Iissewege

Een tijdje terug bezochten we het witte dorp ,Lissewege. Daar gaan vriendin en ik af en toe naar toe om een wandeling te maken. Deze keer deden we de Beeldenroute.
Elke zomer is er gedurende de zomermaanden een wandeling waar je allerlei kunstwerken kan bewonderen. De wandeling op zich is altijd de moeite maar het aantal beelden op de wandeling zelf vermindert jaar na jaar. Er komt sleet op de formule denk ik en de inwoners zelf lijken ook niet meer zo enthousiast om een kunstwerk voor hun deur te laten plaatsen. Jammer ,want het is toch promotie voor hun dorp.

Vóór de kerk staan er altijd een reeks beelden waarvan ik er enkele op de foto heb gezet.
Vooraleer door het dorp te wandelen gingen we eerst langs de kerk waar tegen de muur veel stokrozen groeien naar de tuin van de pastoor gelegen achter de kerk. In die tuin staan er elk jaar heel veel kunstwerken.

In die grote tuin staan er uiteenlopende kunstwerken . Sommige ontlokken je wel een glimlach. Hieronder een kleine greep. We ontdekten er ook een boom die vruchten droeg die geleken op frambozen. Uiteindelijk na opzoekingen bleek het een moerbeiboom te zijn met rode vruchten. Ik had er wel een emmertje willen plukken. Niemand zou het merken zoveel gingen er onder de sierlijke bladeren.

Daarna verlieten we de tuin en wandelden aan de overkant langs de kerk en het errond gelegen kerkhof terug naar de plaats waar we gestart waren. We waren met zijn vieren : vriendin en ik en twee vroegere schoolvriendinnen van mij. Eentje vertelde dat haar grootoom indertijd hier pastoor was en hier ook begraven lag. Tegen de kerkmuur lagen oude grafstenen op elkaar en op één steen kon je de naam van haar grootoom nog lezen. Op die plaats hangt tegen de muur de gekruisigde christus .
De kerktoren kon beklommen worden maar deze keer liet ik het aan andere bezoekers over. Met de kleinkinderen heb ik dat jaren geleden gedaan en ik kan verzekeren dat het een flinke klim is maar je wordt beloond met een prachtig zicht over de streek .

In de kerk staan er rondom ook veel kunstwerken maar deze keer was er een huwelijksmis en we vonden het niet gepast om daar rond te lopen ( al was het wel aan de zijkanten). In het portaal van de kerk stonden ook wat beelden van een kunstenares die er elk jaar terug is met héél grappige figuurtjes

We dachten na de huwelijksplechtigheid terug naar de kerk te gaan maar het is er niet meer van gekomen. We deden de wandeling door Lissewege en langs het Lisseweegs vaartje. Door de droogte en de hitte was er niet de jaarlijkse bloemenpracht maar daar heeft enkel het weer schuld aan en niet de organisatoren.

In het Kunstencentrum ‘t Vaartje is het altijd het kijken waard. Daar zijn we echt lang blijven genieten van een concertje en hebben er rondgewandeld om een kijkje te nemen bij de kunstenaars en je kan er ook genieten in de weide erachter waar overal wit-blauwe dubbel zetelkabientjes staan.

Er was een zogenaamde blote voetenpad maar daar zie ik me toch niet over te lopen , zoveel keitjes in bakken ! Er was ook een kunstwerk dat gemaakt was van onderdelen van de Askoy, het zeilschip van Jaques Brel. Het kunstwerk ” de olifant” kon je winnen als je het gewicht van de grote olifant kon raden ( die vóór de kerk stond ).

Een heel mooie namiddag in leuk gezelschap alleen vonden we het véél te warm om nog eens naar Ter Doest te rijden buiten Lissewege gelegen om ook daar beelden te bekijken bij de eeuwenoude schuur.

Een korte wandeling

Terwijl ik huisarrest heb met die zware verkoudheid en wat orde aan het brengen ben in de paperassenberg ( ik heb een schuif waar ik alles ingooi om dan na een tijdje betalingen en zo in de juiste mappen te steken) vond ik nog een mapje met foto’s van een korte wandeling. Begin maart had vriendin last van lumbago en kon een tijdje niet buiten. Maar toen het al wat beter ging wilde ze een kort wandelingetje maken. Niet langs de zeedijk want het was daar nogal veel wind. Naar Sluis waren we pas geweest op boodschappen en toen dacht ik om eens een winterse wandeling te maken in Lissewege. Dat zag ze wel zitten.
We reden met de auto naar Lissewege waar we vast stelden dat het blijkbaar een sluitingsdag was voor veel tearooms en restaurants .We hadden Lissewege bijna voor ons alleen! Praktisch geen fietsers en ook geen auto’s, behalve een man die met paard en koets op de kasseien voorbij denderde. Je hoorde hem al van ver afkomen. We wandelden langs het Vaartje dat er nu maar kaal bij lag. Straks staan de boorden weer vol met bloeiende planten en staan er weer beelden langs de huizen. Kijk maar eens hoe het er verleden jaar uitzag (klik)

