Reis

Een andere kleinzoon

kinderenenkleinkinderen kleinkinderen, Reis ,

De tweede kleinzoon in de rij van drie kleinzoons is een avontuurlijk type. Van jongs af aan was hij er als de kippen bij om op reis te gaan. Eerst als kind met de scouts en wat later als monitor. Als monitor kostte de reis hem praktisch niets en hij zorgde er dan ook voor dat hij regelmatig mee kon. Half Europa heeft hij doorgereisd. Ook ging hij lange tijd mee op jaarlijkse zomervakantie met zijn ouders. Hij heeft hen eens meegesleurd dwars door Rome want hij wilde zowat alles zien ! Het was de vermoeiendste vakantie voor zoon en schoondochter 🙂 .
Eenmaal aan de Unif trok hij er op uit met studiegenoten /vrienden.
Vorig jaar werd hij uitgekozen om een paar maanden stage te lopen in een ziekenhuis in Cochabamba(Bolivia ). Hij had hiervoor al een hele tijd Spaans geleerd want dat was de voorwaarde om te kunnen uitgekozen worden.
Het was allang zijn wens om eens op reis te gaan naar Zuid Amerika en verleden jaar is hij er dus ook geraakt! Dat het hem bevallen is : hij boekte dit jaar zelf een reis van bijna twee maanden om door Colombia, Bolivia en Peru te reizen.
Hij is met grote onderscheiding geslaagd in zijn studies en wilde vòòr hij nu in oktober aan zijn eerste job begint nog een grote reis ondernemen. Niet op zijn eentje maar met vrienden. Hij heeft het thuisfront regelmatig voorzien van talloze foto’s en filmpjes. En hij heeft ons ook regelmatig de stuipen op het lijf gejaagd met redelijk gevaarlijke uitstappen zoals zes dagen de Amazone afvaren , of een voettocht naar Machu Pichu, een trektocht door het oerwoud en bij de oorspronkelijke bewoners overnachten, een weekend naar de zoutvlaktes en daar gelogeerd, een berg beklommen en moeten halt houden op 150m van de top ( wegens hoogteziekte). Sportieve uitdagingen zoals op toer met een quad over allesbehalve mooie paden , paragliding , een rivier oversteken met een primitieve mand van de ene oever naar de andere, duiken bij een waterval, op stap in de woestijn, zwemmen in warm water bronnen … Je kunt het zo gek niet bedenken of hij heeft het gedaan…

Hij komt einde deze week terug uit Peru via New York waar hij nog eventjes ( moet 10 uur wachten op zijn rechtstreekse vlucht naar Brussel) aan sightseeing wil doen!! Als hij veilig geland is in Zaventem zullen wij allen “oef” zeggen. Het was hem gegund daar niet van !
Een willekeurige greep uit de honderden foto’s die hij door heeft gestuurd:

Een update:

Hij is deze morgen 29 september veilig geland in Zaventem! En heeft nog vlug wat foto’s doorgestuurd van zijn flits bezoek aan NewYork . Zijn avontuur van bijna twee maanden zit er op. En wat voor avontuur. Zijn foto’s spreken boekdelen!!

Geen enkele reden…

kinderenenkleinkinderen kleinkinderen, reis ,

….om telkens zoveel dagen hier niet te verschijnen. Ik schrijf graag en er gebeuren regelmatig dingen die je graag aan anderen wilt vertellen of tonen. Maar het lukt me al een tijdje niet om de energie op te brengen om het op papier te zetten. Nu de lange hete zomer voorbij is en het normale leven weer zijn dagelijkse gangetje gaat zal het me wel beter lukken. Ik kon echt niet tegen dat warme weer , voelde er me ook niet altijd zo lekker bij. Na corona in het voorjaar en als gevolg opnieuw een darmontsteking en dan in juli een buikgriep die ik opgedaan heb door een besmetting was het toch weer een inspanning om omhoog te krabbelen. Ik heb de leeftijd niet mee om vlug te herstellen.

