We dronken samen iets op de kinderboerderij de Zeven Torentjes. Het was er erg druk , de terrassen voor en achteraan zaten stampvol. Grote families met kinderen , misschien al een communiefeestje ? We namen dan maar plaats in de binnenruimte waar alle deuren openstonden en je het gevoel had dat je toch buiten zat.
…en dan kriebelt het om aan een nieuw seizoen in de tuin te beginnen. En hoe begin je eraan? Juist, niet met vol gas in de tuin te springen maar om eens naar een tuincenter te gaan en kijken wat er al allemaal wordt aangeboden van bloemen en planten . Kwestie van ideetjes op te doen , niet zozeer om alle bloembakken op te vullen. Wie weet komt er nog een vorstprik en kan je opnieuw beginnen.
Intratuin is een bloemencenter in Maldegem en daar vind ik soms toch een ander gamma van bloemen en planten dan de andere in de nabijheid gelegen tuincentra. Bij de ingang stonden er opvallend veel kleurige draaimolentjes. Altijd mooi om tussen de bloemen in de tuin te steken. Ik heb er zelf een paar maar heb ze voor de winter binnen bewaard.
Een hele zaal vol met kortstelige dahlia’s, ranonkels en natuurlijk viooltjes in alle kleuren , groot en klein. Ik heb me beperkt tot wat viooltjes om een paar bloembakken aan de voorzijde van het huis te vullen en vaste planten om de bloemperken eens te vernieuwen. Het is opvallend hoe veel “ouderwetse” planten weer worden aangeboden. Planten die in onze contreien goed groeien en bloeien en een tijdje “uit de mode “waren. Denk maar aan de hortensia die een tijdlang ouderwets waren in je tuin want het moesten allemaal rododendrons zijn. Maar deze planten gedijen niet in kleigrond en hebben een zonnige en beschutte plaats nodig. Ik woon wel dicht bij de zee maar hier is het echt al kleigrond en de zilte lucht verdragen ze ook al niet zo goed. Ja we hadden indertijd rododendrons en zelfs plantgaten gemaakt gevuld met bosgrond. Het heeft niet geholpen. Ik heb toen hortensia geplant tegen de zin van mijn man (toen dit nog ouderwetse planten genoemd werden). Kijk nu maar hoe het kan veranderen en hoeveel varianten er op de markt aangeboden worden.
Vroeger vond je praktisch in elke tuin de Muurbloem. Een heel dankbare plant die heel lang bloeit ( en zichzelf uitzaait) . Ik ben een paar jaar geleden op zoek gegaan en heb in dit tuincenter de plant gevonden. Ondertussen heb ik al andere kleurvarianten op de kop getikt. Momenteel nog niet in bloei ,maar ik zet hier een foto van internet van de meest gangbare kleur.
In dit tuincenter is ook een soort interieurafdeling en deze keer was het thema Pasen! Ik heb me niet laten verleiden . Ik zal eens de doos met paasgerief van de zolder halen đŸ™‚
Toen was het tijd om huiswaarts te keren met toch wat bloemen en plantjes maar met een hoop ideetjes om de bloembakken eens anders op te vullen en met vaste planten om de bloemborders een update te geven. Maar nu eerst de tuin klaar zetten voor een hopelijk lang en mooi seizoen!
Ik dacht dat de meeuw tevreden was -toen die een paar dagen terug zo aan het krijsen was- omdat het gras gemaaid was en het zo lekker rook . Vergeet het maar ! Het gekrijs had een heel andere reden. Kijk maar naar de foto’s die ik deze namiddag gemaakt hebt. Normaal moesten er nu drie meeuwen op de schoorsteen zitten maar eentje vond Mr Meeuw al genoeg en met een luid gekrijs joeg hij de andere meeuw weg. Ik had niet de tijd om dit spektakel vast te leggen. Want de weggejaagde meeuw probeerde nog er bij te komen zitten. Die twee hebben dan lekker zitten genieten van het zonnetje. Ben benieuwd wat ik morgen op die schoorsteen ga zien…
Tijdens de wintermaanden zijn er praktisch geen meeuwen te zien in mijn tuin. Maar op een morgen zat een grote meeuw op de schoorsteen . Ik denk dat het dezelfde is die altijd op deze schoorsteen komt zitten. Hij keek strak vooruit , een keer naar links, een keer naar rechts en zette dan zijn keel open met een gekrijs van je welste! Wellicht was hij akkoord dat het gras voor de eerste keer gemaaid was. Het rook ook zo fris đŸ™‚
Voorzichtig kondigt de lente zich aan de kerstroos begint te bloeien, een gazania vertoont al opnieuw een bloem, de winterjasmijn toont zijn gele bloemetjes( niet zo overdadig als andere jaren want is eens serieus gesnoeid ,de skimmia staat vol knoppen en de sneeuwklokjes vertonen ook al hun witte kopjes!
Maar daar wil ik het nu niet uitgebreid over hebben , al stemt me dat blij want nu de dagen zo dikwijls grijs en grauw zijn brengen bloemen toch wat kleur en is het tevens een teken dat de lente niet al te lang op zich zal laten wachten.
