Vandaag was ik met mijn vriendin terug naar de aardbeikwekerij in Moerkerke. Maar ik wilde niet enkel over en weer rijden. Zoals altijd rij ik met een omwegje terug naar huis.
Deze keer ben ik op zoek gegaan naar het maisdoolhof dat in de omgeving Damme-Moerkerke zou liggen. Geen sinecure om die te vinden. Een boerderij helemaal te velde te bereiken via  kleine wegen. Ik heb het gevonden maar ik wil er een uitstapje van maken met de twee vriendinnen bij onze maandelijkse bijeenkomst. Dus nu nog geen foto’s.
Ik ben dan maar verder blijven doorrijden langs smalle wegen waar je in een inham van de weg moet rijden om een tegenligger te laten passeren!

Op een bepaald ogenblik kwam ik een B&B tegen nl de Grote Wateringhe . Wil dat nu niet die hoeve zijn waar we niet geraakt zijn toen we met het treintje op 11 juli naar Damme reden. De bestuurster van het treintje zag  het niet zitten om langs die smalle wegen te rijden. Toen hebben we voor de taart met koffie  halt gehouden in de omgeving van Damme

Na enige aarzeling zijn we het erf opgereden  en stapten we op de hoeve toe. We werden er onmiddellijk hartelijk ontvangen maar kregen te horen dat het zomerterras wegens de regen vandaag en morgen niet open was.( Het heeft vandaag gedonderd, gebliksemd en gestortregend in onze omgeving).
Gedurende de twee zomermaanden is er in de namiddag een zomerterras maar enkel bij goed weer.
We mochten wel even rondwandelen.  Er zijn grote grasvelden rond de  helemaal verbouwde hoeve en weiden met schapen en er is zelfs een doolhof.

Eenmaal thuis heb ik op internet gezocht en gevonden: Het is niet zomaar een tearoom en B&B. Deze hoeve heeft een voorgeschiedenis en was en is nog steeds een stiltehoeve  (klik) met als achtergrond een sociale inslag.
Ik zou er graag eens een paar dagen willen verblijven te midden van de natuur, ver weg van de drukte van het leven.