toen hij afscheid kwam nemen

Aan de hand van foto’s die ik bij alle gelegenheden trek ga ik de voorbije maanden overlopen.
Wat me voor het ogenblik het meest bezighoudt is het feit dat de oudste kleinzoon begin augustus vertrokken is voor een aantal jaren naar de Filipijnen , meer bepaald naar Manila waar zijn vriendin die hij al een aantal jaren kent woont. Zij wonen in een enorm hoge woontoren “de Trion towers” in de nabijheid van het American Cemetary Memorial park .
Het is voor de hele familie even wennen geweest dat de kleinzoon vertrokken is, vooral omdat er lange tijd sprake was dat zij naar België zou komen. Gespannen wordt er nu uitgekeken naar berichtjes hoe het ginder gaat. Op messenger werd een familieaccount aangemaakt zodat ouders en grootouders het reilen en zeilen kunnen volgen. Er is een tijdsverschil van 6 uur en meestal komen de berichtjes in de voormiddag toe. Dus gsm altijd dicht bij de hand.
De start is moeilijk geweest want hij kwam na een lange vlucht toe en is veertiendagen ziek geweest …hij had corona!! Was daar al die tijd van gespaard gebleven. Maar nu lijkt het beiden goed te gaan . De foto’s tonen een gelukkig stel want corona heeft hen twee jaar gescheiden.
Ik geef toe dat ik toch een tijdje slapeloze nachten heb gehad. Het oudste kleinkind dat zo lang bij oma en opa verbleven heeft.

de Trion Towers waar ze ergens op de 40ste verdieping wonen
Zicht vanuit hun appartement.
te vergelijken met Arlington in de USA.

Het meer van Echternach

kinderenenkleinkinderen familie, Reis , ,

Het Meer van Echternach  loont zeker de moeite om er eens een kijkje te nemen als je in de buurt bent.
Vanuit Luxemburg, ligt bij de ingang van Echternach het recreatiecentrum rond een kunstmatig aangelegd meer van circa 30 hectare.  Bij de ingang van het meer is een grote gratis parkeerplaats. Rond het meer is een pad voor voetgangers om te wandelen, te fietsen en aan  inline skaten te doen. Op het meer kan je waterfietsen of vissen (met vergunning) . Het meer is omgeven door 375 hectare bos, waar verschillende wandelroutes doorheen lopen.

Op het terrein rond het meer ligt ook de Romeinse villa met haar museum (gratis toegang), een Huis van de Natuur (kan geboekt worden voor groepen en schoolklassen), Er is een bikepark, trampoline (in de zomer), speelpleinen en diverse barbecueplaatsen.
De jeugdherberg biedt vele sport- en recreatiemogelijkheden en heeft een klein restaurant met een terras.
Het is niet toegestaan ​​om in het meer te zwemmen omdat er teveel slib is. Er is sprake om met grote middelen het slib boven te halen!

Toen we met de citybus weer op de parking kwamen waar Nichtje de auto had geparkeerd gingen we eerst eten. We hadden ’s morgens al een plaatsje gereserveerd om zeker te zijn dat we daar konden eten. Gelukkig maar want het restaurant zat stampvol. Op die manier konden we Nichtje eens trakteren . En het heeft gesmaakt .

Daarna namen mijn vriendin en Nichtje plaats op een bankje aan het meer en ikzelf maakte een wandeling. Neen niet helemaal rond het meer maar toch een flink eind
Mijn vriendin kon zover niet wandelen na een val de week ervoor.

 Prachtige zichten aan de boorden van het meer

Dichtbij het wandelpad was het gras afgereden maar wat verderop was het één en al bloemenweide!

Een groot en heel  moderne jeugdherberg.

Overal ganzen

Op dit bankje liet ik Nichtje en mijn vriendin achter terwijl ik een wandeling rond een deel van het Meer deed. Ze zijn braaf blijven wachten op me, ‘k moest me niet haasten 🙂
Maar het weer trok dicht en ik wilde toch niet in een onweersbui zitten. Het was zwoel die dag. Het onweer was niet voor seffens maar ’s avonds braken de hemelsluizen een tijdje open! En onweer klinkt daar dubbel zo luid dan aan onze kust in dit bergachtig gebied! Bangelijk. Gelukkig duurde het niet erg lang.

nog één vervolgje

Còrdoba

kinderenenkleinkinderen Reis, reis, Sevilla, Wenen , ,

Die ene dag in Còrdoba  hebben we veel prachtige historische monumenten gezien. Maar de stad heeft ook een bruisend hart met mooie winkelstraten en prachtige gebouwen. Het was die dag erg warm en af en toe zochten we de schaduw op en dronken we iets koels. Neen geen alcohol maar koele glazen vol ijs met frisdrank.
We zagen hier en daar fonteintjes waar je drinkbaar water kon nemen. Het kleintje wist maar al te goed hoe het water als een bronnetje kon spuiten. Hij hield  zijn “tutter ” tegen het water en wilde per sé dat ik ook eens mijn voet op het pedaaltje zette.
Vlakbij dit fonteintje was een omheining waar je een mooi overzicht had op het lager gelegen park. Aan de voet van de omheining waren slotjes bevestigd. In andere steden zoals Keulen en Düsseldorf hebben we dit fenomeen ook al gezien, daar zag je de omheining bijna niet meer.
Vlak naast de rijweg was een fietspad omzoomd met kleurrijke halve bollen. Je kon er niet naast kijken!

