Gisteren heb ik bijna iedereen( één kleindochter kon niet komen) bijeengekregen voor het familie kerstfeest. We moesten geen moeite doen om in de sfeer te komen. De lichtjes buiten had ik aangestoken en omdat het grijs en mistig weer was waren  die tegen de middag al goed te zien  en dat gaf toch een gevoel van  ” Welkom ” !

Ik geloof dat iedereen in opperbeste stemming was,want er werd de hele  dag wat afgelachen met doldwaze grappen. Het was ook al een tijdje geleden dat we allemaal samen waren.

In het midden staat Margaux , mijn achterkleinkind. De foto  is niet scherp omdat ze nogal veel bewoog en zwaaide . Maar ze was zo grappig in haar elfenjurkje, dat ik die toch maar plaats. In april wordt ze twee jaar. Echt een kerstplaatje!  De oudste kleinzoon was pas een paar dagen terug uit Ierland , die wilde het feestje niet missen. Ook de gastmeisjes resp. uit Frankrijk en Turkije waren er ook bij. Twee lachebekjes!  Voor zover ik ze mooi op foto heb kunnen krijgen nog de overige leden van de familie.

Elk jaar is het een probleem om een passend geschenk te vinden voor iedereen. Ik heb dit verleden jaar al opgelost door iedereen hetzelfde te geven (of toch ongeveer).Verleden jaar was het iets uit de winkel van Rituals. Dit jaar had ik een idee gekregen toen ik deze zomer op de folklore markt rondwandelde en een mevrouw zag die demonstreerde hoe ze op handdoeken, lakens, kussens… tekeningen en namen borduurde met een borduurmachine. Ze woonde in onze gemeente  dus gemakkelijk om contact op te nemen.

Kijk hieronder eens wat iedereen (= 18 personen) heeft gekregen : een gepersonaliseerde badhanddoek . Op iedere badhanddoek was hun naam geborduurd. Ik was echt verrast dat er zo enthousiast op gereageerd werd. Ik had die allemaal in  verschillend kerstpapier ingepakt en na het eten moest iedereen zijn pakje zoeken ( er hing een naamkaartje aan elk pakje) en dan allemaal terzelfdertijd openen. Best grappig hoe het papier eraf werd gescheurd, ’t was van om ter eerst , 🙂
Zie je het enthousiasme op de foto  hieronder. Ik bespaar jullie de andere foto’s anders wordt het hier een badhanddoeken verhaal 🙂

Ik begin er niet meer aan om voor zoveel mensen zelf te koken  en zeker niet meer sedert opa overleden is. Ik bestel bij een keurslager alles en dit jaar had ik gevraagd of ik het warm kon ophalen. Dit kon omdat het nog geen feestweekend was!( Volgend jaar vieren we kerst ook zo vroeg daarvoor alleen al, hahaha, geen uren in de keuken staan , zelfs niet om het eten op te warmen)

Deze keer was het parelhoen in fine champagne saus met druiven, een enorme groentekrans en natuurlijk mochten de veenbessen en gestoofde peertjes ook niet ontbreken. De kroketjes die de beenhouwer zelf maakt  was het enige wat er moest klaargemaakt  worden en die had ik op voorhand opgehaald en toen het eten werd opgehaald maakte ik de kroketten ondertussen al klaar. De oven was nog warm want we hadden warme hapjes gemaakt als voorgerecht en  dochterlief had de borden voorverwarmd in de oven . Maar die borden waren zo heet dat er eentje zijn mouwen van zijn pull gebruikte om het bord vast te houden. En de schalen met de gerechten die in een speciale  koffer staken waren ook zo heet , gewoonweg niet mogelijk om die schalen op tafel te plaatsen. Maar ten huize dekindertjes weten ze daar wel raad op. Iedereen hielp met de schalen in de keuken op het aanrecht te plaatsen waar er vlug keukenhanddoeken waren gelegd om de keukenbladen niet te schroeien en daar kon iedereen zijn eigen bord volscheppen! Dat was nogal een leuke bedoening. En als je nog wilde opscheppen waren die schotels nog altijd erg warm.

Vòòr iedereen ’s avonds huiswaarts keerde werd de living terug op orde gesteld , want de meubels waren wel van plaats veranderd . Twee tafels waren bijgezet zodat iedereen gemakkelijk kon zitten . Veel handen maken het werk licht en als ik de deur achter hen sloot was het huis weer in zijn gewone doen en de keuken opgeruimd. Dank je wel lieve kinderen en kleinkinderen!