Zelfs het snoepwinkeltje waar je ouderwetse snoepjes kon kopen was dicht. En slechts twee tearooms waren open! Allen daarheen natuurlijk! Zelfs daar kon je niet van grote drukte spreken !
De enige echte warme bakker van Lissewege was open en daar stonden de mensen in de rij aan te schuiven. Ik had geen brood nodig en heb dus niet aangeschoven. Deze bakker bakt nog zoals onze voorouders deden!!

Jaren terug heb ik samen met de kleinzoons deze kerktoren beklommen. Een weergaloos uitzicht tot aan de kust en tot voorbij Brugge. Maar daar krijgen ze me geen tweede keer op. Ik heb me boven bijna letterlijk neergelegd om te bekomen van de klim!

De volgende keer gaan we terug tijdens de zomermaanden omdat het dorp dan een openlucht tentoonstelling is van beelden. Nu zag ik een mooie bewerkte , koperen brievenbus. Een doodsimpele brievenbus met een lieve heersbeestje erboven en een bronzen beeld aan de gevel van rest. Goedendag.

We gingen een koffietje drinken in Huize Saeftinghe vooraleer terug te wandelen waar de auto geparkeerd stond.. Op het pleintje vòòr de tearoom staat een standbeeld van Willem van Saeftinghe

Vlakbij de kerk van Lissewege tref je een beeld van Willem Van Saeftinghe aan, een creatie van Jef Claerhout.
In de nabije abdij Ter Doest leidde deze lekenbroeder een vredig bestaan, tot hij in 1302 de abdij verliet om in Kortrijk mee te strijden in de Guldensporenslag. Naar verluidt was hij het die de aanvoerder van het Franse leger, Robert II van Artois, zou hebben gedood. Zes jaar later vermoordde hij tijdens een oproer van de lekenbroeders de bejaarde keldermeester en verwondde de abt. Van Saeftinghe werd in de ban van de kerk geslagen en vond een schuilplaats in de toren van Lissewege, waar zijn vroegere wapenbroeders Breydel en de Coninck hem kwamen bevrijden. Uiteindelijk schonk paus Clemens V hem vergiffenis, zij het wel op voorwaarde dat Van Saeftinghe intrad bij de hospitaalridders.

Tot ziens deze zomer Lissewege !

Lissewege bis

Sedert verschillende jaren wordt er in de Paul D’hondtstraat in Lissewege door alle buren voor de zomermaanden een project uitgewerkt om de bomen in hun straat te versieren. Elk jaar is het leuk om te zien over welk project het gaat. Dit jaar had het allemaal te maken met “vliegen”. Bij de vliegers hingen er naamkaartjes aan . Ik geloof dat de kleuterschool ook had meegedaan. Kijk je even mee?

In 2017 waren het vogelhuisjes en in het log dat ik daarover gemaakt heb kan je zien dat de beeldenroute uitgebreider was . Er stonden meer beelden vòòr de kerk en in de kerk zelf was er ook een tentoonstelling. Lees er meer over hier klik

Toch een leuke manier om zo contact te hebben met je buren!
Lissewege heeft ook een station dat helemaal gerenoveerd is en tijdens de zomermaanden rijdt er ook een stoptrein langs met eindbestemming Zeebrugge-bad.
Het stationsgebouw werd een tijdje gebruikt als tentoonstellingsruimte annex café , maar nu wordt het enkel gebruikt als woonruimte.
Ticketje koop je tegenwoordig toch aan een automaat die op het perron staat!

Lissewege

Elk jaar tijdens de zomermaanden is er in Lissewege,het witte polderdorp, een “Beeldenroute”. Zoals elk jaar reden vriendin en ik naar dit schilderachtige dorp vorige zaterdag. Het was verrassend rustig in het dorp . Vorig jaar was het veel drukker We konden nu zelfs redelijk dicht bij het centrum de auto parkeren. Het weer zal wel een grote rol gespeeld hebben. Het was droog toen we vertrokken maar we hebben de wandeling moeten inkorten toen we zagen dat donkere wolken opkwamen . We hoopten dat het zou overwaaien en gingen eerst een koffietje drinken toen we de eerste spetters voelden. Het trok echter niet over en we vonden het dan maar beter om een volgende keer de wandeling verder te zetten.