In de stad zagen we veel prachtige gebouwen , grote pleinen en mooie winkels.

Onvermijdelijk zijn ook de winkels waar ze waaiers verkochten. Deze waren allemaal aan de dure kant . Ook winkels met mooi kantwerk en een overvloed aan halskettingen en armbanden.

Op de terugweg naar  het station wandelden we door een park waar op  een eiland een heel groot hok stond onder  palmbomen waar eenden en duiven en andere vogels hun stek hadden. De mensen konden er niet bij . De beestjes waren wel zo slim om buiten “hun domein” aan eten te geraken!

Enigszins verwaarloosd maar deze banken met de azulejos doen  denken aan de banken van Gaudi

Achter die lange cypres  zie je het station van Còrdoba. In een grote vijver vlak vòòr het station speelde een hond in het water en zijn baasje liet hem allerlei truukjes doen. Ik had ook in het water willen springen want het was nog steeds erg warm!

Dit is het einde van het Sevilla-Còrdoba verhaal. Een onvergetelijke reis
ps: een paar foto’s uit deze reeks komen uit Sevilla. Ik heb me vergist van stad.

Còrdoba

kinderenenkleinkinderen Reis, vrienden , ,

Toen we half oktober in Sevilla waren  zijn we met de trein ook een dagje naar Cordoba geweest. Ik heb er al logjes over gemaakt maar een paar bezienswaardigheden kwamen niet aan bod want  nog geen maand later trokken we naar Wenen waar ik jullie uitgebreid over verteld heb.

Het eerste wat we in Cordoba bezochten was de Mezquita , de kathedraal van Córdoba. Een overweldigend en prachtige kathedraal.

Het was ons al opgevallen dat het in de stad zelf zo kalm was. Die dag werd San Juan gevierd  en veel winkels in de stad waren gesloten en zouden pas in de late namiddag opengaan! En dat bleek ook zo te zijn. Zoals je merkt was het in de late namiddag nog 25° !


In het historisch gedeelte waren er wel veel toeristen en de winkeltjes in de smalle steegjes waren ook open. Het steegje van de Bloemen(Calle de las Flores) is een van de populairste en iedereen wilde  eens door dit doodlopende straatje wandelen. Wij ook !

 Omdat al die straatjes autovrij waren was het er heerlijk rondwandelen en omdat het een feestdag was in Córdoba zag je veel gezinnen waandelen en ergens op een terrasje  drinken en eten( meestal gepaard gaande met luide gesprekken en veel gebaren 😉 )

Het was erg warm en deze toerist zocht een schaduwplekje op! Maar de vogels zochten eveneens de schaduw op onder een Romeinse brug.

Vlak vòòr deze Romeinse brug was er een poort, ook wel de Arc de Triomphe van Córdoba genoemd, gebouwd in de 16e eeuw. De Puerta del Puente oBrugpoort was  een belangrijke toegangspoort tot de stad

DeTriunfo de San Rafael , die een klein eindje achter deze poort ligt, kijkt uit op de Romeinse brug. Deze engel wordt gezien als de beschermer van de stad. Links op de foto zie je een stukje van de buitenkant van de Mezquita.

We wilden in Cordoba ook  het Alcázar de los Reyes Cristianos bezoeken, maar we hebben alleen de buitenkant
kunnen bewonderen! Die dag werd San Juan gevierd  en  was het voor de inwoners een feestdag. In de
voormiddag was het open geweest maar toen bezochten we de Mezquita. De buitenkant was ook al imposant om te zien.
 
 In de stad zelf zagen we de Templo Romano . Keizer Claudius gaf het bevel voor de bouw van een Romeinse Tempel in de eerste eeuw.  De tempel is gebouwd rond een centraal podium dat omringd is door zes zware zuilen.

Afscheid van Wenen

kinderenenkleinkinderen Reis, Wenen , ,

Ook geluisterd naar het Nieuwjaarsconcert  op Nieuwjaarsdag ?
Als passende afsluiter van onze citytrip naar Wenen een paar foto’s van het gebouw waar dit concert( en ook andere natuurlijk) plaats heeft. Een geleid bezoek moet je op voorhand aanvragen en daarvoor ontbrak ons de tijd.

