Nadat we die grote schotel konijn met Luikse stroop en pruimen binnengespeeld hadden, hadden we allemaal niet zoveel zin om te gaan wandelen in Luik zelf. Maar ja lang natafelen in een restaurant zat er ook niet in. Dus maar naar buiten om dat anderhalf uurtje dat we vrij hadden te vullen met rond slenteren in de winkelstraatjes. Zo maar winkelen om de tijd te vullen doe ik niet zo graag . Ik winkel altijd met een doel: aankopen doen en dan doe ik het goed zoals laatst niet één paar schoenen maar drie paar schoenen heb ik gekocht. Tja ze zaten alle drie goed en ik kon niet kiezen .Ik kan dan weer voor een tijdje voort en dat bespaart me twee keer aanpassen.
Het was opgehouden met regenen en koud was het ook niet . Dus een wandeling zagen we wel zitten. Mijn tafelgenote en haar man ( die ik beiden al heel lang ken) lieten anderen gaan winkelen en wij drie gingen op zoek naar de Montagne de Bueren. Ik vroeg aan een jong meisje of ze van de streek was en of ze ons kon helpen. Ze liep over van bereidheid en vertelde dat ze elke dag als training die trappen op en af loopt!! ’t Was van “volg me maar” en ze ging het hele eind met ons mee. Lief toch!
Neen we hebben de trappen niet tot boven gelopen. Maar voor een fotootje liepen we toch wat trappen op. Na zo’n stevig maal zou het ons niet gelukt zijn en dan hadden we nog een goed excuus: we moesten op tijd terug zijn :-).
Een paar dames waren zo erg te laat aan de bus dat er op zoek werd gegaan. Ze wisten niet goed meer wat de leider had gezegd en ze vonden er niets beter op om een koffietje te drinken op het terras van het restaurant waar we gegeten hadden!! Ze waren overtuigd dat we hen daar wel zouden vinden. Geen van beiden had er aan gedacht om iemand van ons op te bellen!! Gelukkig was het restaurant niet zover waar de bus ons opwachtte en werden ze vlug gevonden.
Er was genoeg moois te zien in de vurige stede en na anderhalf uur stapten we de bus op en reden naar… dat komen jullie morgen te weten. Deze foto’s had ik al klaar gezet zodat ik enkel de tekst moest typen.
Ik heb een paar dagen “echtig en waarachtig” niet de tijd gehad om iets te doen op de blog. Dat zal ik wel tonen één dezer dagen nu het weer rustiger is.