Nieuwjaarsconcert in het Casino van Oostende

Niets is zo ontspannend in deze duistere en korte dagen dan een namiddagje muziek . Daar hebben we met velen van genoten : het Nieuwjaarsconcert in het Casino van Oostende.
Drie namiddagen werden uitgetrokken om alle Vlaamse provincies te laten genieten van een mooi muziekaanbod met wervelende dansers en een paar klowneske optredens.
De senioren van alle Vlaamse provincies lieten het niet aan hun hart komen. Met elke dag 2000 senioren zat de zaal telkens vol! Westvlaanderen werd op woensdagnamiddag uitgenodigd. De derde leeftijd was deze drie namiddagen massaal aanwezig in Oostende.
Het gemakkelijkste vervoer voor mij was de tram. Geen parkeerproblemen  en van uit de provincie zelf kwamen ze met autobussen.

Elk jaar wordt voor het Nieuwjaarsconcert een muzikaal talent in de bloemetjes gezet. Dit jaar werd gekozen voor Lou Roman en zijn orkest met Nadia en Yvann. Over de jaren heen heeft hij talrijke zangers begeleid en was het zeker terecht om hem eens in de bloemetjes te zetten. Hij kreeg uit handen van Leona Detiège een gedenkbeeldje nl de Vedet van S-Plus.

Het orkest speelde een schitterend medley van Glenn Miller en de prachtige muziek uit Bohémian Rapsody.
Luc Appermont praatte het programma aan elkaar en de zangers waren aan elkaar gewaagd Patrick Onzia, Udo , Gunther Neefs, Barbara Dex en Jasmine de dochter van Lou Roman. De scetches met Dirk Van Vooren waren hilarisch. Barbara Dex en Jasmine brachten een ode aan Vaya con Dios!  De Gibson Brothers sloten de reeks af en zetten de zaal in vuur en vlam met een mengeling van disco en salsa!

Ik denk dat iedereen tevreden naar huis is gegaan. . Het enige onderwerp op dat uurtje huiswaarts keren met de tram was de succesvolle namiddag!

Foto’s van de show zelf is bijna onmogelijk maar toch een collage met wat beelden.

 

een verrassingsmoment

Ik heb jullie -evenals de betrokkene   🙂 – lang genoeg in spanning gehouden. Maar ik wilde eerst het verhaal erachter vertellen.
Het gaat nl over een blogger die in Oostende woont en voor zijn werk alle dagen naar Brussel moest. Hij was dat kotsbeu en andere redenen zullen ook wel meegespeeld hebben. Hij zocht een werk in zijn eigen omgeving. Op een dag was het zover. Einde 2017 deed hij de stap en begon een eigen zaak in Oostende.
Wij bloggers hadden het raden ernaar. Maar  hij lichtte zelf een tipje van de sluier toen hij op een dag een foto postte van drie bevallige etalagepoppen  in een winkel vlak vòòr zijn deur en de naam van de winkel stond er op. Dan was het niet moeilijk om op internet dit adres te vinden. Toen heb ik in een reactie geschreven dat ik bij mijn eerste bezoek aan Oostende die winkel èn zijn zaak zou vinden. Ik zou hem goedendag komen zeggen.

Op zoek naar Street Art deze week kwamen we in de buurt van de winkel met de drie etalage poppen . Mijn vriendinnen vonden het  spannend of ik daadwerkelijk zijn zaak zou vinden. Wat denken jullie!!!
Ik ben de winkel binnenstapt en heb gevraagd of hij Pieterbie was ! Inderdaad het was Pieterbie en na een aarzeling zei hij mijn naam .Tja dus moet ik nog altijd gelijken op de 2 jaar oude foto op mijn blog. Hij vond het volgens mij héél leuk om een blogger te ontmoeten . Er werd  een hartelijk woordje gewisseld en met de belofte dat ik nog eens zou langskomen wanneer ik in Oostende kom( zal ik zeker doen Pieterbie ! )  vertrokken mijn vriendinnen en ik verder op zoek naar muurschilderingen.

Pieterbie gefascineerd door het Verenigd Koninkrijk heeft wel een heel toepasselijke winkel!