De Wiener Musikverein is het concertgebouw van Wenen, waarin zich de beroemde Grote Musikvereinssaal bevindt. Deze zaal geldt als een van de mooiste en akoestisch beste zalen van de wereld.

In de omgeving van het concertgebouw vind je op de voetpaden tegels met- in een ster -de naam van beroemde namen uit de muziekwereld. Ik heb er een paar in een collage gestopt.

Het einde van onze citytrip kwam in zicht en met de trein vanuit Wien-Mitte reisden we naar de luchthaven. De bagage hadden we ’s morgens in het station waar een incheck dienst was van de luchthaven al kunnen afgeven en we kregen die in Brussel terug. Wat een gemak!
Onder een winterzonnetje vlogen we terug om in een koud en kletsnat Brussel-Zaventem aan te komen. De mooie dagen zijn een warme herinnering geworden van deze reis en van de vriendschap onder ons zessen!!
Op naar de volgende reis in 2018 !!

Hundertwasser

kinderenenkleinkinderen Reis, Wenen , ,
Friedensreich Hundertwasser, (Wenen 1928 en overleden 2000 ), was een Oostenrijks kunstenaar en architect. Hij stond vooral bekend om de door hem ontworpen, kleurrijke gebouwen en was voorvechter van een mens- en milieuvriendelijke bouwwijze.

Net zoals  Gaudí eerder had gedaan in Barcelona, reageerde Hundertwasser tegen de conventionele saaie architectuur van zijn tijdsgenoten en wenste hij architectuur die dichter bij de natuur stond, zonder onnatuurlijke rechte lijnen maar met felle kleuren en grillige vormen.
Het Hundertwasserhaus, een complex van sociale appartementen  in Wenen is ontworpen met golvende lijnen, aangezien Hundertwasser de rechte lijn ‘goddeloos’ noemde. Hij was zelfs van plan om de vloeren golvend te maken maar om praktische redenen werd dit nooit doorgevoerd. Je moet nu al opletten waar je je voeten zet in de “golvende” straat!
Hij is ook verantwoordelijk voor meerdere gelijkaardige fantasierijke gebouwen in Wenen. Vlak tegenover het Hundertwasserhaus is door de architect een winkelcentrum ontworpen in dezelfde stijl . Het is echt een toeristische trekpleister! Maar in de omgeving zijn ook huizen gebouwd met dezelfde kenmerken . Er is ook ook een museum.

Op weg naar die kleurrijke appartementen zagen we veel enorm grote huizen, en dikwijls met kleurrijke gevels. Het is alsof er in het centrum van Wenen geen “gewone” huizen staan!

Augustijnenkerk in Wenen

kinderenenkleinkinderen Reis, Wenen , ,

De Augustijnenkerk is een kerkgebouw  dat onderdeel is van het Hofburgcomplex. De kerk heeft een gotische inrichting welke stamt uit de veertiende eeuw , maar nog in een zeer goede staat, zeker als je de ouderdom van de kerk in acht neemt. Het interieur stamt uit de late 18e eeuw en is een vroeg voorbeeld van Neogotiek. De kerk is ook bekend om de missen van Schubert en Haydn, deze missen worden zondags gehouden.

De kerk heeft een loretokapel ( klik).In deze kapel worden de harten van 54 Habsburgse vorsten bewaard in zilveren urnen. De lichamen van de Habsburgers liggen in de Keizerlijke crypte en die bevindt zich in de kelder van de Kapucijnerkerk in de binnenstad van Wenen. Daar worden de overblijfselen van de familie Habsburg en Habsburg-Lotharingen van 1633 tot 1989 bewaard.

foto van internet: de Augustijnenkerk

indrukwekkende beeldengroep.

Er was een adventsmarkt in de kerk plaats had in een zijkapel en toen we er binnen stapten keken we allen verwonderd naar elkaar. Op en rond een mausoleum lagen allerlei adventskransen te koop. Er stonden kraampjes met drank en je kon er kaartjes kopen. Je kon er ook eventjes uitrusten. Wie daar begraven lag hebben we niet eens bekeken en zijn terug naar buiten gegaan. Alles kan tegenwoordig!

