Nederland

Naar het tuincenter

kinderenenkleinkinderen Nederland, tuin , ,

Het begint te kriebelen nu het voorjaar echt naderbij komt. Als voorproefje ging ik met mijn vriendin vorige week naar Intratuin. Eens kijken om plantideetjes op te doen. Maar blijkbaar is het nog wat vroeg want ze waren volop bezig met planten aan te brengen en de rekken waren op veel plaatsen nog leeg.  Ja je vergeet al vlug als je een beetje zon ziet dat het in feite nog erg vroeg is en er zijn jaren geweest dat je pas einde maart zelfs pas in april echt in de tuin kon werken. En nu was het nog februari.

Dan maar binnen kijken want ik wilde in de woonkamer toch een paar frisse kamerplanten als voorproefje voor de lente. Het is altijd leuk om eens rond te lopen en kijken of er wat nieuws is.
Die blokken trokken mijn aandacht en daar moest ik toch echt mee lachen. Voor stoere mannen die hout klieven niet gewoon zijn lagen ze al half gekliefd ! 🙂

Een papegaai die hier al jaren verblijft en een hele installatie voor zichzelf heeft en niet eens in een kooi zit , was een vleugel uitgebreid aan het mooi maken. Hij keek je dan aan en opende die vleugel als om te zeggen “heb ik het goed gedaan”. En dan begon hij opnieuw. Soms zegt hij iets  maar ik verstond het niet.

Neen hier zit geen echte kip maar hij leek toch levensecht. Een hoekje ingericht als voorbereiding op Pasen.

Ook leuk waren al die vaasjes met pastelkleurige zijden bloemetjes. Mijn voorkeur gaat  liever naar echte plantjes en bloemetjes.

Mijn vriendin zocht iets in de bak- en snoepafdeling en ik hield het bij allerlei zakjes thee.

We eindigden in de afdeling van de kamerplanten en de bloemstukjes. Deze Intratuin is altijd goed voorzien van allerlei kamerplanten Ik heb geen bloemstuk gekocht maar een grote spathiphyllum (lepelplant foto internet). Ook hier was het nog te vroeg om veel planten te zien. De traditionele planten die je het hele jaar door kunt kopen waren er genoeg. Alleen dat tikkeltje voorjaar was er nog niet.
In de afdeling decoratie was er genoeg te zien  zoals dekentjes ,stoeltjes, kussens ,namaakplanten( waar ik een hekel aan heb)  en ook heel veel hebbedingetjes  die je een ogenblik leuk vindt en die dan belanden in een hoek van een kast  of in de vuilnisbak.

 

Druk was het er niet , helemaal coronaproof ! Veel ideetjes konden we er nog niet opsteken, dus reden we maar naar huis om koffie te drinken! Maar de aanzet was gegeven. Ik kreeg zin om in de tuin te werken en zeker met het vooruitzicht dat de tuinman kwam om de wintertuin onder handen te nemen!! Je leest er nog wel over.

Wandelen is het motto!

kinderenenkleinkinderen Nederland, wandelen , ,

Gezien ik voorzichtig moet zijn en tot nader order niet mag fietsen ( wat ik véél liever doe) probeer ik zoveel als het weer het toelaat wandelingen te maken.  Deze week reed ik naar Sluis, neen nu eens niet om te winkelen maar om op de wallen te wandelen rond Sluis. Matige zon en niet al te veel wind. De auto werd aan het kanaal achtergelaten en vriendin en ik wandelden het voetgangerspad op .

Vanop het voetpad heb je een mooi zicht op de omgeving. We waren er helemaal alleen en op het fietspad beneden zagen we ook niemand.

Ook hier had de voorbij storm  voor ravage gezorgd.

Aan de voet van de bomen veel paddenstoelen.

Waar je ook wandelt op de wallen is de molen overal te zien

De eerste helft hebben we afgewandeld maar dan zijn we naar beneden gegaan en zijn niet aan de tweede helft begonnen. Dat zal voor een andere keer zijn.

We wandelden door de rustige straten en hier en daar merkten we hoe vindingrijk de handelaars zijn. Bij een tearoom zagen we mensen in het deurportaal staan wachten tot plots de deur openging en er een paar dozen met pizza’s werden overhandigd. Bij een andere tearoom-restaurant hadden ze bij een ingang een paneel geplaatst met daarop take away. Ik las op het reclamebord dat je daar menu’s kon bestellen en dan komen afhalen. Een derde had een kleine toonbank vòòr de ingang geplaatst waar je kleine hapjes kon bestellen en ook koffie en frisdrank. Zoals je op de foto hierboven ziet liepen er héél weinig mensen in de winkelstraat! Nochtans zijn  alle andere winkels open!