Crystal Ship Oostende (2)

Met het plan in de hand (en Oostende is geen onbekende stad voor ons drietjes ) trokken we door de centrumstraten van Oostende. Beschut zag je overal mensen zitten op terrasjes of op bankjes zoals op het Wapenplein. Ook veel wandelaars in de winkelstraten. We kwamen niet om te winkelen dus volgden we het plannetje op zoek naar muurschilderingen.

Een piramide van knaagdieren  door Roa(B)

Een grote bloemenkrans als kader en twee portretten van middeleeuwse boeren, Pixel Panco( It)

Of dit gewoon reclame is of niet  , ik vond het mooi op de achterkant van een woning.

 Dit lijnenspel  komt helemaal tot zijn recht als je er van op afstand naar kijkt, door Elian (Cuba)
Van dichtbij zie je geen recht lijnenspel.(linksonder de kleine foto)

We zagen in een zijstraat in de verte de ” rock strangers ” van Arne Quinze  dus wandelden we even naar de zeedijk. We zagen de werken aan het Westerstaketsel en wandelden langs de visserskaai en keken naar Lange Nelle en het veranderend uitzicht van  de Oosteroever. Die lange “buizen” …misschien onderdelen voor het windmolenpark op zee?

Jammer dat de paardenmolen niet draaide 🙂

Nog een mooie muurschildering van Gaia( B):  een reddingsvest  als ode aan hen die hun leven lieten op zee.
Op een leegstaand pand waren deuren en ramen met planken dichtgespijkerd.
Er was een tekening aangebracht met allemaal beschilderde repen papier. Mooi toch !


We waren al een paar uur onderweg en snakten naar een koffietje. Het mocht ook wel iets méér zijn 🙂


Toen we terug buitenkwamen was de zon weg en was het gewoonweg koud.

Op weg naar het tramstation nog een muurschildering :
Een man uit Oostende  door Eversiempre (Argentinië )
Na een uurtje trammen  waren we  thuis.

 

ps. Waar blijft het verrassingsmoment? Kom morgenvoormiddag maar kijken. Dan zal het beter tot zijn recht komen dan na dit lange log.

 

Crystal Ship Oostende (1)

De fiets blijft nog even op stal!!

Gisteren was het de laatste donderdag van de maand en met de twee oudcollegaatjes trokken we er weer op uit. Deze keer was het doel de Crystal  Ship wandeling maken in Oostende. Met de kaart in de hand wandelden we door de stad. De zon was er maar het was fris en gelukkig moesten we  niet op de zeedijk zijn want daar was de wind nog een tikkeltje  frisser. Het was ons er niet om te doen om alle muurschilderingen te vinden want dat betekende een wandeling van 13 km!  Gelukkig waren er veel in het centrum van de stad. De buitenkanten doen we dan een ander keertje. Hoewel we er toch een drietal  gezien hebben vanuit de tram!! Ook de muurschilderingen van vorig jaar bekeken we nog eens nu we daar toch waren!

De dienst Toerisme Oostende had een plannetje toegestuurd via email, maar de uitleg stond er zodanig klein op dat geen van ons drie het goed kon lezen. Niet ver van de tramhalte bevindt zich het toerisme bureau en dus gingen we daar een origineel plan halen.

Boven het Bureau Toerisme zagen we  al een portret gemaakt uit gerecycleerd hout van Strook(B)

De grappige vuilnismannetjes  van Jaune(B) kun je op de meest onverwachte plaatsen terug vinden.

Bué the Warrior(B) doet je in de stad zoeken naar vogels.

En wat denk je van deze meeuwen getekend op een kastje dat aan een paal hangt. Ik kon de maker ervan niet achterhalen.

Het was onmogelijk om met één foto deze gevel in beeld te krijgen. Ik maakte er dan maar twee foto’s van. Het is van de hand van Dourone (B) dat volgens hem vrijheid, respect en diversiteit uitstraalt.

Toen we op de tram huiswaarts reden kon ik nog een paar foto’s nemen: De bovenste is van  Zoer&Velvet (Fr =It) en verwijst naar de tribune in de sporthal De Spui. Bij de onderste foto kon ik niet achterhalen wie de makers zijn.

Morgen verder en dan toon ik ook een verrassingsmoment!!