 

De Keizerlijke appartementen in de Hofburg

kinderenenkleinkinderen Reis, Wenen , ,

Na een rondwandeling  tussen de verschillende gebouwen in de Hofburg gingen we de keizerlijke appartementen  van Keizer Frans en zijn echtgenote Elisabeth( Sissi)bezoeken. Maar eerst doorliepen we kamers en zalen vol glas en gleiswerk. Porseleinen serviezen met uiteenlopende motieven. Bergen zilverwerk en glazen. Het prachtigste linnengoed…
Een ongelooflijk rijkdom wordt hier tentoongesteld. Glazen kasten  in een groot aantal kamers en zalen .Ik geef er een klein overzicht van zodat je een idee hebt hoe er geleefd werd aan het keizerlijke hof. Het was er ook erg druk en veel tijd om foto’s te nemen had je niet ( vooral als je niet teveel personen op de foto wilde hebben)

Toen kwamen we aan een grote trap die ons naar de eerste verdieping leidde en daar begon de rondgang in de ontelbare kamers van het Keizerlijke paar. En foto’s maken was hier ook verboden. Ik riskeerde het maar niet zoals in de Spaanse rijschool…
Het is me al meer opgevallen in grote paleizen met onnoemelijk veel kamers dat de bewoners in  kleinere kamers woonden  en sliepen. Hier was het niet anders. Sissi beschikte wel over een aantal kamers. Maar ze gebruikte een kleine kamer waar ze haar toilet maakte ( een paar uur was er nodig om haar haren in de plooi te krijgen )en niet enkel een toilettafel stond er maar ook een bureau en een paar turntoestellen . Ze beschikte er ook over een eigen toilet en badkamer ( heel modern voor die tijd)

Koffers vol  bestek in verschillende motieven.

Koffers waarin glas en gleiswerk vervoerd werden naar een ander kasteel.

Enorme tafelstukken .
De twee foto’s beeldden één tafelstuk uit dat bij speciale gelegenheden werd gebruikt.
De vazen waren eveneens erg groot.

De servetten werden minutieus geplooid . Het linnengoed was overwegend in het wit.

Op de trappen die naar de eerste verdieping leidden
hing een mooie luster en in een vensternis hing een draperie met het silhouet van Sissi!

De Hofburg in Wenen

kinderenenkleinkinderen Reis, Wenen , ,

Nu gaan we verder Wenen verkennen !
Ik schreef dat de oefensessies met de Lippizaner doorgaan in de barokke zaal gelegen in de Hofburg. Dit is een paleis gelegen in het hartje van Wenen.
De Hofburg was de winterresidentie voor de vorsten, terwijl Schloss Schönbrunn de zomerresidentie was. Sinds 1945 is het de officiële residentie van de Bondspresident van Oostenrijk.

-Het is een immens groot paleis en je kunt er de keizerlijke vertrekken bewonderen en het Sissimuseum. -De mooie Augustijnenkerk met een  interieur dat stamt uit de late 18e eeuw , een vroeg voorbeeld van Neogotiek. De kerk heeft een Loretokapel (is een kapel die gebouwd is naar het voorbeeld van het Casa Santa (Heilige Huisje) in het Italiaanse bedevaartsoord Loreto.) In deze kapel staan zilveren urnen met de harten van de Habsburgers.
-In de keizerlijke schatkamer bevindt zich de belangrijkste kroonschat uit de middeleeuwen: insignes en juwelen uit het Heilige Roomse Rijk met de keizerlijke kroon en de Heilige Lans. Andere hoogtepunten zijn de keizerlijke kroon van Rudolf II, kostbaarheden van de Orde van het Gulden Vlies, een van de grootste smaragden ter wereld …
-Ook de Spaanse rijschool bevindt zich in de Hofburg ( zie een vorig logje )
-De Hofbibliotheek, nu de Österreichische Nationalbibliothek. Deze wetenschappelijke bibliotheek telt bijna 8 miljoen boeken.
-De Schweizertor een rood-zwarte renaissance poort in de Hofburg in Wenen. De poort verbindt de grote binnenplaats met de kleinere binnenplaats het Scheizerhof, het oudste deel van de Hofburg. Zij is gebouwd in 1552. Boven de poort is het wapen van de Habsburgers te zien. Het wapen wordt omringd door de ketting van de Orde van het Gulden Vlies.

Maar laat ik beginnen met tonen hoe groot dit Paleis wel is. De voorgevel is al indrukwekkend( op dat ogenblik niet helemaal zichtbaar door de kerstmarkt en geparkeerde auto’s en koetsen. Als je de grote poort binnenstapt word je overweldigd door prachtig plafonds en zuilen. Je kunt er met een auto doorrijden en dan kom je op binnenpleinen met rondom prachtige gebouwen.

de Schweizertor

De Schatkamer  waar we even zijn binnengegaan en naar een kleine tentoonstelling hebben gekeken.


Het had ’s nachts gesneeuwd en in de voormiddag was het hier en daar buiten  de Hofbrug een papperig gedoe. Het was oppassen geblazen om niet uit te glijden.