Op het parkeerplein bij het Belfort had je alle plaats om je auto te parkeren!

Langs het kanaal niet de gebruikelijke terrasjes maar ook zie je geen enkele auto geparkeerd staan.

Het was wel een doordeweekse dag maar zo kalm en leeg heb ik het nog niet meegemaakt. En dan is het nog geen volledige lockdown.

 

 

De anderhalve meter in Sluis

kinderenenkleinkinderen corona, Nederland , ,

Even over de grens geweest voor een essentiële boodschap 😉
Sluis heeft zijn les goed geleerd.
Geen auto van ‘s middags tot ‘s avonds in de twee winkelstraten om de mensen  ruimte te geven.

Terrassen zijn merkelijk vergroot met het oog op de anderhalve meter afstand. Om de haverklap verschijnen plakkaten in beeld om je eraan te herinneren.

IJsjes kan je kopen zonder in lange slierten te moeten aanschuiven. Zelfs “coureurs” lusten er eentje!
La Spezia is ook aan te treffen in Cadzand-Bad waar ze een enorme keuze hebben aan pizza’s, ter plaatse eten of om mee te nemen.

Parking aan het Belfort voor de helft vrijgemaakt om terrasjes te kunnen zetten.


Op de Beestenmarkt verboden te parkeren.


Ter hoogte van de kaai werd een terras gezet van het nabij gelegen restaurant.


Een kledingzaak heeft een ludiek plakkaat vòòr de winkel gezet! En in de etalage van een andere kledingzaak staat een supergrote regenjas. Verwijzing naar de coronatijd waarin er meer gegeten en gedronken wordt ?

 

Geen auto’s langs de kaai maar wel terrasjes. Mag van mij best zo blijven.

Op het plein vòòr de kerk is ook een groot terras gezet.

En zoals ik al eerder schreef nog een plakkaat voor de anderhalve meter afstand. Je kan het gewoon niet vergeten in Sluis

En nu maar wachten op de toeristen en de Belgen , want het was er erg kalm gisteren.

Cadzand in de zon!

kinderenenkleinkinderen Nederland, zee en strand , ,

Gisterenmorgen arriveerde Cédric om even uit te blazen bij oma na een paar zware examens waarvoor hij weken had gestudeerd(  heeft vandaag bericht gekregen dat hij geslaagd is. Joepie! ). Hij wilde enkel komen op voorwaarde dat we naar zee gingen wandelen.” hij had nood aan jodium na weken stadslucht te hebben ingeademd. “Ik hoor het mijn oudste zoon ook nog zeggen. wanneer hij na een weekje Gent van de trein stapte” ik ruik de zee en heb op slag geen hoofdpijn meer”  Alsof  Cédric me daarmee kon straffen ,hahaha!
Na het middageten reden we naar Cadzand. Ik weet dat hij daar graag wandelt, het is er  rustig, je kunt er gemakkelijk parkeren ( en de hele winterperiode daarenboven ook gratis).

Vlak naast de parking en achter de duinen van de Zwingeul liepen een drietal wollige runderen te grazen. Geen interesse voor mensen ,hij draaide zijn kont naar ons en graasde verder! We wandelden via een paadje tussen de duindoorn, braambessen ,oude kromme bomen… en kwamen aan de zee uit.

Het eerste wat Cédric deed was op de duinen klimmen en naar de zee kijken. Een prachtige blauwe en rustige zee en een even mooie blauwe lucht. De werkelijkheid was nog mooier dan de foto’s.

De duinen verstevigd met helmgras en houtenkragen waren zo egaal en onbetreden dat het opviel.
Wat bleek :op de tweede foto hing aan het eind van zo’n houtkraag een plakkaatje met de mededeling om deze duinen niet te betreden om het  uitzicht van een golvend duinengebied te vrijwaren! Zoals je merkt waren er enkel voetstappen die naar het strand liepen rechts op de foto!

 

De havendam en de zaak AIRrepublic van Sergio Herman( was gesloten).

In het jachthaventje lagen maar een paar bootjes! Bang voor de storm die eraan komt?

Enorme rotsblokken zullen de storm wel tegenhouden . Op het strand waren vogels strandpieren aan het uitrukken. Een strandlopertje koerste ook over en weer ,maar was te ver verwijderd om een duidelijke foto te kunnen maken.

