Deze week bij de herdenking aan de scheepsramp In Zeebrugge van The Herald of Free Enterprise 30 jaar geleden werd gevraagd ” weet je nog waar je was of wat je deed toen je dit nieuws hoorde. ?”
Ja ik wist het nog . Ik lag in de zetel met griep en hoge koorts. Mijn man en ik keken ( voor zover mijn ogen niet toevielen) naar een film.
We hoorden op een bepaald ogenblik voortdurend het geluid van sirenes en helikopters boven ons huis( toen was dit uitzonderlijk, nu met een heli haven dichtbij kijken we van dat geluid niet meer op). Mijn man ging buiten kijken en zag voortdurend laagvliegende heli’s die met schijnwerpers naar beneden gericht overvlogen. In de verte het geluid van sirenes. De ramp gebeurde in de avond.
Op een bepaald ogenblik was er een extra nieuwsuitzending . Er voltrok zich een scheepsramp in Zeebrugge met de roll on -roll off The Herald of Free Enterprise. Nieuwsgierigen werd gevraagd niet naar Zeebrugge te komen om de reddingswerkers niet te belemmeren( ramptoeristen zijn blijkbaar van alle tijden !). Die nacht zijn we niet gaan slapen en bleven we het nieuws doorlopend volgen. Het lawaai van sirenes en het geluid van heli’s maakte slapen toch onmogelijk.
“The Herald of Free Enterprise was een Brits roll-on-roll-off autoveer dat op 6 maart 1987, vlak na vertrek naar Dover uit de haven van Zeebrugge, kapseisde. De ramp kostte 193 mensen het leven.
foto van Internet.”
Ik denk dat ieder mens in zijn leven wel van die herinneringen heeft , dat je nog precies weet wat je op dat moment aan het doen was of waar je verbleef.
Zo vergeet ik ook nooit toen op 22 november 1963 er plots op TV het bericht kwam dat de President van Amerika, John F. Kennedy doodgeschoten was. Ik zat nog beneden naar TV te kijken en heb mijn ouders wakker gemaakt om hen dit te vertellen. (Foto van Internet)
De landing op de maan 50 jaar geleden is ook zo’n feit dat ik niet vergeet. Ik ben die nacht opgestaan om de landing op TV mee te maken.
De nacht van 31 januari 1953 hoort ook bij het rijtje van gebeurtenissen die je nooit vergeet.
Mijn ouders , broer en ik waren in de namiddag van 31 januari met de fiets naar een zus van mijn moeder gereden die woonachtig was in St Kruis (Nl) tussen Oostburg en Aardenburg. In feite was het niet meer verantwoord omdat er zo’n felle wind was en er al berichten waren van storm- en overstromingsgevaar. Gezien we aan de kust woonden( en ik er nog woon) en al meerdere keren gevaarlijke springtijden hadden meegemaakt, werd er niet zo zwaar aan getild, zoals de aankomende storm ook in Nederland niet onmiddellijk alle alarmbellen deden in gang schieten
Als kind vonden we het vooral leuk dat we de hele weg niet moesten trappen (normaal deden we daar ruim een uur over en nu stonden we bij tante en nonkel in een half uur). Het moest een leuk logeerweekendje worden !
De avond viel en de storm begon te gieren rond de boerderij. De volwassenen hebben de hele nacht naar de radio zitten luisteren en waren bang dat het water tot aan de boerderij zou komen. Dat is niet gebeurd maar daar niet zover vandaan heeft zich in Nederland een vreselijke ramp voltrokken. Meer dan 1800 mensen lieten het leven.
Als educatief gegeven gingen we in juni van datzelfde jaar als 12 jarige op schoolreis naar de immens troosteloze landerijen en weiden vol opgedroogde modder en lege en gehavende steden kijken. Het was een gruwel om als kind door dit landschap te rijden!! Iedereen was zo onder de indruk dat het de hele reis stil bleef in de bus ! Foto internet Goerree-Overflakkee
De andere dag heeft nonkel ons met zijn auto tot in Westkapelle kunnen voeren. Fietsen was niet mogelijk daarvoor was de wind nog te krachtig. Niemand mocht verder rijden tenzij je in Knokke woonde. Wij woonden wel in Knokke maar nonkel mocht ons niet tot aan huis brengen. We zijn dan te voet vechtend tegen de stormwind naar huis gewandeld. Er was geen schade aan het huis maar op de zeedijk waren er gevaarlijke toestanden ontstaan en het water kwam tot halverwege de Lippenslaan.
Ik denk dat iedereen bij de gebeurtenissen van 9/11 nog weet wat hij op dat ogenblik aan het doen was of waar hij was. Ik was thuis en kreeg een telefoontje van de jongste zoon ” Ma zet de TV aan ,er gebeurt een ramp in New York”
Op 11 september 2001 kapen terroristen vier vliegtuigen in Amerika. Twee vliegtuigen vliegen het World Trade Center in New York in, dat instort. Het derde vliegtuig crasht in het Pentagon, het gebouw van het ministerie van Defensie in de VS. Het laatste vliegtuig stort neer in een weiland. ( foto internet)
Ik haal hier een paar voorbeelden aan waar ikzelf niet persoonlijk bij betrokken was maar die me op een of andere manier toch erg geraakt hebben.
Na de tegenslag met Noxy die de kinderen en wijzelf niet zo vlug verwerkt hebben is er jaren lang geen hond meer in huis gekomen tot ik op een dag thuiskwam na mijn werk en ‘t Vrouwtje ( zo werd onze poetshulp genoemd door de kinderen en op den duur zei de hele familie zijzelf incluis ” ‘t Vrouwtje” tegen haar) me opgewonden tegemoet snelde ” er ligt een hond op de bloemen in de garage en die doet zo lelijk als ik hem wil verjagen”