genieten vanuit de bus waar de airco overuren draaide!

wordt vervolgd.