Het leek wel zomer: volle zon en geen wind. Een rotsblok was even een strandzetel voor Cédric 🙂

De zee leek een spiegel en samen met nog een koppel speurden we het water af naar opspringende zeehonden! Ik heb er eentje gezien maar aan de kreten van mijn kleinzoon en het koppel waren er meerdere.

Wij wandelden daarna terug landinwaarts staken de loopbrug aan het haventje over richting naar het grote hotel waar Sergio Herman ook een zaak heeft, Pure C.

Cédric wilde een pannenkoek eten in het strandpaviljoen ” de Piraat ” maar die bleek tijdens de week nu gesloten. Ik liet hem eerst gaan kijken want ik had geen zin om de helling af en dan weer op te wandelen.. Je zag zo al dat er geen beweging was.

Maar achter de duinen op het pleintje was er een zaak open en daar konden we een reuze pannenkoek bestellen.
Veel wandelaars die we tegengekomen waren stapten hier ook binnen. Niet moeilijk ,er was maar één zaak open in de hele omtrent.

Daarna wandelden we terug naar de auto die op de parking stond even buiten Cadzand.
18 uur was het toen we die mooie zon zagen verdwijnen aan de horizon! Een mooier einde van deze dag konden we ons niet wensen.

Op de wallen in sluis

kinderenenkleinkinderen Nederland, wandelen ,

 

Als het oktober wordt en dan november,
als de bladeren van de bomen vallen ,
als de bloemen uitgebloeid geraken,
als het regent en stormt,
als de dagen korter worden,
als je aan warmere kleren moet denken

dan is een onverwachte zachte dag
zonder regen en wind en met een melkzonnetje
een geschenk om te koesteren
en verzacht het de melancholie van de Herfst

Op zo’n dag is een wandeling
op de wallen van Sluis
en het nakende einde van de dag
in het rustig geworden stadje
een balsem op je hart.

foto’s van 31.10.2019

 

Regen ,regen en nog eens regen

kinderenenkleinkinderen cadzand, wandelen, zee en strand , ,

…en op de koop toe grijs, grijs en nog eens grijs!
Kon het nu eens een weekje droog ,droog en nog eens droog blijven.

Dan kan ik de bloemperken in de tuin klaar leggen voor de winter, kan ik bloembollen planten en een paar planten een beter plekje geven.
Dan kan de tuinier de tweede, -en grootste -treurwilg snoeien . En de twee kerselaars in de tuin achteraan wat fatsoeneren.
Dan kan het snoeisel van de laurierhaag die de zoon  korter en dunner heeft gemaakt ook opgeruimd worden. Het is daar zo nat nu .
Dan kan het gras ook afgemaaid worden. Nu lukt het niet omdat de grond te nat is. Het is hier poldergrond weet je  en door de regen is het zompig geworden.

Hebben we geklaagd toen het té en té warm was ,nu verlang ik naar een paar zonnige dagen.
Een goeie maand geleden was het zo’n mooi weer en daar hebben mijn vriendin en ik van geprofiteerd.

We reden naar Cadzand, lieten de auto achter op de parking even voor je het stadje inrijdt. We wilden te voet door de zwingeul richting zee wandelen. Het pad ernaar toe was afgezet. Er waren bulldozers aan het werk. Dan maar door het natuurgebied gewandeld richting haventje. En van het haventje richting strandpaviljoen “de Piraat”.

Het pad dwars door het natuurgebied met duindoorn, braambessen, appelboompjes, berenklauw…

Eén van de verschillende strandpaviljoenen

AIRrepublic van Sergio Herman
Het jachthaventje
Het rustige strand!
Uitrusten in het strandpaviljoen de Piraat! Krachten opgedaan om terug te keren naar de parking. :-).  Hieronder ijsje van de vriendin. Het waren echt grote porties!

 

 

Terug naar het Zwin

kinderenenkleinkinderen cadzand, Knokke-Heist ,

 

Deze week ben ik nog eens naar de vernieuwde Zwingeul geweest. Cédric kwam een weekje bij oma logeren omdat hij stage moest doen bij een huisarts. Makkelijk om vlakbij te kunnen logeren en niet elke dag met de trein te moeten komen  🙂  !! Ik vond het natuurlijk fijn want zoveel zie ik hem niet meer nu hij in Gent op kot is. Tja waar is de tijd dat hij en zijn broer de vakanties bij oma en opa doorbrachten.

Het eerste wat hij zei was dat hij de zee eens wilde zien , het was al zo lang geleden. Dat hebben we gedaan op een late namiddag. Gezien ikzelf nog niet echt toe ben aan lange wandelingen , stelde ik voor om naar het vernieuwde Zwin te rijden . Het wandelpad errond was opengesteld sedert 30 maart en daarna konden we doorrijden naar Cadzand bad. Ik kon me  installeren  op een bankje en hij kon dan tot aan de waterlijn wandelen.