De hele week al staat het nieuws bol van de me-too- en andere schandalen in deze sfeer…. En dat roept bij mij ook veel herinneringen op. NĂ¹ wordt er over gesproken maar toen ik jong was werden dergelijke toestanden verzwegen. Ik heb geen erge feiten meegemaakt maar toch erg genoeg om er zoveel jaren later nog een wrang gevoel bij te voelen als ik er aan terug denk. Nu kan ik er over spreken/schrijven maar toen niet of het werd afgedaan met zo weinig mogelijk woorden en je moest er zelf niet meer over beginnen. Het gevoel dat het jou schuld was bleef hangen.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ik was een jaar of zestien . Ik moest af en toe naar de bakker om brood als mijn moeder uitwerken was. Zoals de meeste mensen toen had mijn moeder ook haar vaste bakker , dus ging ik ook naar die bakker. Meestal was het de vrouw van de bakker die in de winkel de klanten bediende. Maar soms was het ook de bakker zelf. Aanvankelijk had ik er geen erg in maar zo af en toe zei hij dat ik een knap meisje was. Ik lachte even maar vond het wat vervelend dat hij dat bijna iedere keer zei. Op mijn 16de was ik eerder een verlegen puber en glimlachte ik eens schaapachtig. Je kan een tiener uit die tijd niet vergelijken met meisjes van 16 jaar nu. De meeste zijn al veel volwassener. Ik behoorde nog tot de jongeren die opgevoed werden met “zwijgen en luisteren wat oudere mensen zeggen. “
Maar het werd alsmaar erger tot hij vroeg of ik geen fotomodel wilde zijn voor een fotograaf die hij kende. Hij zou mij vergezellen. Daar heb ik wèl op gereageerd en gezegd dat ik dit niet ging doen . Maar bij volgende keren begon hij daar opnieuw over en drong aan dat die fotograaf mooie foto’s kon maken van mij. Toen heb ik feller gereageerd en gezegd dat hij moest ophouden met die voorstellen zo niet ging ik zijn vrouw inlichten. Hij krabbelde wat terug en vroeg of ik dit toch niet aan zijn vrouw wilde vertellen. Ik heb dit ook nooit verteld aan mijn ouders maar ik probeerde zoveel als mogelijk niet naar deze bakkerij te gaan. En het lot hielp me ook een beetje omdat ik toen naar de middelbare school ging in Brugge. De bakkerij bestaat nog maar jongere mensen hebben destijds de bakkerij overgenomen.
Toen ik uit het ziekenhuis kwam ging ik de hele wereld verslaan ! Zucht,  het werd eerst nog een paar weekjes rustig aan doen, even rondlopen en uitgeput terug in de zetel onder een dekentje. Maar na een paar weekjes wilde ik toch de wijde wereld weer in en het eerste wat ik toen gedaan heb is naar de vergroting van de zwingeul gaan kijken die pas in maart van dit jaar was opengesteld. Ik heb er toen een logje over gemaakt. Een kort tripje maar het was een grote stap voor mij na al die maanden afzien.
Mijn vriendin was altijd bereid om mee te gaan met mij op die korte uitstappen. Ik voelde me helemaal niet zeker bij het stappen. Komt van de narcose zeiden ze en ook van de erg schommelende bloeddruk. Erge moeheid kon me zo overvallen dat ik er werkelijk moest bij gaan zitten. Eigenlijk bleef ik beter thuis , maar dat maakte me zenuwachtig want ik voelde me niet meer zo ziek en ik wilde vooruit. Genezing kan je echter niet forceren…
Het was bijlange nog niet de tijd om uit te kijken om bloemen aan te schaffen voor de tuin. Maar sommige bloemencentra zijn zo mooi dat je er gemakkelijk kan in rondkuieren zonder planten te kopen. Dat deden mijn vriendin . In mijn omgeving zijn er wel een paar van die centra en die zijn zo mooi ingericht en zeker met het voorjaar en Pasen in het vooruitzicht
…’t Is mei, mei mei Wat een gevoel ’t Is mei Dat scheelt een heleboel En ik dans met stoel en al in de zon en plein publique En de hele wereld is muziek…  (een fragment uit een liedjes tekst van Toon Hermans)
Ik moet geen reis ondernemen om ergens in een bos de bluebells te bewonderen. Ik heb er zelf genoeg in de tuin staan : langs de voorzijde , opzij en langs achter . Elk jaar opnieuw zijn ze daar weer . Elk jaar komen er meer en meer bij. Elk jaar kleuren ze opnieuw de tuin met hun blauwe wiegelende kopjes. Werk heb je er niet aan als je die eenmaal in je tuin hebt. De knollen kruipen elk jaar dieper in de grond en eenmaal de bloemen uitgebloeid zijn trek je de stengel met de uitgebloeide bloem uit. De knol laat je gewoon zitten. Ik heb ervoor gezorgd dat er op dezelfde plaats andere bloemen aan de beurt kunnen komen. Nu is het nog volop genieten.
PS:En paar jaar terug was ik met de kleinkinderen een paar dagen met vakantie in Frasnes( le Pays des Collines) waar de vroegere buren een vakantiewoning verhuurden. Zij hadden ons aangeraden om een stuk bos niet zover van de woning te bezoeken. Dat hebben we gedaan. Ik plaats hier enkele foto’s van dit bos waar geen paadjes waren en we voorzichtig tussen de bloemen stapten! Grandioos zicht!
