Vooraleer we dinsdag naar Yerseke reden om mosselen te eten, hielden we eerst halt in Biervliet(Nl). De buschauffeur heeft halsbrekende toeren uitgehaald met zijn dubbeldekker om op de smalle weg midden de polders de afslag te kunnen passen naar een lange inrit tot de kaasboerderij zelf. Hij verdiende een applausje.
We werden al opgewacht door de uitbaters van de boerderij. We werden in twee groepen gesplitst . De eerste groep mocht eerst om de koffie met cake en kaashapjes en naar een filmpje kijken hoe de kaas gemaakt werd.
Ik zat in de tweede groep die onmiddellijk op stap ging. Het was wat benepen om foto’s te maken maar ik heb er toch enkele kunnen nemen.
want overal lagen er nog plassen en lag er veel water op de landerijen.
Bereiding van kaas:
De eerste stap in kaasbereiding is het toevoegen van stremsel en zuursel aan de melk. Hierdoor gaan de eiwitten, vooral het caseïne, in de melk samenklonteren (coaguleren), waarbij het vet en vocht ingesloten wordt. Zo ontstaat de wrongel. Het zuursel bevat de melkzuurbacterie Lactococcus, de ‘bolvormige melkbacterie’.
Vervolgens wordt door snijden en verwarmen zo veel mogelijk vocht uit de wrongel geknepen. Het afgetapte vocht heet wei. De wei bevat nog waardevolle stoffen en wordt bijvoorbeeld in dierenvoeding gebruikt, maar ook in sommige frisdranken toegepast.
De wrongel wordt in een vat gedaan en verder samengeperst. Vervolgens wordt de wrongel in zout water gedompeld (het zogenaamde pekelbad). Het zout dat in de kaas dringt bevordert de korstvorming, de stevigheid, de smaak en ook de houdbaarheid
Dit werd ons allemaal verteld door de boerin, maar zo exact kon ik het toch niet meer navertellen.( een samenvatting hoe kaas wordt gemaakt. Bron:internet)
De vormen liggen klaar : De ene dag zijn het 14 grootte vormen en de andere dag zijn het meer dan 200 kleine vormen waar de toekomstige kaas wordt ingedaan.
De kazen liggen te rijpen in lange rijen in een speciale ruimte. Naargelang de grootte van de bol kan dit van 5 dagen tot enkele weken of maanden duren
De zwaluwen waren reeds naar zuidelijke oorden vertrokken.
De grote bergen bedekt met autobanden achteraan op de foto hierboven : daar lag het droogvoer voor de koeien.
Zij worden in een soort gang geduwd en telkens ze niet meer verder kunnen gaat een poortje achter hen dicht en worden ze gedwongen wegens gebrek aan ruimte om met hun uier naar de binnenkant te staan. Op den duur weten de koeien uit zichzelf dat ze een kwartslag moeten draaien.
De boer zit in een ruimte tussen de twee rijen en zorgt ervoor dat de melkmachine over de uier van de koe wordt geschoven en het melken kan beginnen. Een ruimte die ongelooflijk proper is.
Geef mij maar de gewone Goudse kaas ,ik heb het niet zo voor netels ,look ,paprika, mosterd… Alleen de komijnkaas eet ik supergraag en die vind je niet in Belgie. Geen probleem, ik ben zo over de grens als ik die kaas wil eten.
winkeltje waar je allerlei gadgets kon kopen tot klompen toe. Maar er werden overwegend bolletjes kaas gekocht.
( het binnenvallende licht speelde me een beetje parten om foto’s te maken)