We wandelden de weide over naar de mooi gerestaureerde schuur waar we een overzicht kregen van de gebruikte materialen om te bakken, hoe ijs en brood tot bij de consument geraakten en uiteindelijk ploften we ons neer in de bakkerij cafétaria.
Wie heeft er nog de koeken gekend waarin een plaasteren vormpje stak?
Dank aan Anne Catherine weet ik dat die vormpjes Patacons heten!
Vormen om ijs te maken!
Een ijsmachine en koperen en houten kisten met dubbele wanden om een ijstaart in te vervoeren.
Een pletmachine voor amandelen en een rijskast.
De bakker deed met deze auto zijn broodronde!
Niet alleen de bakker gebruikte een hond om zijn broodronde te doen met zo’ bakfiets.
Ook de melkboer heb ik geweten met zo’n kar met hond. Vond het vréselijk voor de hond.
Ik heb zo’n bakfiets in mijn jonge jaren nog gezien.
De bakkersknecht had alle moeite van de wereld om niet omver te vallen met al het brood in die mand.
Een foto van ons drietjes konden we maken omdat schuin aan het dakgebinte een spiegel ging.
’t Is eens wat anders dan een gewone selfie 🙂