We waren nog niet tot bij de grote tuin naast de pastorie geweest waar veel kunstwerken staan en ook niet bij de schuur van “Ter Doest ” waar er ook veel beelden staan en evenmin in de kerk waar meestal een mooie tentoonstelling is.. De beeldenroute loopt tot einde augustus. Er zal toch wel eens een dag zijn dat we niet tussen twee buien op uitstap moeten gaan !

Kijk eens welk een mooi zicht je hier al hebt op het Vaartje met de bloemenborder langs het vaartje.. Hier nog geen beelden die staan meer naar het centrum toe.

wij wandelden langs een smal paadje naast het Vaartje naar de hoofdstraat toe. Een visser tuurde naar het water en zei dat de vangst niet groot was die dag op mijn vraag of er veel vissen in dat water zaten.

Vriendin wacht op me toen we de hoofdstraat naderden. Tja als je foto’s maakt blijf je gemakkelijk al eens achter… Aan de andere kant van de weg loopt het Vaartje verder en daar staan langs de lage huisjes overal kunstwerken . Ik vond het dit jaar niet zo overweldigend. Ik heb er hier maar enkele geplaatst.

Wat ik zo jammer vond was dat het onkruid welig tierde langs het Vaartje zelf, tussen al die mooi bloeiende hortensia’s en andere planten. Het geheel gaf een slordige indruk. Hier wordt de regel van minder te wieden en de natuur zijn gang te laten gaan wel letterlijk toegepast. Het was ooit anders…

Er zijn een paar bruggetjes waar je over het Vaartje naar de andere kant kan wandelen. Bij een smeedijzeren paal met de naam ‘t Vaartje op stond er ook een verwijzing naar een poortgebouw waar er eveneens een tentoonstelling is van eigen werk van mensen die daar hun hobby uitoefenen. Lees meer over de werking van ‘t Vaartje (klik ) gelegen in een uitgestrekte tuin met overal kleine creatieve tentoonstellingen , een mogelijkheid om iets te drinken en van gedachten te wisselen. Die middag was er een optreden van een voor mij onbekende zanger. Overal zijn er hoekjes ingericht in de tuin waar je kon rusten of rondkijken Een uniek project.

We wandelden langs het bekende restaurant ” de goedendag” , sprongen even binnen in een ouderwets snoepwinkeltje waar ik een zakje ” wippers” kocht. Ken je nog die harde boterspekken gewikkeld in bloemsuiker . Bij de plaatselijke bakker stonden ze tot buiten aan te schuiven voor een brood op ouderwetse wijze gebakken . Blijkbaar bakt de bakker een tweede keer overdag en daarom ook die toeloop. Verser kan niet ! Kon geen foto maken van het bakkerijtje omwille van de mensen die stonden aan te schuiven buiten.

En dan draaiden we de hoek om en zagen we de immens grote kerk. Jaren geleden heb ik samen met de kleinkinderen de trappen beklommen tot boven . Ik heb me even op de trappen moeten zetten( bijna liggen) om te bekomen vooraleer ik van het uitzicht vanop de toren kon genieten. De terrassen van de twee cafés zaten stampvol en wij gingen een beetje verder waar we in café Saeftinghe nog een plaatsje vonden . We zouden eerst wat drinken en dan de wandeling verder zetten. Zover is het niet gekomen. We bezochten de kerk niet en ook de tuin van de pastorie niet en evenmin het grasveld bij de schuur van “Ter Doest”. Op die plaatsen vind je ook kunstwerken. Zal voor een volgende keer zijn.

Maar vooraleer we de Beeldenroute aanvingen ,bezochten we iets heel anders, dat toon ik morgen…

Lissewege -vervolg

Een eindje verder waar die “oude bekenden” in het café ons toelachten draaiden we de hoek om en zagen we  de kerk Onze-Lieve-Vrouw-Bezoeking . Op het grasplein vóór de kerk stonden er verschillende beelden tentoon.
Maar in de kerk is er elk jaar een mooie tentoonstelling van kunstwerken gemaakt in allerlei materialen . Over smaak valt niet te twisten, maar er waren kunstwerken bij die ik erg mooi vond. 😉

 .

.

.

.

.

.

.

.

.