Het was mooi weer en op het pas geopende wandel-en fietspad kwamen we veel wandelaars en fietsers tegen. Nu konden we zien hoe ver de geul landinwaarts loopt. Een gigantisch werk is hier verricht met verbluffend resultaat. Het was eb en  hier en daar zag je zandeilandjes. Bij vloed moet het uitzicht nog indrukwekkender zijn.

Klik de foto’s eens aan dan heb je een veel mooier idee hoe indrukwekkend de natuur is in het Zwin!

Op verschillende plaatsen zijn rustplekken gemaakt  met banken zodat je op je gemak kan genieten van de omgeving. Ook zijn er ijzeren grillen om te beletten dat de dieren die er in de toekomst gaan grazen op de dijken en hellingen zouden weglopen. Alleen niet vriendelijk voor rolstoelgebruikers. Die kunnen daar onmogelijk overrijden( dit pijnpunt wordt nog bekeken en zal mogelijks opgelost worden met dichtklappende poortjes opzij)

 

   

Midden in de zwingeul op broedplaatsen zie je in de verte één van de grenspalen staan die er in deze streek op verschillende plaatsen te zien zijn! Waar je in de verte een duintop ziet ,daarachter ligt de zee.

De hele wandeling doen over dit nieuwe wandel-en fietspad zag ik niet zitten. We keerden terug naar de auto en reden naar Cadzand-bad waar ik me op een bank installeerde, terwijl Cédric naar de zee wandelde .

 

De  zee  was  héél  rustig( foto’s van Cédric)

 Cedric komt terug van zijn wandeling ( persoon vooraan)

Een massa kauwen vlogen op uit het helmgras, was wel even schrikken

 

We kochten ons elk een pizza in de enige pizzeria die er op het pleintje open was en gingen die thuis gaan verorberen. Ik zag het niet meer zitten om die ter plaatse nog op te eten. Bij iedere pizza kreeg je een stempel  op een kaartje waar je in de naast gelegen gelateria een ijsje kon halen. Je kon de stempels ook opsparen!  Dat hebben wij niet gedaan, hihi! De wachttijd voor de pizza doorgebracht met een ijsje te likken!!

 

 

Lente

kinderenenkleinkinderen cadzand, Knokke-Heist ,

Toen we in het vorige logje naar het Zwin reden moesten via Sluis omrijden en dat deden we niet via de gewone weg maar we reden via de Burkeldijk, een landelijke weg waar nog bunkers van de 2e wereldoorlog te zien zijn . Je komt in St Anna ter Muiden vlakbij Sluis op de gewone weg uit.

Hoewel het bitter koud was  kreeg je in dit pittoreske dorpje toch het gevoel dat het lente was! Een dorpje waar de tijd is blijven stilstaan.

Er is kwistig met grenspalen omgesprongen om de grens tussen Belgie en Nederland te markeren. Je ziet er eentje in de Zwingeul zelf( of zijn er twee?), op het wandelpad naast de Zwingeul, in de landerijen in Cadzand en hier eentje op de Burkeldijk.
Daar ben ik toch even uit de auto gestapt: staat het bankje nu op Belgisch grondgebied of niet?

 

.

.

Ps Ik ben de draad van mijn gewone leven (al is het nog langzaam aan) terug aan het opnemen. Van de verloren 20 kg ben ik nu toch al 5 kg  bijgekomen. Dat zorgt er ook voor dat ik me niet meer zo slap en ijl in het hoofd voel , veel rusten is evenwel nog steeds nodig  : Ik moet er nog niet aan denken om een hele dag op stap te gaan. Korte wandelingen in gezelschap van mijn vriendin wiens arm ik kan nemen als ik het even lastig krijg.
Op de blogs heb ik al rondjes gedaan om wat bij te lezen. Onmogelijk om alles bij te lezen, lieve mensen, mijn achterstand is veel te groot.
Vorige donderdag zijn we weer gestart met de maandelijkse reünie met twee oud collega’s . Wat deed dat deugd!  Een paar foto’s komen er aan.

Mijn eerste uitstap

kinderenenkleinkinderen cadzand, Knokke-Heist ,

Een paar weken na mijn ontslag uit het ziekenhuis wilde ik op een dag eens de zee zien. Ik was de hele winter niet tot bij de zee geraakt. In feite was ik al maanden niet  meer de deur uit geweest. Zelfs de maandelijkse reünietjes met de oud collega’s waren afgelast.
Maar de oudcollega die me , de eerste weken na de operatie, regelmatig kwam oppassen weerhield me om op stap te gaan. Op maandag 11 maart hield ik het niet meer uit. Ik voelde me de omstandigheden in acht genomen goed genoeg om eens een kort uitstapje te doen , ik was ook al verschillende keren met de auto weggeweest bv om boodschappen.

