Op het ogenblik dat ik mijn vorig logje maakte besefte ik niet welke impact er zou volgen op mijn dagelijks leven na de vaststelling dat ik een dikke darmontsteking had. In feite wist ik niet goed wat het werkelijk inhield. Ik dacht eerder aan een zweertje in de dikke darm , maar in werkelijkheid is het een ontsteking over de hele dikke darm genaamd colitis ulcerosa. De dikke darm is ruim 1 m lang . Kan je je voorstellen dat dat hele eind ontstoken is? Na het eerste onderzoek ( onder verdoving) heb ik minstens vijf dagen enorm veel pijn gehad en deden zelfs mijn ribben pijn bij het ademen. Kleine ingreepjes in de darm zelf zoals wegnemen van poliepjes…

Er is geen specifieke oorzaak om dergelijke een ontsteking te krijgen. Het ligt meer in de lijn van aanleg/erfelijkheid. Dat blijkt te kloppen in de familie aan vaderszijde. Zelf heb ik ook altijd een gevoelige maag gehad en spijsverteringsproblemen bij bepaalde voeding..
Je moet ook tijdens de behandeling niet een speciaal dieet volgen. Je moet zelf uitzoeken wat je darmen aankunnen tijdens het genezingsproces. Aanvankelijk was dat erg moeilijk en niettegenstaande al de pijnstillende en krampwerende middelen een calvarieweg!
Bij de eerste controle was de dokter niet tevreden met de evolutie en krijg ik nu zwaardere medicatie. Ook komt elke avond een verpleegster om een rectale inspuiting te geven. Na het eten en na de inspuiting moet ik ook zoveel mogelijk liggen.
Die medicatie zorgt er voor dat ik niet veel inwendige zenuwen heb en de darmen op die manier kunnen rusten maar ook dat ik me vrij vlug moe voel. De tweede reeks (zwaardere) medicatie lijkt beter aan te slaan en hopelijk is er merkbare verbetering wanneer ik  op 16 juli terug op controle moet.
Ik kan opnieuw gevarieerder eten  zij het met mate en voorzichtigheid. Hopelijk blijft het bij de 8 kg die ik ben afgevallen!

Ik hoopte dat ik niet al te vlug de binnenkant van het nieuwe Ziekenhuis AZ Zeno  in Knokke  te zien zou krijgen. Ik ken er ondertussen mijn weg…