Wie mij kent weet dat ik graag in mijn eentje ga fietsen. Ik kan me helemaal ontspannen met de wind door mijn haren en trappen maar. Tja dat trappen is nu wel gemakkelijker geworden met mijn e-bike. Maar je moet toch nog meetrappen wil je niet al te vlug een platte batterij hebben. Dàn zou het trappen wel erg lastig worden !
Een jaar lang werd de fiets niet klaar gezet voor een fietstochtje want eerst was het maandenlang sukkelen met de gezondheid en na een zware operatie duurde het maanden om te herstellen( en dat herstel duurt nog steeds ). Begin juli voelde ik dat het best zou gaan om in mijn eentje eens een fietstocht te ondernemen. Bewust schrijf ik “ondernemen “. Ik had dichtbij de woning al rondgereden of in de nabijheid boodschappen gedaan met de fiets maar dat duurde hoogstens een half uurtje.
Ik wilde niemand in mijn nabijheid die alsmaar zou zeggen ” oppassen” , “niet te vlug” , “ben je niet te moe”. “moet je niet even wat rusten”. Allemaal goed bedoeld natuurlijk en die bekommernis was lange tijd wel terecht want ik was niet zeker van mezelf en altijd was er dan wel iemand die me vergezelde als ik de deur uitging.
Dus stapte ik begin juli de fiets op en reed eerst wat onwennig ,verleren doe je het niet maar als je zo lang niet gefietst heb dan moet je er toch weer wat aan wennen en zeker met een e-bike, langs rustige wegen en fietspaden richting het Zwin. Ik was twee uur onderweg en heb er nadien niet teveel fysieke hinder van ondervonden. Dus …fietstochten komen er nog!


Knokke wilde absoluut de elektrische tramlijn vanaf de Oosthoek tot in het 4 km verder gelegen Retranchement (Nederland) doortrekken. Het enkel spoor liep van de Oosthoek langs de Vrede naar Retranchement, waar de Belgische lijn aansluiting gaf op de Nederlandse stoomtramlijn naar Breskens. Op donderdag 27 juni 1929 was het zover. De internationale tramlijn was een feit! De kleurrijke officiële opening zou echter pas op 19 juli 1929 gebeuren. Om 1O u vertrok de tram, getooid met de Belgische en Nederlandse kleuren, met de burgemeester en personaliteiten aan het tramstation van Knokke. In Retranchement werden de linten die de sporen versperden, weggenomen onder het spelen van de ‘Brabançonne’ en het ‘Wilhelmus’. Er was elektrische tractie tot Retranchement en verder stoomtractie tot Breskens.” Museum Sincfala.









Toen de kleinzoon een paar dagen op vakantie bij oma was wilde hij graag eens terug naar het Zwin want toen hij met de Paasvakantie hier was mochten we nog de vernieuwde dijk niet op. Gezien het oma in haar eentje al gelukt was trokken we -hij met een gewone fiets en ik met mijn e-bike- naar het Zwin een tiental dagen na mijn eerste fietstocht .
Een paar foto’s van deze fietstocht voeg ik er aan toe .