Zij raadde het me die dag ook af omdat er veel wind was en niettegenstaande de zon scheen was het erg koud .” Dan maken we er maar een autowandeling van” . Dat hebben we  ook gedaan. Wandelen zat er niet in want het was bere koud aan zee en de rukwinden waren niet mals.
We reden de zeedijk af , maakten een paar foto’s van de nieuwe Redderspost ter hoogte van het Lichttorenplein. De zee was wild en er waren nadars geplaatst (vele lagen omgewaaid  om wandelaars tegen te houden omdat er kliffen ontstaan waren).We reden daarna via Sluis naar  Cadzand om een blik te werpen op de vergrootte Zwingeul. In februari werd de oude dijk afgebroken en nu kan het zeewater stromen tot aan de nieuw dijk( die nog een naam moet krijgen). Er zijn nog volop werken en daarom moesten we omrijden via Sluis om in Cadzand de trap op te kunnen wandelen waar we een zicht hadden op de vergrootte Zwingeul. We mochten  het wandelpad nog niet op en konden bijgevolg ook niet echt een mooie foto van de Zwingeul maken.
Koud was het en ik had de kap van mijn jas opgezet. De wind was zo hevig dat ik moeite had om een paar foto’s te maken ! We zijn dan doorgereden naar Cadzand bad waar we op het plein in de enige zaak die open was ons gingen opwarmen bij een warme thee en poffertjes. Dat was ook al maanden geleden dat ik dit had kunnen eten! En of ze smaakten !
Een korte uitstap , ik was pompaf bij thuiskomst en mocht gaan liggen maar ik had er echt van genoten.

 

De vernieuwde Zwingeul

   

De laatste fase van de uitbreidingswerken in het Zwin is ingezet. Het laatste stukje Internationale Dijk dat de zee tegenhield werd vandaag met een symbolische laatste spadesteek door de bevoegde Vlaamse en Nederlandse beleidsmakers afgegraven. Vanaf nu stroomt het zeewater het 120 hectare grote uitbreidingsgebied in en uit, waardoor nieuwe slikken en schorren worden gevormd. Bescherming tegen overstromingen wordt gegarandeerd door een nieuwe, 7 meter hoge dijk die nog robuuster is. Tegen de lente zal bovenop deze dijk ook het grensoverschrijdend fiets- en wandelpad afgewerkt zijn en zal iedereen van 333 ha Zwin kunnen genieten.  ( feb 2019)
http://zwininverandering.eu/nieuws/

Een korte wandeling in Nieuwvliet

kinderenenkleinkinderen Nederland, vrienden, wandelen ,

Was het zaterdag een weertje dat je deed verlangen naar meer, dan was het zondag terug naar af!

Met mijn vriendin reden we kort na de middag eerst naar Oostburg(Nl). Op weg daar naartoe zagen we de nevel over de landerijen en geen zon  te bespeuren. Nadien reden we door naar het Museumcafé Koekoeksnest in Nieuwvliet (Nl ).We wilden er een koffietje drinken . Ik was er al eerder en deze zaak herbergt zoveel prullaria en ook mooie zaken  dat je niet weet waar eerst te kijken.(klik) (klik) De blikvanger is het mooie mortierorgel

Het  bezoek viel ons deze keer enorm tegen. Héél weinig verlichting in het café en de attracties waren allemaal niet in werking. Een dooie boel en dat op een zondag . Er kwamen nochtans geregeld nieuwe bezoekers binnen. We bleven er dan ook niet lang en reden door naar Nieuwvliet-Bad (nl).
We wilden de zee eens zien. We vonden aan de voet van de duinen nog een parkeerplaatsje en gingen de trap op . Eenmaal boven sneed de wind in je gezicht  en was het bitterkoud. We zijn we niet lang gebleven. Veel beweging was er daar niet te bespeuren  noch van wandelaars , noch van fietsers. We zijn dan ook maar vlug terug naar de auto gegaan en naar huis gereden. In elk geval hebben we allebei een flinke slok zeelucht binnengekregen!

Een monument ter nagedachtenis van de watersnoodramp van 1953
met de D van Deltawerken(gebouwd om herhaling te voorkomen).
Dit monument staat op de duinen in Nieuwvliet-bad.