Zoals ik gisteren al zei was ik met mijn Luxemburgse nicht, mijn schoondochter en een vriendin in Brugge. Eigenlijk was het niet zozeer om Brugge te bezoeken maar omdat we elkaar wilden ontmoeten en Brugge leek voor iedereen gemakkelijk bereikbaar omdat we van verschillende kanten moesten komen  en zo moest niemand ver rijden.
Het weer zat niet mee , het regende zachtjes. We gingen toch eerst eten en daarna zagen we wel .Bij Raymond  tegen de eiermarkt was het gezellig en het eten was er lekker. Op een bepaald ogenblik ging plots de muziek zo luid dat iedereen opkeek. Er was een jarige in de zaak die met een dessert met vuurwerk erop werd getrakteerd. Op de foto zie je de lichtflits van het vuurwerk.
De keuze van ons eten was: garnaalkroketten, zeetongen, steak tartaar en vol au vent met kip,riz de veau en garnalen. Enkelen namen nog een dame blanche als dessert.
Heerlijk en eerlijk eten in een stemmig brasserie kader. Gelukkig heeft de vernieuwingsdrift hier niet toegeslagen.

Daarna nog een korte wandeling  door Brugge. Nichtje was hier al héél lang niet meer geweest. Gelukkig regende het toen niet meer maar aangenaam weer was het allerminst. We kwamen oa een buslading japanners tegen die tegen 100 per uur klikkerdeklikten! Ze liepen je bijna omver.
Nicht was verrast om hier een kerstwinkel van de duitse Käthe Wohlfahrt aan te treffen. Ze kon het niet laten om in één van de winkeltjes enkele kantwerkjes te kopen . Bij een uitnodigende etalage van schoenen stapte ze binnen en kocht een paar mooie wandelschoenen. Ondertussen had ik me geïnstalleerd in een leuke patchwork zetel en bewonderde allerlei accessoires die vroeger bij handgemaakte schoenen gebruikt werden en  hier  als decoratie dienden . En een stop bij de bekende chocolatier Persoone mocht ook niet ontbreken.
Nog een koffietje in de Hema om ons wat op te warmen ( vanaf 16 uur een grote kop koffie met een stukje gebak voor de prijs van 2 euro . Te onthouden bij volgende bezoekjes aan Brugge 🙂  ) Toen was het tijd om elk zijn weg te gaan (= te rijden).
Vandaag is nicht terug naar Luxemburg, ondertussen is ze behouden thuis gekomen. We zien elkaar in mei al terug want dan ga ik ginder naar de Pinksterprocessie kijken. Ik kom nu al ruim een halve eeuw in Echternach maar was er nog nooit geweest tijdens de Pinksterdagen!