Mijn nieuwe huisgenoot

In het voorjaar heb ik Vlekje laten inslapen. Poes was 21 jaar geworden en kon de laatste week geen eten meer binnenkrijgen. Een paar maanden ervoor had de dierenarts na labo onderzoek  gezegd dat ze  kanker had en om te weten in welk orgaan moest ze geopereerd worden. Dat wilde ik niet op haar leeftijd. Ze heeft op comfortabele manier nog drie maanden verder geleefd . Toen was het op en heb ik haar laten inslapen

Ik had me voorgenomen geen poes meer in huis te halen. Maar zelfs toen Vlekje nog leefde kwam er dagelijks een jong poesje aan de deur en het ging niet eerder weg tot ze wat eten had gekregen. Zo ging het – nadat Vlekje er niet meer was – de hele zomer door. Na de zomer kwam ze al eens binnen in de keuken en liet zich aaien en op de duur kwam ze al eens piepen in de living.
De dagen werden kouder en de avonden langer en bij het inzetten van het winteruur vleide ze zich al eens neer op een tapijt in de keuken. Stiekem ging ze overdag  een dutje doen boven op mijn bed en kwam ze  tot mijn verrassing  tegen de avond naar beneden , vroeg eten en trok dan naar buiten want binnen blijven wilde ze niet.

Deze foto’s dateren van juni . Wanneer ik op het terras zat lag ze altijd wel ergens tussen de bloemen. Ze was speels maar liet zich niet aaien of oppakken.

Nu ligt ze op een dekentje in de zetel en maakt het zich erg gemakkelijk. Ze laat zich aaien en ik heb haar toch al kunnen bijbrengen dat ze niet met haar nagels moet klauwen als ze speels mijn hand beetneemt.

Ze is speels en gooit met pluchen beestjes in het rond. Ze rent ermee door het huis . Ik ren achter haar aan als ze aan de stoelen /zetels wil krabben. Ondertussen weet ze al dat dit niet mag en koerst weg als ze mijn kwade stem nog maar hoort. Zucht, ik wilde een krabpaal halen maar dat is geen dierenvoeding en mag dus momenteel niet verkocht worden. Ondertussen leer ik haar krabben aan een soort kokostapijt in de keuken. Ik ben zo’n jong geweld niet gewoon ,want vlekje was altijd een rustige poes.

Langzamerhand is ze hier ingetrokken en blijft ze  slapen op het dekbedje dat ik gebruikte voor Vlekje. Nu is het mijn huiskat geworden en gedraagt ze zich alsof ze hier al jaren woont! Als een echte huiskat overschouwt ze in de tuin alles . O wee de vogels en andere poezen!

Zelfs binnenshuis houdt ze de boel in de gaten:( momenteel is het een aan en afvliegen van merels die de bessen oppeuzelen van de vuurdoorn)

Tja ik had de meeste poezenspullen al weggegeven … gelukkig toch nog wat gehouden zoals een nog nieuwe slaapmand en een toiletbak.
Hoe moet ik haar nu noemen ? Ik zei al eens “turbientje” omdat ze zo rond kan koersen in de tuin. Nog wat nadenken.

17 gedachtes over “Mijn nieuwe huisgenoot

  1. Wat een prachtige poes, ze is met haar poepie in de roomboter gevallen. Onze adoptiepoes is ook een wit zwarte. Ze had al een naam toen ze na 11 jaar elders gewoond te hebben bij ons kwam: Donna.
    Veel plezier met je nieuwe huisgenoot.

    • Het is een lieve poes maar heeft nog puberstreken!! O wee mijn stoelen ,zetels en gordijnen als ze in een zotte bui is.. Momenteel hangen er veel dekens en grote sjaals over de meubels waar ze aan wil krabben. Ik heb dringend krabgerief nodig, maar ja momenteel lukt dat niet. Heb via internet een bestelling gedaan. Sluis is een optie daar is er een winkel maar het wordt ons op straffe van een boete sterk afgeraden de grens over te steken om een niet essentiële boodschap daar te doen. De burgemeester aldaar wil geen drukke straten vol Belgen.

  2. Wat vreemd dat de dierenspeciaalzaken wél open zijn, maar dat je er geen krabpaal mag kopen.. is met een jonge kat toch best een essentiële aankoop vind ik hoor! En online kost zo’n groot ding vast een vermogen aan verzendkosten..! Maar een kokosmat is al een goed alternatief denk ik.. dat vindt ze vast ook fijn om te krabben. Als ze maar van je meubels afblijft hè magda.. da’s minder! 🙂
    Ze heeft een mooie tekening, met die witte onderkant en dat zwarte maskertje. Als het een jongetje was zou ik ‘m Zorro noemen hehe.

    • De dieren speciaalzaak verkoopt buiten voeding voor vogels, vissen , katten en honden ook allerlei bakgerief en diepvries broodjes en koeken!! Al de rest is verboden terrein afgeplakt met rode linten!!
      Ik denk dat het een meisje is, maar ja ik ben dat niet zeker. Ze kan ook al gecastreerd zijn tenslotte was het geen, minipoesje als ze hier kwam rondlopen.. Ik heb een afspraak met een dierenarts. Zorro vind ik anders wel een gepaste naam voor een poes die zo levendig is.

      • Dan zou ik gewoon maar even naar Sluis rijden magda.. hiér mogen dat soort zaken gewoon alles verkopen hoor.

      • t Is ook wel niet de bedoeling dat we nu de grens over gaan voor zulke dingen hè, maar er zit er eentje aan het Walplein volgens internet. 😉

      • Jeetje die had ik nog niet opgemerkt. De binnenfoto’s van de zaak tonen wel goed wat ze allemaal verkopen. Moet je door iemand die hier ver vandaan woont opmerkzaam gemaakt worden ,hahahahah! Ik moet eerlijk zijn dat ik op dat plein weinig kom omdat ik het stadje altijd inrij en mijn auto parkeer op een parking die zowat in het midden van Sluis ligt. Ik moet dan zover niet lopen als ik boodschappen doe.

    • Ik hoop het toch. Ze wordt met de dag tammer tov mij. En ’s avonds hoef ik maar even te roepen en ze komt altijd van ergens afgestormd recht het huis in. Haar lievelingsplaatsje is ’s avonds op mijn voeteneinde. Wanneer ik ga slapen verhuist ze dan naar het tweede bed (lits jumeax) op haar dekbedje. Overdag slaat ze mijn zeteltje aan in de living. Ze is er niet uit weg te krijgen. Ik kruip dan maar in de canapé 🙂

Geef een reactie