Toen was het tijd om even uit te blazen en dat deden we in Huize Saeftinghe gelegen vlak achter dit beeld van een familie op zoek naar woonst zoals er ludiek op een blaadje was geschreven!!

Daar at ik na maanden  noodgedwongen” vasten ” mijn eerste pannenkoek begeleid met een kop thee. Ik heb er niet speciaal last van gehad. Ik kon achteraf wel jodelen van blijdschap!
Daarna wandelden we terug naar de auto en zagen we onderweg deze Eifeltoren!

 

 

.

De auto stond vóór een  schattig caféetje met een piepklein terrasje en overal bloemen op de vensterbanken. We kwamen juist van Huize Saeftinghe maar anders hadden we daar wel een korte stop gedaan.

De rust van de omgeving werd plots verstoord door een schurend metaalachtig geluid . We zagen een oude auto de straat indraaien . Het helse lawaai kwam van de auto bestuurd door een oud dametje die een lekke voorband had en al hobbelend bleef doorrijden. Wij deden nog teken naar haar maar ze bleef hobbelend verder rijden.
We dachten dat ze misschien ergens dichtbij woonde en toch nog thuis wilde geraken. Dus stapten we in de auto en reden weg. Toen we een straat indraaiden zagen we het autootje aan de kant van de weg staan met open voorportier en het oude dametje die zomaar midden op de weg sprong en met haar armen molenwiekte. Ik parkeerde vlak voor haar auto en vroeg hoe we  konden helpen.

Om een lang verhaal kort te maken : Ze had vlak vóór ze de straat indraaide waar wij stonden een klapband gekregen en was verder blijven rijden. Ze hoopte nog thuis te geraken in  Zwankendamme, een dorp vlak naast Lissewege. Maar haar vriendin ,passagier, had haar aangeraden om toch maar aan de kant van de weg te gaan staan. Zij vroeg mij de pechverhelping op te bellen. want zelf had ze geen gsm bij . Ze was aangesloten bij zo’n dienst. Toen ze de papieren uit haar rommellade peuterde bleek dat ze maar betaald had tot einde 2017… Het mensje was totaal overstuur en ik stelde haar voor om de wagen daar te laten en ik zou haar naar huis voeren. Ze wilde de auto niet achterlaten , er moest een garagist komen. De discussie ging nog een eindje verder … tot haar vriendin zei dat ze moest kalmeren en dat ze een taxi zou opbellen. De vriendin maakte regelmatig gebruik van deze taxidienst en ze kende de chauffeurs. Ik gaf haar mijn gsm en ze belde een taxi op in Zeebrugge. De man beloofde binnen een half uurtje hen te komen ophalen. Misschien kon die man er ook voor zorgen dat de auto getakeld werd.

Toen beiden kalm waren en ons honderd keren hadden bedankt en niet wilden dat we bleven tot de taxi aankwam , reden we huiswaarts. We hadden al die tijd niets tegen elkaar gezegd , nu keken we elkaar aan en schoten in een lach ” we hebben een goede daad gedaan vandaag”.

Lissewege

 

Op een dag begin juli 2018, toen ik een “goeie dag” , had stapte ik in de auto om samen met een vriendin ( die me oppept als ik een moeilijke dag heb. Ja toen had ik meer moeilijke dagen dan goeie) naar het  “witte dorp” Lissewege  te rijden( zeker eens klikken wanneer je meer wilt weten over Lissewege ) . Tijdens de zomermaanden is er een mooie beeldenroute en ook een mooie tentoonstelling in de kerk.
Even buiten het centrum konden we parkeren en wandelden we terug naar het centrum via een klein vaartje

.

De kerktoren steekt hoog uit boven de dorpskern en in het landschap is deze massieve toren heel herkenbaar.

Langs het paadje vlak naast het vaartje stapten we naar het centrum.
Het water stond toen al heel laag en lag vol kroos waar de eendjes toch maar door zwommen.

 

Sommige kleine huisjes hadden hun voorgevel mooi aangekleed.

Bij andere huisjes bleek het een kunstwerk te zijn

Dit kunstwerk was op het muurtje van de brug over het Vaartje aangebracht.

 

Het bekende restaurant  de Goedendag.
Lissewege kent verschillende gerenommeerde restaurants

Aan de linkse kant van het Vaartje staan tot aan de bomen in de verte beelden  opgesteld.
Deze keer wandelden we niet zover…

Achter het raam van een herberg een paar oude bekenden!

Morgen wandelen we naar het plein waar  beelden staan vòòr de kerk ,maar ook in de kerk.